ZNAK SAGITE — više od fantastike — edicija, časopis, knjižara...

U jednom trenutku je taj rimejk trebalo da piše Jerry Stahl, jedan od mojih omiljenih književnika, poznat po tome što je navučen na krek pisao ALFa, a skinut sa svega polishovao BAD BOYS 2. Tada je delovalo da bi Stahl mogao da to sve ubaci na neku novu ravan. Ipak, Stahl više ne radi na tom skriptu i ko zna šta nas čeka...

Deluje kao da nema nade... Posle Maksa Pejna imam negativnu predrasudu spram svega što na bilo koji način nosi prezime Wahlberg.

Čak i prema Funky Bunchu?

  Da, čak i prema banču.

Pogledao sam jedan od najprecenjenijih novih britanskih trilera THE DISAPPEARANCE OF ALICE CREED J Blakesona, film koji je tretiran kao veliki showcase za nove talente, ali na kraju sve to deluje kao krajnje prosečan pokušaj aproprijacije koncepta poput SLEUTHa u nove okolnosti otmice. Nažalost, za razliku od SLEUTHa gde su likovi bili zanimljivi i pre "velikih preokreta", u ovom filmu jedino preokreti daju svežinu filmu dok su likovi s jedne strane prazni i konvencionalni a s druge, čak i u onom domenu u kome su izgrađeni krajnje neintersantni. Tome treba dodati i određene preokrete/osobine likova koje ostavljaju utisak krajnje neubedljivosti.

Blakesonova egzekucija je pristojna, film izgleda glossy i pokušava da nadoknadi sve potencijalne nedostatke koje sa sobom nosi minimalizam i smeštanje većeg dela filma u dve prostorije i u tome bi sigurno uspeo da je imao iole zanimljivije likove. Slično zanimljivom ali probelmatičnom filmu EDEN LAKE, jedan od značajnih simptoma ovog filma jeste rešavanje situacije korz detalje proistekle iz fizičke konfrontacije umesto promena odnosa. Iako jako volim fizičku konfrontaciju na filmu, ovo naprosto nije priča koja tako treba da se rešava.

* 1/2 / * * * *

 

Kome treba Popboks kada su svi na MMGu?

Crip živopiše novi Weezer

http://mislitemojomglavom.com/?p=1341

Zvanično najavljena slovenačka postavka VELIKE BELE ZAVERE

http://www.sng-ng.si/repertoar/premiere/2010052509404425/

  Čestitke.

Hvala, Mehmete. Narod čiji je najveći bend imao Tomaža Hostnika u svom sastavu, trebalo bi da može da ukapira ovo...

Reprizirao sam MAVERICK Richarda Donnera, izvanredan film iz Firerovog opusa koji se nažalost često previđa, iako je bio vrlo kvalitetan i prilično uspešan. Gibson je 1994. kada je počeo da se pomalja vestern posle uspeha UNFORGIVENa, a u vreme TOMBSTONEa, WYATT EARPa, nastupio sa vesternom koji je koncipiran kao veliki povratak zabavnoj strani tog žanra, na tragu pojedinih filmova Burt Kennedyja i Don Siegela.

Istovremeno, ovaj film je veliki omaž starim vestern klasicima, i to ne samo staroj seriji MAVERICK čiji glavni glumac James Garner igra drugu najvažniju mušku ulogu u filmu, ili BUTCH CASSIDYju, čiji scenarista William Goldman potpisuje izvanredan scenario već i brojnim lokacijama, situacijama, glumcima i pevačima kantri muzike koji se u velikom broju pojavljuju u cameo ulogama.

Firerov Maverick je daleko kompleksniji od Garnerovog sa televizije koji je bio šarmantni kartaroš-prevarant. Novi Maverick je istovremeno komičan ali i psihotičan, i Mel ga gradi sa unošenjem pomalo Martina Riggsa u taj popularni lik. Štaviše, u jednoj situaciji, Donner i Gibson efektno namiguju filmu LETHAL WEAPON, ali to nije samo detalj već i u priličnoj meri signal u kom pravcu će Gibson razviti ovog junaka.

Goldmanov scenario istovremeno ima zadatak da ispriča Maverickovu avanturu, bude franchise starter ali i da ponudi sve moguće vestern situacije, od borbi po salunima, preko tuča sa Indijancima do smirivanja odbegle kočije. U tom smislu, Goldman se koristi strukturom road movieja i nudi jedan u suštini epizodičan ali koherentan scenario koji obiluje duhovito postavljenim situacijama u kojima Gibson i Jode Foster u ulozi koja je potpuno atipična za nju briljiraju u maniru najvećih holivudskih parova, nadovezujući se unutar vestern tradicije na parove poput Clinta Eastwooda i Shirley Maclaine u TWO MULES FOR SISTER SARA Dona Siegela. Donner u principu tako i režira film, iako obiluje akcijom, MAVERICK je pre svega komedija o nadmetanju dva karaktera.

Od kada je upao u nevolje, pominju se glasine da bi Gibson radio nastavak MAVERICKa što u produkcionom smislu ima logike jer je ovo bila produkcija njegove kompanije Icon i on verovatno ima prava na osnovu kojih može sam da izfinansira film; a Jodie Foster može da privuča jer je i on igrao u njenom novom indie filmu BEAVER i poznati su po tome da su bliski prijatelji. U tom smislu, postavljaju se dva pitanja. Prvo je otkud to da MAVERICK nije dobio nastavak u ono vreme a drugo je naravno kolike su šanse da danas taj film zaigra na blagajnama. Odgovor na ovo drugo pitanje je otvoren a moja pretpostavka vezana za prvo je naprosto to da iako je MAVERICK bio uspeh u svim aspektima, vestern ipak nije delovao kao perspektivna forma u periodu koji je potom usledio i da je produkovao više flopova nego hitova, a i sam Gibson se više fokusirao na manje komične saradnje sa Brian Helgelandom i dr.

Iako spolja deluje kao laboratorijski krojen spoj BUTCH CASSIDYja i LETHAL WEAPONa, MAVERICK je jedan od retkih blokbastera koji se isključivo bazira na snazi glume, karaktera i scenarija, a u kinestetičkom smislu na zanatskim veštinama svojstvenim vesternu, poput snimanja u divljim predelima i akrobacije.

