The Crippled Corner

[Meho Krljic]

Sve za Srbiju, Srbiju ni za šta. 

[Ugly MF]

Lepo to, ali mimo svega, meni su nekako oni middle delovi, xmen 2 i ovaj prethodnik 'dejz of' nekako najgledljiviji, jer ne padaju u nesves' od establišing oridžinsa ili trećeg velikog orgazmičnog svršetka da zadovolje sve.Oni su ispričan dogadjaj u kome karakter drajv igra sekundarnu ulogu, dok prvi i treći svugde gledaju da bude taj karakter konklužn,
ili hu livz, hu killz hu,itd.
Ja najbolje volem kad je stori dobar, smišljena radnja, bez obzira dal su tu Predatori, Alijeni ili Iksmeni uvaljani, a ove dve priče to imaju.I nekako su i moćnici izbalansirani, bez uber jednog na kojeg se forsiraju, tipa evo mene, ja sam došo,i nemožeminikoništa'jači sam od sudbineeeee...'.

[crippled_avenger]

Mene je Koja svojevremeno tužio sudu ali pošto smo poslednjih dana u istom press circuitu vrlo smo srdačni, pravi se da ništa nije bilo...


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Meho Krljic]

Ne smem ni da zamislim kakvo si zverstvo počinio kad te ON tužio. 

[Agota]

Polako bre Mehmete, vidiš da je diro Koju! Siroma, pravi se da ništa nije bilo...a bilo je, a?

[crippled_avenger]

Ne smem ni da zamislim kakvo si zverstvo počinio kad te ON tužio. 

Znaš me.

[crippled_avenger]

Srpsko novinarstvo se pretvara u takmičenje ko može duže bez lekova...

http://www.novosti.rs/vesti/naslovna/drustvo/aktuelno.290.html:606657-Kolege-nije-fer

[crippled_avenger]

Pogledao sam DESPITE THE FALLING SNOW Shamima Sharifa, film koji je praktično negledljiv ali nosi određenu forenzičku vrednost za nas jer je sniman u Srbiji. Drugi eventualni adut jeste zabavna činjenica da je u ovom filmu Rebecca Ferguson snimila jednu od onih rola kojih će jednog dana morati da se stidi, i koje se snimaju kada ne očekuješ da ćeš postati zvezda. Međutim, desio se ROGUE NATION, ušla je u fokus holivudskih producenata tako da je DESPITE THE FALLING SNOW dobio priliku da se prikaže umesto da potone u duboku opskurnost kojoj pripada.

Shamim Sharif je ekranizovao svoj roman i rezultat je nevešta melodrama smeštena u špijunski milje koja ne uspeva da profunkcioniše ni na jednom nivou, i to je svojevrsni podvig. Ovako loš film se retno viđa, ali nažalost nije onoliko interesantan za gledanje koliko je loš.

Srećom, sniman je kod nas pa onda barem imamo tu mogućnost da prepoznajemo lokacije i epizodiste. Antje Traue nažalost očigledno nije uspela da kapitalizuje svoj rad u MAN OF STEELu i ovo je jedan od filmova u kojima luta od tog naslova.

[crippled_avenger]

lilit, evo ga YT

https://www.youtube.com/watch?v=NW82CjbR-aI

[Meho Krljic]

A Kripl je večeras i u Oko magazinu šarmantno pričao o svom festivalu 

[crippled_avenger]

Svom je možda malo prejaka reč. Ja sam ipak tu najamnik, selektor kog mogu smeniti na pola festivala jer nije izabrao kako treba...

U svakom slučaju, I went full Vučić juče što se tiče medija...

[crippled_avenger]

Pogledao sam PRIDE AND PREJUDICE AND ZOMBIES i moram priznati da je to film koji svakako vredi videti jer u sebi sublimira niz novih tendencija u američkom filmu, pre svega ovisnost o ekranizovanju intelektualne svojine koja nije inicijalno pravljena za film. PRIDE AND PREDJUDICE AND ZOMBIES je ektanizacija romana Seth Grahame-Smitha, koji je u međuvremenu došao nadomak toga da režira FLASH za Warner Bros, ali izgleda da se u međuvremenu studio dozvao pameti.

Iskreno smatram da je ovaj film jako znaćajno videti jer moram priznati da iako nisam čitao knjigu, a posle gledanja filma istovremeno i imam i nemam potrebu da je pročitam, reč je o delu koje je do te mere zbunjujuće da je sasvim moguće da je genijalno a ja to nisam sposoban da shvatim.

Naime je spojio dve nespojive stvari koje nisu nikada pokazivale neku naročitu potrebu da se spoje a to je roman Jane Austen i zombi infekcija. Ta ideja zvući bizarno i što se mene tiče u ovom filmu je ostala bizarna.

Ono što ja uspevam da prolitam iz gledanja filma, a možda bi mi upoznavanje sa knjigom pomoglo, ceo smisao je da se prikaže društvo iz romana Jane Austen koje uspeva da preživi uprkos dostizanju civilizacijske "nulte tačke" koju donose zombiji.

Film prikazuje mutacije u stratifikaciji tog društva proisteklom iz zombi-zaraze, ali nisam siguran koliko su te promene zaista uzbudljive kao filmsko gradivo. Ne mogu za sebe da kažem da sam izričiti ljubitelj takve literature ali volim filmove tog tipa, i naprosto PRIDE AND PREJUDICE AND ZOMBIES ne pravi neki jasan prodor, već se naprosto izmotava.

Film stoga uopšte ne deluje kao mejnstrim ostvarenje koje pretenduje na najširu publiku, naprotiv, mislim da bi i publika morala ostati upitana nad onim što je videla. I na tom nivou, Steersov film deluje kao nekakvo bizarno autorsko iživljavanje proisteklo iz ideje da se spoje dve nespojive stvari. Međutim, zapravo situacija je potpuno obrnuta - Steers je potvrđeni plaćenik u žanru komedije a sve ovo je ekranizacija prestižnog IPa.

