The Crippled Corner

[Джон Рейнольдс]

A koji film u serijalu najvalja?

Трећи.

[ginger toxiqo 2 gafotas]

... treći je daleko najbolji, zapravo in a league of its own, vidi se klasa, ipak je to Mulcahy (mada ne mislim ništa loše ni o Andersonu)...

[crippled_avenger]

Ja volim sve sem drugog i evo sad petog. Russellov comeback mi je naravno naročito drag. Ali, jako volim i prvi deo. Mislim da prvi i treći najbolje funkcionišu kao samostalni filmovi.

Što se Andersona tiče, u petom delu on čak i bukvalno ima scene između set-pieceova koje su kao odmorišta u igrama, i to čak ne plot pointi između nivoa nego više tačke unutar nivoa gde možeš da se sejvuješ.

[milan]

Meni je RE Retribution bio pravo razocarenje. Na kraju smo dobili film koji izgleda kao kada bi izmontirali sve cut scenes iz neke igre. Ono sto nedostaje je, naravno, sama igra.   

[Meho Krljic]

Bahato: Tom Henks svoj peti Emi koristi kao ukras za haubu!!!!!!!!

[crippled_avenger]

Sad sa Srđom Trifkovićem kreće ono najslađe - objavljivanje e-mail prepiske!

http://groups.yahoo.com/group/sorabia/message/128444

Postovani gospodine Radivojsa,



U danasnjoj "Politici" objavili ste "Demanti Srdje Trifkovica" koji UOPSTE NIJE
MOJ, nego je deo saopstenja skinutog sa sajta Lord Byron Foundation i rogobatno
prevedenog na srpski.





http://www.politika.rs/rubrike/ostali-komentari/Demanti-dr-Srdje-Trifkovica.sr.h\
tml



Ja "Politici" nikakav "demanti" nisam poslao a vi ste LAZNO prikazali taj van
konteksta istrgnuti deo navedenog saopstenja kao "moj"!



Ucinili ste to uprkos mojoj IZRICITOJ i NEDVOSMISLENOJ izjavi u pismu Bujosevicu
(u prilogu) da NE ZELIM DA ISTA IZADJE U "POLITICI" POD MOJIM IMENOM. Citat: "Ne
pada mi na pamet da trazim da mi ustupite prostor za odgovor, jer ne zelim da se
srozam na objavljivanje ma cega u "Politici" takvoj kakva je pod Vasim
vodjstvom." Objavljivanjem demantija pripisanog meni, bahato i bezobrtazno je
postupljeno u suprotnosti sa navedenim.



Sto je najgore, POLITIKA MI SE NIJE IZVINILA I NIJE PRIHVATILA NETACNOST NAVODA,
nego je taj "demanti" lazno pripisan meni objavila bez komentara -- mufljuski,
kukavicki i necasno.



Ponasanje "Politike" i ovom prilikom se pokazuje kao neprofesionalno, nemoralno,
zlonamerno, podlo -- od pocetka do kraja. Slika i prilika i ovog nekada uglednog
lista i ljudi u njemu. Sram vas bilo, ali srama nemate.



Sada je situacija ucinjena jos crnjom, a posledice po list i aktere ove
svinjarije bice utoliko ozbiljnije.

Srdja Trifkovic



DODATAK: Moje pismo Bujosevicu



Klevetnicki tekst u jucerasnjoj "Politici"

From: "Trifkovic" <trifkovic@...>

To:dragan.bujosevic@...

Sent: Fri, Sep 21, 2012 12:23 AM







Postovani gospodine Bujosevicu,



Jucerasnja "Politika" objavila je tekst Dimitrija Vojnova "Majke i macehe" koji
sadrzi lazne i zlonamerne klevete o meni:

http://www.politika.rs/rubrike/Pogledi-sa-strane/Majke-i-macehe-Dimitrije-Vojnov\
.sr.html



Ne pada mi na pamet da trazim da mi ustupite prostor za odgovor, jer ne zelim da
se srozam na objavljivanje ma cega u "Politici" takvoj kakva je pod Vasim
vodjstvom.



Zahtevam, medjutim, da bez odlaganja objavite bezrevervni demanti i izvinjenje u
istom protoru i na istom mestu.



Ovim, naravno, necete izbeci pravne i druge konsekvence ove prvorazredne
svinjarije koju ste sebi dopustili i koja ne sluzi na cast ni Vama ni Vasem
nekada cenjenom listu.



Sa postovanjem,



Srdja Trifkovic

[Джон Рейнольдс]

Малопре сам био на сајту "Политике", где је твој одговор и позивање на Wired и RT?

И да... Ово је јаче од мене... Кад је то "Политика" била угледан лист? Режимски одувек. "Политика" се мењала кад и режими, "угледан лист" би био неки који држи до неког свог општег усмерења.

[crippled_avenger]

Na internetu nema mog odgovora. Nisam još kupio štampani primerak da vidim ima li tamo. U svakom slučaju, mislim da nije u redu da Srđin "demanti" objave i na mreži a moj odgovor ne. Ko prvi uzme štampani primerak, neka javi...

