ZNAK SAGITE — više od fantastike — edicija, časopis, knjižara...

Verovatno, plus krvaviji editi ključnih akcionih scena...

Ne mora per se da znači dužu minutažu koliko drugačije izmontirane scene, drugačiji dijalog, recimo neku psovku, neko surovije nasilje, drugačiji miks zvuka u scenama borbe itd.

Pogledao sam ŽAŽDU Svetle Cocorkove, bugarski film o sazrevanju usamljenog momka koji živi na brdu sa roditeljima čiji je porodični posao pranje veša iz lokalnih hotela i devojke koja sa ocem putuje po pasivnim krajevima i pomaže u kopanju bunara. ŽAŽDA je postavljena ornamentalistički, ortodoksno u svakom pogledu, sve je svedeno, vrlo jednostavno i relativno zanimljivo. Lokacija na kojoj se sve dešava je zanimljiva ali nije naročito akcentovana kroz fotografiju. Sve u svemu, za one koji vole ovu vrstu balkanskog ornamentalističkog filma o pasivnim krajevima, ŽAŽDA je solidna solucija.

* * 1/2 / * * * *

Ugly MF, FLASH je uspeo malo da dođe sebi ovim diptihom na Earth-2 i full-epizodom sa King Sharkom...

Film ŽIVOT JE TRUBA Antonija Nuića poseduje niz kvaliteta ali jedan od najvažnijih jeste to što ne govori o bivšoj Jugoslaviji, etničkim sukobima, ko je kriv, ko je prvi počeo, ne bavi se ponovnim kopanjem po ratovima, prošlosti i naivnom socijalnom kritikom. Ovo je porodična melodrama, o dve braku dvoje relativno mladih ljudi i njihovim porodicama, i uprkos vrlo relaksiranoj formi koju koncipira Antonio Nuić, uspeva da napravi zaokruženu celinu.

U određenom smislu, Nuić kanališe ranije radove praških đaka, recimo Rajka Grlića, dok su ih još zanimale porodične melodrame i relativno nepretenciozne priče. Nuiću nedostaje još jedan korak da ovu priću stegne u pravi tonus, ima dosta sumnjivih glumačkih rešenja, ne na nivou celih uloga, ali definitivno u pojedinim deonicama.

Međutim, koliko god delovalo neočekivano da se Nuić kao relativno mlad reditelj rane srednje generacije, okrene oživljavanju praške melodrame, nedostaje mu samo malo da bi sve digao na vrhunski nivo i priči dao jači tonus.

Fotografija Radisava Jovanova Gonzoa (koga znamo po nizu kultnih video spotova) je jako dobra, i daje Nuićevom filmu poseban kvalitet i modernu auru. Gonzo uspeva da estetizuje tradicionalno delikatne scene svadbe, slavlja i drugih okupljanja kroz koje se prelama znatan deo ove priče.

Na kraju, uprkos glumačkim kvalitetima Braće Navojec i Ive Babić, ovaj film nam ne daje junake sa kojima se lako možemo identifikovati. Paradoksalno, glavni likovi su mnogo teži za identifikaciju od sporednih koji imaju mnogo zanimljivije motivacije.

Jedna od stvari koje nisam uspeo da dokučim jeste i način na koji Nuić tretira muzičko stvaralštvo glavnog junaka, jazz trubača. Muzika koju on svira bila mi je izrazito bezveze, ali sasvim je moguće da Nuić tako ne misli. U svakom slučaju, ovo je još jedan od onih filmova u kome odnos autora i gledaoca prema junakovom umetničkom stvaralaštvu može biti u raskoraku.

Gonzova fotografija i Nuićeva opšta koncepcija čine da ŽIVOT JE TRUBA bude prijatno regionalno osveženja. Ono što u njemu međutim nije baš najjasnije odnosno potpuno je razumljivo ali ne ostavlja dobar utisak, jeste činjenica da je ovaj film regionalna koprodukcija. Iako ne sumnjam da ovaj film formalno ispunjava sve kriterijume da bude manjinski srpski i crnogorski film, teško me je ubediti na koji način on participira u srpskoj ili crnogorskoj kulturi, osim kao projekat kroz koji su producenti našli način da podele plen. Dakle, ceo koncept manjinske koprodukcije ovog filma iskorišćen je da bi se delio plen a ne da bi se dogodila kulturna razmena. Nismo bili naivni pa da mislimo drugačije ali ovde je to preočigledno.

