ZNAK SAGITE — više od fantastike — edicija, časopis, knjižara...

Veliki je gubitak za našu kinematografiju to što Dejan Zečević već dve i po godine ni ne započinje neki svoj autorski projekat već tavori u okvirima raznih projekata kojima nema spasa jer nema tog reditelja koji ih u datim produkciono-kreativnim okolnostima može dovesti u red i privesti kakvoj-takvoj gledljivosti. Naravno, bolje je režirati nego apstinirati iz posla, ali očigledno je u Zečevićevom slučaju da mu NEPRIJATELJ, iako daleko najzreliji film u karijeri, nije doneo ni autorski kontinuitet niti barem tezgu u kojoj se očekuje da on pokaže šta može, odnosno tezgu u kojoj će se na neki način iskoristiti to što je pokazao da mu je jača strana.

Film VOJNA AKADEMIJA je nusproizvod nastanka druge sezone serije i spada u dugi niz naručenih vojnih projekata i propagandnih filmova koji su snimani još od vremena JNA. To su uvek bili neki marginalni filmovi, često su ih režirali reditelji zaposleni u vojnim preduzećima koji nikada ne bi dobili priliku u normalnim okolnostima i danas neki od njih, poput VOJNIKA Stjepana Zaninovića imaju nostalginu vrednost a DALEKO NEBO i NAJBOLJI imaju campy vrednost kao naše parafraze TOP GUNa.

Ti filmovi su bili kopilad jugoslovenske kinematografije i njena žrtva prineta političkom sistemu. Moglo bi se reći da su ti filmovi bili lošije kotirani čak i od najgore vrste partizanskih filmova a to su filmovi o velikim zločinima kao što su KRVAVA BAJKA, CRVENA ZEMLJA ili LAGER NIŠ koji su nastajali ne bi li se uzele pare od opština na kojima su se ta zlodela desila i potom nisu imali nikakvu značajnu sudbinu.

Međutim, čak i takvi JNA filmovi su nedostižni za VOJNU AKADEMIJU 2, silom sklepanu kolekciju slabo logičnih scena iz televizijske serije, koje na okupu drži više odsustvo priče nego nekakva priča, sa bolno dugim digresijama koje nemaju apsolutno nikakve veze ni sa Vojskom, ni sa Akademijom, ni sa ključnim junacima, koje ne nude ništa u formi filma niti obećavaju išta dobro kada ih budemo gledali u seriji.

Film kao i serija, nema potpisanog scenaristu, kako sam zapazio na špici, mada možda grešim, ali ovog puta pored Gordana Mihića, kreativni tim čini i Boban Jevtić, scenarista ČETVRTOG ČOVEKA. Scene su slabe, bez ikakvog istinskog sukoba, kao celina ne funkcionišu jer su iščupane iz serije, ali ni unutar njih nema ničega dobrog. Dijalozi su slabi, mlaki, neke reakcije apsurdne a često i nejasne.

Glumci su mahom prestari za uloge pitomaca, i sa ovakvim materijalom nemaju puno prostora za rad. Ipak, ako imamo u vidu visoku gledanost ove serije, barem su na osnovu nje postali popularni, dakle eto neke koristi. Takva korist je inače često izmicala glumcima iz ovih "vojnih" filmova pošto su oni obično ostajali opskurni. Ovde je međutim opskuran rezultat preko RTSa gurnut u mejnstrim, a u sezoni kada je sva prilika da će SMURFS 2 biti najgledaniji film, VOJNA AKADEMIJA 2 je nejak adut za povratak publike u bioskope, nezavisno od toga da li će publika koja je volela seriju doći da gleda film ili ne. Ovo je nejak adut jer ovo nije dobar film koji ako ne uspe obeshrabriće publiku, a ako uspe pokazaće producentima kako se kod nas više ne cene dobri filmovi pored smeća već je smeće ostalo samo na vrhu interesovanja publike. Od ova dva ishoda, naravno, konstruktivnije je nadati se uspehu filma u bioskopima, ali to ne mora samo po sebi doneti dobre rezultate na duže staze - osim jednog - Dejan Zečević bi na osnovu gledanosti ovog filma mogao dobiti stimulaciju FCSa i započeti novi film. Mada, ako imamo u vidu da producent dobija veći deo stuimulacije a ne reditelj, opet je pitanje da li se time podržava ono što je dobro u njegovom radu.

U ideološkom smislu, ovo je film koji poput serije, prikazuje jednu kastriranu Vojsku, u njemu nema čak ni militarističkog duha kada je već sama zemlja kojoj ovi oficiri služe ostala pomenuta samo u pozdravima kadeta ali ne i u samoj priči. Motivi junaka da budu pripadnici Vojske su potpuno nejasni. Krajnji cilj da budu piloti je polu-bizaran, niko ga ne elaborira, niti se u filmu bave letenjem - ni fizički ni verbalno - a ni on nije do kraja defnisan. Najbolji znak u kom duhu je snimljen film jeste jedina scena u kojoj kadeti urade nešto konkretno, a to je da spasu neke unesrećene ljude kojima auto visi na litici. U toj sceni je potpuno definisan smisao sadašnje Vojske Srbije, ona je svedena na Gorsku službu spasavanja, samo sa oružjem.

Kao što ni Vojska Srbije nije vojska, uostalom stadion JNA koji pripada vojsci ima više mesta nego što ona sada ima pripadnika, tako i ovaj film nije baš film. Ali, isto tako, kao što tako ponižena i obesmišljena vojska još uvek egzistira u našoj javnosti, tako se i ovaj film eto javlja kao žalosni podsetnik da je i kinematografija u priličnoj krizi.

Ipak, iako ne želim da zvučim preterano agresivno, čini mi se da je ovaj film s jedne strane po svom estetskom dometu verna slika Vojske, sve je to žalosno i jadno. A sa druge, mislim da je ovo slika Vojske koja savršeno odgovara ovoj državi - u toku sveopšteg poniženja i gubitka na polju suvereniteta, diplomatije, ekonomije itd. imamo jedan fetiš iza koga nema ničega. Imamo film o Vojsci u kome vojnici nisu baš vojnici, na pameti im nije borba niti domovina, i ovaj film deluje kao još jedan relikt ovog političkog stanja u kome narod naglas govori NE ali sve vreme šapuće DA. Zato smo u vreme DSa imali seriju, a sada za SNSove vladavine imamo film VOJNA AKADEMIJA 2, jedan još potentniji artefakt, ali duh je tu.

Uostalom, kao što su oznake jedinica u našoj Vojsci izmenjene, čime je delom uništena njena tradicija, tako se i ovaj film zove VOJNA AKADEMIJA 2, iako ne postoji film VOJNA AKADEMIJA ili VOJNA AKADEMIJA 1. Ovo je praksa koja bi bila svojstvena italo-eksploatatorima čiji su filmovi često istovremeno imali nazive ALIEN 4, TERMINATOR 3 i BEVERLY HILL COP 5, a zapravo bi govorili o vampirima. Ali, kod nas očigledno može da se pojavi film koji je po naslovu nastavak nepostojećeg filma.

Umesto da se naslovu VOJNA AKADEMIJA doda neka dopuna kao u slučaju ekranizacija nekih drugih serija (recimo, VATRO HODAJ SA MNOM), ili da se film naprosto nazove isto kao serija, on je dobio broj, kako se danas ne nazivaju čak ni nastavci filmova. Dakle, nomen est omen. Ko tako nazove film teško da može snimiti nešto vredno pažnje.

Ovom filmu ne treba pridavati značaj i smatrati da ima artikulisane namere ali suštinski on i ovakav grozan zapravo vrši suptilnu "kolonizaciju imaginacije", pokazujući nam da naša vojska ne samo da ne može ništa da uradi u stvarnosti nego ništa ne može da uradi ni u igranom filmu koji je plod fikcije. Nama je očigledno sa ovim filmom zabranjeno da u savremenoj ikonografiji uopšte zamislimo iole kompetentne odbrambrene snage koje ulivaju ikakav osećaj sigurnosti. Ono što dobijamo jeste naoružana foklorna grupa za unutrašnju upotrebu.

tako je to kad filmove o vojsci prave ljudi koji vojsku nisu ni služili...

Serija je imala identično pomankanje motivacije likova i odsustvo ikakvog dramskog zapleta. Tako da je ostalo dobro isproducirano prikazivanje života na akademiji ali bez priče. Ono malo karakterizacije je odrađeno solidno, makar u okvirima stereotipa, ali ti likovi stvarno nisu imali šta da arde. Nadao sam se da će film imati zaokruženiji story arc, nekakav zaplet, preokret i rasplet ali čini se da ne... Šteta.

Ma sta steta ?

Quote from: crippled_avenger on 10-11-2013, 12:50:59

Najbolji znak u kom duhu je snimljen film jeste jedina scena u kojoj kadeti urade nešto konkretno, a to je da spasu neke unesrećene ljude kojima auto visi na litici. U toj sceni je potpuno definisan smisao sadašnje Vojske Srbije, ona je svedena na Gorsku službu spasavanja, samo sa oružjem.

