ZNAK SAGITE — više od fantastike — edicija, časopis, knjižara...

Jbga. Sad moras da mi pojasnis ovu prethodnu izjavu. 
Lakse mi je da kupim nego da... je li...?

joj bre Rosmane, uništavaš mi poentu kad moram ovako da je razmazujem i objašnjavam 

1. pitaš ima li DVD izdanje
2. čim ima dvd izdanje znači da ima na rapidserbia.com
3. stoga ga... je li... 

a ne tu iz vedra neba pa u rebra ima li da se... je li... ili bar dvd izdanje, kakvo bre ''bar dvd''? 

Cam,TS, screener...itd su za tebe nepoznati pojmovi? Izvini zbog poente...

a šta će ti ta tri pojma kada dvd izađe?

DVD izdanje će biti zanimljivo. Imaće Zekine komentare.

ama kad će da izađe?

Quote from: Бата II Величанствени on 16-07-2011, 14:27:48
ama kad će da izađe?

Heh, eto sad si stigao i do moje poente.

Neko mi je rekao da je leakovao na torente?

Da. Izgleda da je procureo...

Quote from: crippled_avenger on 16-07-2011, 14:24:41
DVD izdanje će biti zanimljivo. Imaće Zekine komentare.

Ima li nagovestaja o datumu pojavljivanja?

Quote from: Karl Rosman on 22-08-2011, 18:35:56
Da. Izgleda da je procureo...

Čudno, na torentima ga nema...

ma to je neko pomješao sa Neprijateljem iz 1965. godine...

film je procurio na divx, a kako čujem, večeras se daje na rtsu.

to je prava prilika da se baci pogled na moj rivju:
http://ljudska_splacina.com/2011/03/neprijatelj-2011.html

Tihomir Stanic je igrao sjajnog Mefistofelesa u Faustu, kad nas onomad, mislim u 4. gimnazije, vodise u pozoriste da ga gledamo.

Dusu dao za takve uloge, iako su ipak ove dve ipak dosta razlicite, po onome sto sam video od Neprijatelja.

Ово је бре одличан филм.Чак ни оно говедо није успело да га упропасти.

Fotografija je užasna.

Quote from: sodomizer on 01-03-2012, 02:48:07
Fotografija je užasna.

A zašto je užasna, po meni a ja sam niko i ništa, fotografija je odlična, u potpunosti prati tematiku i radnju filma, što je i poenta dobre slike, a ne da je sve lepo i šareno.

pogledao sam još jednom film bez problema, svakako jedan od boljih filmskih uradaka u recentnoj srpskoj kinematografiji.

ponovo sam pročitao i gulovu kritiku, i za oko mi je zapala informacija je da je scenarista Neprijatelja potpisnik filmova kao što su "Nebeska udica", "Nataša", "Jesen stiže dunjo moja", ... meni je priča u Neprijatelu sasvim OK, pa se postavlja pitanje da li je scenarista posle niza gluposti ubo pravu stvar, ili su i prethodni njegovi scenariji bili pristojni, samo je Smoki (pošto ih je uglavnom on režirao) uspeo da ih upropasti.

Da, da... Dobar film. Ljudski dobar.

Fotografija je sasvim okej, ne razumem skepsu. No, 100 ljudi... Znate već kako to ide.

Što se RTS premijere tiče, kapiram da je mnogo ljudi tek zahvaljujući njoj otkrilo film. Velika većina je oduševljena. Čuo sam bar 20-ak pozitivnih komentara pošto je film prikazan na TV, nijedan negativan. Osim ovde, na ZS-u.

Ja ga nisam uspeo pogledati na velikom platnu, al sam se obradovao sinoćnoj premieri na rts tolko dam sa skratio šetnju psima. (ne puno)

nego, utiska sam da je sinoć na RTS-u zvuk bio užasan (možda je do mog provajdera kablovske televizije), ne sećam se da je u bioskopu bilo ikakvih problema te prirode.