Ipak, barem Nuić zaslužuje čestitke što je očuvao integritet svoje zagrebačke priče.

* * 1/2 / * * * *

Quote from: crippled_avenger on 25-02-2016, 04:04:17
Ugly MF, FLASH je uspeo malo da dođe sebi ovim diptihom na Earth-2 i full-epizodom sa King Sharkom...

Tacno,priznajem da su se dooosta oprali s te tri epizode!
Pogotovu moj klinja koji je ceo zivot fan Ajkula uopste, king-sharka i CGI akcije vezane za njih, kaze da je to sto je on cekao od ove serije!!!

Ali zato Arrow sve više tone, čak ni lobističko gej đubrište koje ih finansira da s početka epizode ubacuju svoje bljuvotine s pederima ne može da ih povrati na listu ikakve vrednosti...
šteta, ja inače navijam za sve DCijevo i ponešto MARVELovo, ali ovo...
Očekujem utehu,nadu i spas u Davnofdžast's!!!

DC ima dve set lopte ove godine u bioskopima.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Ma Suisajdskuad je već kult, mani se zezamo....Davnofdžast's se treba proda .....

Report: North Korea's first lady disliked for her lavish lifestyle

Quote
SEOUL, Feb. 25 (UPI) -- North Korea's first lady Ri Sol Ju is rarely seen in public, but according to a recent report, the wife of leader Kim Jong Un is not well liked.
Ri is best known for her love of luxury goods that suggest she leads a lavish lifestyle, Asia Press reported Wednesday.
North Korean reporters who went undercover to gather opinions about life in the secluded country said Ri gets bad ratings for her choices at a time when many North Koreans say their standard of living has worsened since Kim came to power.
North Koreans who were interviewed anonymously called Kim a "rookie" and "fearsome."
But they reserved their most negative remarks for Ri, who, according to the report is 26 years old and traveled to South Korea in 2005 with a North Korean cheerleading squad during the Asian Athletics Championship in Incheon.
Some North Koreans complained that they were irritated with her debut on state media, where she was touted as "Respectable Comrade Ri Sol Ju."
One male worker in the North Korean province of Yanggangdo said the title was undeserved, adding, "What did she do to earn such praise? And why does she carry a moneybag everywhere she goes? Is she giving out money?"
Ri is often seen with an expensive French purse on her arm.
For decades, North Korea's socialist economy precluded the need for most citizens to carry cash for purchases, but eyewitnesses have said that is changing, especially in Pyongyang, where women are starting to follow or start fashion trends.
Others criticized Ri's attire, which often includes a short skirt. Kim's mother, Ko Yong Hui, wore military uniforms when she accompanied her husband on inspections, they said.
North Korea's elite live a life apart from the vast majority of the population, and Ri's choice of clothes could be a sign the wealth gap in the country is not only increasing but also being tolerated.
Top officials who fall ill are often treated outside the country, where better medical care is available.
Yonhap reported Hwang Pyong So of the Korean People's Army, known also as Pyongyang's third most powerful official, has been missing because he is receiving treatment at a hospital in Singapore for a back problem.
 

Writing the wrongs! While filming Batman v Superman: Dawn of Justice, Ben Affleck, who stars as Batman, would tweak the script, a source reveals in the new issue of Us Weekly.

The Oscar-winning screenwriter "would go into wardrobe and get all suited up for the day in his Batman suit," explains the insider of the action flick. "Then he would sit around reworking the script. Ben wasn't thrilled with it and would find himself on multiple occasions fixing it the day of."

PHOTOS: Stars As Superheroes

A fan of the comics, the single dad of Violet, Seraphina and Samuel (with ex Jennifer Garner) insisted on saving Gotham. "Ben was excited to do a Batman film," adds another source. "He's fascinated by the character!"