[Albedo 0]

Je li moguće da ovi prenose informacije sa sajta i to stavljaju u Trifkovićeva usta?

Doduše, on je tražio da se objavi ''bezrezervni demanti'', i ne može da se žali što je to uopšte preneseno, na javnom je dijelu sajta fondacije i samim tim svi mediji mogu to da koriste. Greška Politike je što nisu napisali da to potiče sa sajta a ne od samog Trifkovića (i u kojem je on odnosu prema fondaciji), ali Politika ima svako pravo da podatke sa interneta koriste za svoje tekstove, pod uslovom da tačno naznači odakle su te informacije.

[crippled_avenger]

Pogledao sam uvrnut i jako simpatičan francuski film BAXTER Jerome Boivina, adaptaciju romana Kena Greenhalla za koju je zaslužan danas jedan od najznačajnijih evropskih reditelja, tada još uvek samo scenarista, Jacques Audiard.

BAXTER je priča koja je nastala po onom čuvenom primeru kako ne treba pisati, a to je iz vizure psa. Doduše, u ovoj priči, pas ipak ne postaje jedini junak, nije sve iz vizure psa i pas bi se mogao posmatrati kao jedan od protagonista kome je sticajem okolnosti zadatao da na svoj način komentariše situacije. U tom smislu, film nije formalno konfuzan ili sporan ali čini se da je slobodno mogao biti radikalniji i rekao bih da ga ta formalna konzervativnost u krajnjoj instanci odvaja od statusa remek-dela.

Međutim, Audiard uspeva da unese dosta crnog humora, zanimljivih situacija, aktivnih rešenja za likove u ovu priču, i da spoj gotovo literarne postavke i filma koji u sebi nosi elemente krimića šabrolovskog tipa i bunjuelovske satire zaista proradi na oba nivoa.

BAXTER zaslužuje svaku preporuku.

* * * 1/2 / * * * *

[Meho Krljic]

Nema te u štampanom izdanju Politike danas. Bujke izgleda ceo ovaj nemili incident pokušava da zamete pod tepih 

[Джон Рейнольдс]

Сад ће и Крип да му ували тужбу. 

[Meho Krljic]

Biće posle u istorijskim knjigama "Kolumna koja je sahranila Politiku".

[crippled_avenger]

Mislim da je redosled poteza sledeći:

1) Izašla je kolumna.

2) Srđa im je poslao mejl u kome je tražio da Politika sama demantuje svoj tekst i da se izvini.

3) Onda je Politika mene pitala o čemu je reč i ja sam odmah napisao svoj odgovor, naveo izvor, naveo tumačenja koja se poklapaju sa mojim itd.

4) Politika nije htela da uradi ono što Srđa traži a nisu ni smeli da mu otpišu da stoje iza kolumne pa ako hoće da demantuje sam, i onda su uzeli deo sa tog bloga (koji BTW izgleda potpuno bizarno i neverovatno da bi neko zaista napisao baš tim rečima) i objavili.

5) I sad Srđa njih hoće da tuži zbog toga.

6) Za to vreme, Politika kalkuliše sa objavljivanjem mog odgovora, vrši pritisak da se ja izvinim Srđi, a za to, po mom mišljenju nema osnova, i ja samo tražim da se da moj odgovor u kome navodim izvor i to je to.

7) Politika onda kreće da opstruira moj odgovor, prvo kao u nedelju popodne urednik nije uspeo da pročita moj zahtev da odgovor ide onako kako je napisan i zato nije izašla u ponedeljak. U utorak se ne pojavljuje, ja ih zovem da pitam i oni mi kažu da "kolegijalno" taktiziraju sa odgovorom.

Ja šaljem drugu pretnju tužbom, i to Bujoševiću i uredniku zajedno jer više ovo ne poptada u domen odnosa urednika i saradnika već Politike i mene kao građanina i mislim da moj dogovr uopšte nije nešto što urednici mogu i treba da moderiraju jer to ne pišem u svojstvu saradnika već građanina koji je optužen za nešto.

Tako da je u stvari sve ovo jedna prilična demencija u tradiciji britanskog sitkoma THE OFFICE.

[Meho Krljic]

A prema kome su oni to kolegijalni u tom taktiziranju?

[crippled_avenger]

Oni lažu jer ne znaju da je Srđa stavio mejlove na internet. U tome je fora. Oni nisu računali na to jer zapravo oni meni nikada nisu ni rekli da on hoće da ih tuži jer su falsifikovali demanti nego kao zbog mene. Tako da je danas ta kolegijalnost pomenuta u pokušaju urednika da mi objasni zašto nema mog odgovora.

[mac]

Njima sad treba neki drugi novinar da istraži šta je istina. Zapravo, više od istine treba im dokaz. Da imaju dokaz znali bi kako dalje. Sad ne znaju, pa su se zavezali u čvor.