Kao što ni Vojska Srbije nije vojska, uostalom stadion JNA koji pripada vojsci ima više mesta nego što ona sada ima pripadnika, tako i ovaj film nije baš film. Ali, isto tako, kao što tako ponižena i obesmišljena vojska još uvek egzistira u našoj javnosti, tako se i ovaj film eto javlja kao žalosni podsetnik da je i kinematografija u priličnoj krizi.

Uprkos ovom zajebanom prikazu filma koji me je istovremeno i nasmejao i rastuzio, smatram da mi ipak terba da imamo propagandne filmove i da ih lepo plasiramo u svet.
Neko fino smuckano patriotsko govno ...sve suptilno, naravno. Imamo junaka, on je mlad, lep, plemenit ...nesto se desi... i tako njega metcima a on se rukama brani, zastave-ceo fazon ...Top Gun je posle emitovanja imao duplu prijavu kadeta ,pa pogledajte seriju  Dzeg itd...
Poenta je sto ovi nasi nesrecnici zaista ne znaju sta rade.

Quote from: Agota on 10-11-2013, 20:34:38
Neko fino smuckano patriotsko govno ...sve suptilno, naravno. Imamo junaka, on je mlad, lep, plemenit ...nesto se desi... i tako njega metcima a on se rukama brani, zastave-ceo fazon ...Top Gun je posle emitovanja imao duplu prijavu kadeta ,pa pogledajte seriju  Dzeg itd...
Poenta je sto ovi nasi nesrecnici zaista ne znaju sta rade.

Pa, da, ali to je to: Vojna Akademija nema to da se nešto desi. Serija je imala nekoliko podzapleta, recimo onaj sa Risom i mračnom pričom iz prošlosti, ali sve to nekako uzgredno, neobavezno, neuvezano sa osnovnim narativom. Doduše iz vojske kažu da im je porastao broj prijava na akademiju posle emitovanja serije, pa nekog efekta to ipak ima.

Ijaooo a tek kad budemo imali placenu profesinalnu  vojsku u VOJNOJ AKADEMIJI 3 moz misliti kolko ce tek tad da se prijavi mladunaca . RIJALITI BRE !!

Da bi sve bilo realno neko racionalan treba da se požali kako su plate male, a onda da mu neko odgovori kako ne razmišlja od parama dok brani državu...

Vojna akademija stalno beleži rast prijava ali ne zbog patriotizma već zato što nudi internatsko školovanje, besplatna je, i kad se odsluži taj redovni staž, moguće je napustiti Vojsku i raditi posao u civilstvu pošto je usklađena sa Bolonjom i diplome imaju svoj civilni pandan. Otud, siromašni mladi ljudi, mahom sa juga Srbije, upisuju Vojnu akademiju i na taj način dolaze do diploma i zaposlenja koja bi im inače bila nedostupna.

Ja takođe mislim da treba da postoje propagnadni filmovi, ali moraju da se urade pametno i promišljeno. Mi već decenijama gledamo američke propagandene filmove u kojima se promovišu razne delatnosti, razne službe, poput pšolicije i vojske ali kod nas još uvek kao da niko nije shvatio šta je osnov te propagande - a to su junaci sa kojima se gledaoci identifikuju i konflikti koje prepoznaju. Nažalost, kod nas tako nešto niko ne sme da snimi. Recimo, kod nas ona konvencija policijskog filma da pošteni policajac ima glupog ili korumpiranog šefa koji mu onemogućuje da radi nikada ne bi mogla da se snimi, a baš ta vrsta usamljenosti junaka kao autsajdera je ključ takvih filmova.

U VOJNOJ AKADEMIJI 2 nema konflikta i kompeticije ni na nivou fudbalske utakmice ili partije šaha, a nekmoli nečeg vojnog. Pritom, barem kod nas je moguće napraviti izvanredne underdog junake. Naročito u Vojsci koja je potpuno underdog. Ja bih uvek igrao baš na to. Momci iz vojske sa inferiornom opremom koji ipak zahvaljujući svojoj pameti uspevaju da pobede.

Ma Vojna akademija su jučerašnje vesti, daj da vidimo šta stari kadar veli o Ravnoj gori. 

To i mene zanima. Ova prva epizoda bila je prilično uninvolving - nekako kako bi čovek i očekivao od Radoša - rasplinuto, likovi preglumljuju, događaji se događaju jer scenario kaže da tako treba ali bez neke vidljive kauzalnosti... Za sada ima na svojoj strani dobrog DP-ja (Jočić je bio i jedna od svetlijih tačaka Babe) i produkciju koja je malo bolja od RTS proseka, ali s obzirom da smo toliko navikli na period piece drame iz anglosaksonske i ruske  produkcije koje su trideset godina ispred ovoga po oba kvaliteta, mislim da će Radoš morati da nagazi po drami i likovima ako misli da ovo bude vredno gledanja.

Ja sam propustila veceras Thor: The Dark World zbog Ravne gore. 



Ako veceras skojevci ne zapale rts nista nisu uradili. 
Nije lose, nije lose, ocekivala  sam da ce biti radioaktivno ali ne, zadovoljna sam za sad.
Malo usecereno,  sto po meni i treba da bude da naucimo nesto i od turskih istorijskih serija    , novi glumci su osvezenje....dobice dinamiku kako se bude razvijalo... Nema Bosiljcica- to je uvek radosna vest!
Ko sad ocekuje da nauci sve tacno iz tv serije nije bas sav svoj...Iz dokumentarnog filma neces nauciti sve kako jeste a ne iz tv serije....uvek se zalimo kako nas prikazuju naopako i zalimo se na americku propagandu...sto mi nas ne bi malo usminkali , a istoriju ucili iz knjiga.
Jos da vidimo kako ce  Rados da prikaze coveka koga je De Gol odlikovao Viteskim krstom, a americki predsednik Legijom casti.
Uostalom, posle stotina naucno-fantasticnih filmova o partizanima i celuloidne pogibije miliona Nemaca, nesto o nasem, srpskom pokretu...

Quote from: Agota on 10-11-2013, 23:37:20
..uvek se zalimo kako nas prikazuju naopako i zalimo se na americku propagandu...sto mi nas ne bi malo usminkali , a istoriju ucili iz knjiga.

evo i edukaciono-knjizevnog stiva, zaokruzimo dozivljaj.

http://s14.directupload.net/images/131110/g5a6cza5.jpg
http://s14.directupload.net/images/131110/8xdsohos.jpg
http://s14.directupload.net/images/131110/ems3zuul.jpg

MOREM PLOVI JEDNA MALA BARKA.flv

Quote from: Agota on 10-11-2013, 23:37:20
Uostalom, posle stotina naucno-fantasticnih filmova o partizanima i celuloidne pogibije miliona Nemaca, nesto o nasem, srpskom pokretu...

Ali... četnici su bili jugoslovenska vojska   u otadžbini.

Dokle bre da se stidimo svega sto ima prefiks srpski...Sve moze samo da bude srpski ne moze... FUJ...

ko se stidi? npr. SRPSKI FILM je odličan!

Quote from: crippled_avenger on 10-11-2013, 22:35:05
Otud, siromašni mladi ljudi, mahom sa juga Srbije, upisuju Vojnu akademiju i na taj način dolaze do diploma i zaposlenja koja bi im inače bila nedostupna.

ipak, to se moglo reći i za JNA prije 50 godina, mada tad je rad u vojsci podrazumijevao i određeni viši standard u odnosu na obično stanovništvo, ali opet, nisu bogatiji slojevi išli na Akademiju

mada, najgore u toj seriji nije što je niđe veze sa stvarnom Akademijom, i što oni koji su je stvarali nemaju takvog iskustva, ali pobogu - da su pogledali i ugledali se na Oficir i džentlmen bilo bi bar gledljivije

smatram da se rijetko može vjerno prikazati neka profesija, ali bar filmadžija sa osnovnim poznavanjem mainstream filmova moa stvoriti nešto bolje i privlačnije opštoj publici. Jbt bar filmova s pilotima ima dovoljno


inače, kad se već pokrenulo pitanje o Ravnoj gori moram da priznam da sam očekivao neku pročetničku propagandu a ovo za sada to nije bilo. Zajeb Slobodana Jovanovića je fino predstavljen i to je maltene ista ideološka bolest današnjih Evropejaca. Prikaz stanja u vojsci je fenomenalan. Kraljeva zemlja snova - vrh vrhova. Mislim da je Radoš to pošteno za sada prikazao, šta će kasnije biti ko zna, mada i u ovoj prvoj epizodi bilo je scena u kojima se baba češljala...

Quote from: Spoljašnje protivrječje on 11-11-2013, 00:32:58

Quote from: crippled_avenger on 10-11-2013, 22:35:05
Otud, siromašni mladi ljudi, mahom sa juga Srbije, upisuju Vojnu akademiju i na taj način dolaze do diploma i zaposlenja koja bi im inače bila nedostupna.

ipak, to se moglo reći i za JNA prije 50 godina, mada tad je rad u vojsci podrazumijevao i određeni viši standard u odnosu na obično stanovništvo, ali opet, nisu bogatiji slojevi išli na Akademiju.

Tacno.