Quote from: Barbarin on 01-03-2012, 18:52:36
Ja ga nisam uspeo pogledati na velikom platnu, al sam se obradovao sinoćnoj premieri na rts tolko dam sa skratio šetnju psima. (ne puno)

Znači, psi su trpeli zbog Neprijatelja... Moraćeš da im to nadoknadiš.

Meni je bio ok, sbb ns.

Danas jesam, bilo su na livadi slobodni i divlji.

Quote from: Barbarin on 01-03-2012, 19:40:58bili su na livadi slobodni i divlji.

Quote from: tomat on 01-03-2012, 17:04:22
pogledao sam još jednom film bez problema, svakako jedan od boljih filmskih uradaka u recentnoj srpskoj kinematografiji.

ponovo sam pročitao i gulovu kritiku, i za oko mi je zapala informacija je da je scenarista Neprijatelja potpisnik filmova kao što su "Nebeska udica", "Nataša", "Jesen stiže dunjo moja", ... meni je priča u Neprijatelu sasvim OK, pa se postavlja pitanje da li je scenarista posle niza gluposti ubo pravu stvar, ili su i prethodni njegovi scenariji bili pristojni, samo je Smoki (pošto ih je uglavnom on režirao) uspeo da ih upropasti.

Užasna je zbog retardinarog blura ili šta je već ono sranje koje su primenili na slici. Sve je zrnasto, a imam original dvd... nije ovo The Long Goodbuye i Altman pa da mogu da se zezaju... sve je muljavo i to me nervira u pm. I ono debilno psovanje na svaka 2 minuta bukvalno... srpski film all the way. Da nema Tihomira Stanica ne bi bilo ni tračka svetlosti u ovom umetničkom crnilu.

Quote from: Kunac on 01-03-2012, 17:10:41
Da, da... Dobar film. Ljudski dobar.

Čuo sam bar 20-ak pozitivnih komentara pošto je film prikazan na TV, nijedan negativan. Osim ovde, na ZS-u.

Začudila bih se da je drugačije.

Film je za "nase" uslove odlican rip-off slicnih filmova na istu temu! (pleonazam? ). Ako uzmemo u obzir Zonu mrtvih, i TT sindrom i....ko zna sta jos. Jos od premijere ga jurim po netu kako bih se argumentativno *urcio pred inozemenim drugarima. 

haha, ovaj film je polusmiješan pokušaj da se kroz američke new wave cvikere razumije balkanski lonac. Ovo kao da nije snimala osoba koja je rođena na ovom prostoru i bar koliko-toliko upućena u narodni folklor i religiju, već je stvar odrađena tipično američki uz minimum razumijevanja i maksimum klišea.

No, možda i napišem nešto na blogu pa da ne dužim...

Quote from: Бата Животиња on 04-03-2012, 17:23:32
haha, ovaj film je polusmiješan pokušaj da se kroz američke new wave cvikere razumije balkanski lonac. Ovo kao da nije snimala osoba koja je rođena na ovom prostoru i bar koliko-toliko upućena u narodni folklor i religiju, već je stvar odrađena tipično američki uz minimum razumijevanja i maksimum klišea.

No, možda i napišem nešto na blogu pa da ne dužim...

Ti sigurno mislis na onaj drugi film o kome je Ghoul vec dao svoje cenjeno misljenje na chetnikoizrabljivackom sajtu?

Jesi li gledao:
Deathwatch
http://www.imdb.com/title/tt0286306/

The Bunker
http://www.imdb.com/title/tt0252963/

ili...ima jos jedan koji se cak desava u Bosni, ali ne mogu da se setim. Opljuvao sam ga negde ovde poodavno.

@ sodomizer Gde ima da se kupi original DVD?

Quote from: Karl Rosman on 04-03-2012, 18:50:04

Quote from: Бата Животиња on 04-03-2012, 17:23:32
haha, ovaj film je polusmiješan pokušaj da se kroz američke new wave cvikere razumije balkanski lonac. Ovo kao da nije snimala osoba koja je rođena na ovom prostoru i bar koliko-toliko upućena u narodni folklor i religiju, već je stvar odrađena tipično američki uz minimum razumijevanja i maksimum klišea.

No, možda i napišem nešto na blogu pa da ne dužim...