[Albedo 0]

ne treba im novinar, ne treba tu ništa da se istražuje, svaki građanin ima pravo na odgovor i prostor za to mora da mu se obezbjedi, makar tekst ukazivao i na greške same Politike

inače, sve miriše na samopromociju

[Джон Рейнольдс]

Ма штос је у томе што је Бујошевић проценио да му је лакше да га завуче Крипу него Трифковићу. Да се разумемо, ја Срђу поштујем и занима ме исход свега овога јер ме превасходно занима одговор на наводе "Раша тудеја", то сам већ спомињао. Али посматрам из Бујошевићеве перспективе, уредника вазда режимског медија који је сад због власничких замешетељстава дошао под лупу тренутног режима. И сад поврх фрке "држ се фотељо моја", Бујошевићу као со на љуту рану долазе ова двојица у вези с неком потпуно, за српске прилике, неважном ствари.

И онда Бујошевић размишља овако: лакше ми је да ућуткам Крипа, јер овај Срђа може да цима ко зна кога и да гракће по другим медијима, уважени међународни професор, итд... А Крипа гомила људи не подноси, лакше је њему прећутати одговор. Јер сад отприлике имамо ситуацију - Крип је нешто лупио у колумни, Срђа је то оштро демантовао и ако би Крип био ућуткан, ствар би легла јер ионако није сад то нека богзна каква афера.

Тако је то, 100%. Српски медији, јбг.

[crippled_avenger]

Johne, otprilike tako nekako. Mislim da Bujošević verovatno računa da ja planiram da pišem za Politiku i da sam zato spreman da pretrpim ovakav backstabbing ali naprosto ja ne mogu da nastavim da pišem ako se ne čuje i istina o tome da sam imao izvor jer je besmisleno da nadalje pišem sa okrnjenim kredibilitetom. Tako da se sad nalazimu u pat-poziciji. Ako Politika ne objavi moj odgovor sutra, ja ću morati da napravim neko saopštenje za javnost u kome ću ga predočiti.

[Meho Krljic]

OOOoh, saopštenje za javnost!!!!!!!!!1 DA!!! Neka twitter gori! Ne zaboravi da negde u tom saopštenju udeneš i frazu "Nije srpski ćutati" jer je Bujke ipak imao emisiju tog naziva na počivšoj BK.

[crippled_avenger]

Zar nema i dalje na Prvoj?

[Meho Krljic]

Oh, ne znam, ja gledam samo RTS 

[crippled_avenger]

THE TRIALS OF TRIFKOVIC

http://www.chroniclesmagazine.org/2012/09/25/the-trials-of-trifkovic/

Sad ću za početak da pošaljem svoj odgovor svim sajtovima koji su stavili Srđin demanti.

[crippled_avenger]

Pogledao sam SUR MES LEVRES Jacques Audiarda, izuzetan krimić koji u najboljem smislu nastavlja tradiciju francuskog krimića sa umetničkim ambicijama. Audiard je u svakom smislu ponudio moćan film, inventivan na nivou likova, zapleta, i energičan na nivou rediteljske egzekucije. SUR MES LEVRES je film sa kojim nema šale, karakteri su razrađeni kao u melodrami, heist momenat je nesvakidašnji a premisa da je junakinja nagluva je maksimalno, školski, iskorišćena. Za razliku od reditelja koji se mogu smatrati temeljima francuskog krimića kao što su bili Melville, Chabrol i sl. Audiard je više na tragu Cluzota, zanima ga ne samo puna ubedljivost filmskog prizora već i puna sugestivnost.

SUR MES LEVRES u određenom pogledu može da se nadoveže na radove kao što je BEFORE THE DEVIL KNOWS YOU'RE DEAD, odnosno da se smesti u istu grupaciju genrebending krimića, premda je Audiardov rediteljski postupak u suštini čistiji od Lumetovog. On nema dileme u samoj osnovi filma da snima krimić jer priča jasno počinje sa krimi zapletom i sa njim se završava, dalji razvoj ga ne zanima, ali zato ne beži od nadgradnje u toku same priče.

Pored melodrame kojom poširuje okvire svog krimi osnova, Audiard se bavi i svojom karakterističnom opsesijom a to su seksualna privlačnost proistekla iz bizarnih okolnosti i zločina. U drugim naslovima se ona uglavnom javljala kroz snažan homoerotizam a ovde je bazirana na nekim drugim fetišima.

Vincent Cassel je standardno solidan u ulozi pripravnika koji dobija posao posle robije a Emmanuelle Devos je fascinantna kao nagluva službenica koja ga polako uvlači u svoju mrežu zločina i osvete.

* * * 1/2 / * * * *

[Albedo 0]

http://www.b92.net/info/vesti/index.php?yyyy=2011&mm=08&dd=12&nav_category=206&nav_id=531402

[crippled_avenger]

To znamo za Brejvika, ali to je manje važno.