Batman v Superman
Batman v Superman

Affleck, 43, was shocked when he was asked to sign on to the film. "My first reaction was, 'Are you sure?'" he told Entertainment Weekly in July. "At the the time I was 40, 41, and had just finished Argo, and I felt like, 'This seems like a strange way to get Batman.'"

PHOTOS: Ben Affleck and Jennifer Garner: The Way They Were

The superhero film also stars Henry Cavill as Superman, Gal Gadot as Wonder Woman and Jason Momoa as Aquaman. The movie hits theaters March 25.

Pogledao sam GRIMSBY Louisa Letteriera, film koji nažalost izlazi u pogrešnom trenutku, prekratko posle KINGSMANa sa kojim deli niz sličnosti a u isto vreme sa DEADPOOLom koji pokušava da uradi to isto ili vrlo slično.

Pa ipak, iako ne dobacuje do žanrovskog balansa KINGSMANa, GRIMSBY mi se kudikamo više dopao od DEADPOOLa, pre svega u tom pogledu što je arhetipskiji u humoru i direktniji u akciji. Louis Letterier je Bessonov majstor bioskopske akcije i GRIMSBY u tom smislu spada u red onih akcionih komedija u kojima je akcija ozbiljno rađena. Kod Letteriera, ona ne samo da je ozbiljno rađena već bih rekao da je u izvesnom smislu i inovativna - ima jako puno first person shootinga, ima jako puno stripovskog krvoprolića, u tom smislu blizu je DEADPOOLa. Isto tako, akcija je data integralno, bez prekida za humor, probijanja četvrtog zida itd.

Film je vrlo brz i osnovna razlika između GRIMSBYja i uobičajenih akcionih filmova je u tome što u 83 minuta trajanja, akcija mora biti munjevita.

Letterier pokušava da ovakvu akciju uklopi sa humorom koji je vrlo star driven i podrazumeva građanje atmosfere i ulazak Sache Baron Cohena u svoj ritam, i sad to tradicionalno dovodi do određenih disbalansa kakve smo viđali u GET SMART ili u THE OTHER GUYS ali manje-više takvi disbalansi su i ovde, nisu veći.

Cohen ovog puta nema junaka koji ima snagu Borata ili Diktatora, pa ni Bruna, i isto tako nema "temu" i "društveni angažman" sve do samog finiša u kome ubacuje svoju obaveznu figuru angažovanog govora, koji je odličan, ali sam po sebi zaista nije kreščendo tematskih opsesija filma. Ovog puta Mark Strong je skoro pa ravnopravan junak sa Cohenom, ovo je više ansambl komedija, a podela je briljantna - recimo Scott Adkins u jasnom namigivanju Boyki igra beloruskog negativca Lukašenka, Isla Fisher igra kontrolorku MI6 a Gabourney Sidibe ima sjajnu epizodu.

GRIMSBY ima nekoliko laugh out loud momenata koji se nalaze u rasponu od takmičarskog gross outa kojim Cohen pokušava da nadmaši prvo konkurenciju pa zatim i sebe, do nekih vrlo klasičnih eskapada koje su urađene sa dosta svežine. Međutim, na kraju krajeva, Cohenov humor postiže svoje najdragocenije trenutke u trenutku kada moroni koje igra pokažu ranjivost, i ovde je to postignuto na nekoliko trenutaka.

GRIMSBY je doživeo dosta nevolja na putu do bioskopa, sa sve stavljanjem u turnaround u Paramountu. Ali, sada je tu, videćemo da li publka želi da plati kartu za nešto slično stvarima koje je nedavno gledala.

* * * / * * * *

FRANKENSTEIN Bernarda Rosea bi se mogao smatrati njegovim povratničkim filmom mada ne možemo reći da je ikuda odlazio. On se samo u jednom trenutku okrenuo nezavisnoj produkciji u kojoj je sam svoj gazda i više se nije okretao prema major filmovima u kojima se dokazao kao jedan od superiornijih stilista s početka devedesetih. Adaptacija romana Mary Shelley koju je ponudio u svom novom filmu, po mnogo čemu je jedinstvena. Za početak, reč je o pokušaju da se realistički tretira priča o Frankensteinovom čudovištu. Film se otvara kao cronenbergovski "realizam" u kome se uzima jedna iracionalna premisa i razlaže potpuno racionalno, da bi potom kada se čudovište oslobodi u svet, sve postalo socijalna kritika otpadništva, sa brižljivom stilizacijom, povišenim realizomom, i vrlo doslednim rediteljskim konceptom.