Ti sigurno mislis na onaj drugi film o kome je Ghoul vec dao svoje cenjeno misljenje na chetnikoizrabljivackom sajtu?

Jesi li gledao:
Deathwatch
http://www.imdb.com/title/tt0286306/

The Bunker
http://www.imdb.com/title/tt0252963/

ili...ima jos jedan koji se cak desava u Bosni, ali ne mogu da se setim. Opljuvao sam ga negde ovde poodavno.

ne, mislim upravo na ovaj Zečevićev film. Doduše, ima jedna dobra caka koja Ghoulu kao i uvijek promiče, što može da film učini zanimljivijim nego što jeste.

Quote from: Barbarin on 04-03-2012, 20:28:02
@ sodomizer Gde ima da se kupi original DVD?

Ja ti toplo preporučujem da ako ti je baš stalo do dvd formata, a ne ripa, da ga downloaduješ sa crne berze i time bojkotuješ autora ovog sprdanja sa filmskim medijem.
Ako ti je ipak stalo do fizičke kopije:

QuoteDVD filma "Neprijatelj" sa specijalnim dodatcima (film o snimanju filma, komentar reditelja...) mozete kupiti od danas u ovim prodavnicama:
- "Dallas", Sremska 2, BGD
- "Pergament", Dvorana Doma Sindikata, BGD

Od ponedeljka, 27. februar 2012, u:
- Pumpe: OMV, EKO, INTER MOL, NIS (sirom Srbije)
- Aerodrom "Nikola Tesla", BGD (6 prodavnica)
- "DIS hipermarketi" (10 gradova u Srbiji)
- "Big Bang", Trzni Centar Usce, II sprat, Beograd

Za sve one kojima ni jedna prodavnica nije blizu ili su u inostranstvu, orginalni DVD mozete kupiti u On Line internet shop: www.dvdzona.co.rs

Jedinstvena CENA DVD-a: 299 dinara ili 4.99 eura ili 6.74 dolara

Hvala na odgovoru.

evo da objasnim i doktoru neke stvari...



NEPRIJATELJ (2011)

Albedo kaže "jedno društvo koje sebe smatra racionalnim objašnjava nečije ponašanje koristeći kategorije iracionalnog"... a zapravo se radi o obrnutom slučaju: jedno iracionalno društvo (srpsko) amortizira tamne mrlje racionalizacijama. Od Lepih sela do Neprijatelja provlači se klasična srpska teza "ko nas bre zavadi". Kriv je Drekavac iz Tunela i kriv je Šejtan iz Podzemlja, i ribice su krive, samo ne Srbi koji su zatečeni, začuđeni, upitani i naivni.

U Neprijatelju se nije daleko odmaklo od Lepih sela; ponovo su tu šaljivdžije, koji, premda u nemogućoj situaciji, zarobljeni, opkoljeni nevidljivim neprijateljem (opet!), bolje reći opkoljeni svijetom, junački ustraju i obavljaju svetu misiju. Svijet se urotio protiv Srba, a oni ostaju usprkos svemu. Ovoga puta neće biti samo smiješne strane povijesti, ostat ćemo pošteđeni životnih ispovijedi aktera i njihovih razloga kako su se tu našli (uostalom, to ionako znamo iz Lepih sela: svi su oni kul dečki koje su životne okolnosti okupile u junačku družinu). Jasno, Neprijatelj dolazi nakon Crnaca, pa treba inkorporirati i taj pristup: iako su šljavidžije, radi se o ozbiljnoj stvari (naime, ratnim traumama) pa treba proći katarzu. Ipak, koliko god bilo mučno, koliko god akteri bili izranjavani životom i iskustvom, mora se kroz sve to proći srpski, biti kul do kraja tako da i kad te kolju posljednja rečenica bude nešto kao: "Koji si ti lik."

Koji si ti lik. Izrečena u kontekstu filma i situacije u kojoj su se obreli (a svi su oni likovi), izjava zvuči totalno sumanuto i tjera te da se smiješ, dok bi te istovremeno autor nahodio da plačeš. Da li da se smiješ ili da plačeš, to je ta tipična srpska podvojenost i autor nije načistu treba li se nad ratom smijati ili plakati.