Ni danas nije izašao tekst ali izgleda da su se u gengbeng uključili i strani faktori odnosno da postoji izvesno nezadovoljstvo mojim stavom prema smrti američkog ambasadora u Bengaziju. To sam,saznao doduše iz druge, ali prilično ozbiljne, ruke. Pritisak advokata je veliki, sad i Politika zaseda sa advokatima, ali je problem u tome što dobijam info iz druge ruke jer čelnici Politike još uvek odbijaju da se suoče sa mnom. E sad, izgleda da postoji i nešto što nisam znao, a to je da Srđino podzemlje nije baš tako nemoćno, odnosno da imaju dosta jaku zaleđinu i ko zna koga iza sebe. Već sam sa nekoliko strana danas dobio upozorenja da se ne kačim sa njima, da su oni više za policiju nego za debatu...

Videćemo...

[Джон Рейнольдс]

Него, ево да бациш поглед да се не бавиш више мрачним мислима. Друг Ун ће ово да отвори за једно годину дана, шта мислиш?

Koryo Tours Special Report - We've been up the Ryugyong!

[crippled_avenger]

Monumentalno!

[Джон Рейнольдс]

Ово дуж ивице су шине за панорамске лифтове који ће бити на сва три крака.

[crippled_avenger]

Pogledao sam RESIDENT EVIL: DAMNATION Makoto Kamiye. Ovaj DTV animirani nastavak RESIDENT EVILa donosi jednu impresivnu polovinu, i jednu vrlo neobičnu polovinu. Neobična polovina je uvodni deo priče - smešten u istočnoevropsku državu, republiku koja se osamostalila od SSSRa, uprkos tome što je reč o animiranom filmu, po lokacijama i odnosu porema ambijentima i akciji izgleda kao vrlo vešto i snalažljivo realizovan DTV film. Potpuno je bizarno da neko krene da radi ANIMIRANI film koji se dešava na nekim opskurnim istočnoevropskim lokacijama, umesto da ga smesti gde god hoće, na neku preskupu lokaciju, futuristički grad i sl. Međutim, u drugoj polovini, Kamiya donosi neverovatnu akciju koja u pojedinim momentima zaista deluje inventivno i u svakom pogledu nesvakidašnje.

Kamiyino insistiranje na tome da snima animirani film u kome se junaci u priličnoj meri ponašaju kao da su u igranom filmu, i to u DTV igranom filmu u kome se dosta priča, dovodi do toga da se veliki akcenat stavi na ono što se najslabije radi u ovoj vrsti CGI filma a to su lica junaka, sinhronizacija usana, dijalozi. Međutim, recimo tuče su vrlo dinamične, čak i bolje nego da je Kamiya sve radio kao "crtać" i podsećaju dosta na Borna, samo pojačanog animacijom, naravno.

Završnica donosi izvanrednu akciju, i odličnu atmosferu. DAMNATION je uspeo da očuva visok nivo koji je postavljen u DEGENERATIONu i nadam se da ća ova vrsta animacije ostati rentabilna aktivnost za Capcom i Sony.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Politika već danima neće da objavi odgovor, morao sam da ga blogujem.

http://starikadar.blogspot.com/2012/09/blog-post.html

[Ghoul]

Izvin'te me što psujem
Jer ja samo pričam
Onako kako čujem
I ako su lagali mene
I ja lažem vas.

[Albedo 0]

btw, nije mu ime pogrešno transkribovano

[crippled_avenger]

Očigledno se potpisuje na više načina jer recimo na Chroniclesu se potpisuje kao Srdja Trifkovic, verovatno mu je Serge estradno ime.

[Albedo 0]

WIN:

Defeating Jihad: How the war on terror may yet be won, in spite of ourselves by Serge Trifkovic and Srdja Trifkovic

http://www.amazon.com/Defeating-Jihad-terror-spite-ourselves/dp/192865326X/ref=sr_1_4?ie=UTF8&qid=1348747278&sr=8-4&keywords=trifkovic

[crippled_avenger]

Nekako s arapskog proljeća...

[crippled_avenger]

"The Hangover" director Todd Phillips is set to helm his first thriller, "Trust Your Eyes", for Warner Bros. Pictures and his own Green Hat Films label says Variety.

Based on Linwood Barclay's novel, the story follows a schizophrenic, map-obsessed savant who witnesses a murder online on Manhattan's Lower East Side.

He insists his older brother investigate. The pair soon cross paths with the killers - a politically connected ex-cop and his ice pick-wielding henchwoman.

At present it's unsure where on his schedule the project will sit as he's still attached to a remake of "The Gambler" and an adaptation of the Rolling Stone article "Arms and the Dudes". Phillips is presently shooting the third film in "The Hangover" series.

[crippled_avenger]

Reprizirao sam THE PAPER Rona Howarda, film iz njegove najpotentnije faze kada je snimio svoje najbolje filmove APOLLO 13 i RANSOM. U njemu Howard pokušava da se nadoveže na starinske filmove o novinarstvu kao što su bile razne inkarnacije FRONT PAGEa i slični naslovi u kojima se finale uvek odigrava u štampariji gde mora da se zameni naslovna strana, obustavi mašina i krene iznova da bi najsvežija vest stigla do čitalaca.