Xavier Samuel je izvanredan kao monstrum, a Danny Huston, Carrie Anne Moss i Tony Todd pružaju izvanrednu podršku. Roseova glumačka ekipa je ovde skupljena kao svojevrsni All Star iz raznih faza karijere, a FRANKENSTEIN ima podjednako veze i sa periodom kada je radio sa Toddom i sa periodom kada se okrenuo Hustonu. Ovo svakako nije CANDYMAN i ne može biti blokbaster, ali u odnosu na poslednji opus Rosea, mislim da ima najveći potencijal za prikazivanje u mejnstrim formatima.

Uprkos jasnom osavremenjivanju motiva romana, Roseov osnovni postupak je rekonstrukcija, odnosno pokušaj da se sa punim ubeđenjem tretiraju osnovni motivi dela. U pogledu motiva, FRANKENSTEIN je iznenađjuće dosledna eksranizacija, čak možda i doslednija od mnogih koje su poštovale imaginarijum originalnog rukopisa Mary Shelley.

FRANKENSTEIN je stilski i intelektualno značajan doprinos kanonu adaptacija romana Mary Shelley, pa je samim tim dobro što je Rose malo i povisio produkcionu letvicu u odnosu na nekoliko recentnih self-made filmova. U ovom slučaju okolnosti niskobudžetne produkcije itekako pomažu estetskom integritetu filma. Avi Lerner potpisan na špici ipak garantuje da će publika dobiti priliku da ga vidi.

* * * 1/2 / * * * *

Da, i ja sam pomislio da je Grimsby malo nesrećno tajmovao svoj dolazak na svet, ali to je ipak jer sam ja Kingsmana gledao sa zakašnjenjem od godinu dana. Trejler mi je delovao vrlo obećavajuće (but then again, isto tako mi je delovao i trejler za Zoolander 2) i sad si me ohrabrio 

Epizoda DCLegendsOfTumorou je vr' !!!
Arrow bolji ovde nego u Arrowu!

Cripple je tako lepo pričao o balkanskoj demografiji i migracijama na N1 da mi je suzu u oko naterao 

Mehmete, sada si me zalio šerbetom i posuo bademima...


Sent from my iPhone using Tapatalk

Red je da se da rispekt tamo gde smo dužni 

Još jedna bitka...
http://rs.n1info.com/a138312/Video/Crvena-linija-Granice-demografija-i-kinematografija.html




Sent from my iPhone using Tapatalk

Quote from: crippled_avenger on 27-02-2016, 11:10:34
Još jedna bitka...
http://rs.n1info.com/a138312/Video/Crvena-linija-Granice-demografija-i-kinematografija.html

dimitrije vojnov govori kao expert za služenje vojnog roka i za poboljšanje nataliteta.
mislim, JEBOTE!

Dimitrije je za ove pacere učitelj!
Sensei da ga nazivaju za sve što je rekao!
Tri klase iznad ovih mizernih nedopravljenih wannabiesa!

Da ne ispadne da favorizujem, samo sam objektivan, bez cream and cherry on top....

DOBRA ŽENA Mirjane Karanović po svom scenariju spada u specifičan podžanr antisrpskog filma tzv. "cinkaroški film" čiji je proklamovani cilj da na neki način prikaže sveobuhvatni užas srpskog društva, u kome se ratni zločin prikriva u glavnom zapletu a usput se prikazuje omladina skeptična prema obrazovanju, homofobija, kompromitovana crkva itd. Dakle, to je nažalost, ili na sreću, problem brojnih filmova te vrste gde se pokušava prikazivanje "staja nacije" u tom potkazivačkom maniru. Međutim, za razliku od sličnog filma PORED MENE koji deli uostalom scenaristu sa DOBROM ŽENOM, ovaj film ima jasan fokus na glavnu junakinju i ne oduzima junacima koji imaju nepopularan ratni staž ili ideologiju pravo da u nekim životnim aspektima budu dobri ljudi, sposobni da koliko-toliko funkcionišu i vole. Da li se ovom napretku treba radovati ili ga se plašiti, ne znam, ali u domenu "cinkaroškog filma" ovo je znatan estestki napredak.