Ali koliko god relativizirali racionalizacijom, pa upirali prstom u Drekavce i Sotone koji čuče u tami spremni da svakog časa iskoče, samo inzistiranje na takvim narativima ukazuje na problem – na dubljoj razini tišti taj problem krivnje. Za sada je kvaritelj, huškač i zavodnik detektiran po mračnim tunelima i zapuštenim tvorničkim podrumima, ali to je početak (zanimljivo, da se Drekavac i Demon uvijek nalaze u propalim socijalističkim zdanjima; Srbi, koji su se tobože kleli u Jugoslaviju, napokon se odriču tvorevine, još nekako potmulo, nesvjesno). Konačna će se katarza doseći kada se Drekavca prepozna na "događanjima naroda", na Gazimestanu i u prašnjavim arhivima SANU.

Sve u svemu, Neprijatelj je još jedna dopadljiva laž (lepa sela i dalje lepo lažu), gdje smo svi zajedno 'prepoznati' kao bacani amo-tamo mračnim silama. Svi smo pomalo krivi i svi smo pomalo ludi, pa čak možemo zajedničkim snagama oduprijeti se iskonskom neprijatelju, ali tako da, naposljetku, Srbi imaju misiju i, štoviše, spašavaju čitav svijet herojskom žrtvom. Zazidali su Šejtana (koji se, gle čuda, samo onako pojavio među onima drugima, među Muslimanima). Dakako, nije propušteno reći da se nacionalnosti mogu prepoznati, recimo po broju; a tko je prodoran neka odgoneta broj Zvijeri. Jasno, po broju 6 se prepoznaju – Hrvati.

Srbi nemaju izbora doli ustrajati i nadati se da stiže Danica – Jutranja Zvijezda Preporoda.

Pingvin po običaju promašuje, Bata po običaju poentira - Nisu zazidali Šejtana. To je kvaka.

ne poentiraš, jer autor nam ničim ne sugerira da je Šejtan žena (ako na to ciljaš). čitav film je koncipiran tako da je potpuno jasno koga autor podmeće za Šejtana i nema tu ništa suptilno.
postoji jedan jedini detalj kada se žena dovodi u vezu sa Vragom, a to je kada ga Filozof pokuša ubiti, pa pogodi ženu. ali to je, u usporedbi sa čitavom pričom kakva nam se nadaje, zaista sitničarija, pa je tvrditi da je u ovom filmu Vrag = žena neosnovana igrarija.

ama kakav crni šejtan, kad lepo kaže da je hromi daba!

inače, u ovom gornjem učitavanju i pipanju po mraku, pingvin je, predvidivo, napipao više i smislenije od uobičajenih nepovezanih batinih trućanja.

ipak, za najpreciznije objašnjenje NEPRIJATELJA najpametniji će potražiti tek-izašli FILAŽ br. 6 i tu se obavestiti u mom tekstu o tome šta je i kakvo je to zaista.

Ghoul, hajde skupi pola skrupule pa ne smaraj sa time ''čitajte u filažu'', koji moj to ima sa ovom raspravom? Ili učestvuj ili ne učestvuj, nemoj da mi prodaješ maglu, filaže i slično, nekorektno je, retardirano i njanjavo. I da, jeb'o te copyright! 

Quote from: PingvinPatuljak on 08-03-2012, 20:28:37

autor nam ničim ne sugerira da je Šejtan žena

The name Danica means morning star.
In Latin, from which the English word is derived, Lucifer (as a noun) means "light-bearer" (from the words lucem ferre). It was the name given to the Morning Star, i.e. the planet Venus when seen at dawn.


khm 

ozbiljni ljudi objavljuju na ozbiljnim mestima, a dečica i amateri kenjaju po forumima.

dakle, ne dajte se ometati mnome u ovoj vašoj 'raspravi'...

јао, јадни мали изврнути гул...


Филаж је млатомуђење које чак нема никакву научну вриједност, мада није ни важно што нема, колико је важно да ја више знам о филму него ти о политикологији, јебига, неко иде широко а неко уско, а чак ни у филму не можеш да ми солиш памет, евентуално у тој јадној области коју покушаваш да поткрепиш др титулом.