Paradoksalno dakle možemo reći da je jedan od najbizarnijih holivudskih filmova poslednjih godina krenuo kao zicer-ekranizacija a završio kao enigma. Verujem da će ovaj film podeliti publiku, a očekujem da čujem i reakcije onih koji su upoznati sa knjigom.

Steersova adaptacija nije urađena sa previsokim budžetom ali ova nesvakidašnja ideja jeste dobila mejnstrim tretman. Ipak, čini mi se da on u scenarističkoj adaptaciji nije pronašao pravi filmski ključ i film nema jasno profilisan narativni zamajac.

Ipak, mislim da je pojedine aspekte ovog filma teško prepričati, i da se u njegovu bizarnost ili briljantnost gledaoci sami moraju uveriti.

* 1/2 / * * * *

[Meho Krljic]

Heh, Singer se podsmevao Ratneru (i u filmu) a trenutno X-Men Apocalypse ima gori agregatni skor kod kritičara nego Ratnerov The Last Stand    Hubris je gadna stvar. Naravno, kako rekoh, meni je film okej, ali ne treba gubiti iz vida njegove prominentne slabe strane.


'X-Men: Apocalypse' is shaping up to be the worst-reviewed film in the franchise

[lilit]

lilit, evo ga YT

https://www.youtube.com/watch?v=NW82CjbR-aI

ponosna sam na tebe 

[Ugly MF]

Heh, Singer se podsmevao Ratneru (i u filmu) a trenutno X-Men Apocalypse ima gori agregatni skor kod kritičara nego Ratnerov The Last Stand    Hubris je gadna stvar. Naravno, kako rekoh, meni je film okej, ali ne treba gubiti iz vida njegove prominentne slabe strane.


'X-Men: Apocalypse' is shaping up to be the worst-reviewed film in the franchise

Ma paderacija razmaženih kritičara željnih slave!
Lako je drukati kad imaš šes' filmova,i pljuvati po jednom od njih koji nije najbolji od njih.A koji to ipak ne zaslužuje.Šta bi oni 'teli?!
Da se umesto Apokolipsa ubaci Deadpool?

[crippled_avenger]

lilit, evo ga YT

https://www.youtube.com/watch?v=NW82CjbR-aI

ponosna sam na tebe 

Kod Kesića nema onih tema zbog kojih se ne bi ponosila

[lilit]

naučnicu iz republike srpske ćemo da zaobiđemo ovom prilikom 

al evo ti i unbiased obožavaoca

Dimitrije mi je oduvek simpatičan.
Sviđa mi se forma koju su izabrali: duhovito + vezano za oblast u kojoj je majstor (master).
Inače su mi malo usiljeni ovi delovi u emisiji kada gosti treba da odrade svoj deo ugovorenog razgovora... ljudi ne umeju to da urade da deluje prirodno (bar ne silni gosti pre njega koje sam uspeo da vidim u toj emisiji). Mislim da je Dimitrije odlično odradio fazon, ma eto, sedimo i pričamo.
Nije on džaba bio dete glumački prodigy.

[Meho Krljic]

Commando: The Complete History



Zabavno.

Schwarzenegger: "I was in the Austrian army and was a tank driver. So the action of Commando wasn't all new to me."
Lester: "Arnold insisted on doing almost all the stunts himself, because he said nobody could duplicate his body. Even when we were doing a close-up of Matrix jamming a knife into a sheath, he said, 'My hand cannot be duplicated. It is one of a kind.' When he did the shot, he cut his other hand with the knife and had to go to hospital."
Schwarzenegger: "I owe it to my fans to do the action myself, because it's me they pay to see. Nowadays, with computers, they could have just added me in. But I don't think they have a big enough computer yet."

De Souza: "In the script, there was some plausibility. The dictator is living on a private island, so there were maybe a dozen security guards. But during the shoot, Mark, the director, saw a sneak preview of Rambo [First Blood Part 2] and realised how many people get killed in that. He said, 'We've got to have a bigger dick than Rambo. We've got to slay more people.' And suddenly there were 150 extras getting killed. It got out of control."

[crippled_avenger]

McTiernan je prvobitno trebalo da režira...


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Krsta Klatić Klaja]

Bata je veliki jer je snimao filmove u kojima smo pobeđivali!

[crippled_avenger]

Hi, Mel! Welcome to Cannes (1, see footnotes).

You're from the Guardian! That's a respectable paper.
Blood Father review: Mel Gibson taps into rage for pulpy thriller
The troubled actor no doubt wrestled with some personal demons to play the recovering alcoholic and ex-con at the center of this B-movie about a father fighting to keep his wayward daughter alive
Read more

We try. It's nice to have you back as a leading man. Did you miss it?

Yeah, it's fun. I like to be in the driver's seat. It's kind of the dad version of the action guy – that's a genre now (2). Very American. It's about a relationship, and you can't have a stronger bond than the parent-kid relationship. And I liked the character (3). A man with many transgressions, but willing to redeem himself.

What especially appealed to you about him?

The fact that he'd led a pretty rough life – he's got a lot of sins on his back. He was a criminal; he probably killed people. He was in prison, he was a biker. He was certainly a substance abuser and not a good dad. It was a redemption story from sinner to saint, I guess. Not quite saint, but close enough. (4)

You have a very ratty beard in the film, plus tattoos and you're all buffed up. Did you do lots of preparation?

I'd actually researched a lot of biker gangs and inside prisons. I watched some documentaries. I talked to members of biker groups; to DEA guys, guys who infiltrated biker groups, and how they lost themselves. I learned how to tattoo. Some guy let me tattoo him.

What did you tattoo?

Just a line, man. I was just drawing little squiggles and pictures on the guy. He was like: "Yeah, go ahead, I don't care." With ink and everything. So, yeah, he's stuck with that stuff now unless he wants to get it erased somehow. I used to ride motorcycles. Not much required, physically.

A lot of risk, though.

No, not really. I had a good stunt guy.

Did you sustain many injuries?

I hurt my neck, but that's just me getting old.