Quote from: Spoljašnje protivrječje on 11-11-2013, 00:32:58
inače, kad se već pokrenulo pitanje o Ravnoj gori moram da priznam da sam očekivao neku pročetničku propagandu a ovo za sada to nije bilo. Zajeb Slobodana Jovanovića je fino predstavljen i to je maltene ista ideološka bolest današnjih Evropejaca. Prikaz stanja u vojsci je fenomenalan. Kraljeva zemlja snova - vrh vrhova. Mislim da je Radoš to pošteno za sada prikazao, šta će kasnije biti ko zna, mada i u ovoj prvoj epizodi bilo je scena u kojima se baba češljala...

Potpisujem. Najjaci utisak u ovoj prvoj epizodi mi je ostavila scena sa kraljevim papucama. E, to je meni vrh vrhova!

Sporo je, ali moglo je i mnogo gore. Kao uvod, nije loše.

Quote from: Alexdelarge on 11-11-2013, 00:15:20
ko se stidi? npr. SRPSKI FILM je odličan!

Није.

Mene je prilicno iznervirao kad oficir u belom dvoru kaze narod koji izgubi kralja je izgubio sve...

Pogledao sam HOW I LIVE NOW Kevina Macdonalda, ekranizaciju romana Meg Rosoff. Reč je o vrlo neobičnom Young Adult romanu koji na prilično neodgovoran način dotiče temu incesta započetog u stanju civilizacijske nulte tačke. To je čest motiv, i HOW I LIVE NOW nije prvi put da se ta tema otvara. Ipak, ona do sada nije tretirana na tako ležeran način u kome se odnos među likovima ne problematizuje u svojoj izopačenoj osnovi, koliko god ona imala naturalističku motivaciju. Knjiga me je tokom čitanja zapanjila i osnovno pitanje koje sam postavljao pred ekranizaciju bilo je da li će Macdonald očuvati taj motiv i njegov tretman. U filmu ga je definitivno očuvao, jedina razlika je u formama - u knjizi je sve napisano crno na belo, u filmu gledalac može da posumnja da nešto nije dobro razumeo. Međutim, i posle dva gledanja, nema greške, to je to.

Moram priznati da ni u književnosti ni na filmu do sada nisam sretao ovakav odnos prema ovoj delikatnoj temi. Ipak, baš zato ne treba da čudi prilično skromna distribucija ovog filma u Americi uprkos vrlo ozbiljnoj realizaciji i solidnom komercijalnom potencijalu u indie okvirima.

HOW I LIVE NOW je Macdonaldov najbolji igrani film. U njemu konačno uspeva da se vrati onoj vibrantnosti koju je imao u THE LAST KING OF SCOTLAND a koja mu je izmicala u drugim naslovima, i jako im nedostajala. U tom pgledu, HOW I LIVE NOW u pogledu tempa i inscenacije ima spontanost inervozu Danny Boylea iz najboljih dana, recimo iz 28 DAYS LATER, sa kojim uostalom i deli taj britanski ambijent apokaliptičnog rata.

Kao i u romanu, sam predmet sukoba koji dovede do privremene okupacije Britanije nije ekspliciran, niti su definisani protivnici, ali Macdonald implicira da je reč o "sukobu civilizacija" i tretira ceo rat kao ispunjenje jedne od post 9/11 uobrazilja zapadnog čoveka a to je da bi im se rat mogao desiti pred kućom. Odgovor na izazov koji dopire od "primitivaca" je pooštravanje postojećih represivnih mera, vojna diktatura, odnosno potpuni kolaps i haos.

U tom kolapsu i haosu, pubertetlije i deca nalaze plodno tlo za svoju snalažljivost ali i njihovi s pravom prigušeni porivi izbijaju na videlo.

HOW I LIVE NOW je više na liniji CHILDREN OF MEN nego filmova kao što su RED DAWN ili TOMORROW WHEN THE WAR BEGAN. Ne treba nikako zanemariti "širu priču" u ovom filmu koliko god da je Macdonald i Rosoff diskretno iznose, ali ipak ključ je u intimnoj drami i nenametljivom preuzimanju uloga odraslih od strane dece koje ne može proći bez izvesnih devijacija.

Ipak iz te intimne priče proističe šira priča o dekadenciji koja je samo zamaskirana atmosferom snalažljivosti, zajedništva i mladalačke energije. Zato Macdonaldov film krasi toksični optimizam, vrlo subverzivan stav koji čini HOW I LIVE NOW njegovim daleko najboljim filmom do sada.

* * * 1/2 / * * * *

Stari tvrdi da bi mogao da se snimi jugoslovenski RUSH...

http://starikadar.blogspot.com/2013/11/pakleni-vozaci.html

Pre nego što smoghnem snage da napišem nešto o onome što je viđeno sinoć, daću par smernica.

Politika je danas sabrala neke utiske gledalaca i drugih građana pozvanih da komentarišu od kojih mi je ključni ovaj:

"Istoričarka Branka Prpa neće gledati seriju, jer je ne interesuje popularna interpretacija jedne ozbiljne teme.

– Ne gledam ni Sulejmana Veličanstvenog, pa što bih gledala popularnu sagu nekoga ko je glumac, pa je postao reditelj, pa interpretator i istoričar. Naša država je ušla u zbunjujući galimatijas, i bojim se da ni sama ne zna koje su to istorijske vrednosti. Srbija je neprestano u grču zvanom piši-briši. Mi čas pričamo o kralju, čas o fašistima, i to je šizofrenija gde nemate pojma šta ste na kraju. Neprestano glavinjamo u sopstvenoj istoriji, kaže Branka Prpa.

Za našu sagovornicu ova serija je samo ,,politička petparačka priča", problematične teme i načina finansiranja.

– Postavlja se pitanje ko je ovo finansirao, i nećete verovati – to finansira država. Sve ovo je nalik džepnom izdanju ,,Rata i mira", koje čitate u autobusu ili zubarskoj ordinaciji, prilagođeno ljudima čija su znanja iz istorije više nego oskudna, smatra Branka Prpa.

– Savremena istorija uvek je ispričana s političkim interesom država koje iza toga stoje. Sve je dobro dok smo na terenu stare Grčke i Aleksandra Velikog. U serijama o ,,hladnom ratu" imate očiglednu neobjektivnost, a najznačajnija emisija koja je demistifikovala neki politički događaj jeste otkrivanje da iza ubistva Alda Mora ne stoje crvene brigade nego CIA. Takve epizode se retko provuku, ostalih 90 odsto funkcionišu u stereotipu, kaže ova istoričarka."

http://www.politika.rs/rubrike/Kultura/Pocele-polemike-o-seriji-Ravna-gora.lt.html

Sa Prpinom anticipacijom se doslovno slažem a posle gledanja smatram da nije puno pogrešila u proceni očekivanja.

Drugo, kad već govorimo šta je važnije VOJNA AKADEMIJA ili RAVNA GORA, evo jedne pretpostavke zašto je VOJNA AKADEMIJA ipak mnogo važnija...

http://www.standard.rs/dimitrije-vojnov-ajdacicev-paradoks.html

Autori i producenti RAVNE GORE nas sa prvom epizodom nisu udostojili čak ni pristojnog pilota, pristojne priče sa nekakvim iole smislenim scenama, ikakvom smislenom celinom, pa da onda od druge epizode krenu sa krađom. Krađa u formi silom produženih scena, silom popunjenog vremena, dijaloga u kojima se raspravlja od "Dobar dan" do "Doviđenja" sa svim zamuckivanjima, ponavljanjem već izrečenih stvari itd. Otud se na kraju prva epizoda svela praktično na šest nepodnošljivo dugih scena u kojima nikakva priča nije započeta, teško je reći da je uveden neki bitan lik, a sasvim sigurno se još uvek nismo upoznali sa Dražom. Ako izuzmemo likove mladog komuniste i mladog poručnika koji vodi vojsku pored seoskog imanja (kakva je to vojska? mobilisana? redovna? u kom stanju pripravnosti? zašto se kreću noću?) izgubili smo jako puno vremena na neke nebitne detalje i likove koji nisu sposobni da privuku pažnju publike.

Glumačka ekipa u prvoj epizodi je prilično tanka ako imamo u vidu ogroman kast koji je Bajić najavio. Osim Lazara Ristovskog i Miloša Bikovića, ova epizoda je bila vrlo star-free, sa nekim bizarnim rešenjima, recimo da Petre Arsovski, sa neizlečivim makedonskim akcentom igra generala Simovića, inače rodom iz Kragujevca. Ukupno uzev, iznenađujuće je kako Bajić, po struci glumac, nema dara da oformi glumačku podelu.

U vizuelnom pogledu, slika je kolorkorigovana do neprepoznatljivosti, a CGI se loše uklapa sa ostalim scenama iz više razloga, između ostalog jer su kadrovi u dramskim scenama neuporedivo duži od kadrova CGI, što je racionalna produkciona odluka, ali ipak mislim da je trebalo na neki drugi način izvršiti rekonstrukciju tih akcija.

Nije svaki rediteljski postupak i produkcioni koncept prilagođen za CGI, a Bajićev definitivno nije. Ti CGI dodaci dovode do strašnog ritmičkog disbalansa. MONTEVIDEO je daleko bolje integrisao CGI upravo zato što je ritam kadrova sa CGI mogao da se poklopi sa ritmom dramskih.

U svakom slučaju, kad smo već kod MONTEVIDEA, jasno je koliko RAVNA GORA zsoatje čak i za onim što je kod nas postignuto u domenu televizjske produkcije.