* * * / * * * *

Ellroy ponovo na ekranu:

Steve Buscemi, Sigourney Weaver, Anne Heche, Cynthia Nixon and Robin Wright are all signed on to star in the thriller "Rampart" for Lightstream Pictures and Amalgam Features reports Variety.

Based on a story by James Ellroy, the action follows a single cop against the backdrop of the corruption scandal surrounding anti-gang unit of the LAPD's Rampart Division in the late 1990s.

Over 70 officers were implicated in misconduct which included unprovoked shootings, beatings, planting of evidence, framing of suspects, stealing and dealing narcotics, bank robbery, perjury and covering up evidence.

The group join the already cast Woody Harrelson, Ice Cube and Ben Foster. "The Messenger" writer/director Oren Moverman will pen and direct.

Foster, Lawrence Inglee and Paul Currie will produce. Shooting kicks off October 25th in Los Angeles.

Pogledao sam HARVARD MAN Jamesa Tobacka, film sa kojim se dosta uspešno može lečiti ENTOURAGE withdrawal. Ovaj film pored Adrana Greniera u glavnoj ulozi, ima u sebi i jedan detalj koji se kasnije pojavljivao kao motiv u seriji a to je da Vince preuzima uloge namenjene Leu DiCapriju, dakle u ovom slučaju je Adrian igrao lik koji je pisan za mladog Lea. Međutim, kada je film sniman, Leo je već imao TITANIC, a iza sebe je ostavio i BASKETBALL DIARIES koji je u izvesnom smislu prilično sličan.

Grenier u ovom filmu služi kao odlična zamena za Lea u Tobackovoj osavremenjenoj viziji klasika Jacka Nicholsona DRIVE, HE SAID u kome se snalaženje mladog sportiste na radikalizovanom univerzitetu koji je preplavila droga, zamenjuje snalaženjem mladog sportiste na konformističkom univerzitetu koji je preplavila droga.

Kao i uvek, veliki mačo američkog filma, ubacio je dosta autobiografskih detalja u film, i u stvari ta činjenica da je stekao status poštovanog mužjaka Fabrike snova je i održala Tobacka na obroncima prve lige toliko dugo. Ceo koncept Ivy league studenta koji eksperimentiše sa drogama, eksom, kockom i svetom podzemlja je biografski detalj koji je obeležio Tobacka kao mezimca mnogih holivudskih mogula i u ovom filmu to je stvar koju on primarno eksploatiše.

Umesto političke pobune izražene kroz eksperimetisanje sa seksom i drogom, u HARVARD MANu Toback prikazuje jocka koji pokušava da mnogo dublje spozna sebe mahom idući od orgazma do higha i nazad. U ovom filmu jock u glavnoj ulozi je prikazan kao pozitivan, višedimenzionalan lik, koji misli da manipuliše ljudima u svom životu sve dok ne overdozira sa LSDom i sam postane izmanipulisan u jednom slučaju koji uključuje mafiju, nameštanje utakmica i FBI.

Konzistentnost izraza nikada nije bila Tobackova jača strana, čak ni u njegovom klasiku FINGERS, međutim to smeta HARVARD MANu da bude energičan i interesantan nezavisni film, sa vrlo intenzivnim tempom i zanimljivim rediteljskim koncpetom koji se bazira na seriji kratkih kadar-sekvenci i dosta pokreta kamere. Toback se birajući takav rediteljski koncept kreće tankom granicom između zbrzavanja stvari i istinske estetizacije, ali na kraju, čini se da preovlađuje ovo drugo, između ostalog i zato što je glumačka igra jako dobra i ne iziskuje dosta coveragea.

U filmu se u dosta bitnoj ulozi pojavljuje i NBA košarkaš Ray Allen koji je dotle već igrao u HE GOT GAME. Toback je svoju priču na temu tenzija između belaca i crnaca već snimio, a rekao bih da Ray Allen ima istu ulogu kao i Jim Brown u FINGERSu, s tim što ipak postoji generacijski jaz između njega i Tobacka (koji je jedno vreme čak i živeo u istoj kući sa Brownom).

Međutim, ovaj film nije za gledaoce koji nisu barem malo upoznati sa Tobackovim radom, i neke od njegovih rediteljskih idiosinkrazija mogu biti shvaćene kao veliki problem.

Ipak, Toback nudi dosta sjajnih stvari onima koji vole taj in your face pristup i pokazuje kako je moguće snimiti dinamičan film koji vrca od dijaloga i pretenzije koja se graniči sa banalnošću, ali je strogo vezana za karaktere a ne za autora i zato funkcioniše.

* * * / * * * *

Pajkićevci ponovo jašu - teorije zavere, alternativna istorija, smicalice & zavrzlame

http://politikin-zabavnik.rs/pz/tekstovi/admiral-iza-kamere

odakle mu ovo? Jedino ako Bogdanović to nije negdje napisao, a za orden se može i provjeriti.

Old school Pajkićevci imaju pretpostavke o svemu.

Reprizirao sam PAYBACK u Helgelandovom cutu koji se znatno razlikuje od onog koji su napravili studio i Gibson kao producent. Činjenica da je Paramount napravio DVD izdanje koje je maksimalno ispoštovalo ovaj cut, a rekao bih i podrazumevalo dosta velike investicije u novi skor i miks zvuka, govori da je Helgeland ostao uvažen saradnik i da je na kraju dobio svoju satisfakciju. Naravno, pošto je Helgeland zamenjen pred kraj snimanja, kada su dovedeni Terry Hayes da piše i John Myhre (premda pominjan je i Paul Abascal da režira). U svakom slučaju, konsenzus je da je Helgeland snimio sedamdeset posto filma, ali da je isto tako njegova verzija imala znatno kraće finale.

Inače, Paul Abascal je neka vrsta poetske pravde za Helgelanda. Naime, Helgeland je navodno "upropastio" (as in mejnstrimizovao) skript Braće Wachowski za ASSASSINS a na tom filmu je Abascal bio Stalloneov frizer. Na PAYBACKu je došlo do toga da se Abascal pozabavi njime. Kasnije je Abascal za Firera snimio PAPARAZZI.