What do you make of the current wave of superhero movies? In the 80s, blockbusters were more star-driven.

Some are good. Some are kind of funny ... Guardians of the Galaxy. Or the first Iron Man. And some of them are just like retreats. I mean you can watch them do Spider-Man five times ... There is a slight shift in film. But, then again, I think all films are suffering from people not being able to now open them with their name. It's a different kind of business these days.
Lethal weapons: Shane Black's pulp fiction is still the best action around
Read more

Do you miss the way it was?

Yeah, in a way. I think you used to get more variety of stories, films and performances. You had more of a chance of a profound film experience. But that's not gone. I think that has been relegated to the independent world – but they have to do it twice as fast for half the money.

Ever been approached to be in a superhero film?

Yeah, long time ago, to play Thor's dad (5). But I didn't do it.

How's Hacksaw Ridge coming on (6)?

It's good – it's almost finished. I love directing – it's the most fun you can have standing up. I love telling stories. It's good to be the storyteller. And to actually be able to see the story the way you visualise it.
Advertisement

It has been 10 years since Apocalypto, your last film as director. What about your process has changed?

I think I've just gotten meaner. A lot of time informs what you do. You make different choices. You think about the choices you made in the past, and you go: why did I make that choice? You evolve? I'm not sure. Maybe you devolve.

Ever get nostalgic about your old movies?

Yeah, sure. The past is nostalgia. You hear an old song and you go back to 1968. You come to Cannes and you go back to 33 years ago. The first time I came here with The Year of Living Dangerously (7). Back then, I didn't have a tuxedo. I borrowed a tuxedo from a guy who was smaller than me, so I was in a little tuxedo, pulling the pants down.

Actors have really taken to social media in recent years. Planning to join the party?

No. I don't tweet. I fart.

[Ugly MF]

"No. I don't tweet. I fart."

Mel Gibson rules!!!

[Meho Krljic]

  Kim Jong Un's aunt speaks up after 18 years of silence in the U.S. 

  For nearly two decades, Ko Yong Suk and her husband, Ri Gang, have lived a modest, middle class existence in the United States, working long hours at their dry cleaning business to provide a comfortable life and opportunities for their three children.
But before embarking on their pursuit of the American Dream, Ko and Ri lived a life of luxury inside one of the world's most reclusive and repressive regimes. Ko's sister, the late Ko Yong Hui, was married to former North Korean dictator Kim Jong Il. Her nephew is Kim Jong Un, the country's current leader, who is known for his penchant for threatening nuclear war.
For the first time since defecting to the United States with the help of the CIA 18 years ago, the couple broke their silence in a series of interviews with the Washington Post that offer a fascinating look at life inside the mysterious Kim regime and insight into the childhood of the man who would become one of the United States' most hostile adversaries. To protect their identities here in the U.S., the Post story uses the names by which they were each known back in North Korea.
Keeping up with the Kims The Washington Post writes that Ko was "catapulted" from a modest upbringing to the "top echelons of North Korean society" when her sister became Kim Jong Il's third wife, in 1975.
Soon after, Ko was married to Ri — a husband chosen for her by the future supreme leader himself — and taking care of her own children as well as her sister's at the Pyongyang compound, where they all lived together.
"We lived the good life," Ko told the Post, which included dining on caviar and cognac and taking joyrides in Kim Jong Il's Mercedes-Benz.
The heir to the "Hermit Kingdom" In 1992, Ko moved to Bern, Switzerland, where she'd spend the next six years looking after her sister's children — including Kim Jong Un — while they were in school.
According to the Post article, the Kim children enjoyed a charmed upbringing, complete with trips to Euro Disney, "skiing in the Swiss Alps, swimming on the French Riviera, eating at al fresco restaurants in Italy."
Ko recalled that Kim Jong Un, who moved into her house in Switzerland at age 12, "wasn't a troublemaker, but he was short-tempered and had a lack of tolerance."
"When his mother tried to tell him off for playing with these things too much and not studying enough, he wouldn't talk back but he would protest in other ways, like going on a hunger strike," she told the paper.
As an adolescent, she said her nephew's interests included boats and planes and, of course, basketball.
"He used to sleep ... with his basketball," Ko told the Post, adding that his mother had told the young Kim Jong Un — who was shorter than the rest of his friends — that playing basketball would make him taller.
Though it was not announced to the rest of the world until 2010, the Post reports that Kim had known he would become his father's successor ever since his eighth birthday party, when he was given a general's uniform in front of the country's top military brass.
"It was impossible for him to grow up as a normal person when the people around him were treating him like that," Ko said.
The defection The decision to defect from North Korea came in 1998, after Ko's sister had been diagnosed with breast cancer. Ko and Ri maintain that their move was motivated by a search for better cancer treatment for Ko's sister, though the South Korean media reports suggest the family fled out of fear that they would no longer be protected once Ko's sister died.
"In history, you often see people close to a powerful leader getting into unintended trouble because of other people," Ko admitted. "I thought it would be better if we stayed out of that kind of trouble."
They sought asylum at the U.S. Embassy in Bern and were given $200,000 by the CIA upon their arrival in the states, money they put toward their two-story home, which the Washington Post says is located a "several hours' drive away" from New York City.
Though they have not seen Kim Jong Un since he was a teenager and insist they have no real knowledge about the actual inner workings of the North Korean government, the Post writes that, "U.S. intelligence on North Korea is so thin that this couple still represents a valuable source of information on the family court."
   Ko and Ri said they still sometimes receive visits from CIA operatives seeking their help identifying North Koreans in photos, though the CIA declined to confirm any of the couple's claims to the Washington Post.
Why now? After flying under the radar for nearly 20 years, the couple's decision to share their story was apparently motivated by Ri's desire to sever ties to his home country.
Ri, the Post writes, "is positioning himself as the person to bridge the widening gap between Washington and Pyongyang" and "has come out of their deep cover to dispel what he calls 'lies' being peddled about them and their wider family in North Korea by regime critics in South Korea."
"My ultimate goal is to go back to North Korea," Ri told the Post. "I understand America and I understand North Korea, so I think I can be a negotiator between the two."
"If Kim Jong Un is how I remembered he used to be, I would be able to meet him and talk to him." 