Scenario Davida i Stephena Koeppa kombinuje elemente melodrame i komedije, ali bez skretanja u apsurd ne bi li prikazali vibrantnost redakcije i intenzitet koji ljue čini zavisnim od novinarstva. Michael Keaton predvodi prilično snažan All Star ansambl u kome značajan doprinos daje i Robert Duvall, dovoljno snažan glumac da plasira kako i neke od najpretencioznijih, tako i neke od najsentimentalnijih tačaka scenarija.

Howardov film je u stalnom pokretu, izuzetno je dinamičan, ne samo po količini događaja već i po snažnom energetskom naboju koji je prisutan u svakoj sceni. Ako imamo u vidu trajanje filma, taj naboj srećom nimalo nije zamoran.

Iz današnje vizure naravno, THE PAPER deluje podjednako kao relikt epohe kao i FRONT PAGE filmovi jer nije ukalkulisao pojavu Interneta. Srećom, po svom kvalitetu nije neuporediv sa ovim klasicima.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Reprizirao sam jedan od dragih filmova iz detinjstva, BLACK RAIN Ridley Scotta. U ovom filmu Ridley pokušava da bude Tony pa je to svakako jedan od razloga što ovo spada među njegove najbolje radove. U BLACK RAINu ima teških obeležja osamdesetih, ipak je film iz 1989. uostalom, međutim, ključna stvar je to što Ridley u njemu pokazuje kako izgleda kada ozbiljan reditelj radi pandurski film. Ozbiljan reditelj je svakako i preduslov da bi se u filmu pojavili i kredibilni glumci - Michael Douglas je izuzetno potentna faca u glavnoj ulozi a Ken Takakura spada u red japanskih glumaca koji su u američkim filmovima sačuvali svoj integritet i imidž japanskog Clint Eastwooda. Ako imamo u vidu da su BLACK RAIN pisala dvojica nepoznatih pisaca kojima je ovo vrhunac karijere i jedini relevantan rad, verovatno je Scott bio taj koji je uspeo da uzdigne ovaj film iznad nečega što bi inače potpisao James Glickenhaus.

Michael Douglas je jedan od najprofilisanijih holivudskih starova tog doba koji je izgradio ozbiljno ime kao producent i u principu nije glumio u random projektima tako da je verovatno i on u saradnji sa Scottom uzdigao ovaj film na viši nivo. Takakura Ken s druge strane ima predistoriju jako ozbiljnih japanskih krimića a u ovom filmu posle Pollackovog YAKUZAa čini da se na globalnom planu afirmiše ova kriminalna organizacija.

Jan De Bont koji je u Ameriku doneo pokrete kamere iz Verhoevenovog opusa koji su napravili revoluciju u akcionom filmu, utičući i na uvođenje novog načina montaže, i kao DP daje BLACK RAINu senzacionalan izgled čak i za današnje standarde a Hans Zimmer, prilično svež posle saradnje sa Čolom nudi skor na tragu Giorgio Morodera. Šteta što su obe špice preopterećene nekom dosta slabom pesmom. Ipak, unutar filma, Ridley kao i Mann i Tony vešto koristi pop muziku.

BLACK RAIN nije naročito cenjen naslov u tom ciklusu policijskog filma osamdesetih, ali definitivno spada među najbolje primerke. Naravno, čitanja iz vremena kada je izašao i dalje stoje, Scott i Douglas nemaju problem da junakovu bahatost u drugoj kulturi prikažu kao nešto cool, ali to danas zapravo više nema nikakav značaj i potpuno se uklapa u tu eru kada je američkim repertoarskim filmom vladao specifičan odnos prema Japanu i njihovom uplivu u Ameriku.

* * * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam DYING ROOM ONLY, televizijski film po scenariju starog majstora suspensea Richarda Mathesona, u režiji Philipa Leacocka. Moram priznati da DYING ROOM ONLY u potpunosti zaslužuje status klasika televizijskog filma. To je sjajan primer vrhunske napetosti izgrađene u vrlo svedenim uslovima, u scenografiji joja je čak na granici uverljivosti. Međutim, Leacock fantastično vlada ritmom i rekao bih da je pre svega ritam a ztim i vrlo lucidno postavljena misterija osnov tako velike količine napetosti koju ovaj televizijski film generiše. Glumačka ekipa je solidna, ima tu vrhunskih talenata kao što je Ned Beatty, ali rekao bih da ovaj film ne crpi svoju snagu iz glumačkih bravura već pre svega iz Leacockove kontrole nad ritmom, koja prirodno rezultira i odmerenom glumom.

Razrešenje je moglo biti nešto zanimljivije, ali ono je u krajnjoj liniji samo tehnikalija, zaključenje priče, i ne predstavlja ključni deo niti utiče znatnije na utisak. Međutim, da je kraj interesantniji sigurno da bi se i neka naročita značenja mogla postići u ovom izvrsnom televizijskom radu. Sluzerov VANISHING i Mostowljev BREAKDOWN svakako da na neki način vuku korene iz ove Mathesonove kratke priče i televizijske drame.