Тамо гдје требам да будем објављен ја сам објављен, у то не мораш да бринеш, то су ипак неке научне области за разлику од овог твог.


надам се да си бар научио да у филму има Шејтана  и да је Бата то јасно доказао

Quote from: Ghoul on 08-03-2012, 20:32:56
ama kakav crni šejtan, kad lepo kaže da je hromi daba!

pa da, lijepo kaže da je Hromi Daba, a isto tako lijepo biva prepoznat, sukladno običajima i tradiciji ili pak obrazovanju strane koja ga prepoznaje, kao 1.Šejtan 2.Demon 3.Demiurg. nije potrebno mnogo pameti pa zaključiti da nam autor tog krivca i drekavca podmeće, u različitim inačicama od kojih je najpoznatija - Vrag.

...

eh, filaž, ma tko to uopće čita. daj ti lijepo i ljudski ovdje kaži što imaš, pa da vidimo...

Quote from: Бата Животиња on 08-03-2012, 20:39:00

In Latin, from which the English word is derived, Lucifer (as a noun) means "light-bearer" (from the words lucem ferre). It was the name given to the Morning Star, i.e. the planet Venus when seen at dawn.

da, samo što ova konotacija nema veze sa našom pričom (onakovom kakva nam je dana)

ako već tražimo značenjske slojeve u imenu Danica, onda sam skloniji tumačenju da se ovdje barata Danicom-narodnom-obnovom; ona nam je dana kao praktički jedini pozitivan lik (i to naravno prepoznaje drugi pozitivan lik, heroj koji se žrtvuje i koji jedini nije obuzet Vragom -osim, pred sam kraj, kao žrtva za spas Danice- poručnik) i kroz nju se daje nada.

uostalom,
"Danica je istaknuti lik narodnog pjesništva i slavenske pretkršćanske mitologije, opažajno vezan za osvit.
...
Slično mjesečevu periodicitetu, Daničina najava danjeg svjetla u folkloru i učenosti asocira preporod i razdanjenje. "Danica horvatska, slavonska i dalmatinska" bio je naslov književnog priloga "Novinama horvatskim" (1835.), najvažnijem kontinentalnom časopisu hrvatskog narodnog preporoda."

у претхришћанској митологији ни Луцифер нема конотације које имају везе са овом филмском причом, Луцифер прије хришћанства није никаква негативност, а као што сам показао то је термин који означава Даницу. Не знам шта се кобељаш из чисте чињенице.

С друге стране, ликови оптужују Дабу да је враг, шта то мене брига кад ем он тврди да није враг, ем Даница јесте синоним за врага, ем војник на крају пуца у њу а не њега.

Но, драго ми је што је тај Филаж већ изашао, можда и погледам ту гулову бруку.

ne znam da li shvaćaš, u filmu Neprijatelj se pojavljuju dva lika: Vrag i Danica.
ako si već zapeo za termin Lucifer, onda da, Danica=Lucifer kao lučonoša, kao osvit, kao onaj koji preporađa.
uz to, postoji i Vrag (kao Iskonski Neprijatelj, kao Šejtan, kao Demon, kao Daba, kao Zlo).
drugim riječima, tu su i Lucifer (ako baš hoćeš) i Vrag. Lucifer = Danica = ona cura; Vrag = tip koji se pojavio iz mračne zazidane prostorije.

između ova dva lika, naši akteri biraju Vraga, bivaju obuzeti Vragom i propadaju... ali jedan lik, najbolji i najjači od njih, vođa, okreće se Luciferu-Danici i žrtvuje se e da bi spasio posrnuli "nebeski narod". on nema izbora, to je veliko srpsko-antičko finale; katarza kroz najboljeg. samo što je to, na širem planu, lažna katarza, još jedna "lepa seoska laž" budući da u stvarnosti Ratko Mladić nije zvan Guzica (kako je to lijepo autor osmislio i domislio te vrlo spremno bacio nam pred noge jednog filmskog guzicu), nego je zvan Heroj.