[crippled_avenger]

Pogledao sam THE NICE GUYS Shanea Blacka, svakako jedan od najočekivanijih filmova godine. Black koji je ponovo u poziciji da radi veliki letnji adut i to u svom stilu, svakako stoji kao nešto čemu sam se ponajviše nadao jer mu za početak nudi mogućnost da se vrati "autorskom" pečatu i odmakne od velikog stripovskog spektakla i drugih event-filmova koji nisu korisni ni njemu a ni publici. Treći IRON MAN je bio sasvim dovoljan kao potvrda da ima svoj mojo na blagajnama ali, ruku na srce, uprkos brojnim jako lepim detaljima u tom filmu, niti je njemu režiranje tako zahtevnog blokbastera jača strana, niti je dobro da neko sa tako osobenim autorskim pečatom apstinira od onoga što najbolje radi.

THE NICE GUYS je sa druge strane, produkciono složeniji film od KISS KISS BANG BANG i sasvim sigurno ga ne bi mogao snimiti da se u međuvremenu nije desio taj izlet u Marvel. Ovo je rekonstrukcija epohe, i film koji u pogledu inscenacije prikazuje Blacka u novom svetlu. Dok je u IRON MANu bila očigledna njegova tehnička sirovost, ovo je film koji u pojedinim fazama zaista deluje gotovo pa stilski rafinirano.

Ono što je osnovna mutacija žanra u odnosu na ono po čemu je Black poznat jeste smeštanje priče u epohu. Uprkos tome što su Blackovi kanonski filmovi nosili u sebi dosta atmosfere krimića sedamdesetih, njihova osnovna karakteristika bilo je to da su hvatali zeitgeist i postavljali se kao cutting edge radovi i komentari naše savremenosti. Oni su u sebi okupljali zvezde i resurse da se pravi visokooktanska akcija.

Black ovde međutim odlazi u epohu, dakle rekonstruiše vlastite uzore umesto da ih koristi kao vlasititi repromaterijal i to odlično radi.THE NICE GUYS istovremeno nije krimić iz sedamdesetih jer mnogo šta u njemu odudara od onoga što su tada bile autorske opsesije, ali po mnogo čemu zarobljava njihov duh. U određenom smislu, ovde kao da je radio neki vremeplov, Black je snimio film koji izgleda kao su krimić iz sedamdesetih snimili ljudi onog vremena ali sa iskustvom gledanja njegovih filmova.

THE NICE GUYS donosi nešto akcije i naravno ima kriminalistički zaplet ali prevashodno je reč o komediji i u to ne treba imati nikakvu sumnju. Black je snimio krimi-komediju koja je slojevita i zbog smeštanja u epohu i zbog odnosa prema njegovom vlastitom opusu, ali u korenu nema dileme, ovo je pre svega komedija.

Gosling i Crowe su izvanredni kao mismatched buddy cop par koji se isprva mrze a onda postanu partneri, ali je iz njihove glumačke igre jasno da su i oni pre svega bili privučeni komedijom i mogućnošću da kanališu Roberta Mitchuma i Ryana O'Neala. Black u rediteljskom pogledu naravno sve to prati tretirajući sve prevashodno kao komediju, i ovo je film u kome se neki kadrovi po uzoru na reditelje koji su ga najbolje režirali, dakle Donnera, Scotta i Harlina pojavljuju više kao začin nego kao osnovni izraz filma.

Čini se da je Black prepustio tu zeitgeist štafetu Maxu Landisu, i da on sada planira da se bavi potpuno drugačijim odnosom svog rukopisa i epohe.

U pojedinim deonicama, Black odlazi u neka autoska džeziranja, takođe primarno u pravcu komedije u kojima pokazuje da je stekao ozbiljnu reputaciju čim mu takvi detalji nisu "potkresani" na studio-projekcijama.

Philippe Rouselot se u ovom filmu vraća u produkciju Joela Silvera pošto je pomogao Guz Ritchieju da snimi svog SHERLOCK HOLMESa. Francuz ovde ponovo donosi svoju efikasnost i prefinjenost. Pa ipak, kad smo kod Ritchieja, smatram da THE NICE GUYS nije ovogodišnji THE MAN FROM UNCLE, jednim delom zato što se oseća da Black tek treba da prođe put disciplinovanja svog stila koji je Ritchie zapravo započeo radeći sa Silverom. Međutim, da, duh je tu, i nada da će ovo biti ovogodišnji UNCLE je potpuno opravdana.

Jedan od razloga zašto ovo nije ovogodišnji UNCLE je između otsalog i to što THE NICE GUYS ne donosi humor na neočekivanim mestima, u neočekivanom slojevima priče kao UNCLE. To ne znači da NICE GUYS nije smešan, ali manje iznenađuje.

Isto tako, UNCLE je mnogo utegnutija celina, što odražava rediteljevu zrelost. Doduše, Ritchie je bio daleko od takve preciznosti kada je radio svoj treći film i bio u istoj fazi kao Black.

Glumačka podela kojom je Black kružio Goslinga i Crowea je izvanredna, tu ima sjajnih faca a sa Kim Basinger se dešava i svojevrsni LA CONFIDENTIAL reunion.

THE NICE GUYS je film za više gledanja. U njemu Black sebi dozvoljava dosta slobode koja ga ponekad malo i nadjača. Nadam se samo da ispoljavanje slobode u NICE GUYSu neće biti uvod u nekakvo ograničavanje kreativnosi u nekom skupom studio projektu.

* * * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam BROOKLYN RULES Michaela Correntea. Corrente je jedan od reditelja čiji su mi filmovi uglavnom prijali ali nisam ga pratio kontinuirano jer prosto često mi je izlazio van radara. BROOKLYN RULESu me je pre svega privuklo to što ga je pisao Terry Winter kog znamo kao Scorseseovog novog čoveka od poverenja. BROOKLYN RULES sam malo duže tražio ali kada sam ga locirao, film me nije izneverio.