[crippled_avenger]

Pogledao sam REGARDE LES HOMMES TOMBER, rediteljski debi Jacques Audiarda. Reč je o ekranizaciji romana Teri Whitea koji je u Francuskoj realizovan i preko filma MAX & JEREMIE. Dakle, prepoznat je kao pisac priča o atipičnim prijateljstvima ljudi sa margine i sa one strane zakona. Roman TRIANGLE po koje Audiard snimio ovaj film inače je nagrađen 1983. nagradom Edgar Allan Poe za najbolji paperback. Ne znam koliko je intervenisao na nivou strukture, ali film definitivno ima zanimljivu i nešto zahtevniju strukturu.

Audiardov film počinje prateći dve naizgled poptuno odvojene priče o dve homoerotske opsesije između ocvalog trgovačkog putnika i mladog policajca i ocvalog prevaranta i mladog prestupnika. Kada policajac pogine, trgovački putnik postaje opsednut tim slučajem i preuzima rešavanje u svoje ruke nezadovoljan angažmanom policije. Prevarant s druge strane poučava mladog naivca snalaženju na ulici.

U osnovi ovo je krimić, međutim, mislim da je evidentno kako se film pre svega razvija u pravcu žanženeovske studije zločina i homoerotizma među marginalcima. U tom pogledu, ovo je možda i najbolja ekranizacija Jean Geneta koja nije direktno inspirisana njegovim pisanjem. Svi elementi njegove poetike su tu.

Jean-Louis Trintignant se spremno poigrava sa svojom star personom u ovom filmu i izvanredan je kao ocvali uličar a Mathieu Kassovitz u svojoj ranoj ulozi kanališe dosta ubedljivu naivnost i tupost u ulozi njegovog učenika. Na ovom tragu će biti i Kassovitzov ASSASSIN(S) ali ne toliko eksplicitan u ženeovskim namerama.

Audiard je u svom dugometražnom rediteljskom debiju možda i najoštrije naglasio koje opsesije će kasnije biti prisutne u njegovim filmovima. Kasnije će one samo biti selektirane i u pojedinim filmoviam će različiti delovi biti stavljeni u prvi plan. Na debiju je međutim skupio sve na jednom mestu i rezultat je energičan rad koji najavljuje više od debitantske zrelosti.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Joseph Ruben is set to direct the remake of the 1946 Orson Welles thriller "The Stranger" at NGN Releasing reports Heat Vision.

Edward G. Robinson starred in the original as an agent of the War Crimes Commission who was on the hunt for one of the engineers of the Holocaust who is now hiding out in Connecticut. Along with helming, Welles also starred.

Alanna Belak wrote the script for the remake which follows a reformed serial killer who has reinvented himself as a small-town professor. He is visited by his former partner who wants them to start killing together again.

Jack and Joseph Nasser will produce.

[crippled_avenger]

Pogledao sam TV film TOP SECRET iz 1978. godine u kome Bill Cosby igra tajnog agenta na zadatku u Italiji. Cosby je pre svega poznat kao komičar, premda je igrao u špijuna u relativno laganoj seriji I SPY, ali ja sam poznat kao fan njegovog "dramskog" rada u izvanrednom trileru HICKEY & BOGGS Roberta Culpa. TOP SECRET naravno nije na tom nivou ali ne spada ni u onu prvu ligu TV filmova sedamdesetih koji su u tom periodu dostigli svoj zenit. Cosby se prilično dostojanstveno snalazi u materijalu sumnjivog nivoa koji je krajnje rutinski režirao Paul Leaf, no ipak čudi da mu nije pruženo nešto zanimljivije imajući u vidu da je scenario pisao poznati pisac i producent David Levinson koji je aktivan i danas. Čini se kao da je TOP SECRET celovečernji pilot za neku seriju koji s pravom nije kupljen, uprkos potencijalu koji nosi Cosby i njegovoj sposbnosti da odvede materijal korak dalje.

Zanimljiv detalj u podeli jeste Gloria Foster koja će postati poznata kao Oracle u serijalu MATRIX.

[crippled_avenger]

"The Artist" star Jean Dujardin is being eyed for a role in George Clooney's film "The Monument's Men," a person with knowledge of the project told TheWrap.

Getty Images
Dujardin, who became the first French actor to win an Oscar for Best Actor earlier this year (for "The Artist") would be cast in a supporting role in this story about a group of men and women who chased down the stolen art of Europe during World War II.

Dujardin also has a role in Martin Scorsese's upcoming film, "The Wolf of Wall Street."

"The Monument's Men" is based on the book "The Monuments Men: Allied Heroes, Nazi Thieves and the Greatest Treasure Hunt in History," by Robert M Edsel.

Clooney will star in the film and also direct. He is also producing and writing the screenplay with Grant Heslov. Clooney plays George Stout, a U.S. Army officer and leading art conservationist, who repatriated tens of thousands of pieces of art from the Nazis.

