POČNIMO LJUBAV IZ POČETKA - Honey Moon

[ginger toxiqo 2 gafotas]

Prvi srpsko-albanski film
 "Filmska umetnost uvek je bila ispred politiike"

U septembru treba da počne snimanje prvog srpsko - albanskog filma, pod radnim naslovom "Honey Moon". Režiser te koprodukcije biće Goran Paskaljević. Scenarista je mladi albanski pisac Genc Permeti.

Poznati srpski režiser, Goran Paskaljević, nije ni slutio da ga je Albanac Genc Permeti uzeo "na nišan". Bilo je to u Kopenhagenu, pre više od tri godine.

Saradnja bez političkih motiva

"Ideja o saradnji sa Goranom Paskaljevićem rodila se pre više od tri godine u Kopenhagenu, tokom festivala Dani filma jugoistočnog Balkana. Video sam njegov film "Bure baruta", koji mi se izuzetno dopao, kao izuzetno jak film i užasavajuća politička metafora. Taj film je te godine proglašen jednim od najboljih evropskih ostvarenja. Pomislio sam kako bi bilo lepo napraviti zajednički film, naravno ako Goran bude pristao", kaže Permeti.

Od ideje do realizacije prošlo je više od godinu dana. Dogovor o saradnji pao je tokom festivala filma u Albaniji, gde je bio i Goran Paskaljević. Permeti tvrdi da sa njegove strane nije bilo političkih motiva za saradnju. "Apsolutno, apsolutno ne. Umetnost je bio jedini motiv", kaže on. Goran Paskaljević, takođe tvrdi da je umetnost svakako prvi i najvažniji motiv za saradnju. Ali bilo je tu i nekih drugih motiva.

Pre svega scenario je jako dobar, tekst je takođe vrlo dobar i mislim da je trenutak da pokažemo svetu da možemo da sarađujemo. Ja sam pre dve godine bio na njihovom filmskom festivalu i tu se rodila ideja da napravimo zajednički film, prvu albansko - srpsku koprodukciju, s tim što je to i italijansko", tvrdi Paskaljević.

"Umetnost je ispred politike"

Permeti i Paskaljević su svesni da u odnosima izmedju Albanaca i Srba, već dugi niz godina ima ogromnih političkih problema i napetosti. Kao i u mnogim prilikama ranije, kultura i umetnost su grane koje najlakše mogu probiti led.

"Umenost mora da ide ispred politike i u pametnim zemljama se to dešava. Ide ispred politike, ekonomije i diplomatije i to se trenutno događa. Ablanija ostaje tu gde jeste, Albanci i Srbi ostaju na njihovim teritorijama i ne možemo da pobegnemo jedno od drugih. Moje je mišljenje je bolje da sarađujemo. Cilj Albanaca je koliko sam shvatio isto kao i naš, dakle ulazak u EU. Ne govorim o Kosovu, ali je i to možda najbolji način da se to pitanje reši", kaže Paskaljević.

Snima se na tri jezika

Film "Honey Moon" će biti snimljen u Tirani, Beogradu i Italiji. Radi se zapravo o trojnoj koprodukciji, dok će montaža filma biti u Nemačkoj. Početak snimanja se očekuje u septembru. Paskaljević je u Beogradu i Tirani već izabrao glumce kojima će poveriti glavne role. Srbe će igrati Srbi, Albance Albanci a Italijane Italijani. Film se snima na sva tri jezika, plus engleski, koji služi za sporazumevanje. Radi se o dva bračna para koji u potrazi za boljim životom idu iz Albanije i Srbije u neku treću zemlju, ali tamo shvate da ih ni Evropa ne čeka raširenih ruku.

Biće tu provereni glumci: Petar Božović, Nebojša Milovanović, Jelena Trkulja, gosti: Lazar Ristovski, Đankarlo Đanini...