RTS je pritom u svojoj istoriji već snimio dosta materijala na ove teme, naročito o aprlskom ratu i četnicima. To je u međuvremenu osporeno kao istorijski neubedljivo ali u scenarističkom i glumačkom (iako ne u vizuelnom) pogledu ti stari radovi daleko nadilaze Bajićevu seriju.  Naročito je naravno glumačka ekipa iznad njegove. Naravno, Mrmku i drugim autorima tih drama su bolji glumci bili na raspolaganju, ali čini mi se da je i u današnjim okolnostima mogao odabrati upotrebljivija rešenja.

Onomad je recimo Dušana Simovića igrao Vasa Pantelić, glumac koji je toj ulozi mogao da donese težinu i ubedljivost a kod Bajića ga igra čovek koji ne zna srpski. 

Slom - serija prva epizoda

O istorijskom kredibilitetu nema ni potrebe da se govori. Radoš Bajić nije čovek koji u bilo kom smislu uliva poverenje da će ova serija imati ikakav istorijski dignitet, a to poverenje je nešto što bi trebalo da bude elementarni zahtev. Zato je pitanje koje postavlja dr Branka Prpa ključno - sa kojim ciljem nastaje ova serija? Da nas zabavljač Bajić uzbudi i trone melodramom smeštenoj u istorijske okolnosti ili želi da nam ponudi istorijsku rekonstrukciju u kojoj neće biti nikakvih umetničkih sloboda? To sve nije definisano i meni se čini da Bajić sebe vidi kao nekakvog televizijskog Dobricu Ćosića koji će kroz neku polu-fikciju da nam objasni neke istorijske događaje. Ako je tako, onda smo na velikoj stranputici.

Ipak, čini mi se da ovakva serija sada savršeno odgovara režimu. Tema će izazvati skandal u regionu, ispašće kako smo i dalje opasni i još uvek pokazujemo zube svojoj okolini, a sama poenta je kako je pametnije opirati se na rečima nego vojnim dejstvima da ne bi stradao narod, što je zapravo lajtmotiv i prošle i ove vlasti. Dakle, RAVNA GORA će generisati tu vrstu pesimističkog ćosićevskog nacionalizma uz koji se narod najbolje zamajava.

Na kraju će verovatno četnici morati da protestuju protiv ove serije, a ne partizani...

Quote from: crippled_avenger on 12-11-2013, 03:32:24
U vizuelnom pogledu, slika je kolorkorigovana do neprepoznatljivosti, a CGI se loše uklapa sa ostalim scenama iz više razloga,

Da, CGI je vidno "nalepljen" i mada je meni jasno da bi bilo mnogo skupo da se radilo sa pravim pirotehničkim sredstvima na pravim setovima, teško je ne zažaliti što se nisu našla neka elegantnija rešenja za scene destrukcije koje ovako izgledaju kao DTV produkcija od pre petnaestak godina. Ponavljam, Jočić je dobar snimatelj, ali, da, postprodukcione intervencije na materijalu ovo teraju u dosta nezgodnu stranu. Pogotovo to malko bode oči s obzirom da su kostimi i scenografija solidni...

Generalni problem kod nas je u tome što CGI kadrovi izgledaju mnogo bistrije od kadrova snimljenih na setu i onda nema dobrog iskustva u matchovanju...

Nenad Polimac se takođe oglasio u Jutarnjem listu o RAVNOJ GORI a prenela je i Politika...

http://novikadrovi.blogspot.com/2013/11/nenad-polimac-vs-ravna-gora.html

Pogledao sam LAST VEGAS Jona Turteltauba, plitku, ne naročito nadahnutu komediju o četiri sedamdesetogodišnja prijatelja koji odlaze u Las Vegas na momačko veče jednog od njih i umesto divljeg zezanja kao u staro vreme pronalaze stare traume koje moraju da se razreše, nadomak prilazeći i nekim HANGOVERastim doživljajima. U ovom filmu nema ničeg naročito dobrog ili naročito originalnog, velikim delom zato što Michael Douglas, Robert De Niro, Morgan Freeman i Kevin Kline niti imaju potentan materijal za igru, niti nude neku vrstu zaključenja svojih poznatih filmskih karaktera. Jedini koji u ovom filmu delimično može da aludira na neki od svojih kultnih likova je Michael Douglas koji je odigrao nekoliko uspešnih poslovnih ljudi u svojoj karijeri.

Međutim, ako se unutar svih ovih bajatih sastojaka može prepoznati neki znak života a da nije buđ jeste scenario Dana Fogelmana. Iako je potpuno bezidejan, i definitivno nije najznačajnije delo ovog vrlo poštovanog scenariste, nudi jedan od njegovih pečata a to je besprekorna struktura. Ako imamo u vidu Turteltaubu srednjačku, neinspirisanu režiju, jedino što drži LAST VEGAS u životu je upravo besprekorna struktura scenarija. I kada nema sveže ideje (a ovo mu je rani scenaristički rad) Fogelman besprekorno vlada zanatom.

* * / * * * *

Pogledao sam CAPTAIN PHILLIPS Paula Greengrassa. Ovaj film, baziran na istinitoj priči o otetom američkom moreplovcu Richardu Phillipsu, mogao je da bude jako zanimljiva studija o dvojici ljudi koje su iste okolnosti dovele do dve vrlo različite životne sudbine, i stavile ih na suprotstavljene strane. Phillips, američki kapetan broda i Musa, somalijski ribar koji je postao gusar, zapravo trpe pritisak istih globalnih ekonomskih kriza, i pritisnuti njima operišu u opasnim vodama blizu somalijske obale.

Velika vrlina Greengrassovog filma je to što Musa nije prikazan kao inferiorni urođenik ili žrtva već profesionalac koji dolazi iz jedne alternativne modernosti. Još je zanimljivije to što su i Phillips i Musa zapravo doslovce na sličan način pritisnuti žrvnjem globalnih finansijskih tokova.

Problem je međutim u tome što oko pola filma Greengrass posvećuje vojnoj akciji spasavanja kapetana Phillipsa, akciji koja je konvencionalna i nedovoljno zanimljiva u svakom pogledu u odnosu na odnos ove dvojice junaka. Još je tragičnije to što je već u ovom materijalu Greengrass uspeo da "zarobi" ono što mu treba za zanimljiv film. Nažalost, umesto da je akcija eliminisana i da se film stesao na priču između dva junaka, Greengrass je napravio kompromis i dodao dosta rutinskih "vojnih" scena ne bi li se film približio publici koje je privukao preko Bournea.

I upravo u tom dodavanju akcije Greengrass je kompromitovao ono zanimljivo u filmu i završio sa filmom u kome je kvalitetan sukob razvodnjen a akcija mediokritetska.

* * 1/2 / * * * *

Pogledao sam PUTIN'S KISS Lise Birk Pedersen, dokumentarnu priču o dvadesetogodišnjoj portparolki putinovske omladinske organizacije "Naši" koja počinje da se druži sa "liberalnim" antiputinovskim novinarima i posle prebijanja jednog od njih postaje sumnjilčava prema "Našima" kao organizaciji, iako ne menja svoj bazični stav o Putinu.

Film je nastao u danskoj produkciji i podrazumeva da su gledaoci protiv Putina u toj meri da zapravo ni ne objašnjava šta je u njegovojk samoj politici loše već se više bavi "Našima" i drugim zakulisnim metodama političkog života kojim Putin navodno slabi opoziciju i protivničke medije. Zato na kraju i sam film ima rezultat koji vrlo sličan Mašinom stavu - Putinova poitika nije dovedena u pitanje, samo je bačena sumnja na neke od kadrova koji su ispod njega.

Na jednom ironičnom nivou, kroz podrazumevanje antiputinovskog raspoloženja publike, PUTIN'S KISS liči na neki film kakav bi baš nastao ako ne u Staljinovo a ono u Titovo vreme u kome se nepravilnosti dešavaju među kadrovima ali ne sežu do Starog lično.

Otud, rekao bih da rediteljka nije dobacila do onoga što joj je bila namera. Ipak, to ne znači da sami "Naši" nisu fascinantna tema i da oni, u kakvoj god interpretaciji predstavljaju fenomen kakav se ne sreće svaki dan i oslanja se na "masovičku" tradiciju sovjetskih vremena.

Vidim da i na programu Slobodne zone ima nekih antiputinovskih filmova i to je očigledno, naročito od hapšenja Pussy Riot postao trend na Zapadu, u sinergiji sa ruskom antiputinovskom opozicijom, naravno.

Među duhovitim detaljima svakako spada nekoliko navrata u kojima se Limonov i njegove pristalice prikazuju kao žrtve "Naših".

* * / * * * *

FILTH je nova adaptacija Irvine Welsha, u režiji Jon S. Bairda, i pokazuje koliko je Danny Boyle veliki reditelj pošto je uspeo da se vrlo uspešno izbori sa njegovom prozom. Nažalost, niko drugi, uključujući i Paul McGuigana nije uspeo da izađe na kraj sa Welshom i na kraju su ti filmovi, izuzev TRAINSPOTTINGa više bili potčinjeni književniku nego filmašu.