Problem je međutim u tome što su i ratni zločin i cela ta trapava društvena kritika potpuni višak. U tom smislu, BRAT DEJAN Bakura Bakuradzea, uprkos svojim ranim nedostacima mogao je poslužiti kao dobar recept Mirjani Karanović.

Ako je već želela da izdaje zemlju, mogla se zadržati na svojoj metafori o ženi čija je bolest zapravo metafora za "bolest društva" i koja motivisana svojom bolešću počinje da preispituje svoj život, i da se sve razradi u jednom skromnijem ključu. Nažalost, uprkos izvesnoj suptilnosti koju u rukovanju pričom pokazuje Mirjana Karanović, pokušaji da se prikaže šira kriza, nepotrebni hrvatski glumci u podeli, nepotrebna kriminalistička razrada ratnog zločina koji krije muž, na kraju uzimaju svoj danak, i ova debitantkinja gubi svoju bitku.

Ipak, ono što se Mirjani Karanović ne može osporiti jeste da vođenjem priče svakako bolje vlada od Darka Lungulova koji joj je na ovom filmu bio svojevrsni mentor. Slično se može reći i za postupak sužavanja suvišnih motiva koji se nije desio u filmu PORED MENE. Stoga, koliko god to neočekivano zvučalo, Mirjana Karanović se lako nameće kao prvi reditelj Druge Srbije.

Ti ne napisa kritiku Pored mene, jel to toliko lose?

Ovamo mu Fridom dade desetku, maltene se rasplakao covek koliko je dobar film, vratio mu veru i u Srbiju i u srpski film...

Nisam napisao da ne bi bilo pogrešno shvaćeno... Ali suprotno mi je viđenje od Fridomovog...


Sent from my iPhone using Tapatalk

Zanimljivo je koliko su "garažeri" opsednuti detektivskim filmom u svojim filmovima, ako imamo u vidu da je to imalo svrhe u vreme kada se Godard bavio ovom vrstom polemike sa žanrovskim obrascima, ali danas deluje kao polemika sa stanjem u kinematografiji od pre šezdesetak godina. Posle filmova Saše Radojevića i Milutina Petrovića, u selekciji "Microwave" na FESTu pojavio se film Dejana Vlaisavljevića-Nikta, poznatog beogradskog alternativnog stvaraoca u proteklih tridesetak godina.

Nažalost, od Nikta sam očekivao više, odnosno očekivao sam jače razaranje forme, i mnogo agresivniji rediteljski postupak. Međutim, njegov film PALUBA ISPOD TERAZIJA nažalost uglavnom gazi utabanim stazama Milutinovog i Sašinog "garažerstva" sa tom razlikom što je Nikt talentovan i magnetičan performer.

Isto tako, njegova pretenzija je pitkije realizovana, i mislim da je u nekoj disciplinovanijoj egzekuciji Nikt mogao snimiti bitno bolji film. Da je više sebe stavio u centar pažnje umesto digresija sa manje harizmatičnim protagonistima mogao je napraviti nešto znatno efektnije. Ovako se pojavom usual suspectsa Saše Radojevića i Vanje Ejdus sve razvodnjava u čudan spoj diletantizma i neprikladnog profesionalizma koji stvara disbalans.

Šteta, Nikt je ovde u nekoliko instanci pokazao da ima veći potencijal od ovog rezultata. Ipak, korisno je imati selekciju "Microwave" jer otvara mogućnost da se isprate i ovakvi interesantni ekscesi.