Winter je napisao jednu vrlo solidnu, jasnu priču o odrastanju u Bruklinu osamdesetih, sa junacima koji uprkos tome što im je mafija samo deo komšiluka, neumitno na svojoj koži osećaju vrtloženja unutar podzemlja.

BROOKLYN RULES je oslonjen na Warner Bros gangsterske melodrame iz tridesetih, odnosi među likovima su jasni i arhetipski, i ovo je mustra kojom se služio i rani Scorsese. Naravno, Correnteu Scorsese nije referenca, njegov cilj je urbana melodrama koja je stilski mnogo mirnija, bez raskoši i ukrasa, ali ovo je priča koja se svakako kože pridružiti tom bruklinskom kanonu.

Freddie Prinze Jr, ako ga se iko još uvek seća, vrlo dobro igra glavnog junaka a Scott Caan i Jerry Ferrara su sjajna pojačanja. Alec Baldwin kao sitni lokalni mafijaški bos dodaje svemu klasu, kao i inače u Correnteovim filmovima u kojima se redovno pojavljuju.

Winterov scenario je solidan, sa punim ubeđenjem plasira priču u kojoj nema ničeg novog ali ima dosta toga dobrog.

Corrente je ovaj film realizovao sa B-produkcijom i na neki način sa B-ekipom ali rezultat je film starog kova koji bi u nekim boljim vremenima, recimo sedamdesetih, pa i osamdesetih, bez problema bio deo major repertoara. Sa fokusom na likove i priču, Corrente je pokazao da u ljudima koje Holivud brzlo žvaće i odbacuje itekako ima dara.

* * * / * * * *

[Meho Krljic]

Dobro je, drago mi je da Black nije razočarao. Gledaće se!!!!!!!!

[Ugly MF]

Uffff, a kako je tek meni, srce mi je u guzici koja se stisla ko petoparac, pa Šejn treba da radi sledećeg Predatora!
Ima li išta važnije od toga u filmskom svetu uopšte!?!

[Meho Krljic]

Ili, uopšte u životu!

[Ugly MF]

Ah, važniji su stripovi što ih ja crtam, pa posle Predatori!

[crippled_avenger]

Pogledao sam WHISKEY TANGO FOXTROT Johna Reque i Glenna Ficarre. Requa i Ficarra su najdosledniji naslednici Billy Wildera i WHSKEY TANGO FOXTROT je njihov naslednik filma A FOREIGN AFFAIR. Umesto oslobođenog Berlina, priča je smeštena u Kabul, mesto u kome američka novinarka mora da se suoči sa svojim demonima, i otkrije neke nove...

Requa i Ficarra su počeli kao briljantni scenaristi ali adaptacija knjige Kim Barker koju je uradio Robert Carlock, iako nije reč o njihovom scenariju, dobija odličan rediteljski tretman. Svi obavezni elementi lokalizacije i objašnjavanja konflikta svedeni su na minimum i realizovani na vrlo vešt način. Za razliku od mnogih filmova koji opisuju konflikte i žarišta, WHISKEY TANGO FOXTROT je vrlo direktan, neobično realističan, i fokusiran film koji svoja najveća "iskliznuća" čuva za izvanredna žanrovska šaltanja.

Requa i Ficarra uspevaju da naprave koherentnu celinu donoseći svoj crni humor, sklonost ka komičnim eskapadama i vrhunskoj vizuelnoj estetizaciji sa jednom ratnom, vrlo često oporom pričom. Iako ne dolaze iz Starog Sveta, oni u tom pogledu kanališu Wildera. Neki likovi poput korumpiranog avganistanskog političara kao da su izašli iz nekog ranijeg Wilderovog rada, a tretman ovako delikatne teme kroz prizmu komedije svakako je karakterističan baš za tog autora.

Najveći odmak od Wildera jeste njihovo nepoverenje u srećan ljubavni ishod, koji nagoveštavaju ali bez satisfakcije za gledaoce.

Tina Fey je u ovom filmu odigrala svoju najvišeslojniju ulogu. Uprkos pokušajima da se iskaže u indie dramama, ona je u ovoj sofisticiranoj komediji pronašla svoju najbolju ulogu. Svi su joj definitivno podređeni, i ona je mudrim izborom saradnika i materijala pokazala kako inteligentne zvezde kroje vehicle za sebe.

Margot Robbie, Martin Freeman, Christopher Abbott i Billy Bob Thornton su izvanredna podrška, i umeju da kanališu istovremene izlive razobručenog humora i karakternih deonica koje oslikavaju jedan trenutak kako u političkim odnosima tako i u medijskom polju.

Xavier Perez Grobet, redovni DP Reque i Ficarre čini da film izgleda mnogo skuplje od svog suštinski skromnog budžeta od 35 miliona dolara i Avganistan je verno rekonstruisan u Nju Meksiku.

WHISKEY TANGO FOXTROT je film koji je podelio kritiku i ostaje strah da se Requa i Ficarra neće tako lako upuštati u ovako riskantne projekte. Međutim, ovaj film će sasvim sigurno uspeti da potvrdi svoj kvalitet kako veme bude odmicalo. Osim u retkim slučajevima, Rat protiv terora bio je uglavnom box office poison. U određenom smislu, WHISKEY TANGO FOXTROT je crnohumorna reinterpretacija HURT LOCKERa i ZERO DARK THIRTYja, sa nekoliko scena u kojima ih direktno parafrazira.

* * * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Tribina održana u okviru Comedy Festa, diskusija o stanju stvari na našoj sceni

https://www.youtube.com/watch?v=yg9ASnWlyUY&feature=youtu.be&app=desktop

[Meho Krljic]

Pogledali smo The Nice Guys i mada sam ja uživao, plašim se za sudbinu filma. Black je opasno na ivici manirizma dobar deo vremena i mada ima puno šarma da to ne ode na pogrešnu stranu, mislimda će ovaj film potopiti to što je u pitanju solidan R rejting u kome je jedan od glavnih likova supersnalažljiva maloletnička detektivka-amaterka. Meni se to lomljene kalupa dopada, ali plašim se da američka publika nije tome dorasla. Inače je hemija između Goslinga i Kroua nepogrešiva i mada imam utisak da Krou zapravo ulogu sigurnije nosi, dok Gosling utrčava u razna preglumljivanja, prija sve to očima. Takođe interesantan zaplet sa solidnom sociopolitičkom komponentom i lepo vođea priča sa silnim preokretima koji ne kvare tok i uspopstavljenu atmosferu filma. Da je snimljen osamdesetih, kojima odgovara po senzibilitetu ako ne već po mizanscenu mislim da bismo ga pamtili po dobru, pominjući ga uz Sharky's Machine, 48 Hours itd. U današnjem krajoliku zagađenom superherojima, ovo bi moglo da ima ozbiljne probleme da se probije, bojim se.

[crippled_avenger]

Okrugli sto o položaju komedije

https://m.youtube.com/watch?v=Ru5ovS643cs


Sent from my iPhone using Tapatalk

[crippled_avenger]

Pogledao sam CASH ONLY Malika Badera, niskobuždetni krimić o albanskoj krimi dijaspori u Njujorku u kome je Nickola Shreli napravio showcase za sebe i kao glumca i kao scenaristu. CASH ONLY je sirov ulični krimić na liniji PUSHERa, samo sa albanskom mafijom umesto Srba i sa makedonskom mafijom kao rivalima. Shreli uspeva da iznese ulogu u kojoj je neprekidno na ekranu uspevši da otvori prostor i za identifikaciju sa publikom ali i čuvajući uličnu brutalnost.

Najveću žensku ulogu u filmu, koja je ipak dosta mala u odnosu na celinu igra Danijela Štajnfeld, pa je eto lepo videti da se i sa njom nešto dešava od kada se odselila u Ameriku i da je snimila dobar film.

CASH ONLY ne nudi ništa novo izuzev settinga u kome su albanski kriminalci od sporednih generic negativaca unapređeni u protagoniste. Međutim, Bader sve to radi sa punim ubeđenjem i to daje zanimljiv indie rezultat.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Shane spakovao novi film pre nego što su izbrojali razmere finansijskog kraha

http://variety.com/2016/film/news/dwayne-johnson-doc-savage-1201785289/


Sent from my iPhone using Tapatalk

[crippled_avenger]

Ako nekoga zanima kako se režira komedija, evo male obuke...

https://www.youtube.com/watch?v=LBgzuky_ywQ

[Meho Krljic]

  'Rogue One: A Star Wars Story' Is in Serious Trouble, According to Reports 

Though fans took the announcement that Disney had taken over the Star Wars franchise and would be releasing Episodes 7-9 and spinoffs with skepticism, the mass media conglomerate's treatment of the beloved saga has been pretty good so far. These fans are hard to please, and mild gripes aside, the critical, commercial, and supergeek reception of Star Wars: The Force Awakens was widely positive.
Due out later this year, Rogue One: A Star Wars Story is the first spinoff movie in the franchise. Set between Episodes 3 and 4, the film follows the team that stole the plans for the Death Star. The first teaser trailer looked pretty damn cool: At-Ats on a tropical beach! A rag-tag team of rebels! That ninja guy! But that might not be the case. According to a report from Page Six, the film is in serious trouble.
"The execs at Disney are not happy with the movie, and Rogue One will have to go back into four weeks of expensive reshoots in July," a source told Page Six. Rogue One is due out on December 16, and is directed by Gareth Edwards, best known for the 2014 reboot of Godzilla.
"Gareth's work on the first Godzilla [which came out in 2014] shows he can handle a big studio blockbuster. But Rogue One has fallen short of what J.J. Abrams did with Star Wars: Episode VII: The Force Awakens. So Disney has ordered reshoots," the source told Page Six. "Disney won't take a back seat, and is demanding changes, as the movie isn't testing well."

Disney reps, however, insist there is no problem with the movie, telling Page Six, "The filmmaking team and the studio always anticipated additional shooting and second unit work to make the film the absolute best it can be, and the actors were aware there would be additional shooting."
Considering Page Six caught the news of the young Han Solo casting of Alden Ehrenreich-who is rumored to appear in Rogue One-they must have a key source placed within the team.
Given the intense pressure on the studio to deliver with these movies, it's unlikely that Disney would release a film that didn't live up to The Force Awakens. Imagine how a poor reception could hurt potential profits of Episode VIII. If anything, take these possible reshoots as news that Disney is doing everything it possibly can to not screw this up. Let's just hope they don't.

[Meho Krljic]

 North Korean Newspaper Endorses 'Wise' Donald Trump Over 'Dull' Hillary Clinton

Presumptive Republican presidential nominee Donald Trump has received his latest endorsement from an unlikely source: North Korea.
Official state-run North Korean newspaper DPRK Today ran an editorial today praising Trump as a "wise politician" and "far-sighted candidate."
"The president that U.S. citizens must vote for is not that dull Hillary but Trump, who spoke of holding direct conversation with North Korea," the editorial said.
The article, first reported by the website nknews.org, went on to praise the April foreign policy speech Trump gave in Washington, D.C., where he threatened to withdraw U.S. forces from South Korea if the government didn't pay the United States for defense.
"Who knew that the slogan 'Yankee Go Home' would come true like this?" the editorial quipped.
Trump earned high praise in December from Russian President Vladimir Putin, who called the GOP front-runner "talented" and "very colorful."
Russian President Vladimir Putin Praises Donald Trump as 'Talented' and 'Very Colorful'
Donald Trump Says He'll 'Get Along Fine' With Russian President Vladimir Putin
Putin had said he believed Trump wanted to "move to a more solid, deeper level of relations" between the United States and Russia.
"How can Russia not welcome that? We welcome that," Putin told ABC News in December.
Trump responded, saying he believed he would "get along fine" with Putin if elected.
The North Korean endorsement comes on the same day South Korea's Yonhap News Agency reported another North Korean mobile-launched missile had failed.
Citing the South Korean Joint Chiefs of Staff, Yonhap said the missile was launched from North Korea's east coast early this morning, but was unsuccessful.
It adds to a string of mobile-launched missile failures this year by the North Korean government, which is aiming for a nuclear-tipped missile that could reach the West Coast of the United States.