U tom smislu, ako bi se pravilo neko paušalno poređenje, mislim da je studio cut ipak bolji, bogatiji, dorečeniji, ali Helgelandov svakako ima svoj adut a to je dosledno baziranje na 70s atmosferi i minimalizmu po kome je prepoznatljiva i Flemyngova sjajna ekranizacija Parker-novela THE SPLIT sa kojim PAYBACK u Helgelandovom cutu može da čini sjajan double-bill. Studio cut je Porteru dodao još jednu dimenziju na nivou karaktera i modernizovao ga u najboljem smislu, dočim je Helgelandov Porter sveden kao Jim Brown kod Flemynga.

Kolor-korekcija je takođe drugačija i film nije u plavim nijansama kao studio cut tako da je i u tom smislu bliži 70s krimićima. Helgeland je očigldno želeo da se nadoveže na 70s krimiće sa ubermensch glumcima mnogo više nego što je sam POINT BLANK Johna Boormana u kome iako glumi Lee Marvin, pretencioznost Boormanovog postupka odnosi prevagu. U PAYBACKu jedini arty momenat je ta arhaiziranost iako se film formalno dešava danas. Verujem da bi smeštanje filma u epohu učinilo da bude opterećen konotacijama tog vremena, a krimići iz te epohe su u principu vrlo često nevezani za trenutne istorijske tokove. U tom smislu Helgelandov PAYBACK više podseća na ritchiejevo remek-delo PRIME CUT sa Marvinom nego na Boormanov POINT BLANK sa kojim deli izvorni Westlakeov materijal. Uostalom, u jdnom detalju Helgeland pravi posvetu Siegelu kada se likovi nalaze u kafani VARRICK'S i zaista Porter dosta podseća na "poslednjeg od nezavisnih" iz tog remek-dela.

Novi score je vrlo funky i takođe vrlo 70s.

Reč je o director's cutu koji se zaista znatno razlikuje, slično Donnerovim akcijama u SUPERMANu tako da mislim da ljubitelji PAYBACKa treba da ga pogledaju, i što je još važnije, mislim da oni koji nisu ranije videli studio cut posle gledanja mogu imati drugačiji utisak

* * * 1/2 / * * * *

Podvrgao sam se novom Rodriguezovom eksperimentu MACHETE koji potpisuje zajedno sa Ethanom maniquisom, svojim montažerom. Ovaj film spada u Rodriguezovu eksperimentalnu fazu početu sa ONCE UPON A TIME IN MEXICO i izuzev SIN CITYja predstavlja možda i najbolji film nastao u ovoj stranputici njegove karijere.

Za MACHETE se može reći da je kvalitetniji od PLANET TERRORa, pre svega utoliko što je manje talenta uludo protraćeno, a delom i zato što ako imamo u vidu da je ipak reč o ekranizaciji vic-trejlera, nije se ni moglo očekivati išta bolje. Rečju, PLANET TERROR je sa svojim konceptom Grindhouse posvete bio i verovatno poslednja instanca u kojoj se od Rodrigueza išta moglo očekivati i MACHETE dolazi u fazi kada se od njega više apsolutno ništa ne očekuje.

Za razliku od DEATH PROOFa nastalog takođe u povodu GRINDHOUSEa, koji je ipak ozbiljan film, voleli ga ili ne, PLANET TERROR je imao problem u tome što je ne samo na planu ideje već pre svega realizacija potpuno flah. odnosno, Rodriguez je ironiju prema žanru, formi, pripovedanju i svemu ostalom preneo i na sam proces nastanka filma, i tu je moralo doći do njegovog potpunog odvajanja od bilo kakve smislene kinematografije.

MACHETE je film koji nesumnjivo beleži niz duhovitih ideja, niz uspelih gegova, čak i niz ludicnih zaključaka na nivou artikulisanja grindhouse ugođaja, međutim, film je u toj meri zanatski ispušten, u toj meri pripovedački raspojasan i besmislen, bez i najosnovnije sposobnosti za razlikovanje važnog od nevažnog, da na kraju deluje kao jedan prilično infantilan film-esej.

Ideja da Danny Trejo igra naslovnog junaka, dovela je do jednog lepog grindhouse insighta koji je naravno jasan svima onima koji prate ovu vrstu filma, a to je cela podvrsta filmova sa zvezdama-debilima, odnosno masa fiolmova u kojima je glavni junak zapravo najslabija karika. Danny Trejo je epizodista, i ubacivanje nega u glavnu rolu ekvivalentno je uzimanju Rona Marchinija koji je navodno namučio Chuck Norisa u kimonu, ali ne i na ekranu, za glavnu ulogu - a takve stvari su se dešavale. Međutim, isto tako, filmovi sa opskurnim mentolima u glavnim ulogama su imali draž u tome što su reditelji istrajavali u forsiranju marginalca do statusa zvezde, dočim je Rodriguez nesiguran i pretrpava film popularnim epizodistima i vinjetama, te se gubi fokus sa glavnog, naslovnog lika i on na kraju ostaje zatrpan nizom viškova.

Film traje 105 minuta a ostavlja utisak kao da traje 155, međutim, iako je slab i naporan, ima izvesnu dozu šarma koja me je držala budnim, a ono bar zbog detalja poput reliciranja scena iz DESPERADOa, namernih grešaka u kontinuitetu sa Mercedesom Jeffa Faheya ili pojavljivanja puce iz EL MARIACHIja.

Ljudi koji ne vole film, a naročito oni koji ne vole akcioni film i misle da je to zabava za budale, mogu čak u izvesnoj meri i uživati u ovoj papazjaniji.

To sve nažalost ne znači, da ovo nije još jedan udarac u zid dead enda sa kojim se RR suočava, niti remeti status THE FACULTYja kao njegovog zapravo ako ne najupečatljivijeg a ono najkonzistentnijeg filma.

* * / * * * *

Witnesses in Mel Gibson case threatened
Exclusive: Allegedly ignored by Gloria Allred; almost run over

By Allison Hope Weiner
   Share13   

Sept 16, 2010, 03:35 PM ET
hr/photos/stylus/151251-grigorieva_oksana_gibson_mel_341.jpg

Oksana Grigorieva and Mel Gibson (Getty)
Related
Celebrity publicist investigated in Gibson case
Sister of Mel Gibson's ex under suspicion
Secret Mel Gibson text message may prove extortion
Two potential witnesses in the Mel Gibson/Oksana Grigorieva criminal investigation have told authorities at the Los Angeles County Sheriff's department that their lives were threatened after they refused to fabricate evidence on behalf of Oksana Grigorieva, the actor's ex-girlfriend and the mother of his youngest child.