The filmmakers are also understood to be interested in Cate Blanchett for the role of Rose Valland, an art historian and member of the French resistance, and in Paul Giamatti for the role of Lincoln Kirstein, who co-founded the New York City ballet with George Balanchine.

Representatives for the actors would only say that the casting process was in the very early stages.

The film is understood to be shooting in Germany, Austria, Paris and England next spring.

The book, which focuses on the 11-month period between D-Day and V-E Day, tells the tale of a special force of American and British museum directors, curators, art historians who risked their lives scouring Europe to prevent the destruction of the art.

[crippled_avenger]

CHERNOBYL DIARIES Brada Parkera koji se dokazao kao stručnjak za specijalne efekte i pomoćnik Matt Reevesa ispisuje jedno vrlo prijatno poglavlje u priči o Strancima u raju. Pre svega ovaj film uspeva da maksimalno iskoristi beogradske lokacije, da izvuče iz njih neke prizore koje naši autori nikada nisu uspeli, i da donese impresivan kreativni učinak našem velikom scenografu Aleksandru Deniću, koji je odavno prerastao okvire srpskog filma, ali je ipak deo naše kinematografije. Pored Denića, važan kreativni posao na filmu radila je i naša Momirka Bailović kao kostimograf i takođe je postigla solidan rezultat.

Međutim, ono što je Denić postigao na beogradskim i budimpeštanskim lokacijama je izvanredno. Rekonstrukcija Černobila, jezive atmosfere u stambenim blokovima za radnike nuklearne elektrane, čini da scenografija postane ne samo ravnopravan lik u odnosu na one koje igraju glumci već da postane i glavni junak i osnovni razlog zašto ovaj film treba videti.

"Ljudski" faktor je pristojan, nema ovde velikih kreacija ni na nivou scenarija ni na nivou glume, ali ako imamo u vidu dosadašnja iskustva sa filmovima o grupi likova kojima se dešava nešto neprijatno, ovo je na sasvim solidnom nivou.

Svakako, ja sam subjektivan u sagledavanju ovog filma iz prostog razloga što mi je bio dodatno zanimljiv jer je sniman kod nas pa je interesantno prepoznavanje naših lokacija i epizodista, ali jednu od primedbi koju je imala strana kritika, ja nisam imao. Naime, njima je film bio scare-free, meni nije. Jedan snažan scare koji sam ja imao bio je upravo vezan za lokaciju i efekat protoka vremena koje junaci provode na kontaminiranom mestu pošto se na početku objasni da je bezopasno samo ako budu tamo par sati. Otud mi je svako odugovlačenje njihovog povratka samo po sebi imalo priličan horor efekat. Međutim, ima dosta i jump scare i suspense momenata pored toga, ali ne onoliko koliko bi se očekivalo od uobičajenog repertoarskog filma ovog tipa. Doduše, film više bazira svoj horor na konflitu junaka sa ambijentom nego sa "protivnicima" koji su profilisani kao "glavna opasnost". Doduše, koliko je sam konflikt sa ambijentom inventivan i zanimljiv, toliko je ono što se ispostavi kao glavna pratnja manje zanimljivo i efektnije u fazi kada se Parker opredeljuje za less is more pristup.

Oren Peli kao scenarista i producent nije nametnuo found footage pristup. Ima found footage detalja ali je CHERNOBYL DIARIES u stvari konvencionalno insceniran film. Otud je rezultat na tako malom budžetu još ubedljiviji. DIARIES je koštao koliko i srpski filmovi a izgleda znatno bolje. Brad Parker je čovek na koga treba obratiti pažnju i ne čudi me da su ga Matt Reeves i JJ Abrams regrutovali i za neke nove zadatke.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Michael Roskam

4 October, 2012 | By Wendy Mitchell

The Bullhead director was the subject of the annual Binger-Screen International interview in Utrecht.

Michael R Roskam made his feature directorial debut with Bullhead. The drama, set in the world of Belgian animal hormone traffickers, was nominated for an Oscar last year and launched the international career of lead actor Matthias Schoenarts. Roskam is now preparing several new projects, including HBO pilot Buda Bridge, The Tiger with Brad Pitt's Plan B, and another European film, The Faithful (more on projects here).

The Brussels-based Roskam took a break from writing last week to take part in the annual Binger-Screen International interview at the Netherlands Film Festival/Holland Film Meeting in Utrecht. Below are selected excerpts from the conversation.

So you made a short, One Thing To Do, in 2005 that starred Matthias, and you knew then he'd be the lead in Bullhead?

In 2005 I had my very first version of Bullhead on paper, which was good enough...it was terrible actually [laughs] but it was a good step in the right direction. Then I wanted to make a new short, and that's when I met Matthias Schoenarts. And I knew when I met him that he was going to be the lead in Bullhead. He was there involved from the beginning.

He's not a big guy in the short, so how did you look at him and say, 'He is going to be Jacky'?