* 1/2 / * * * *

American student 'confesses' to stealing banner in North Korea (+video)

Quote

A "confession" made by a 21-year-old American accused of trying to steal a Pyongyang hotel banner brought together several common threads in North Korea's frequent Western detainee dramas: young adventurers, Christian faith, and espionage.
Otto Frederick Warmbier, a junior at the University of Virginia (UVA), was detained on Jan. 2 as his group from Young Pioneer Tours, a China-based company, was trying to depart. On Monday, North Korea officials said he held a filmed press conference "at his own request" to repent for his attempt to remove a propaganda banner from the Yanggakdo International Hotel in Pyongyang, which the Democratic People's Republic of Korea (DPRK) considered  a "hostile act."
Reading from a statement, Mr. Warmbier asked for North Koreans' forgiveness, saying he was "used and manipulated" by members of his hometown church and the Z Society, a philanthropic group at UVA.
"I never, never should have allowed myself to be lured by the United States administration to commit a crime in this country," he says in video provided to CNN. "I made the worst mistake of my life." Warmbier, who is dressed in slacks and a jacket, is seen crying and bowing.
DPRK officials claim that Warmbier agreed to bring the banner home as a "trophy" from the country at the request of a woman at Friendship United Methodist Church in Wyoming, Ohio, in return for a $10,000 used car. If he were detained in the attempt, officials say, his family would receive $200,000. Officials also claimed the banner was a test for membership in the Z Society.
The church and the Z Society, which the DPRK claims is connected with the CIA, deny that Warmbier was a member of either. The State Department, which strongly discourages travel to North Korea, has refrained from commenting on his case.
For many of the roughly dozen Americans detained by North Korea – now released, with the exception of Warmbier and Kim Dong Chul, a naturalized citizen who says he was arrested in October, but whose status has not been confirmed by US officials – the "confession" was a familiar spectacle.
Many of the past detainees have been freed only after officials wrangled high-profile visits from American officials or diplomats, often following similarly-scripted confessions. The United States does not have an embassy in North Korea, and relies on the Swedish Embassy to help coordinate services for Americans in the country.
Yet travel to North Korea, permitted for Americans since 2010, is not only legal, but growing, attracting an eclectic mix of curious and devout tourists reflected in the list of past detainees, which includes journalists Euna Lee and Laura Ling, two college students, and numerous people accused of spreading Christian scripture.
About 6,000 Westerners visit North Korea per year, a tour guide told USA Today, and one quarter are American. Not everyone sees the new industry as a positive: apart from diplomatic complications, in the rare case of a detained visitor, there are accusations that closely-monitored tours, which show the state-approved version of North Korea, help fund an oppressive state, however small the profit.
For many seasoned travelers, however, North Korea represents the ultimate "go-to": a travel experience few others can brag about, in a country unlike any other.
Cultural understanding is always a win, say major tour operators, including Uri Tours, Young Pioneer Tours ("going where your mother would rather you stayed away"), and Koryo Tours.
"Our belief is that there is value to tourism, and contact with local people," Andrea Lee, the CEO of New Jersey-based Uri Tours, told USA Today. "The more Westerners come, particularly Americans, the better relations will get."
Warmbier's social media profiles, some of which were removed after his detainment, suggest he was an enthusiastic traveler. Zealous curiosity also shaped the odd case of Matthew Miller, a 25-year-old Californian freed alongside missionary Kenneth Bae after James Clapper, the US Director of National Intelligence, visited to secure their release in November 2014.
Mr. Miller told the Guardian that he had elaborately planned his own detainment in an effort to learn more about the country than his brief tour would allow, intentionally damaging his tourist visa, minimizing his digital footprint, and creating a notebook whose contents suggested he had state secrets.
"I was trying to stay in the country," he told interviewers. "The very first night they said, 'We want you to leave on the next flight.' But I refused. I just did not leave."
He called the experiment "successful," but regrets "wast[ing] a lot of time" as officials secured his release.
But for many Christian missionaries, who are well aware of the risks, traveling to North Korea is something to do because of moral qualms, not in spite of them.
Numerous Westerners have been detained for allegedly leaving Bibles or other Christian materials behind: Jeffrey Fowle, for example, was kept six months for leaving scripture in the northeast city of Chongjin. Mr. Bae, whose tour company was accused of trying to bring down the government, was a missionary whose work, according to Slate, was part of an evangelical movement to create Christian-owned nonprofits and businesses in the DPRK in hopes of subtly introducing North Koreans to the gospel.
Pyongyang University of Science Technology, the first private university in North Korea, is funded by foreign Christian groups. Teachers are "not allowed to overtly proselytize," Isaac Stone Fish, an editor at Foreign Policy Magazine, told Public Radio International. But in their teaching, he says, they find ways to "pray with their eyes open."