Grigorieva has leveled charges of domestic abuse against Gibson, claiming that the actor assaulted her on more than one occasion.

Last month, two potential witnesses in the case, Violet Kowal, a Polish porn star who claims to have slept with Gibson, and her bodyguard, Nikko Riley, told police that after they refused to help Grigorieva in her case against Gibson, her bodyguard threatened their lives by attempting to run down Riley and making verbal threats to have them killed by cops in his pocket.

Kristian Otto Herzog, Grigorieva's bodyguard, pleaded guilty to two counts of impersonating an officer in 2009 and served 255 days in jail. According to sources close to the investigation, after being threatened by Herzog, Riley and Kowal told their lawyer, Gloria Allred, about the threats. Sources close to the investigation claim that after Allred failed to report the threats to the police and suggested that Kowal hold a joint news conference with Grigorieva, Kowal fired the attorney. Allred had no comment.

The sources say that during the third week of August, Riley and Kowal contacted Gibson's lawyers about the threats and were told to immediately contact the police.

In a statement to police obtained exclusively by The Hollywood Reporter, Riley alleged that he and Kowal met with Herzog and another man named Shoull at the Polo Lounge in Beverly Hills and that Herzog attempted to "intimidate myself and Violet with talks about unsolved murders in Hollywood and that he would love for me and Violet to join his and Oksana's camps."

Riley told police that Herzog offered the two potential witnesses all sorts of inducements to join the Grigorieva camp. "[H]e started to promise us with expense accounts, a paid condo, and paid gigs in Hollywood due to his connections in Hollywood," Riley said in a statement to police.

Riley told authorities that when he and Kowal declined to support Grigorieva against Gibson, Herzog began making threats against their lives. "At this point, Kris stated talking about his shotguns in his car outside, meanwhile Shoull sat across from us with a threatening look on his face, so the meeting ended and they offered to walk us to our vehicle when we left," Riley said in a statement to police.

A call to Grigorieva's family lawyer was not returned and Herzog did not return an e-mail request.

An attorney representing Herzog, Martin Garbus, says, "The allegations are untrue."

According to sources close to the investigation, Herzog, who has a website, the bodyguardgroup.com, allegedly told Riley and Kowal that he worked for a number of celebrities including Grigorieva. Riley claims that the bodyguard said Grigorieva was willing to secretly share some of the money she got from her dispute with Gibson if Riley and Kowal would say what Herzog told them to say.

In his statement to police, Riley told police that at the Polo Lounge meeting, "After 30 minutes of telling us what Oksana can do for us financially and professionally, (sic) he [Herzog] then started to ask us questions about Violet's involvement with Mr. Gibson. I told him that we can't share any info with him at that time and that's when Kris starting getting agitated with me and started again with the subtle threats about me and Violet's safety."

About an hour after the meeting, Riley told police that he received a call from Herzog in which the bodyguard "started asking me to give him copies of any evidence that Violet has about Mr. Gibson." Riley refused, according to his police statement, and "this time Kris got really angry and pushy and then proceeded with the threat that if I said anything about our meeting or our conversation he will have his dirty sheriff deputies come and take me out."

"This was a direct threat from Kris and it made me very angry but I said to myself I need proof of this guy from Oksana's camp coming in contact with us," Riley said in his statement to police. On Aug. 13, Herzog allegedly called Riley again, according to the statement Riley gave police, and Riley began taping the conversation. On Aug. 16, Riley said in his police statement that Herzog drove his car down Riley's street and attempted to strike Riley with his car.

According to sources close to the case, Riley attempted to get help from Allred, Kowal's attorney. But Riley claims that Allred kept trying to get him and Kowal to hold a press conference. "She didn't care about anything we had to say other than going after Mr. Gibson," a source close to the investigation claims Riley told authorities.

Oksana Grigorieva and Mel Gibson (Getty)
Related
Celebrity publicist investigated in Gibson case
Sister of Mel Gibson's ex under suspicion
Secret Mel Gibson text message may prove extortion

Kowal was so upset about Allred's refusal to act on the threats made by Herzog against them that she wrote an e-mail viewed by THR to Allred from Kowal.

The letter says in sum and substance:

Gloria,

I am writing to inform you of my attention to on move past this association with Oksana Grigorieva and her firm or representative, I don't believe it is in my best interest to associate with that group because I feel they are involved in some kind of illegal activity towards Mel Gibson in which I discussed with you before. I just want to keep everything as truthful as I can. I am writing this letter to dissolve or end the retainer agreement I signed with your firm effective immediately. I am very uncomfortable with this situation."

THR has also listened to part of the audio recordings made by Riley and Kowal and was able to take notes.

The following are notes of part of the audio taped conversation that was handed over to authorities.

"Herzog says to them on tape, "I'm offering you legal, personal, financial and professional assistance. When I say you, I mean you two. Both. It's the same fucking deal.

I'm going to call my contacts at the phone companies and say are these their phone records? I'm going to call my contacts, at the service provider, I just want a yes or no did these texts really happen? I'm going to call my contact, the call back stuff ... because I can find out in an hour. Um, I will sit you down, you personally, face to face with Harvey Levin and Mike Walters, and I'll have them guarantee to your face that from this point forward they will only support you and write positive stories about you. I will personally sit you down with them.

"You want to meet these people, Tony, Orlins, Flash, Harvey from TMZ, you want to be connected with these producers, whatever, I can do that. They are all going to support you because I asked them to. You can hear, face to face with them, they are all going to support you because I asked them to. "

Now what you need to do is help me. I wouldn't ask you to take on faith everything you learned about me on my website. I'd send you to the website and let you see it yourself, you know a picture means a thousand words, pretty much tells us our relationship, you know it's worth a thousand words. Just like me with the police, I have in terms of our relationship. It didn't happen over night. That I needed to accomplish.

If you want to get to my level, that's what I'm saying, trust my advice, if you want to be at a level that gives you financial independence for the rest of your life at that professional level. Then I need you to do three things ... Act and do as I ask.