[Krsta Klatić Klaja]

И домаћи медији реаговали
Pjongjang pohvalio Trampa

http://rs.n1info.com/a165156/Svet/Svet/Pjongjang-pohvalio-Trampa.html


Друмпф!

[crippled_avenger]

Terorizam na Olimpijadi

http://www.beforeafter.rs/drustvo/kinoteka-ducija-simonovica-3-teror-na-olimpijadi/


Sent from my iPhone using Tapatalk

[crippled_avenger]

Pogledao sam X-MEN: APOCALYPSE Bryana Singera. Kako u šali kažu junaci filma, treći je obično najslabiji u serijalu. Ako FIRST CLASS Matta Vaughna posmatramo kao novi reboot X-MENa onda je APOCALYPSE treći, i samim tim je...

S jedne strane, APOCALYPSE je film koji ostaje unutar kanona Foxovih ekranizacija Marvela koje ja u principu volim, najpre zbog FIRST CLASSa ali i drugog WOLVERINEa, i u tom pogledu stvari zapravo "nisu loše". Međutim, ovo je uz DAWN OF JUSTICE ovogodišnji film po stripu u kome su dramske scene odnele prevagu nad akcijom. I to ne vidim kao greh, ni kod jednog, ni kod drugog filma. Jedini problem je u tom što APOCALYPSE ima prilično kempoznog glavnog negativca koji je nedovoljno integrisan u radnju i koji se kao takav jako teško uklapa u celinu tako oslonjenu na melodramu.

Zapravo, Apocalypse kao junak ne funkcioniše naročito dobro ni vizuelno ni dramaturški i film provodi oko pola svog trajanja u genezi protivničkog superherojskog tima a tek u drugoj polovini kreće da se sprovodi plan negativca i izbija sukob. U tom strukturi, APOCALYPSE naprosto ulazi u neke stilske odluke koje su potpuno neodržive, a u centru svake od njih je naslovni negativac.

Singerov rediteljski postupak u ovom filmu donosi sofisticirani populizam koji je meni lično proradio tek u DAYS OF FUTURE PAST, ali sasvim sigurno rešenja kroz koja Singer želi da komunicira sa publikom u ovom filmu, a koja vrhune u sceni sukoba unutar Xavierove svesti u kojoj Apocalypse narasta. pokazuje kako se postiže dobar balans između "ozbiljnog" i "stripovskog".

Uprkos tome što je Singer daleko od one nolanovse "ozbiljnosti", njegov rediteljski postupak je svakako zreliji i sofisiticiraniji od Nolanovog i u mnogim deonicama, pre svega za razliku od Disneyevih Marvel ekranizacija, APOCALYPSE zaista izgleda kao "ozbiljan" film.

Nažalost, sve ono što Singer izgradi a Apocalypse ne uspe da razruši svojim campy elementom, razaraju neke dramaturške konvencije. Recimo, jedna od primarnih primedbi na DAWN OF JUSTICE bila je da u filmu junaci koji gledamo nisu u DC kanonu, i to je činjenica. Tamo jesmo zatekli Supermana koji je u specifičnoj životnoj fazi, Batmana koji je na zalasku, Lexa koji je na početku. Dakle, niko nije u zenitu. Međutim, u APOCALYPSEu imamo junake koji su tek delimično transformisani. Xavier nije kao u FIRST CLASS ali zato Magneto jeste na nivou DAYS OF FUTURE PAST. Dakle, Magneto pravi iste greške kao da ga već nismo jednom videli kako pravi te greške, ponovo se vezuje za ljude, ponovo isto reaguje kao ubica kada je povređen. Sve deluje kao sitkom u kome se ritualno ponavljaju reakcije junaka i zapleti što je u fllmu ovakvog operskog zamaha nedopustivo.

Ipak, kao neko ko se bavi filmom, u ovom ostvarenju prepoznajem Singerovu želju da unutar nečega što je "isto" napravi nešto drugačije, da stvari učini zanimljivijim i sebi i gledaocima. U tom smislu činjenica da u filmu nema baš neko obilje akcije, meni nije smetala, jer i u ovome što ima vidim određeni rediteljski integritet.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam FAIR PLAY Andree Sedlackove, zanimljivu sportsku melodramu o devojci koja se priprema za Olimpijske igre u Los Anđelesu i nastup za čehoslovačku reprezentaciju. Režim je uvodi u sportski centar u kome se pripremaju takmičarke za najveće trofeje i tu ulazi u program uzimanja dopinga koji preti da joj ozbiljno ugrozi zdravlje. Istovremeno, atletičarkina porodična situacija se komplikuje, otac joj je prebeg na Zapadu a majka je bivša proljećarka koja i dalje ima kontakte sa disidentima.

FAIR PLAY ne beži od svojih plakatskih korena, i oni ga na kraju naravno onemogućuju da postigne neki impresivan domet, međutim, ukupno uzev, reč je o solidnom, atmosferičnom filmu koji jasno predstavlja likove, efikasno pripoveda i dobro rekosntruiše epohu.

U domenu sportskog filma, FAIR PLAY postiže sve ono što je potrebno a to je da se kroz sport priča neka šira priča. Doduše, Sedlackova uz sport dodaje i disidentstvo i time na kraju sprečava film da bude efektna melodrama. Ali i ovako, verujem da će FAIR PLAY dugo živeti pre svega na malim ekranima.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam BLAST Alberta Pyuna, film koji u sebi nosi gotovo williamcastleovski nivo eksploatacije. Naime, ovaj film tvrdi da je nastao inspirirsan najozbiljnijim terorističkim napadom planiranim za vreme Olimpijade u Atlanti 1996 iako slučaj Richarda Jewella pokazuje da se napad ne samo desio već i da nimalo nije ličio na klišetizirani n-ti rip-off DIE HARDa, kako ga prikazuje Pyun.