Сутра купујем ДВД па ћу да видим како ми се чини на друго гледање,дал ће ми бити још бољи или мање добар,шта ми је промакло,шта сам погрешно учитао..

Ево шта Зечевић каже о филму,између осталог и на тему Станићевог Дабе.

Quotenterview with
Dejan Zečević • Director

      April 28, 2011

Deconstructing genre

After a docu-fiction, a horror film, a comedy and a thriller, the Serbian director has decided to mix genres in a movie about the Bosnian war: The Enemy.
   
by Vladan Petkovic


After docu-fiction hit The Boy from Junkovec, Serbia's first slasher horror TT Syndrome, camp comedy Little Night Music and thriller The Fourth Man (in the vein of The Bourne Identity), Serbian director Dejan Zečević decided to mix his genre sensibilities in the Bosnian war-related story The Enemy.

Cineuropa: Lately a number of Serbian films have been shot in the Republic of Srpska and more are coming. Why do you think this is happening?
(The article continues below - Commercial information)

Dejan Zečević: First of all, there are funding sources there. Second, a part of the corpus of themes that currently preoccupy Serbian filmmakers concerns the war in Bosnia so it's also a chance to use the right locations for shooting. My film takes place there, in that period with those kinds of characters, so we decided to shoot there. Then we found a local co-producer [Tihomir Stanic's Balkan Film] who managed to get finances from the fund of the Republic of Srpska.

Usually genre war films are set during a war itself. Why did you choose for your film to take place seven days after the end of the war?
The absurdness of removing your own land mines was interesting to me for the beginning of the film. Also, the set-up in which the characters have an increased wish to leave the place since the peace treaty has been signed serves the story. The situation in which they have to stay there longer than expected creates additional tension and anxiety. Second, the idea of creating conflict out of nothing wouldn't work if the story were happening during war operations. Also, I didn't want to make a literal war film.

The characters seem to crack one by one. How did you choose in which order that happens?
I didn't want the audience to be sure when exactly the problems have started, but for them to slowly develop. The characters like the sniper or the religious soldier are clearly more susceptible to that kind of influence, and some of them don't crack at all and just use the situation to their own advantage. I wanted different characters to crack through different mechanisms.

The character found in the factory is never fully determined – he could be the devil or God, a demon or the "demiurge", the creator of the world.
There was a bit of a discrepancy between the original script and the film. In the script, he was much more clearly the devil. But during script development with [co-screenwriter]Djordje Milosavljevic, I was more interested in what was happening to the group of characters and I was leaning towards the idea of him being a sort of a mirror in which they would see their own flaws, and project them onto him. I think it's a basic human need to have a projection of good and evil in someone else, to have a leader or a hero or a god, so that's why I didn't want that character to be fully determinable.

The Enemy is simultaneously an arthouse and genre film, it clearly has elements of both.
As a moviegoer, I always easily notice the difference between arthouse cinema and genre films. In the first five seconds I can tell what kind it is, just by the feel of it. I have to admit that I find that very annoying. The Enemy is somewhere in between. It has the feel of a genre film, but also provides something to think about. Those kinds of films used to be much more present, like in Hollywood in the 70s.

I like genre but I also like to deconstruct it and use it to stronger effect. I am very happy that I had the chance to make that kind of film, it's very personal to me. All my films are, up to a point, a realization of childhood dreams, but this one particularly so. That's why it's possible I'll never completely adapt to arthouse or typical commercial fare, but as long as I can make the kind of films I like, I'll be happy. It can be a problem because festivals and audiences may not know how to classify it, where to put it, but that's irrelevant to me compared to the fact that it's the film I always wanted to make. And every film that has some value finds its audience, the people that are supposed to see it.

Cineuropa

U filmu Neprijatelj sam video sve što je potrebno za dobar film - osim scenarija. Odličan je Tihomir Stanic zaista, i Zecevic je sjajan reziser, i pogodili su lokacije, scenografije, ma sve je postavljeno bas kako treba, ali dzabe kada ovde nema price vredne pomena - da ja sad treba da prepričam nekome šta se i kako i zašto izdešavalo i šta je bila poenta Neprijatelja - ne bih umeo ...  Steta.