"Ne očekujemo da će ga svi prihvatiti"

Ako se ostvare očekivanja producenata i režisera, film bi trebao biti gotov do kraja godine. Genc Permeti tvrdi da ne strahuje od reakcije gledalaca, uz objašnjenje da je: "Film je potpuno oslobođen od politike" Ipak, svestan je da će biti različitih reakcija. "Ovo će biti umetnički film. Međutim, vi znate da ni najveća kinematografska ostvarenja, koja danas nose epitete filmovi veka ili se nalaze na top listi deset najboljih filmova svih vremena, nisu bila po ukusu svih. Tako je to sa umetnošću: Uvek imate neku grupu ljudi ili gledalaca kojima se neko delo ne sviđa. Setimo se samo festivala u Kanu, kada je prilikom prikazivanja filma Tarkovskog, "Stalker" pola publike napustilo salu. Novinari su bili ti koji su prvi izašli, da bi samo dva dana kasnije pisali hvalospeve. "Stalker" je danas jedno od najvećih filmskih ostvarenja svih vremena. Dakle, ja niti bilo koji drugi umetnik, ne očekuje da će njegovo delo biti prihvaćeno od svih", tvrdi mladi albanski pisac.

Permeti kaže da se u filmu o politici govori jedino u onom delu gde bračni parovi izražavaju želju da žive u ujedinjenoj Evropi. Izvesno je međutim da će nacionalističkim dušebrižnicima dovoljna biti sama srpsko - albanska koprodukcija, kako bi napali režisere ili glumce, i to sa obeju strana. Goran Paskaljević je to već osetio na svojoj koži.

"Zlonamernih će biti..."

"Što se samog filma tiče ne bojim se, jer se film bazira na istinitim dogadjajima. Film se dotiče politike, onoliko koliko se dotiču i naši životi. A da će biti zlonamernih sa jedne i sa druge strane, to je sasvim sigurno. Međutim ja sam navikao da snimam tu vrstu filmova. Kada sam radio "Bure Baruta" i davao neke izjave protiv režima Miloševića, neki su me proglasili najvećimizdajnikom srpskog naroda. Verovatno će tako biti i sada, ali umetnik mora imati dozu hrabrosti, i da kaže šta ne valja u njegovoj sredini a ne samo kod drugih", kaže Paskaljević.

Goran Paskaljević je ohrabren nakon prvih iskustava saradnje sa albanskim umetnicima, iako smatra da ta saradnja može i mora biti mnogo bolja. "Već me ohrabrilo to što je ovaj projekat dobio prvu nagradu u Albaniji, iako nije dobio najviše para za snimanje. Moram priznati da kada sam prvi put otišao u Albaniji i sam sam imao rezervi. Medjutim to je zemlja koja ima dobru perspektivu. Sreo sam izuzetne ljude koji su voljni za saradnju", kaže srpski režiser.

Istorija umetnosti pruža dokaze

Genc Permeti i Goran Paskaljević su sigurni da kultura može ispred politike i uprskos politici. "Pa ja sam uvek u to verovao, i zato se nikada nisam bavio politikom", kratko tvrdi Paskaljević, a sličnog je mišljenja i Genc Permeti.

"Da je kultura prednjačila pred politikom, dokazala je sama istorija umetnosti. Kulturni pokreti su ti koji su uvek motivisali politiku. Podsetimo se samo vremena renesanse, i to ne samo u Albaniji. Pokret "Rilindja" je recimo bio taj koji je tadašnje albanske vođe pokrenuo da rade na uspostavljanju nezavisnosti Albanije. Sličnih pokreta bilo je i u Italiji, Francuskoj i drugim zemljama. Umetnost je uvek prednjačila političkim pokretima. Verujem da je i danas umetnost u Albaniji na mnogo višem nivou nego politika. Albanski umetnici su dokazali izuzetno visok nivo morala, doslednosti i ponosa. Da je albanska politika na nivou umetnosti, muzike, filma, slikarstva i drugih domena, Albanija bi bila možda tamo gde je svi mi želimo, znači deo Evropske Unije".

Goran Paskaljević žali što više nema intenzivnih kontakata i sa kosovskim glumcima i režiserima kao nekada. Ipak, Permeti otkriva da se mnogo obradovao kada je pre nešto više od mesec dana Paskaljevića u Tirani nazvao i kosovski glumac i režiser Enver Petrovci i poželeo mu uspešan rad.


Bahri Cani
***preuzeto sa Nemačkog talasa[/i]

[Ghoul]

Goran Paskaljević, nije ni slutio da ga je Albanac Genc Permeti uzeo "na nišan".

DOĐAVOLA, KRAJNJE BI VREME BILO DA GA NEKO UZME NA NIŠAN!!!

[Tex Murphy]

I second that!!!

A onaj Albanac se već poredi sa Tarkovskim    

[Kunac]

Đankarlo Đanini

Jadan čovek. Samo mu je ova uloga falila u opusu.