Gledajući (ovlaš) prvu epizodu The Last Panthers zapitao sam se da li je "Svi Panteri su Pink" projekat koji će se ipak dogoditi ili je ovo, na primer, umesto njega napravljeno.

Variety
Navigation Menu
HOMEFILMNEWS
Will Smith, David Ayer Reteaming on Max Landis Spec 'Bright'






REX SHUTTERSTOCK
MARCH 2, 2016 | 05:21PM PT
With buzz riding high on their comic book pic "Suicide Squad," director David Ayer and Will Smith are looking to reunite for their next project.

Sources tell Variety they're in talks to join the Max Landis spec script "Bright" with Ayer attached to direct and Smith on board to star. Warner Bros. is expected to be the project's home, though no deal has been made yet as sources say Sony is also in the mix.

Joel Edgerton is also in talks to co-star.

Written on spec by Landis, plot details are unknown, but sources suggest the project will be in the vein of "End of Watch" (which was directed by Ayer) but set in a world where Orcs and fairies live among humans. Sources also say the story is not set in present day.

Landis recently tweeted glowing remarks about Ayer's recent rewrite of the spec.


It's unknown when the film would get underway but the hope is to get production rolling this year in order to get both Ayer and Smith ready for a "Suicide Squad" sequel shoot by 2017.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Quote from: Meho Krljic on 02-03-2016, 22:50:30
Gledajući (ovlaš) prvu epizodu The Last Panthers zapitao sam se da li je "Svi Panteri su Pink" projekat koji će se ipak dogoditi ili je ovo, na primer, umesto njega napravljeno.

Plašim se da je ova serija umnogome zadovoljila apetite tržišta za sada. Ali nesuđeni reditelj SVIH PANTERA sada ima ovaj film... Ibrati pažnju na temu...

https://www.youtube.com/watch?v=_YSurNtFRMs

Nije se baš MNOGO udaljio od panterisanja, reklo bi se 

Enivej, žao mi je zbog Svih pantera. The Last Panthers je solidno trashy ali se drži (Ljuba Bandović kao gangbanger sa zdravim respektom za Arkana je prijatan touch) i jasno  mi je da sličan projekat verovatno ne bi imao šansu na tržištu...

Pogledao sam ZVIZDANA Dalibora Matanića, film kojim je ovaj hrvatski reditelj "diplomirao" u festivalskom pogledu i moram priznati da mu je ovo do sada najujednačeniji i najveštiji film u karijeri. Uprkos tome što mislim da je KINO LIKA mogla biti znatno bolji film od ovoga, i da je nudila više potencijala i sadržala više moćnih scena, kao celina imala je ozbiljne probleme. ZVIZDAN je znatno skladnija celina i zaista deluje kao ozbiljan evropski festivalski film.

Za početak, ZVIZDAN spada u "pozitivnu" tendenciju evropskog festivalskog filma najpre zato što je film estetizovan. Generalno me raduje činjenica da je Kan prošle godine nagradio filmove koji su estetizovani, nisu snimljeni kako padne, a Matanić ovde kanališe iskustvo i modernih britanskih serija i videoklipa i raznih atmosferičnih francuskih filmova, dakle ovo ne izgleda kao Paskaljevićev digitalni snimak iz faze kada je apsolutno prestao da brine za to kako će film izgledati.

Matanićev rediteljski koncept pored vizuelnih rešenja nosi i odličan rad sa glumcima. Ne treba da čudi što je Tihana Lazić dobila priznanje Shooting Stars u Berlinu jer u ovom filmu kanališe nešto od rane Angele Winkler, ima tu vrstu karakternog integriteta oko kog se može graditi film i ne podleže lako uticajima zapleta i drugih eventualno slabijih interpretacija.

Ono što je u ZVIZDANU najdosadnije jeste sama priča o zabranjenoj ili vidno otežanoj ljubavi Srpkinje i Hrvata koja se tretira u formatu CLOUD ATLASa, u različitim pričama na istom prostoru u kojima isti glumci igraju različite likove. Iskreno, već sam iznuren od priča "ko je prvi počeo", "gde si bio šta si radio" itd. ali je ZVIZDAN barem u političkom pogledu korektan film prema obema stranama. U tom smislu kanski uspeh ZVIZDANA nije proistekao iz neke agresivne političke agende.