Bairdov film u pojedinim deonicama uspeva da očuva Welshov humor, i određenu virilnost njegovog BAD LIUTENANTa ali nikada zapravo ne uspeva da profunkcioniše na nivou celine, replicirajući karakter i samog literarnog dela na kome je baziran, praveći slične greške u pokušaju da se svede na zaokruženu celinu.

James McAvoy uspeva da napravi dobar lik od Bruce Robertsona i da se adaptira jednom drugačijem glumačkom zadatku od onih po kojima je poznat, dok su ostali manje više u okvirima svojih već do sada potvrđenih mogućnosti.

Bairdova vizuelna kultura je osrednja i siguran sam da je imajući u vidu priču i milje u kome se dešava mogao da pruži mnogo više.

Da je izašao sredinom devedesetih, kada je Welsh bio na vrhuncu popularnosti, FILTH je mogao ostvariti i kultni status, naročito jer bi u okvirima tadašnjih standarda delovao modernije nego danas. Sada međutim FILTH deluje kao neinspirisan povratak na stari izvor inspiracije koji je u međuvremenu postao bajat. Otud, čini mi se da je FILTH pre svega pravi film za 90s nostalgičare.

* * / * * * *

MALAVITA je još jedno od dela koje dolazi u post-SOPRANOS talasu preispitivanja mafijaške mitologije, ovog puta doduše bliže ključu koji je postojao u serijalu ANALYZE THIS sa kojim je De Niro praktično uporedo sa SOPRANOSima i otvorio tu vrstu demistifikacje, doduše u formi parodije. U režiji Luca Bessona ovaj film većim delom ne uspeva da bude ono što bi trebalo, ako imamo u vidu De Nirovo prisustvo, naknadno uvedeno Scorseseovo pokroviteljstvo nad filmom, i francuski milje, a to je sveža, "francuska" interpretacija američkog žanrovskog filma. Šteta, MALAVITA je film koji je na određenom nivou apsolutno opredeljen da se pozabavi i takvim tumačenjem, naročito u sceni posete kino klubu, ali Besson ne istrajava u tome. Ipak, ovaj film ostaje znak Bessonovog comebacka, ako ne onim vrhuncima koje je postigao u kanonskoj fazi, od sredine osamdesetih do sredine devedesetih, a ono barem relativno koncentrisanom filmmakingu kakav nam odavno nije pružio.

U filmu koji je po svom rediteljskom postupka izrazito glavnotokovski, postoji nekoliko odličnih, duhovitih rešenja u kojima MALAVITA zaliči na rad ozbiljnog reditelja. Ipak, ostaje veliko pitanje sa kolikim optimiznom treba očekivati eventualni sledeći Bessonov film.

MALAVITA je bazirana na romanu koji potpisuje Tonino Benacquista, pisac koji je ostavio značajnog traja u francuskom krimiću, pre svega sarađujući sa Jacques Audiardom na nekoliko scenarija. Naravno, već sam pomen Audiarda snažno podseća na reditelja koji je na vrhuncu snaga i koji bi verovatno voleo da se zabavi na ovu temu, i sasvim sigurno bi ponudio produbljeniji pogled na stvar. Besson međutim nudi jednu dobrodošlo crnu komediju, sa vrlo malo istinski svežih detalja, prilagođenu mejnstrim publici to tačke kada bi maltene sama publika mogla biti autor.

Kad je reč o odnosu prema SOPRANOSima, MALAVITA je zapravo francuska parafraza serije LILYHAMMER, dakle ovde imamo inverziju onoga što je u SOPRANOSima bila dobro u pravcu onoga što je u mafijaškim filmovima bilo zamorno. SOPRANOSi su se bavili time kako su mafijaši zapravo obični ljudi i kako pored svoje profesije koja im omogućuje da zapostave moral, obzire prema okolini itd. oni ipak na kraju dana dele iste probleme kao i svi mi. U ovom filmu, kao i u LILYHAMMERu, akcenat je na tome da mafijaši ipak nikada ne mogu postati obični ljudi, njihov pristup stvarima se parodira i zato je reč o manje vrednom pristupu istoj temi.

De Niro i Michelle Pfeiffer igraju svojevrsne bookend uloge. De Niro referiše na svoju mafijašku personu a Michelle je ovu temu već overila u SCARFACEu ili MARRIED TO THE MOB. Deca su im solidno kastovana i dodaju filmu zdravu dozu političke nekorektnosti pošto se srećom barem film ne završava ničim pitkijim od esencijalizovanja porodice i dobrane po svaku cenu bez ikakvog obaziranja na moral. Tommy Lee Jones je agent FBI, igra ulogu kakvu posle FUGITIVEa može da igra u snu i sasvim sigurno se moglo očekivati više od njegovog sparingovanja sa De Nirom.

Moram priznati, film ovoliko natrpan poznatim glumcima koji ponavljaju svoje uloge imao je blago zastrašujuć potencijal da se pretvori u užasnu šmiru i havariju što kraja nema a ni početka. Ipak, Besson je uspeo da zauzda glumce i oni taman u dovoljnoj meri rade ono zbog čega su dovedeni, a uprkos svim nedostacima, MALAVITA definitivno funkcioniše kao priča koja nadilazi glumačke bravure i reminiscencije. Štaviše, rekao bih da u ovoj parodiji ranijih likova De Niro deluje dosta dostojanstvenije nego u mnogim "ozbiljnim" ulogama koje je igrao u poslednje vreme.

U tom pogledu, iako nije reč o iskorišćenoj prilici, MALAVITA sasvim sigurno može proći kod publike koja nije svesna svega onoga što bi ovakva postmoderna postavka mogla da joj pruži. Otud je i Scorseseovo ime na špici više svojevrsni in-joke za najširui publiku nego šifra koju bi trebalo da rastumače filmofili.

* * 1/2 / * * * * 

Sukob na srpskoj desnici, Pečat reaguje na Starog i http://www.standard.rs/dimitrije-vojnov-sta-sa-rts-posle-tijanica.html

Svojim tekstom na http://www.pecat.co.rs/2013/11/sta-posle-tijanica/

jbg, tekst nije dostupan za nas smrtnike bez pretplate na Pečat...




EDIT:
inače, naišao sam na jedan nenormalno lud tekst, mnogo laje tip, nemam pojma šta da mislim...
http://www.magazin-tabloid.com/casopis/index.php?id=06&br=297&cl=10

Čitaš Brkićeve tekstove...

haha, da

jedini razlog je što tip piše apsolutno sulude stvari a niko ga ne tuži

za mog profesora Podunavca pisalo je da su ga negdje u inostranstvu uhvatili sa crncem u svlačionici univerzitetskog stadiona, negdje sedamdesetih godina je ipak to bio skandal - Podunavac ne reaguje

za Vladimira Pavićevića je pisao da mu je Dejan Savićević dao prvi gram kokaina, a da je kasnije kupovao od Čede. Pavićević ne reaguje

Vukašina Pavlovića je čak optužio za nekoliko krivičnih djela, ovaj se ne odaziva

Mislim, nisu važna imena, ali hm... ja nisam javna ličnost pa mi nije jasno zašto ti ljudi uopšte ne reaguju, valjda je to sve previše vulgarno i prenisko da bi se time bavili ali istovremeno je njihov ugled u pitanju

nemam pojma kako taj tip uopšte smije da tako nešto piše i da ga niko ne tuži

onako, u nekom ''idealističkom'' smislu - ako ne demantuješ onda je istina

Vlada Pavićević mi ne deluje kao da konzumira kokain, mada sad kad je postao ideolog Nove stranke, počeo sam da sumnjam u njegovu racionalnost.

Stari se bavi Afrikom na filmu...

http://starikadar.blogspot.com/2013/11/globalna-afrika.html

Šta je Stari rekao o atentatu na JFK u popularnoj kulturi...

http://agitpop.me/?01B45DAF

How the Feds Took Down the Silk Road Drug Wonderland

    By Kim Zetter
    11.18.13
    6:30 AM

Ross Ulbricht, from his LinkedIn profile.

The dramatic takedown of the Silk Road drug market and the arrest of its alleged owner on drug trafficking and murder-for-hire charges last month began in part with an offhand tip to Department of Homeland Security investigators in Maryland in mid-2011.

The informant told DHS investigators in Baltimore about an online drug bazaar where international sales of illicit drugs and other contraband were conducted with impunity and with the ease of buying cocktail stirrers or underwear on Amazon.

"You guys are in law enforcement. You might want to look at this," the informant told DHS investigators, according to federal law enforcement officials familiar with the case who asked not to be identified.

The informant directed investigators to the site, accessible only through the Tor anonymizing network, and explained how transactions for the sale of heroin, cocaine and LSD went down using the digital currency Bitcoin.

But that wasn't all Silk Road was selling — there were stolen credit and debit card numbers, fake IDs, counterfeit currencies, hacking tools and login credentials for hacked accounts.

The tip, which arrived about six months after Silk Road was launched and coincided with the emporium's growing notoriety following a June 2011 Gawker story, spawned a multi-agency task force based in Baltimore — dubbed "Marco Polo" in reference to the drug market's historical namesake — that eventually included investigators from the FBI, DEA, DHS, the IRS, U.S. Postal Inspection, U.S. Secret Service, and the Bureau of Alcohol, Tobacco, Firearms and Explosives.