[Ghoul]

paskaljoni blati srbe pred svetom, a sve zarad slave i crvenih tepiha.

ne kažem to ja, tako piše u ovom rivjuu iz varajetija:

Honeymoons
(Serbia-Albania)
By LESLIE FELPERIN

A Nova Film, Beograd Film (Serbia)/Ska-ndal (Albania) production, with the support of the Serbian Ministry of Culture, the Albanian National Film Center, the Apulia Film Commission. (International sales: Nova Film Intl., Paris.) Produced by Goran Paskaljevic, Ilir Butka, Nikola Djivanovic. Directed by Goran Paskaljevic. Screenplay, Paskaljevic, Genc Permeti.

With: Nebojsa Milovanovic, Jelena Trkulja, Jozef Shiroka, Mirela Naska, Bujar Lako, Yllka Mujo, Lazar Ristovski, Petar Bozovic, Danica Ristovski. Albanian, Serbian, Italian, English dialogue.
 
Thoroughly satisfying as both a drama and an exploration of deeper sociopolitical issues, Serbian writer-helmer Goran Paskaljevic's "Honeymoons" juxtaposes stories of two couples longing to escape Serbia and Albania. Given its clear-eyed but not excessively cynical stance on the problems facing each nation, it seems appropriate that the pic should rep the first-ever co-production between the countries. Displaying typical skill with ensemble storytelling, Paskaljevic has fashioned a compelling work that ought to enjoy a honeymoon on the fest circuit and moderate success in its countries of origin, with possible pickups offshore, especially in neighboring territories.
Pic's entwined storylines both feature couples trying to escape their homelands, and several other major and minor motifs. It's stressed that the tales are unfolding at the same time, but the quasi-mystical tone found elsewhere in Paskaljevic's work ("How Harry Became a Tree") is largely absent, replaced by a more realist register, rooted in the here and now.
The Albanian-set section revolves around a poor provincial family. Three years ago, eldest son Iler set off for Italy in a rubber boat to make his fortune and was never heard from again. Mother Veno (YllkaMujo) refuses to believe he's dead, while Iler's father, Rok (Bujar Lako), and younger brother, Nik (Jozef Shiroka), tacitly accept the probability. Iler's fiancee, Maylinda (Mirela Naska), lives among them, unable to return to her own family because of tradition, but she and Nik secretly have feelings for one another.
When the family heads to the capital for a cousin's wedding, Nik reveals he's arranged visas for himself and Maylinda to go to Italy, and they slip away by boat. But they're met with suspicion and hostility on their arrival, and Nik is held back, suspected of involvement in the killing of two Italian soldiers in Kosovo.
Meanwhile, in Serbia, professional cellist Marko (Nebojsa Milovanovic) and his wife, Vera (Jelena Trkulja) also leave home to attend a cousin's wedding, a rambunctious -- and finely staged -- affair that Vera's uncle (Lazar Ristovski) has contrived explicitly to piss off his invalid brother (Petar Bozovic), Vera's father. As the raki flows, arguments percolate and violence looms, reinforcing the young couple's decision to go by train to Vienna, where Marko has an audition for the Vienna Philharmonic. But they face almost exactly the same border troubles experienced by Nik and Maylinda.
Naturalism is strained slightly by the need for the characters to explain complex backstories from time to time, but otherwise, the script by Paskaljevic and Albanian writer Genc Permeti moves at a pacy clip that nevertheless lets each plotline develop in timely fashion. Never one to apologize for his homeland's brutal excesses , Paskaljevic paints the Serbs in a slightly less flattering light than the Albanian characters, but the onerous weight of absurd traditions and pointless feuds is felt in both storylines.
Perfs are solid and harmoniously tuned throughout, with particularly good thesping from Lako and Mujo and appropriately big-gestured turns from Paskaljevic regulars Ristovski and Bozovic as the brothers who hate each other with a passion.
Milan Spasic's lensing comes into its own in night scenes especially, and looks good enough to suggest that the decision to shoot on HD was motivated by aesthetics as much as budget. Other tech credits are fine.

Camera (color, HD-to-35mm), Milan Spasic; editors, Petar Putnikovic, Kristina Pozenel; production designers, Zeljko Antovic, Durim Neziri; costume designers, Lana Pavlovic, Neziri; sound (Dolby Digital), Branko Neskov; sound designer, Velibor Hajdukovic. Reviewed at Venice Film Festival (Venice Days), Sept. 2, 2009. Running time: 95 MIN.