And, I'm not starting violence, I'm only on your side. I'm only saying that's how my client list works. And, I had a huge conversation with her [Oksana] last night and a huge conversation with her this morning about how if I can verify all this stuff that you're saying is real, she's willing to allow me to rebuild your credibility with her. That's a big step because very soon, she will be worth a couple hundred million dollars.

Nikko, what do you want in your heart? If you want to be your own boss and be financially independent, and comfortable about the way you get there, I respect that about you, as long as your comfortable , because you can take every black kid out of every ghetto you've ever been through and put through college. How would that make you feel? That's the level of financial independence I'm trying to get you to.

Nikko, on the recording, says, "I'm going to tell you straight up. The only concerns I have again, Violet is my number one um responsibility, it did kind of shake me up a bit and it was kind of intimating because I've never met anyone of your influence, that powerful before. So yeah, it was a little bit intimidating, you know, that probably another reason, you did kind of scare me a bit, But now I'm cool. I thought about it and understand how frustrated you got with me. I totally get it and I want there to be trust again.

Herzog: A lot of what I'm reading right now, Herzog claiming that Nikko is sleeping with polish porn star. "I want you to be straight with me. There are photographs of you two together in somewhat intimate poses.

When a bodyguard is caught screwing a client. Brittany spears screwed one of her guys, he never got a job again. And he was at Brittany Spears level. When Jamie Spears and Marty Singer and all them got done with him, he was done. I think he actually left the country. I mean, I can just tell you that I can't protect you if that ever happens.

I have set it up to have you guys [Riley and Kowal] protected by the same people who have protected most of the people who are on my front page. You know, the best of the best. The bottom line is you and I can't have any secrets. Everytime we hear something, let me tell you, I'm going to hear everything bad. I've told you everything I can to piss you off. I tell you everything.

Are you two girlfriend and boyfriend?

Nikko responds: I can't answer that question. Don't want to answer that question.

Herzog: I didn't see shit. He said he saw a picture of you two face to face and were kissing. That's not a normal bodyguard client relationship. You can tell me instead of me firing you. I can make sure that anyone who respects me will never put that shit out. If any photos are sold to them, they simply won't publish them. I can't protect you from it if then the picture came out on TMZ and I didn't want them to come out.

I'm not asking your favorite fucking position. But if I know there might be, I can make sure that shit doesn't come out, at least not to any reputable source.

Olivia Wilde ("Tron: Legacy") has joined the body-switching comedy "The Change-Up" reports Deadline.

Jason Bateman plays a successful family man while Ryan Reynolds is a lazy slacker. When they somehow switch bodies with each other, they find their lives turned upside down.

Wilde will play a colleague at the law firm which Bateman's character works in and is the cause of the body-switch.

David Dobkin ("Wedding Crashers") directs from a script by Jon Lucas and Scott Moore ("The Hangover"). Shooting was originally slated to kick off next month for release next August.

Distorzija : ne čakaj na maj

Pogledao sam izvanredan, zapostavljen, nažalost sasvim razumljivo iako ne i opravdano, klasik iz osamdesetih - SUNSET Blake Edwardsa sa Bruce Willisom i James Garnerom. Ispostavilo se da sam ovaj film zapravo već gledao ranije ali je to bilo toliko davno da sam već i zaboravio. Vredelo je podsetiti se jer u ovom filmu, iste godine kada je snimio i DIE HARD, Bruce Willis nastupa u vrlo old school trileru sa elementima buddy filma, sa sjajnim partnerom koji će kasnije u svet vesterna u vesti i Mela Gibsona u MAVERICKu.

SUNSET je deo Edwardsove možda čak i bolje rediteljske linije trilera u kojoj je ostvario velike rezultate iako je prevashodno poznat po komedijama. Ipak, čovek koji je snimio klasik poput EXPERIMENT IN TERROR automatski se mora smatrati značajnim rediteljem trilera, zar ne? Edwardsu nije bila strana ni brutalnost u exploitation ključu kao recimo u filmu GUNN.

U tom smislu, SUNSET je koncipiran kao buddy film na tragu BUTCH CASSIDYja (još jedna paralela sa MAVERICKom) smeštena u Holivud dvadesetih, sa dve istorijske ličnosti u glavnim ulogama - čuvenim vestern glumcem Tom Mixom kog igra Willis i Wyatt Earpom koji dolazi da bude konsultant kog igra Garner.

Earp ubrzo sreće ženu iz svoje prošlosti koja ga upliće u chandlerovski zaplet koji Edwards tretira živahno ali su seksualni i politički aspekti zapleta više na liniji CHINATOWNa što je verovatno i omelo masovnije gledanje ovog filma jer je naprosto premračan da bi bio veseli eskapizam. SUNSET nije komedija, ali formalno jeste lepršavi krimić, sa elementima noira, tako da ga ubacivanje seksualnih perverzija, fetišizma, prostitucije i sličnih stvari sigurno udaljava od ciljne grupe.

Štaviše, reklo bi se da SUNSET nudi kennethangerovski pogled na Holivud.

To se može prepoznati u sjajno koncipiranom liku glavnog negativca kog igra Malcolm McDowell. Njegov lik je naime postavljen kao nekadašnji čaplinovski komičar koji je postao šef studija, sklon sadizmu i vezama sa podzemljem i u tom smislu dosta podseća na Mack Senneta a naročito ono kako ga je opisivao Ellroy u romanu BLACK DAHLIA. Štaviše, u ovom filmu, on ima i hromu sestru i to se da prepoznati kasnije kao motiv u tom Ellroyevom romanu.

Edwardsova egzekucija materijala je konzervativna. Svakako da kad je reč o Willisu iz 1988. više će se pamtiti DIE HARD jer to je landmark, ali SUNSET je sasvim solidno izveden film stare škole, no razumljivo je da u tom trenutku nije imao puno šanse na blagajnama jer se film transformisao i nije bilo strpljenja za old school stvari.

Garner uspeva da dominira nad naravno šarmantnim Willisom koji je već bio TV zvezda i zajedno čine odličan tim. Malcolm im parira u retko lucidno osmišljenoj ulozi negativca.

U svakom slučaju, SUNSET ima potencijal ne samo kao film za gledanje danas, nego i kao film za rimejkovanje, pošto bi možda iz drugog puta, sada sa Willisom u Garnerovoj ulozi mogao biti hit.

