ZNAK SAGITE — više od fantastike — edicija, časopis, knjižara...

Misliom da nije lose da ima posebnu temu, posto mi se cini da ce biti opako.

Evo malo rivjua:

Scalped #1
Written by Jason Aaron
Art by R. M. Guera
Rating: Must Have  
Al's Review: "It's The Sopranos on an Indian Reservation." So says editor Will Dennis of Scalped, Vertigo's dark look inside the inner workings of a reservation where prodigal son Dashiell Bad Horse returns to work for Boss Red Crow, the Native American equivalent of Don Corleone. However, there may be more to Dashiell than meets the eye. This is the two-fisted action we've come to love and expect from Vertigo, and fans of Preacher or 100 Bullets are going to find a welcome home in these pages. In just one issue, we're introduced to several of the principal characters, and given enough of a background on them that we're sure to be back for the next issue. First issues usually have a tough time establishing much beyond that, but there's also enough twists and potential plotlines revealed in this single book to make issue two an almost guaranteed purchase. Guera's rough and scrappy artwork is absolutely perfect for this kind of story, and while you'll be quick to compare it to Eduardo Risso's style in 100 Bullets, don't be too hasty in that judgment. If it's possible to draw characters that are even scarier than the ones in Bullets, Guera looks like the person who can provide them.
Jesse's Take: I hate Vertigo. They have one of the best track records of any publisher today, and my wallet always suffers as a result. Scalped is the latest new series from the mature imprint, and it could easily become another regular book on my burgeoning pull list. Vertigo describes Scalped as "Sopranos on an Indian reservation." That's a pretty accurate assessment. All the drugs, violence, and sex you'd expect from an HBO series are here. The main character, Dashiell Bad Horse, earns extra points for being the first Native American character I've ever seen to wield nunchucks. R.M. Guerra's art is typically gritty Vertigo stuff. At first glance you might mistake Scalped for an early 90's Hellblazer comic just because of the lackluster coloring. That aside, this is yet another solid effort from Vertigo.

Jesse's Rating: Must Read

I jos malo necega:

Former Marvel Talent Search winner Jason Aaron was also on hand to talk about his new ongoing series, Scalped, which features art by European illustrator R. M. Guerra and covers by Jock. The series will follow its hero, Dashiell "Dash" Bad Horse, an Ogala Sioux, caught in a world of organized crime on a modern-day Indian reservation, which the writer says is based on the "Pine Ridge in South Dakota, which consists of the poorest counties in the United States."
 
Aaron explained that he's "proud that the main character isn't just a white guy who's been raised by an Indian," which he said is a huge problem he has with many stories focusing on Indian culture.

"I've seen some of [Guerra's] work that he did in France and Spain, but he's just finishing up the fifth issue of Scalped right now," Aaron said. "You think, what does a Serbian guy who lives in Spain have to say about an Indian reservation in South Dakota?' But he's really tapped into the group."

Iščitah upravo prvu epizodu Scalped.

Strip me je zaintrigirao kad sam pre par nedelja video recenzije koje su ga jednako hvalile kao najnoviji Vertigo pogodak ali i kudile kao lenju, eksploatacijsku klišeiziranu modern-western priču ispunjenu psovkama, seksom i nasiljem. Dakle, svi razlozi da mu čovek da šansu su tu, PLUS strip je crtao Gera.

Dakle...

Prvo pozitivna komponenta, a to je da Aaron uspeva u 24 strane da nagura poprilično radnje tako da smo ekspozicije, akcije i flešbekova dobili u količinama za koje modernom američkom stripu danas prosečno treba tri epizode. Strip je pisan kao moderni palp koji pre svega referira na vestern (najviše italijanske filmove, sudeći po tvrdoći estetike) ali ga izmešta u savremeni milje i onda ga meša sa '90s gangsta kriminalističkim šmekom, ali zamenjujući uobičajene protagoniste indijancima u rezervatu. Moglo bi se napraviti i dosta paralela sa Kurosawom i drugim japanskim Samurai/ eastern-take-on-western autorima na filmu i u stripu.

Strip se dotiče kulture, politike, rasnih i spiritualnih pitanja i jezik povremeno ima prilično duha i podseća me na uspešne momente Ennisa, Brubakera ili Azzarella.

Negativno: Sama činjenica da su reference na žanrove i konkretna dela tako jasne ovaj strip za sada u mojim očima više čini solidno odrađenom žanrovskom vežbom, ali pravi identitet tek treba da uspostavi. Za sada imamo glavnog junaka koji je tvrđi od eksera i spreman da na svaku pretnju izvali nekakav frivolni komentar, koji pritom nosi nunčaku i pati od prilično neobjašnjive amnezije/ zaglupelosti. Glavni negativac je predividivo podgojeni crimelord koji voli mnogo da priča i obrazlaže građenje svoje kriminalne imperije referirajući na istoriju i politiku. Love interest glavnog junaka je neverovatna kučketina a majka mu je drolja koja je u međuvremena otkrila značenje reči moral i istorijsku/ nacionalnu perspektivu svog postojanja. Ovo su sve lepi motivi ali malo su cliche a i pitam se da li će Aaron otići dovoljno daleko u njihovom razvijanju i eksploataciji.

Uz to, jezik je poprilično isforsirano grub što meni ne smeta ali se plašim opet da će to sve otići previše u stranu strahopoštovanja žanra umesto da žanr iskoristi da ispriča priču na najefikasniji način. Ali videćemo.

Za sada mi se strip dopada, ali nije baš nikakvo iznenađenje da mi se strip sa naglašenim pulp tonovima sviđa. Objektivno, mislim da sam naveo svoje komplimente i kritike.

Gerin crtež je predvidivo mračan, sa jako mnogo iskorišćenih retuširanih fotografija (što lepo izgleda). Lica su mu, ah, malo veći izazov i za sada se, koliko vidim, trudi da izbegava da ih crta, mada je to možda i zahtev scenariste. Kadriranje je namerno naporno, sa stalnim izmenama perspektive i zum/ anzum trikovima tokom dijaloga, ne bi li se efekat talking heads izbegao. U svakom slučaju, sve deluje dinamično, i akcija i dijalozi, što je u skladu sa scenarijom koji je prilično agresivan u svim svojim delovima. Kolor je očekivano uzdržan i prati Gerino osvetljenje koje je u enterijerima najčešće prljavo i prigušeno a u eksterijerima zaslepljujuće... Dakle, opresivnost na sve strane...

Eto...

Evo naslovna prvog broja, a saću da aploudujem i poneku stranu da se pogleda

Evo i link kompletnog SCALPED 01 za one koji vole da se informišu putem elektronskih medija Ima 15MB.

http://www.megaupload.com/?d=P1DDF9VX
   
Meho, hvala ti na onim prikazima stripova na najčitanijem blogu u eteru jer si me inspirisao da skinem neke stvari (Criminal, recimo)...

Criminal je trenutno moj favorit, ali ja sam krajnje slab na Brubejkera kad radi noir strip pa to i nije neko iznenađenje... Ako nisi čitao Sleeper (i pripadajući prequel Point Balank), du jor self a fejvr i pazari ga. Brubejker i Filips u top formi.