Simultaneously, other investigations were launching in New York and Chicago. In the wake of the Gawker story, Senators Charles Schumer (D-NY) and Joe Manchin (D- West Virginia) sent a letter to Attorney General Eric Holder and the head of the DEA urging them to crack down on Silk Road and Bitcoin exchangers. The DEA and FBI launched an investigation and task force out of New York, and in Chicago, U.S. postal inspectors and DHS Customs and Border Protection agents were already seizing suspicious packages from an international mail center that they would later tie to Silk Road buyers and sellers, evidence that is now playing a role in cases in New York and other jurisdictions.

WIRED reviewed court documents and spoke with a number of law enforcement officials who say that the investigation so far has led to more than a dozen arrests in multiple countries — and more are in the works.

While investigators in New York focused on gathering evidence around the drug sales, law enforcement in Maryland began mapping the operation. They focused on identifying and nabbing two groups connected to Silk Road: the top 1 percent of sellers and the moderators and system administrators, whose computers and credentials, once seized, could open the door to the site's private communications and account details.

"Moderators and admins were our main objects," one law enforcement official says. "We identified some of them. That led to some information to help us understand the inner circle of Silk Road. We also took down drug traffickers and those selling IDs and guns. From there we gained a lot of intelligence about the people involved."

The real target in their sights, though, was the mysterious Dread Pirate Roberts, the brazen owner and operator of the site who they now say was 29-year-old Ross Ulbricht.

To get to him, they made a number of initial arrests that were kept quiet from the media or handled in ways to prevent co-conspirators from learning of the arrests. They won't say how they did this, but it's known that in some of the cases they refrained from filing charges against some suspects until after Ulbricht was arrested in October 2013. Other known law enforcement tactics include sealing documents, eliminating key information from public documents that point to the investigation — for example, the name Silk Road — or filing state charges instead of federal ones to keep a suspect's records out of the more-easily searched federal court database.

About six months after the investigation began, they swooped in on their first target — Jacob Theodore George IV in Baltimore. The 32-year-old first appeared on the Silk Road forums in June 2011 under the name "digitalink" and quickly became a top seller on the site thanks to savvy marketing gimmicks like free drug samples and "buy two get one free" specials.

Jacob George's Harford County booking photo.
His alleged inventory included heroin and "scramble" — a mix of heroin and quinine — that he bought from local dealers. He also offered methylone, a synthetic drug known on the streets as bath salts that he imported from China.

It wasn't the first time George had been accused of illegal activities. He'd been arrested in 2005 for operating an eBay scam and was sentenced to 27 months in prison. On Silk Road, there were hints of new trouble on the horizon almost as soon as he joined the site.

On July 6, 2011, shortly after authorities in Baltimore began looking at the drug emporium, digitalink revealed in a post to a Silk Road forum that a U.S. Postal inspector had contacted him about a package addressed to him that contained a suspicious white substance (that was in fact methylone) spilling from it. The postal authorities refused to deliver it. Fellow Silk Roaders warned George to ignore the agent and let the package go, but digitalink wouldn't listen. Methylone, he reasoned, wasn't strictly a banned substance if not used for human consumption, and he felt confident he could get it back. It was also the principle of the matter, he said. Seizing his package was illegal.

"It is not banned from where im from.. so they have no right to discard out shit correct? Wouldn't that be against the law?" he wrote. "It's not about losing a small amount of Methylone, this is about standing up for my rights and making it clear in the future they will not hold any of my Methylone shipments without a piece of me."

In a note to the forum, he described smooth-talking the agent to retrieve his package.

"I apologized sincerely and talked about how bad the world is and sorry for this mishap, explained that's the reason why I called to make sure they didn't worry that it was toxic and told them it was Methylone, we were going to use it for our garden," digitalink wrote. "Almost felt to a point they were relieved to know what it was and was told they will be re-packaging it up and sending it shortly if that is what it was."

Then he added, "Well that's that. As to my address being watched, no worrys gentlemen/women, I guess I'm lucky my gf lives about a five minute drive from me."

The next day he claimed victory, asserting that he was so "slick" and his methylone had arrived. Some fellow Silk Roaders weren't impressed though.

"Oh wow, the idiocy is unmatched!," wrote a user named itmux. "It seems very possible that digitalink will be busted sometime soon.... Judging by his behavior so far it wouldn't surprise me at all if he rolls over and gives them full access to his accounts here. It also wouldn't surprise me if he keeps the addresses of past customers around."

More problems were brewing. In early 2012, some digitalink buyers posted complaints that their orders never arrived.

On January 14, 2012, apparently fed up with the ingratitude of Silk Road buyers, digitalink wrote testily: "I have been burned 4 times, robbed once and put up with Silk Road drama and all the trolls on the boards. We put our freedom on the line to bring you our products. You know, I have a family, children and I'm not a pixel."

On January 19, just six months after he'd joined Silk Road, he announced he was taking a break from the marketplace. Six days later he was arrested in Maryland.

Law enforcement officials say they weren't yet investigating George at the time he says postal inspectors contacted him about the suspicious package in July and won't confirm whether postal inspectors actually did contact him. The court documents only touch on his involvement on Silk Road beginning in November 2011.

The real value in arresting George wasn't in removing a drug seller from the streets, but in amassing more intelligence that took them deeper into the drug site and a little closer to Dread Pirate Roberts.

Once they had access to George's Silk Road seller's account — rich with emails, shipping records, and the financial details of his drug transactions — investigators were able to identify other potential targets. By posing as drug buyers, they gathered evidence against still more.

To keep the arrest secret, investigators refrained from filing charges against George until after Ross Ulbricht was arrested on October 1. George pleaded guilty early this month in Maryland to conspiracy to distribute drugs.

Authorities in the U.S. and abroad continued to pursue Silk Road's top sellers. In July 2012, officials in Australia nabbed Paul Leslie Howard. The 32-year-old had only been on the site a few months, trafficking in cocaine, MDMA, LSD, methamphetamine and marijuana, when he was caught.

"Hey guys, I'm just starting out here," he wrote upon registering as a vendor. "I'm Aus based and only shipping to Aus as not to roach on anyone's turf. I'll be basically doing dutch speed and Peruvian Charlie to start and branch into more as I get coin back in my pocket."

Customs and Border agents in Australia intercepted packages sent to the 32-year-old's home from the Netherlands and Germany, and when agents arrested him, they say they found marijuana, digital scales, $2,300 in cash, a money counter and 35 stun guns disguised as mobile phones. Investigators also found nearly 20,000 messages on two real phones that were seized from him, leaving a digital trail of his activities.

"I got 5 grand worth if you want," read one text message. "... promote the LSD I got more in. I sold 200 cubes last week," read another. "no cubes left atm but some other 'things' u might like!"

Howard's attorney told an Australian court that his client joined the site after a business website he was running failed. To support his family he made the "naive, stupid and foolish" decision to import and deal drugs, his attorney said.

Howard pleaded guilty in January 2013 to possessing a controlled weapon and importing and trafficking in controlled substances, making his the first conviction in the Silk Road saga.

In the meantime, beginning in April 2012, an undercover agent on the task force in the US was working to build a relationship with Dread Pirate Roberts. In December that year, the agent told DPR he was looking to sell large quantities of cocaine. DPR referred him to a Silk Road administrator who was to help the seller locate a vendor who could handle the sale. The vendor eventually did purchase a kilo of cocaine from the undercover agent, but the delivery address he gave the undercover agent led to the home of Curtis Clark Green, who authorities say was the Silk Road administrator who had been tasked with finding a vendor for the deal. Green, a 47-year-old grandfather in Utah who went by the monikers "Flush" and "chronicpain" joined the site in 2011.

Green has acknowledged in a court document (.pdf) that he received a salary beginning in November 2012 to take on customer service duties for Silk Road, but he was in that role just two months before the feds raided his home on January 17, 2013. The first arrest of a Silk Road administrator was a huge boon to investigators, who say they gained privileged access to private messages that Silk Road users sent each other as well as the details of sales transactions and information about the Bitcoin accounts of users and administrators — including the account of Silk Road's alleged owner, Ross Ulbricht.

But DPR somehow found out about his former admin's arrest — authorities who spoke with WIRED say they don't know how, though it's possible the admin told DPR out of a sense of loyalty — opening the door to a bizarre murder-for-hire episode in the Silk Road drama. Fearing his admin would spill details about their operation, and claiming that the admin also stole money, authorities say Dread Pirate Roberts asked the undercover agent posing as a drug dealer to murder "chronicpain". (The initial deal was for torture, but he later decided to up the ante.) DPR agreed to pay $80,000 for the admin's death — $40,000 up front and $40,000 when the deed was done. Investigators staged the torture and killing — which included mock waterboarding according to officials — and sent Dread Pirate Roberts about half a dozen pictures, including photos depicting what they said was his corpse.

Law enforcement officials won't acknowledge that Green is the admin that Ulbricht allegedly paid to have killed, but when asked to describe how the "dead" admin, "chronicpain", looked in the staged images, one official says, "He looked very pale."

Asked about the incident, Green's attorney referred WIRED to a statement of facts (.pdf) submitted to a federal court in Maryland last week and to a recent statement acknowledging that agents took photos of his client while they faked his murder.