* * * / * * * *

Moguće je da sam počeo da retardiram ali pogledao sam SURROGATES Jonathana Mostowa i taj film mi se izuzetno dopao. Doduše, priznajem, pogledao sam ga u kućnim uslovima, moguće je da u bioskopu nije tako zanimljivo, zbog samog karaktera filma. Naime, SURROGATES je u svojoj osnovi B-film u najboljem smislu te definicije. E sad, formalno, SURROGATES je A ili ako ne baš A a onda A- film. I tu nastupa možda ključni problem u recepciji ovog filma, ni njegove ideje pa ni egzekucija nisu na A nivou.

Ako kao primer A filma sa određenim SF zapletom i intelektualnim pretenzijama uzmemo INCEPTION, onda SURROGATES nema tu šta da traži, i to ne zato što je mnogo slabiji nego zato što je manje diskurzivan u izlaganju svoje ideje. Naime, INCEPTION traje dva i po sata i u jedno pet navrata nabije publici na nos kako je to sve zapravo jako pametno, dočim SURROGATES traje sat i po i mnoge svoje teze plasira na nivou detalja i ne insistira na tome da je za klasu viši od ostatka ponude.

U tom smislu SURROGATES se može porediti sa literaturom. Dok se veliki blokabasteri sa premisom da su inteligentni prodaju kao neka vrsta mejnstrim literature sa žanrovskim zapletom, SURROGATES je kao old school žanrovski roman koji je prepun konvencija i klišea ali je interesantan.

Kad govorimo o konvencijama, one su sjajno plasirane u ovom filmu pre svega jer je u njegovom B-duhu da se neke stvari plasiraju preko žanrovskih prečica, ali pored toga pošto je smešten u svet surogata a surogati su ono kako ljudi vide sebe odnosno kako žele da se predstave, logično je da policajci sebe vide kao policajce iz filma. Tako je i sa ostalim profesijama.

Ono što je meni zanimljiviji aspekt od same koncepcije surogata koja otvara mogućnosti za beskrajne diskusije, i potencijal za još deset filmova na tu temu, jeste ko im se suprotstavlja, s jedne strane tu je duboko traumatizovani detektiv-otpadnik i negativac koji je takođe opterećen vlastitom traumom. Reklo bi se da u ovom obračunu, u kome je naizgled zdrav razum osnovni razlog skepse prema surogatima, jedino traumatizovan i psihotičan čovek mogu da zaista stupe u borbu.

Po svom izgledu SURROGATES me je podsetio na 80s SFove poput Crichtonovog LOOKERa, nosi u sebi tu atmosferu tehnotrilera i smirenost estetizovanih ambijenata. Mostow se dosta igra sa sterilnim svetom surogata koji je sličan kao naš svet ali ipak nije to i uz pomoć izvrsnog DPa Olivera Wooda gradi jedan naizgled nepretenciozan a zapravo vrlo sofisticiran vizuelni koncept. Dok je glavni junak surogat, film je slikan u mirnim, ravnim pokretima kamere, sa krajnje konvencionalnim kadriranjem, a onda kada postane čovek, Mostow i Wood prelaze u sledeću brzinu. I što je više ljudi u igri, to fotografija postaje življa, sa više pokreta kamere i organskim rešenjima u tom domenu.

Film će biti upamćen po barem jednoj antologijskoj akcionoj sceni kada glavni junak helikopterom juri osumnjičenog, a ostatak akcije u sebi nosi prijatnu dozu anarhičnosti proistkle iz toga da se ubijaju ljudi koji to nisu, kao u MATRIXu.

Ono gde film ode u pogešan vid konvencionalnosti jeste samo running against the clock finale, koje nije skandalozno, u redu je, ali  je moglo biti bolje.

Bruno je sjajan u glavnoj ulozi - ridikulozan u surogat formi i u ful mačo modu kada ponovo postane čovek. Drugi glumci u principu manje-.više disciplinovano igraju surogate, i samo povremeno ispadnu iz "lika". Podela je među surogatima odlično napravljena, sa glumcima poput Rosamund Pike i Borisa Kodjoea koji savršeno reprezentuju artificijelne vizije ljudi.

Iako SURROGATES donosi i reunion Willis-Rhames, oni praktično nemaju zajedničkih scena.

SURROGATES je pametan B-film pod krinkom A-filma koji pretenduje da bude pametan.

* * * / * * * *

Meni je Surrogates bio sasvim prihvatljiv i bio sam baš iznenađen surovim beklešom koji je dobio. Naravno da on svoje teme slabo razrađuje diskurzivno, ali zar je TO loša strana, pogotovo kod jednog žanrovskog akcijaša? Nego su Ameri malčice pogubili prioritete.

My Chemical Romance - Art Is The Weapon

Grant Morrison u novom spotu My Chemical Romance. 

Vidim ja da se između njega i Wayja razvija baš propisan bromance.

Mehmete, znao sam ja da ćeš razumeti SURROGATES. Imaš taj nerv.

A čito sam i strip još pre nekoliko godina.

U svakom slučaju, neshvatljivo mi je gađenje koje je film izazvao.

I meni se dopao Surrogates. Decentan sf-akcijash.

Крипле, пошто си поткован са домаћом кинематографијом, имам питањце за тебе...а и за остале.

Како се зове филм, иначе један од неколико да Бата Живојиновић глуми четника, у коме је Бата некакав неодлучни сељачић и никако да крене у рат, па кад напокон реши приђе четницима? Направи неко срање или тако нешто, па га Гидра, ваљда из освете, јури диљем Србије, при том и сам се прикључивши Недићевцима, па и Љотићевцима...коначни обрачун између њих је у некој јарузи, пуној бара. Гледао сам га одавно, никако да му наватам назив.

Mislim da je to OSEKA.

изгледа да јесте, хвала! 

Mark Strong has joined the cast of Tomas Alfredson's upcoming adaptation of John Le Carré's Cold War-set spy novel "Tinker, Tailor, Soldier, Spy" reports Empire Online.

The story follows middle-aged, pen-pushing British intelligence operative George Smiley (Gary Oldman) who must find the identity of a Soviet mole within 'The Circus', the highest echelons of the S.I.S. (MI6).

Strong will play Jim Prideaux, a Circus agent shot in the back during the failed Operation Testify early in the story. Prideaux's testimony reveals the existence of said mole in The Circus.

