Đilas je u Beogradu imao i svoje Savamale, samo što su tada bili Cigani pa je sve bilo baš briga.
u stvari, kad se bolje pogleda, tako je sve i povezano
Ono što je DS radio Ciganima, Vučić radi i Srbima.
Ono što je DS radio radnicima, Vučić radi i drugim klasama.
Ono što je DS radio po Srbiji u slučaju gasovoda, Vučić radi na obalama beogradskih rijeka.
Ono što su DS sudovi ignorisali, Vučićevi dodatno ignorišu.
I to je otprilike to. Sad da stavljamo govna na vagu malo je neprecizan metod, jer ovi prvi su imali veći kolač pa se možda manje osjećalo, al budući da je s njihovim kolačem počela praksa, ona je samo došla u završnu fazu sada.
Insistirati na diskontinuitetu 2012. za mene je apsolutno neprihvatljivo.
Al čisto da naglasim šta je meni fascinantno u ovom snimku, ne toliko taj dio o fekalijama, to je populizam, zanimljivo, čak hit u rangu Zorana Šumadinca, kojeg ovom prilikom pozivam da obradi ovo.
Ne, fascinantno je upravo to što su mu rekli kad je spomenuo djecu. To da je on njihove roditelje upropastio. To se poklapa npr s onim što je Ernst Bloh pisao o Vajmarskoj Njemačkoj.
Prvo su drugi političari upropastili njemačke porodice, gradove, kompletno društvo.
Onda su djeca svoje roditelje prepoznala kao slabiće i nesposobne, one koji ne mogu da kontrolišu situaciju, a djeca su se u njih pouzdala, očekivala nešto od njih.
To jest, ta djeca koja nisu shvatila da im je neki vajmarski Đilas satro roditelje, unakazio ih i onemoćao, oni koji nisu shvatili taj uzročno-posljedični odnos, prosto su ušli u sukob sa svojim najčešće očinskim figurama, smatrajući ih nedoraslim zadatku u svakom pogledu.
I onda se pojavio superćale, ultimativni tatko, Adolf čvrsta ruka, i nije džaba imao lojalnu Hitler jugend, sa sve Ginter Grasom.
E sad, u svemu tome, sam uvid ko im je upropastio roditelje je fenomenalan. Ako vjerujete da su vam roditelji slabi prosto jer vam je tako Džordan Piterson reko, kod njega su svi ili alfa mužjaci ili submisivni i izfeminizirani, onda ćete potražiti lik snažnog oca nacije. A ako znate da je za to odgovorno strukturno uništavanje, i da se posljedice toga osjećaju po 10-15 godina kasnije, pa i za čitavu generaciju (npr Đinđićev Kropotkin je smatrao 30 godina nakon rata počinju psihičke posljedice), onda znate da je struktura iz 1995. odlučivala 2005. ili struktura 2008. odlučivala 2018.
A ne da prosto izmišljamo odnos psiho-socijalnog-ekonomskog kao socijalno sada uslovljava psiho sada. Nego da ekonomsko i socijalno od deceniju+ prije odlučuje o psihologiji i kulturi današnjice. Ko je na ulici tek zbog Vučića taj prosto ne posmatra ništa iz istorijske perspektive.
Čak i taj Đilas iz 2008. nije današnji Đilas i čak i da ga dovedete danas u današnjoj društvenoj strukturi to neće biti isto. A nije isto zbog toga što je DS radio 2008. To je sve jasno i iz onog odličnog teksta koji je Jape postavio.
Edit
dakle, čisto da rezimiram
imamo tu zabludu koja vodi ka pitersonu-vučiću, ocu nacije, sve u svemu desnici
ili strukturalnu perspektivu koja vodi ka ljevici