Green pleaded guilty in Maryland last week.

Additional arrests followed. In July 2013, Steven Sadler and Jenna White were arrested in Seattle, Washington, though charges were not filed until after Ulbricht was arrested. Sadler was identified as the top seller on Silk Road known as "Nod."

Around the same time that Sadler was arrested, authorities were closing in on Ulbricht. After authorities intercepted some fake ID's that they say he ordered online, investigators from HSI visited Ulbricht's home in San Francisco. Ulbricht, agents say, had by then made a number of mistakes that allowed them to tie him to Silk Road, including using the name "altoid" to post messages advertising Silk Road to a forum and then using that same name to post to a Bitcoin forum seeking workers for a Bitcoin startup. In the latter message, "altoid" told would-be job applicants to contact him at rossulbricht@gmail.com. A subpoena to Google provided information about the accountholder. Last July, authorities identified an overseas hosting company used to host the Silk Road site and obtained an image of the server, giving them access to all the private messages on the site.

They finally arrested Ulbrict in October in San Francisco, charging him out of New York with conspiracy drug and money laundering charges. Ulbricht also faces a grand jury indictment in Maryland for conspiracy to commit murder, the most serious charge against him. Following his arrest, four other suspects were arrested in the UK, one in his 50s and the others in their 20s. Two others were arrested in Helsingborg, Sweden, on suspicion of selling pot.

Investigators say there are at least half a dozen other arrests currently in the works. In addition, U.S. Postal Inspectors and Customs and Border Protection agents have seized at least 3,000 suspicious packages that authorities say can be tied to Silk Road.

Federal agents say the use of Tor and Bitcoin were major obstacles for them and that investigating the site was "uncharted territory" that involved a reversal of their usual investigative methods. Instead of starting with probable cause against a specific suspect who is already identified and then obtaining a search warrant to collect more evidence, the investigation of Silk Road involved collecting evidence from the site first and then trying to identify individuals.

"Even though we had these obstacles, we were able to still make these arrests," one official says.

In addition to the arrests, investigators have also turned their attention to Bitcoin exchangers — not only the major exchangers like Tokyo-based Mt. Gox, but individual sellers on Silk Road who provided exchange services to buyers and sellers on the site, targeting them as unregistered money transmitters. This led to two separate seizures against Mt. Gox last May and June amounting to $5 million.

The seizures included $2.9 million from a Dwolla account that was controlled by a U.S. subsidiary of Mt. Gox and $2.1 million seized from two Wells Fargo accounts, one controlled by the same subsidiary, the other by Mt. Gox CEO Mark Karpeles.

In the meantime, Ulbricht, who is being held in Brooklyn, New York, has denied through his lawyer that he's Dread Pirate Roberts.

His attorney Joshua Dratel plans to seek bail for his client at a hearing on November 21st and told WIRED that Ulbricht is "in good spirits," despite the circumstances.

"He recognizes the gravity of the situation, and that's appropriate," Dratel says. "I found him well-oriented, considering the odyssey he's been on for the last month."

The Underground Website Where You Can Buy Any Drug Imaginable

The Underground Website Where You Can Buy Any Drug ImaginableExpand

Making small talk with your pot dealer sucks. Buying cocaine can get you shot. What if you could buy and sell drugs online like books or light bulbs? Now you can: Welcome to Silk Road.

About three weeks ago, the U.S. Postal Service delivered an ordinary envelope to Mark's door. Inside was a tiny plastic bag containing 10 tabs of LSD. "If you had opened it, unless you were looking for it, you wouldn't have even noticed," Mark told us in a phone interview.

The Underground Website Where You Can Buy Any Drug Imaginable1

Mark, a software developer, had ordered the 100 micrograms of acid through a listing on the online marketplace Silk Road. He found a seller with lots of good feedback who seemed to know what they were talking about, added the acid to his digital shopping cart and hit "check out." He entered his address and paid the seller 50 Bitcoins—untraceable digital currency—worth around $150. Four days later the drugs, sent from Canada, arrived at his house.

"It kind of felt like I was in the future," Mark said.
View gallery »

Silk Road, a digital black market that sits just below most internet users' purview, does resemble something from a cyberpunk novel. Through a combination of anonymity technology and a sophisticated user-feedback system, Silk Road makes buying and selling illegal drugs as easy as buying used electronics—and seemingly as safe. It's Amazon—if Amazon sold mind-altering chemicals.

Here is just a small selection of the 340 items available for purchase on Silk Road by anyone, right now: a gram of Afghani hash; 1/8th ounce of "sour 13" weed; 14 grams of ecstasy; .1 grams tar heroin. A listing for "Avatar" LSD includes a picture of blotter paper with big blue faces from the James Cameron movie on it. The sellers are located all over the world, a large portion from the U.S. and Canada.

But even Silk Road has limits: You won't find any weapons-grade plutonium, for example. Its terms of service ban the sale of "anything who's purpose is to harm or defraud, such as stolen credit cards, assassinations, and weapons of mass destruction."

The Underground Website Where You Can Buy Any Drug Imaginable

Getting to Silk Road is tricky. The URL seems made to be forgotten. But don't point your browser there yet. It's only accessible through the anonymizing network TOR, which requires a bit of technical skill to configure.

Once you're there, it's hard to believe that Silk Road isn't simply a scam. Such brazenness is usually displayed only by those fake "online pharmacies" that dupe the dumb and flaccid. There's no sly, Craigslist-style code names here. But while scammers do use the site, most of the listings are legit. Mark's acid worked as advertised. "It was quite enjoyable, to be honest," he said. We spoke to one Connecticut engineer who enjoyed sampling some "silver haze" pot purchased off Silk Road. "It was legit," he said. "It was better than anything I've seen."

Silk Road cuts down on scams with a reputation-based trading system familiar to anyone who's used Amazon or eBay. The user Bloomingcolor appears to be an especially trusted vendor, specializing in psychedelics. One happy customer wrote on his profile: "Excellent quality. Packing, and communication. Arrived exactly as described." They gave the transaction five points out of five.

"Our community is amazing," Silk Road's anonymous administrator, known on forums as "Silk Road," told us in an email. "They are generally bright, honest and fair people, very understanding, and willing to cooperate with each other."

Sellers feel comfortable openly trading hardcore drugs because the real identities of those involved in Silk Road transactions are utterly obscured. If the authorities wanted to ID Silk Road's users with computer forensics, they'd have nowhere to look. TOR masks a user's tracks on the site. The site urges sellers to "creatively disguise" their shipments and vacuum seal any drugs that could be detected through smell. As for transactions, Silk Road doesn't accept credit cards, PayPal , or any other form of payment that can be traced or blocked. The only money good here is Bitcoins.

Bitcoins have been called a "crypto-currency," the online equivalent of a brown paper bag of cash. Bitcoins are a peer-to-peer currency, not issued by banks or governments, but created and regulated by a network of other bitcoin holders' computers. (The name "Bitcoin" is derived from the pioneering file-sharing technology Bittorrent.) They are purportedly untraceable and have been championed by cyberpunks, libertarians and anarchists who dream of a distributed digital economy outside the law, one where money flows across borders as free as bits.

To purchase something on Silk Road, you need first to buy some Bitcoins using a service like Mt. Gox Bitcoin Exchange. Then, create an account on Silk Road, deposit some bitcoins, and start buying drugs. One bitcoin is worth about $8.67, though the exchange rate fluctuates wildly every day. Right now you can buy an 1/8th of pot on Silk Road for 7.63 Bitcoins. That's probably more than you would pay on the street, but most Silk Road users seem happy to pay a premium for convenience.

The Underground Website Where You Can Buy Any Drug Imaginable

Since it launched this February, Silk Road has represented the most complete implementation of the Bitcoin vision. Many of its users come from Bitcoin's utopian geek community and see Silk Road as more than just a place to buy drugs. Silk Road's administrator cites the anarcho-libertarian philosophy of Agorism. "The state is the primary source of violence, oppression, theft and all forms of coercion," Silk Road wrote to us. "Stop funding the state with your tax dollars and direct your productive energies into the black market."

Mark, the LSD buyer, had similar views. "I'm a libertarian anarchist and I believe that anything that's not violent should not be criminalized," he said.

But not all Bitcoin enthusiasts embrace Silk Road. Some think the association with drugs will tarnish the young technology, or might draw the attention of federal authorities. "The real story with Silk Road is the quantity of people anxious to escape a centralized currency and trade," a longtime bitcoin user named Maiya told us in a chat. "Some of us view Bitcoin as a real currency, not drug barter tokens."

Silk Road and Bitcoins could herald a black market eCommerce revolution. But anonymity cuts both ways. How long until a DEA agent sets up a fake Silk Road account and starts sending SWAT teams instead of LSD to the addresses she gets? As Silk Road inevitably spills out of the bitcoin bubble, its drug-swapping utopians will meet a harsh reality no anonymizing network can blur.

Update: Jeff Garzik, a member of the Bitcoin core development team, says in an email that bitcoin is not as anonymous as the denizens of Silk Road would like to believe. He explains that because all Bitcoin transactions are recorded in a public log, though the identities of all the parties are anonymous, law enforcement could use sophisticated network analysis techniques to parse the transaction flow and track down individual Bitcoin users.