The actor joins the likes of Colin Firth, Tom Hardy, Benedict Cumberbatch, Ciaran Hinds, Jared Harris and Svetlana Khodchenhova who've already been cast in key supporting roles, while Ralph Fiennes and David Thewlis have also been linked. Peter Morgan ("The Queen," "The Last King of Scotland") adapted the script.

Producer Tim Bevan has also confirmed that the book's original Cold War setting will be retained and Le Carre himself will be present on set as a consultant.

Marty u sklopu promocije BOARDWALK EMIPREa bira omiljene gangsta filmove...

http://www.thedailybeast.com/blogs-and-stories/2010-09-08/best-gangster-films-chosen-by-martin-scorsese/

Setih se tebe dok sam čitao ovu odbranu lika i dela Ivana Dragog.

Ovo je potpuno genijalno. I istinito.

Ipak, Staljinist u tebi jeca dok to čita.

Tako je. Drago je prepoznao klasni problem i shvatio da će on uvek biti Heroj SSSRa čak iako izgubi a da će zgužvani pripadnik italijanske nacionalne manjine dobiti nogu u dupe ako ne pobedi. I pustio ga je.

Što se tiče fascinacije kapitalizmom o kojoj govori ovaj ugledni intelektualac, autor teksta, pa zar nije sam Marxov rad ceo baziran na fetišizaciji kapitalizma kroz opise njegovih mehanizama?

Marks nije poricao efikasnost kapitalizma, ali jeste prepoznao potrebu da se on prevaziđe. Nije tvrdio da to treba da se desi preko noći (osim kad je bio mlađi i pozivao na ustanak i revoluciju, ali kasnije se otrijeznio) i tako i Drago shvata da kapitalizam prvo mora da se potroši da bi potrošač evoluirao u misleće biće koje će zatim socijalizam graditi sa razumevanjem a ne mehanički.

Kakav kralj!

I must break you haha

Ja sam počeo da pripremam referat

http://news.yahoo.com/s/ap/20100921/ap_on_re_as/as_nkorea_succession

Prava je šteta što je naša bioskopska mreža u potpunom kolapsu pošto mislim da je Srbija jedna od retkih zemalaj u kojima bi THE SPECIAL RELATIONSHIP odlična koprodukcija HBO Filmsa i BBC Filmsa o Tony Blairu zapravo imala smisla na velikom ekranu kod nas. Ovaj treći film o Tony Blairu kog igra Michael Sheen je nastao po scenariju Peter Morgana kao THE DEAL i QUEEN pre njega i bavi se "specijalnim odnosom" koji je Blair imao sa američkim predsednicima, pre svih Bill Clintonom.

Morgan je želeo i da režira ovaj film, ali je na kraju odustao te su da bi stvar bila na nivou BBC i HBO doveli Richarda Loncrainea, jednog od Engleza koji je do sada već overio Holivud a imao je iskustva i sa biografijama slavnih političara, pre svih Winstona Churchilla. Loncraine je majstor, to je već više puta potvrdio, pa je SPECIAL RELATIONSHIP besprekorno realizovan film koji je sigurno prevashodno ciljan za TV ali se bez stida može prikazati i u bioskopima.

Morgan je poznat po tome što voli da svoje biogradske priče svodi na psihološke, arhetipske, odnose među likovima, i Blairov odnos sa Clintonom je predstavljen kao odnos učenika i učitelj u kome učenik u jednom trenutku preraste i sklanja učitelja sa puta.

Početna fascinacija Blaira Clintonom pokazuje naivnost New Laboura i da su stari laburisti bili u pravu kada su Blaira nazivali "torijevcem". Clinton Braira odmah uzima pod svoje, ne samo zahvaljujući ličnoj muževnosti, harizmi i relaksiranosti uprkos odgovornosti najmoćnijeg političara na svetu već i pričom o tome kako će njih dvojica biti predvodnici novog "progresivnog" talasa mladih posle rata rođenih političara levog centra. do kraja filma, međutim, sam Clinton počinje da sumnja da li je Blair ostao na toj liniji.

Dakle, njihov odnos se razvija od Blairove fascinacije Clintonom do Clintonove rezignazicije i razočaranja u Blaira, a što se političke dimenzije tiče, kreće se od Blaira koji uči od Demokrata na Clintovnom primeru kako imati političara superstara do Blairovog uspona i Clintonovg pada koji je delimično i sam izazvao.

Morgan vrlo dobro postavlja i dramski obrađuje sve ove teze, i iako je film baziran na jednom krajnje epizodičnom narativu, sama nit onoga što je pisac odabrao kao važno drži film kao celinu.

Glumci su odlični. Quaid se trudi da ne ode u imitaciju Clintona a da opet sasvim dovoljno liči na njega i pokazuje emocije u pravom trenutku. Naročito je zanimljiv njegov pokroviteljski odnos prema Blaira na početku njihovog odnosa u kome Clinton ne preza od toga da pokaže svoju superiornost. Hope Davis je odlična kao Hillary a o Sheenu i ostatku Blairovih više i nema potrebe da se priča, oni su se u tim ulogama već dokazali.

Ono što je nama najzanimljivije jeste to što se u drugoj polovini filma priča prebacuje na temu agresije protiv SRJ. Tu je Blair bio znatno agresivniji od Clintona, a otkrivaju se i neki ljupki detalji, recimo da je Miloševiću pred Dejton obećano da će Kosovo ostati unurašnji problem Srbije ali da on ipak nije mogao da gleda kako ga Milošević rešava pa je preduzeo korake. zatim, da ih je Milošević doveo do ludila i da je izazvao sukob Blaira sa Clintom oko toga što je Blair želeo da se počne kopnena invazija a Clinton se tome opirao. I u stcvari upravo u toj tački dolazi do loma, Blair praktično zabija Clintonu nož u leđa preuzimajući od njega inicijativu oko napada na SRJ, pokazujući se kao odlučniji i agresivniji političar u Americi. I tada zapravo Clinton shvata da Blair nije političar levog centra, što će po njegovom odlasku sa vlasti Blair i zacementirati družeći se sa Bushom, uprkos Clintonovim savetima.