Quote from: PingvinPatuljak on 08-03-2012, 21:33:23
ne znam da li shvaćaš, u filmu Neprijatelj se pojavljuju dva lika: Vrag i Danica.
ako si već zapeo za termin Lucifer, onda da, Danica=Lucifer kao lučonoša, kao osvit, kao onaj koji preporađa.
uz to, postoji i Vrag (kao Iskonski Neprijatelj, kao Šejtan, kao Demon, kao Daba, kao Zlo).
drugim riječima, tu su i Lucifer (ako baš hoćeš) i Vrag. Lucifer = Danica = ona cura; Vrag = tip koji se pojavio iz mračne zazidane prostorije.

između ova dva lika, naši akteri biraju Vraga, bivaju obuzeti Vragom i propadaju... ali jedan lik, najbolji i najjači od njih, vođa, okreće se Luciferu-Danici i žrtvuje se e da bi spasio posrnuli "nebeski narod". on nema izbora, to je veliko srpsko-antičko finale; katarza kroz najboljeg. samo što je to, na širem planu, lažna katarza, još jedna "lepa seoska laž" budući da u stvarnosti Ratko Mladić nije zvan Guzica (kako je to lijepo autor osmislio i domislio te vrlo spremno bacio nam pred noge jednog filmskog guzicu), nego je zvan Heroj.

не изврћи Пингвин, у филму постоје Луцифер и Хроми Даба, не Луцифер и враг.

Луцифер је пагански назив за Даницу и хришћански назив за ђавола.

Хроми Даба је словенски бог Дажбог, по научнику Чајкановићу врховни бог у паганских Срба, а касније декодиран у православљу у облику Светог Саве.

ako nemaš ništa jače prigovoriti sjajnoj interpretaciji koju sam stavio, predlažem da pređemo na još jedan zanimljivi film. čini se da su 2011. najzanimljivija djela bila koketiranje sa ratnom temom; rat služi kao kulisa oko koje se onda grade priče koje su zapravo dosjetke; u Neprijatelju se domislilo Vraga kao sinonim za ljudsku prljavost i iskvarenost (i to obavezno univerzalno - svi smo takvi!).

ali tek je pravi dragulj film Josef, koji kroz jedan krležijansko-domobranski motiv polaže čitavu stvar na dosjetku o Josipu Brozu Titu, pa zapravo cijeli film izgleda bizarno kada se pogleda što se sve tu zapravo prikazuje e da bi se kakti poentiralo antititoistički i valjda šire, antijugoslavenski. Tito i Hitler se dovode u istu ravan, i to doslovno, oba se nalaze u istoj kamionskoj prikolici, a tu je, dakako, i Thompson.

скинуо сам филм али још нисам погледао

а твоја интерпретација Непријатеља је нетачна, то је сасвим јасно.
Не можеш да дефинишеш Даницу онако како је народни фолклор дефинише, кад тај исти фолклор ни Луцифера не дефинише негативно као ђавола.

Филм Непријатељ није утемељен у фолклорној већ хришћанској конотацији, и није у реду да у случају Данице користиш једну а у случају Лицифера другу врсту конотације.

дакле, рачунаћу да је то неки хрватски облик неприхватања сопствене грешке, јер ти ниси ни покушао да објасниш посљедњу сцену а тврдиш да ти је интерпретација сјајна.