"Attempting major illicit transactions with bitcoin, given existing statistical analysis techniques deployed in the field by law enforcement, is pretty damned dumb," he says.

Uhbre, Kriple, kasno stižeš na žurku, imaš gore na topiku Govna su uplutala u piratski zaliv moja kačenja vesti u vezi sa zatvaranjem prvog silk roada i otvaranjem drugog itd.

Esencija, Snowden pre Snowdena...

http://gawker.com/after-30-years-of-silence-the-original-nsa-whistleblow-1454865018/@adrianchen

Ekranizacija priče ZID Davida Albaharija, koju su za televiziju adaptirali sam književnik i Vesna Janković, više govori o ondašnjoj uređivačkoj politici beogradske televizije nego o samom delu. Naime, Albaharijeva priča je rezultirala pretencioznom, raspričanom kamernom melodramom koja zahteva veliko strpljenje gledalaca. Svetozar Cvetković i Vladica Milosavljević su hip glumci onog vremena i ne treba da čudi da su se poduhvatili ovog izazova.

Međutim, ukupno uzev taj izazov je ostao na nivou jednog incidenta, u pozitivnom smislu te reči.

No, sve ostalo oko ove drame je vrlo zanimjivo. Dakle, s jedne strane to je ekranizacija Davida Albaharija, tada još uvek pisca u usponu za kog je televizija očigledno imala sluha. Zatim, reč je o režiji Zdravka Šotre kog je posle ovoliko obimnih ekranizacija Stevana Sremca i Mir Jam presečenih sa Milovanom Vitezovićem teško zamisliti kao nekoga ko je ikada čitao a nekmoli ekranizovao Albaharija. Međutim, da, Šotra je ekranizovao Albaharija 1984. godine. Potom su beogradska televizija prešli put od Albaharija do isključivog snimanja po Mir Jam i Gordani Kuić.

Mozda se nekad... neko... okurazi pa ekranizuje roman CERKA.
Pokusala da odgledan ZID na dailymotionu ali mnogo mi nesto koci, sad skidam... nije neki kvalitet ni slike, ni tona ,al aj...

Da... pretenciozno ali ne smeta, pomalo zamorno prilikom sustreta sa starim prijateljem. Medj javom i medj snom.

Out talking up the December 3rd release of "The Wolverine" on Blu-ray, the film's director James Mangold has spoken about that film's alternate ending which featured Hugh Jackman's Logan finally receiving his classic gold and black costume. So why was the scene changed and the costume excised?

    "I felt the fans' desire to see something like that. The trick was that I felt like, and I think the studio felt strongly, that I was handing a hot potato to whatever films followed in the sense that it's one we didn't know if they could fulfill since we hadn't even scripted them yet.

    I certainly didn't want to burden ["X-Men: Days of Future Past" director] Bryan [Singer] with suddenly based upon the last six seconds of the film throwing a wrench in the works of what he was up to.

    For Wolverine fans I felt it would be hugely rewarding, but when we screened it, and we did with that ending on, it was very interesting that 60% of the audience didn't understand what was in the box.

    So you also have the fact that you're going to be ending a movie with a moment where a huge majority of the audience was going to be going 'Huh?' So that definitely wasn't a feeling I wanted... [It was] creating more questions than [it was] answering and maybe it wasn't the most responsible thing to do."

Jonas Cuaron je snimio mali spin-off velikog GRAVITYja...

http://dobanevinosti.blogspot.com/2013/11/gravity-spin-off.html

Pogledao sam ESCAPE PLAN Mikaela Haefstroema, film koji je delovao kao da će biti jedna od onih obaveza koje imaju muškarci ali se ispostavio kao privilegija. Prava je šteta što je samo svet van SAD dobro odreagovao na blagajnama na ovaj film jer se radi o daleko najboljem Stalloneovom filmu u poslednjih deset godina. Ipak, očigledno da ESCAPE PLAN nema taj egzibiconizam EXPENDABLESa iako donosi prvi slučaj da Stallone i Arnie igraju glavne uloge u istom filmu.

Međutim, očigledno da je EXPENDABLES-serijal iako u svakom smislu estetski slabiji od ESCAPE PLAN uspeo da proizvede metafilmsku privlačnost za američku publiku i da je ponovna saradnja Stallonea i Arnieja u necirkuskom-kontekstu zapravo nezanimljiva najširoj publici. To je šteta je Haefstroemov film u suštini donosi jako puno humora, ne onog u kome direktno parodira ranije likove ili ličnosti glumaca već upravo u odnosima između likova unutar ove konkretne priče. ESCAPE PLAN je osvežavajuće old school i po tome što nije reč o megabudžetnoj ekstravaganci kakve su zapravo i uzdigle Arnoldovu odnosno uništile Stalloneovu karijeru već o solidno koncipiranom mačo-akcijajšu koji se oslanja na harizmu glumaca, fizičku produkciju, borbe, kaskadere, a na određenom paradoksalnom nivou, koliko god to perverzno zvučalo i priču.

Sly je već bio ovde u jednom od svojih tvrđih i komercijalno manje uspešnih filmova, LOCK UPu Johna Flynna, ali ESCAPE PLAN nudi modernizovan kontekst. Ovog puta, Sly se susreće sa sidekickom koji je neka vrsta parafraze saradnika Juliana Assangea ili Marka Snowdena a negativci su plaćenici iz otpadničkih redova Blacwatera koji drže privatni zatvor za rendition tajnih agencija i drugih klijenata koji su spremni da plate.

Ipak, ovi "modernizovani" miljei u kojima se odvija old school akcija nisu osavremenjeni do tačke kada Sly mora da se lati tastature, scenaristi su pronašli način da se i moderne okolnosti svedu na priču koja se mora rešiti mišićima i sposobnošću junaka da improvizuju, kao u staro vreme.

Haefstroemova režija je  vrlo solidna, uspeva da se izbori i sa glumačkim i sa akcionim zahtevima i pokazuje da se profilisao kao jedan od pouzdanijih "igrača zadatka" u savremenom Holivudu. Bez ikakve sumnje, Haefstroem je verovatno svoju karijeru zamišljao drugačije, i želeo je da je veže za prestižnije projekte, ali ni u jednom suštinski B-filmu kao što je ESCAPE PLAN nije podbacio, ponudivši niz aduta u akcionom domenu iako je do sada najviše zadataka obavljao režirajući horore po narudžbi. Ipak, njegova svestranost nije iznenađenje, naročito ako imamo u vidu da se u Švedskoj sa filmom ONDSKAN već bavio temom muškog internata i to je samo produžio sada sa pričom o zatvoru.

U ključnim momentima svoje karijere Stallone se okretao evropskim rediteljima, od Cosmatosa preko Končalovskog do Harlina i sa svakim od njih je postizao dobar rezultat. Haefstroemov zadatak je ipak io dosta teži od onog koji se postavljao pred nabrojane Evropljane. Naime, njihov posao je bio da snime dobar film sa Stalloneom u vreme kada je on bio na vrhuncu ili blizu njega. Haefstroem ne samo da treba da snimi film sa Stalloneom dvadeset godina posle njegovog vrhunca već treba da snimi film u kome je zajedno sa Arniejem.

Iako su Sly i Arnie obojica zvezde iz iste ere, njihov modus operandi na ekranu je različit. Arnie je uvek igrao nepobedive junake koji sa velikom dozom humora čine najsurovije stvari. Otud se tako dobro snašao kao komičar. Zapravo, Arnije je u svim filmovima i bio neka vrsta komičara s tim što stvari oko njega nekada nisu spadale u taj žanr. S druge strane, Stalloneovi likovi su uvek bili jako ranjivi, i vrlo melodramatični, bez previše humora. Zato se Stallone uprkos ambicioznim pokušajima nije nikada snašao u komediji. Dakle, Haefstroem ih nije samo dobio na korišćenje u fazi kada su postali deda (Sly) i baba (Arnie) več je i morao da pomiri njihove senzibilitete u žanrovskom pogledu,  i u tome je uspeo. Našao je način kako da Sly glumi tragediju a Arnie komediju i da to funkcioniše.

ESCAPE PLAN donosi i niz faca u drugim ulogama koje je zla sreća bacila u ovaj film. Od "dečka koji obećava" Vincenta D'Onofrija do Jima Caviezela koji je za desetak godina od Isusa Hrista iz Gibsonovog blokbastera spao do DTV produkcije i televizijskih serija. Ipak, Caviezel je odličan kao negativac u ovom filmu, a ako imamo u vidu političke alijanse u koje su ulazili Stallone i Arnie ovo je začuđujuće liberalan film za njih, ne samo zato što se sukobe sa establišmentom koji je doživeo uspon za vreme Republikanaca (Blackwater, CIA, Rat protiv terorizma, privatni zatvori) već i zato što im je protivnik zvezda najvećeg "Red Belt" blokbastera.

Sly i Arnie više nisu relevantni da bi ESCAPE PLAN mogao da se nametne kao bitan savremeni film. Međutim, ovaj film je bolji nego što bi iko očekivao a neke stvari koje u njemu deluju rutinski i jednostavno, kao npr. uparivanje Slya i Arnijea zapravo su mnogo komplikovaniji rediteljski zahvat nego što se čini.

* * * / * * * *