SPECIAL RELATIONSHIP kao i svaka dobra politička biografija stavlja političke teme u kontekst samih karaktera i njihovog psihološkog profila pa tako ne može biti opisan kao film o konketnom političkom procesu. Ipak, mislim da je esencijalan i do sada najzanimljiviji na temu napada na SRJ i da ga treba pogledati između ostalog i zbog toga.

* * * / * * * *

Najzad sam u fizici uspeo da nađem objašnjenje svih problema srpskog naroda -
"People like us, who believe in physics, know that the distinction between past, present, and future is only a stubbornly persistent illusion."

Stari kadar - ezoterija:

(Ovo može biti zanimljivo, Jevremović je jedan od naših najjačih lakanovaca)

Pozivamo Vas da u četvrtak, 23. septembra  2010. godine u 20 sati u galeriji Artget Kulturnog centra Beograda (Trg Republike 5/I), prisustvujete tribini



Skriveno lice (srpske) književnosti





Učestvuju: Nemanja Radulović, Jovica Aćin, Aleksandra Mančić i Petar Jevremović

Moderator: Marjan Čakarević





Iako su ezoterija i okultizam odavno prihvaćene kao ravnopravne oblasti unutar humanistike na brojnim evro-američkim univerzitetima, srpska kultura ih još uvek u velikoj meri tretira kao manje vredne i nevažne. Knjiga Nemanje Radulovića Podzemni tok: ezoterično i okultno u srpskoj književnosti (Službeni glasnik, Beograd, 2009) baca bitno novo svetlo na neke od klasičnih dela i pisaca srpske književnosti i povod je za tribinu posvećenu ovim temama. Od pokušaja da se navedeni pojmovi terminološki razgraniče, preko pitanja zašto se pisci uopšte okreću ovim izvorima i koja je njihova psihološka privlačnost, potom o odnosu ezoteričnog i okultnog sa jedne i fantastike sa druge strane, sve do savremenih ostvarenja koja koketiraju sa ovim fenomenima; na sva ta pitanja odgovaraće reprezentativna grupa tumača književnosti i poznavalaca ovih oblasti.

Shooting on Frédéric Schoendoerffer's latest film, Switch  is currently underway in Canada. The film commenced shooting in Paris in early August and will wrap on Sept 22. Jointly written by the director and Jean-Christophe Grangé, the thriller centres on a fashion illustrator who is accused of murder after switching her apartment in Montreal for one in Paris during her holiday. The cast includes Karina Testa, Eric Cantona and Aurélien Recoing. Eric Névé produces for Carcharodon, and the film also received co-production support from France 2 Cinema, Pathé, Tercera Prod and Jouror. Pathé will handle international sales and distribution.

Dir: Romain Gavras. France. 2009. 88mins.

The spirit of Matthieu Kassovitz's La Haine is hovering all over the debut feature of Romain Gavras, son of the celebrated filmmaker Costa Gavras. The association begs to be made not only because Vincent Cassel stars in both of films, but also since Kassovitz, Cassel and Gavras are the founders of an artists' collective called Kourtrajme, sharing ideas and working together now for several years.

    Gavras is obviously trying to point out that everyone has a potential axe to grind, whether black, Jewish, Muslim, Asian, gay or redhead.

Those who found La Haine to be significant and symptomatic, will be no less enthusiastic this time, but the rest may very well be put off by the dreary spectacle of the France's northern industrial coast and the arbitrary explosions of anti-social spite, as symbolic as they may pretend to be. Lacking the novelty of Kassovitz's opus when it first came out, Gavras's prospects look less promising, though he is most likely to strike a chord with restless teenagers and squeeze itself into quite a few festivals.

Built as a sort of urban nightmare, it features an ultimately nerdy adolescent, Remy (Barthelemy) and an embittered guidance counselor, Patrick (Cassel), who embark together on a spree that starts with rebellious anarchic acts against anything they happen to dislike... the reason being that, as victims of discrimination, they are assuming their rights.

Inevitably, all this works its way to a climactic series of vicious killings perpetrated for no purpose whatsoever. In the course of this journey the nerd becomes despondently violent while his older tutor turns from counselor to "agent provocateur", aggressively inciting furious confrontations, which sooner or later cannot help but erupt into mayhem.

If La Haine was strictly related, at the time, to racial confrontations in the French slums, Gavras takes the theme one step further, into an almost abstract realm. Remy feels he is bullied, hated, despised and manhandled because he is a redhead, though the color of his hair does not really support this contention. And because he feels he belongs to a minority of redheads, "without a country, without a language, without and army" he dreams of going to Ireland, the land where everyone is a redhead. And until he gets there, under the close, diabolical supervision of Patrick, who is also a hardly a redhead, he vents his frustrations while struggling to figure out his sexuality, his identity and his relationship with his partner.

Gavras is obviously trying to point out that everyone has a potential axe to grind, whether black, Jewish, Muslim, Asian, gay or redhead. And when unhappy with their existence, they will pick up that axe and raise it indiscriminately against everyone. The drab world surrounding his characters, the adolescent frustration on the one hand and the adult oppressive boredom, on the other hand, are the trigger behind it all.  Andre Chemetoff's spectacularly effective camera, paints a depressively picturesque backdrop, all of it shot in the Dunkirk area while the soundtrack, all weaved around the Rachmaninoff piano preludes, makes particular use the ominous opening chords of The Bells. No need to look for the script to make narrative sense, it doesn't, but Gavras relies on Cassel's contagious anarchic energy to which Barthelemy responds in style, to drive his tale to an inconclusive but highly symbolical ending.

Production companies: 120 Films, Les Chauves-Souris, TF1, Droits Audiovisuels

Executive Producers: Vincent Cassel, Eric Neve

Producers: Vincent Cassel, Eric Neve

International sales: TF1 International, www.tf1.fr

Screenplay: Romain Gavras, Karim Boukercha

Cinematography: Andre Chemetoff

Production designer: Christian Vallat

Editor: Benjamin Weill

Music: SebastiAn

Main cast: Vincenet Cassel, Olivier Barthelemy, Justine Lerooy, Vanessa Dacat, Boris Gamthety, Rodolphe Blanchet

Moglo bi to biti dobro. I da vidimo hoće li postati jednako kultno u Serbiji kao Mržnja.

Romain Gavras je velemajstor. Pretpostavljam da si gledao njegove spotove.