www.brutalashell.com/.../abertoir-2011-revie.
Review by Keri O'Shea
It's probably fair to say that, for those who form part of a prospective audience, not many of us know too much about the country of Serbia. So, when trying to estimate the efficacy of a movie which purports to be 'an allegory about Serbia', we're already in dangerous territory. If we know so little about the political situation of a country, how the hell can we estimate whether or not a film works as an allegory? If we don't know that much about what we're looking at – and let's be fair here, Balkan history and politics is incredibly complex – then how can we be sure we're 'getting it'? The plain fact is that for most of us, we can't. Our lack of knowledge about Serbia leaves us wide open to good old-fashioned exploitation by claims about the deeper meaning behind, let's say, a film about violent pornography, which purports to have a deeper significance. That is all I am going to say, or need to say on a certain other Serbian film and its 'allegories' because it's been eclipsed by another Serbian film which really does work on several levels, and really does tell us something coherent and unique about its country of origin. One of the darkest, cleverest films I've seen for a long time, and my favourite movie at this year's Abertoir Horror Festival, I bring you The Enemy (Neprijatelj).
It is a few days after the end of the Bosnian War in 1995: no conflict ends neatly when peace is declared, of course, and a small unit of Serbian military engineers has been charged with removing an expanse of their remnant landmines along the Serbian border. It is a laborious, difficult task and will most likely keep them away from home for a long time. They also perform a sweep over what remains of a nearby town, and in a disused factory they find – apparently walled in – a middle-aged man. Despite being left in the dark without food or water, possibly for days, he is calm and polite – and even seems, somehow, as though he was expecting them.
They take the man back to their camp (in a ruined farmhouse near the site of operations)  but any mystery surrounding him only increases; he refuses food and water, and subsists only on cigarettes. He dodges questions about his identity, and seems to take an ironic pleasure in the disconcerting effect he has on the men. Soon enough, his presence seems to have a catalytic effect on them; with him there, pre-existing cracks in their relationships are wrenched open, and the men start to refuse to be alone with their smirking guest. To do so spells trouble. In an effort to ascertain who he is and what he was doing, some of the men return to the factory – where they find a glut of dead bodies, and encounter some still-hostile Bosniak Muslims who react with terror when they reveal they released the man. He is, one of the Bosniaks claim, the Devil incarnate. The presence of a young woman who arrives at the camp – her former home – insistent that she must wait for the return of her father adds to the atmosphere of unease and tension there, and an escalating sense of chaos-in-waiting.
Is the man truly the Devil? The film really holds out on that score, and his low key performance maintains an ambiguity which never feels like a cop-out. At the end of it all, you could feel one way or the other about this film, seeing it as supernatural, or even not, and adopting either stance would not weaken your enjoyment. All of the performances here are incredibly strong, with razor-sharp dialogue which allows you to engage with realistically-crafted characters with whose plight you can empathise. These guys are exhausted, under immense strain, and charged with the difficult job of removing their own mines from their own border. Some of them are obviously damaged, some of them impatient to see their families, but what is certain is that spending time with their strange visitor alienates them from each other and breaks them down irreparably.
The whole film is a testament to unease. The tentative position of the unit on the edge of a minefield, surrounded by a bleak landscape which hides immense danger, also reflects the internal dynamic of the group, especially at the point when they are destabilised by their new arrival. Every man here is gradually, systematically estranged from his peers and the profound loneliness of their predicaments sustains the slow-burn feeling of dread throughout.
Moments of wrestling with personal faith only underscore the element of isolation in the plot. The concept introduced in the film of the 'Demiurge' is incredibly important to how the film hangs together; the Demiurge, an ancient idea of a force which fashions the material world, like a craftsman, is mentioned several times as relating to The Enemy's mysterious man. The fact that he was found in a factory is therefore very telling, and the idea of a malevolent manipulator of the earthly plain also feeds into the plight of the men – Bosniak and Serb both – and relates to the situation in the war-scarred countries who took part in the conflict. Does the faith of any of the participants protect them from the situation around them, or does it lay them wide open to harm? In an uneasy peace, and when the simple presence of a stranger can jeopardise everything, what are faith and friendship anyway? As the men become remote from one another, all of this is called into question.
In no way, shape or form a standard war movie, The Enemy is a clever, subtle story about self-reflection and doubt. This is a powerful psychological story which really has something to say.

Није згорег поновити, интерпретација која не објашњава сцену на брду кад умире Вук Костић није конзистентна нити темељна интерпретација. Све је то бајно-сјајно, али ако та сцена није објашњена него се узима као некаква случајност, поигравање са сценаријем итд... то су произвољна гуломуљања, а не комплетна објашњења. Интерпретација мора бар да покуша да нађе смислен одговор шта ће та сцена у том филму.