Because in the story I wanted a Jacky to be a construction of meat. Not someone who is born that way but someone who transformed himself. I was convinced he was the man for the role. He had the discipline and everything. It was everywhere in him, I knew this guy was going to do it. It helped me a lot because I could write and develop the character with him in my mind.

It's quite a strange world, in animal hormone trafficking, was it hard to pitch this?

Pitching is really hard. the irony is that you have your perfect pitch the day your movie is done. And all the way your pitch is a work in progress. The better you pitch, the better your script is. It's a barometer of the quality of your script.

Your producer Bart van Langendonck also worked on your shorts?

We became friends. Something I like to say if it's a producer you're going to work with, you have to imagine that if somewhere somehow there is only one hotel room left, and you have to share it together, that you can do it. If you are looking at a guy and saying there's no way I can share a hotel room with him, that's the wrong producer. Maybe in a big bed, but if you can handle that, then you have a good relationship and a good basis to go on a whole journey of moviemaking.

Watching Bullhead, I'm reminded of filmmakers like Scorsese — and not just Raging Bull — and Michael Mann. Who do you think you recognise as your influences?

Scorsese and Michael Mann, I cannot deny that. From the beginning I've always been intrigued by the world of I'm very much influenced by American movies. I watched movies on Satruday and Wendesday afternoons when I was a kid, and it was cowboys and gangsters.

With Michael Mann, I've Heat so many times. I think if they lose the master tape I can re-edit it. For me, it's perfect. Michael Mann is just an incredible composer. Sometimes some people don't like that, that he's too composed, but I love his voice.

What about Shakespeare, a lot of people have noted that Bullhead is an almost Shakespearian tragedy and you also have the comic relief of the mechanics.

In the whole process of writing the story, and watching a lot of movies, it's a very personal distinction that I make between drama and tragedy. For me tragedy is a story that is told where the storyteller already knows how the story is going to end. The best example of that is Sunset Boulevard, the main character says I'm dead, I'm lying there in the swimming pool, and here's the story of what happens.

I love drama as well but drama is a different approach. Drama has to feel like even the storyteller doesn't know how it's going to end. that's my personal distinction between the two forms of storytelling. Shakespeare is tragedy because you feel that he knows as a storyteller how it was going to end.

I love drama too I hope one day to make a movie that will be drama. For now I love tragedy because it has this little bit of irony, you can reflect while you are telling your story. And that's where humor finds its place, which is much harder than drama.

What was your experience of the Oscar nomination?
It gives you so many opportunities, it's opened my career to go into a direction that I could never have imagined.

It was an honour to be there. it was quite unreal, but great...It's tradition that every foreign feature film has a kind of godfather or godmother, that will present you with your cerfiticate [Michael Mann presented his]. I enjoyed that the most, more than the Oscars itself. Michael Mann who was one of my heroes. Career wise that was the most beautiful moment.

You're now writing an HBO pilot, Buda Bridge. Does episodic drama appeal to you and will you work across film and TV?

I think the real event was The Sopranos and we have had a couple of great serial dramas —  including Lars Von Treir's The Kingdom. At the end, what's the difference if your vision is achieved? It's about format, is it a short story or a 10-hour story told over 10 episodes? It's storytelling in a much larger time frame.

[crippled_avenger]

Pogledao sam LE GUETTEUR Michele Placida. Neverovatno je da Placido nije naučio više o pravljenju krimića radeći seriju LA PIOVRA sa velikanom kakav je Damiano Damiani, a ni od nebrojenih drugih majstora sa kojima je radio druge stvari. LE GUETTEUR je konfuzan uprkos ome što ima prilično jednostavnu i prilično naivnu priču i Placido jedino uspeva da postigne određeni efekat u akcionim scenama koje nisu ništa naročito ali su svakako bolje od ostatka elemenata u ovom filmu.

Zbunjuje da su se Auteil koji ima veliku reputaciju u francuskom policijskom filmu i Kassovitz koji ima veliku reputaicju u svakom smislu uopšte našli u ovakvom projektu. Još više zbunjuje da se od mase boljih evropskih krimića baš ovaj nađe u našim bioskopima.

* 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Sacha Baron Cohen's Four By Two Films is developing the true story comedy feature "The Lesbian" for Paramount Pictures says Deadline.

The story is inspired by Hong Kong billionaire Cecil Chao Sze-Tsung, a man who offered $65 million bounty to any man who succeeded in marrying his lesbian daughter.

The offer was made after the daughter and her longtime girlfriend eloped to France where they got married.

Cohen will presumably play the billionaire. A writer has not yet been attached.

[crippled_avenger]

Sacha Baron Cohen's Four By Two Films is developing the true story comedy feature "The Lesbian" for Paramount Pictures says Deadline.

The story is inspired by Hong Kong billionaire Cecil Chao Sze-Tsung, a man who offered $65 million bounty to any man who succeeded in marrying his lesbian daughter.

The offer was made after the daughter and her longtime girlfriend eloped to France where they got married.

Cohen will presumably play the billionaire. A writer has not yet been attached.