Pyun svakako ne može imati pretenzije na titulu najgoreg reditelja na svetu ali svakako da se može izdvojiti kao reditelj sa možda najvećim brojem užasnih filmova. BLAST je jedan od njih. U njemu, Pyun pokazuje svoju sposobnost da snimi poneki kadar koji liči na deo znatno skupljeg i boljeg filma a da celina ostane potpuno besmislena i da ne dobaci čak i dobro razgaženih klišea nečega kao što su bili DIE HARD-klonovi sredinom i krajem devedesetih.

[crippled_avenger]

Zanimljivo...

http://novipolis.rs/intervju/29994/srpski-igrotvorci-insert-coin.html

[crippled_avenger]

Malo narodnog humora na temu SFa i naše svakodnevice

https://m.mixcloud.com/razgibavanje-na-oblaku/srpski-politi%C4%8Dki-scifi-blokbaster-gost-dimitrije-vojnov/


Sent from my iPhone using Tapatalk

[crippled_avenger]

Jedina stvar koja posle gledanja filma 13 HOURS: THE SECRET SOLDIERS OF BENGHAZI Michaela Baya budi optimizam jeste najava da će Bay producirati seriju o Jacku Ryanu sa John Krasinskim. Krasinski je u ovom filmu pokazao da ima štofa da nastupa kao atipičan akcioni heroj, s tim što ga u ovoj istinitoj priči o napadu na američka skrovišta po Bengaziju nije ni približno dovoljno iskoristio.

Bay je želeo da snimi svoj ZERO DARK THIRTY ili HURT LOCKER ali trebalo je da pokuša da nešto nauči od BLACK HAWK DOWNa. Bay je želeo da napravi film koji prikazuje jednu suštinski jednostavnu ali logistički kompleksnu situaciju koja je zatekla američko obezbeđenje, i da u svemu tome još dodatno raspusti svoju kontrolu nad naracijom, pa je rezultat film koji se iscrpljuje u repetitivnim vizuelnim pasažima, i poantilističkoj karakterizaciji koja naprosto Bayu ne leži, i ne ide od ruke.

Konfuzija u koju su upali protagonisti ove priče svakako može da rezultira i treba da se iskaže kroz određenu konfuziju i u praćenju toka priče. Ipak, u ovom slučaju, neka bitna pitanja ostaju nerazjašnjena, neke bitne situacije ostaju neprecizne, a čak bih rekao da u pogledu rekonstrukcije događaja neki elementi nisu dobro prikazani.

Ono što Bay dobro radi u ovom filmu jeste dizajn, i mislim da je glumačka podela imala potencijala da pruži mnogo više. Ne samo John Krasinski nego i ostali. Ipak, na kraju svega ostaje utisak da je film žrtva rediteljeve želje da se predstavi u jednom relaksiranijem svetlu.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

"Dope" helmer Rick Famuyiwa is taking over directing duties on Warner Bros. and DC Entertainment's "The Flash," replacing Seth Grahame-Smith who left the project last month.

The film stars Ezra Miller, who first appeared as the superhero in WB's "Batman v Superman: Dawn of Justice."

Warner Bros. had no comment. Production is expected to commence sometime this year.

The studio needed to act quickly with no start date in sight, even though the film was slated for 2018. Sources say Smith and the studio parted ways amicably. Warner Bros. was seeking a more experienced helmer to guide the big-budget production.

The studio is keeping Smith's most recent draft of the script, which is based on a treatment by Chris Miller and Phil Lord.

Following the success of his Sundance pic "Dope," Famuyiwa was on several studio short lists for directing gigs. "The Flash" will mark his biggest feature to date. He most recently helmed the HBO movie "Confirmation," starring Kerry Washington.

He is repped by WME, Oasis and Del Shaw Moonves Tanaka Finkelstein & Lezcano. The news was first reported by Deadline Hollywood.




Sent from my iPhone using Tapatalk

[crippled_avenger]

Pogledao sam film GET A JOB Dylana Kidda, neobično slabu komediju o generaciji Y koja je uspela da okupi ozbiljnu glumačku ekipu koju predvode Miles Teller, Anna Kendrick i Bryan Cranston. Šta su ti glumci videli u ovom scenariju ostaje enigma pošto je GET A JOB podjednako površan kao svaka studio komedija sa dna kace, s tim što ima za nekoliko nijansi manje razrađen scenario. Doduše, ako pogledamo iz drugog ugla, upravo ovi glumci čine da Kiddov film na kraju bude elementarno podnošljiv jer bi sa slabijom podelom verovatno bio negledljiv možda i neprikazan.

Apsoltuno nijedan aspekt ovog filma, uključujući i temu gubitka posla, nije zaobiđen u major filmovima i iskreno nije mi jasno na koji način su ovi glumci mislili da dopune svoj portfolio ovim naslovom, ako imamo u vidu ponude koje inače imaju. U ovom slučaju, snimili su promašaj koji je po svim merilima sem zanatske veštine i budžeta u domenu major produkcije.

* 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Ode nam Halid Redžebašić...


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Ugly MF]

Mora' pitam ovde, ovde su ljudi koji su za te stvari pametniji od mene.
Sad ugledao da juna 17 valjda izlazi 4 sezona 'Orange is the new black'.
A vidoh da planiraju i 5,6,7,....
Pa se setih Daredevila, Jessike ...
Šta im to znači da izbace celu seriju maratonski, jednu epku za drugom?
Koja im je tu logika, filozofija, zarada...?
Sigurno ne klasične reklame i slično.
Jel' nekom jasno šta im to znači?
Nije da se meni ne svidja to, leleeee, uživancija, ali.....
eto glup sam za to da skapiram što tako rade....