Pored Tihane Lazić, glavna zvezda filma je direktor fotografije Marko Brdar koji je uradio odličan posao. U pogledu realizacije, ZVIZDAN je svakako na vrhunskom nuvou u kontekstu ex-jugoslovenskog filma. Za razliku od filmova Danisa Tanovića, ZVIZDAN predstavlja dosta zdrav slučaj ozbiljno nagrađenog filma.

* * * / * * * *

Pogledao sam HAIL, CAESAR Braće Coen, jedan od njihovih "lakih komada" za koji je sigurno da ima mnogo manji komercijalni potencijal od onoga što bi nagoveštavao trejler. Reč je o filmu koji je dinamičan, pun zvezda, duhovit i sa nekim spektakularno insceniranim sekvencama, no u dramaturškom pogledu Braća Coen ga tretiraju vrlo "autorski", protivno pravilima, očekivanjima i svemu onome što bi prijalo publici. Iako se u određenom smislu HAIL, CAESAR nesumnjivo mora definisati kao krimi-komedija, u samoj egzekuciji premisa koje su Coenovi postavili, jasno je da zaplet nije njihov primarni izraz, kao i da su junaci na kraju krajeva više tu kako bi u krajnjoj konsekvenci ispričali jednu metafizičku priču, koja preslikava biblijsku matricu u holivudske okolnosti, o stvaranju svetova i čoveku koji preuzima tuđe grehe. Kao u njihovim najboljim filmovima, pretenzija je čitljiva ali nije opterećujuća, a svet koji dekonstruišu i jednim delom parodiraju na kraju ipak dobija jedan dostojan omaž kroz iskazivanje poštovanja prema sposobnosti Holivuda da kreira mitove čak i u svom najvećem kić-ekscesu.

U krajnjoj liniji, i pored komičnog tretmana koji dobijaju holivudske zvezde, prikazane kao razmaženi moroni, završnica filma stoji kao spomenik njihovoj harizmi i sugestivnosti.

Pored biblijske teme koja je u samom temelju filma, ono što je takođe zanimljivo jeste tretman HUACa i komunizma. Naime, Coenovi zapravo u svojoj komediji dokazuju da su navodi HUACa bili tačni i da scenaristi zaista jesu bili komunisiti koji deluju subverzivno, što u sezoni kada je izašao TRUMBO, može delovati kao dosta hrabra pozicija, pa makar se sve otpisalo kao šala. Pojavljivanje Herberta Marcusea, i šale na račun ubedljivosti komunističkih ideja, spadaju u drugi važan trijumf ovog filma, i njegov izrazit iskorak u pravcu nečega što samo ispočetka zabavlja publiku a kasnije može biti i korisno.

Inscenacije spektakularnih sekvenci klasičnog Holivuda je naročita perverzija, pre svega zato što Coenovi naizmenično rekonstruišu ono što smo u filmovima tog perioda zaista videli i ono što smo ubeđeni da smo videli iako nismo, jer je bilo realizovano sa skromnijim tehničkim resursima. U ovom filmu, Roger Deakins, njihov redovni direktor fotografije je ponovo svoj na svome i ova visoka estetizacija mu ponajviše odgovara posle izleta u akcioni film.

Josh Brolin je anti-zvezda, uprkos svom formalnom statusu i idealan je izbor za lik Eddie Mannixa (koji ima samo malo veze sa pravim Eddie Mannixom kog je na filmu inače ovaplotio Bob Hoskins) koji je među retkim likovima u filmu bez javnog eksponiranja i autorske umešanosti u nastanak filma, iako ih zapravo iz senke umnogome oblikuje. Clooney, Scarlett, Tatum a naročito debitant Alden Ehrenreich su izvanredni u svojim ulogama i na pravi način instrumentalizuju svoju star-harizmu.

HAIL, CAESAR iako se slobodno može ubrojati među "lake komade" Braće Coen, vrlo vešto uklapa i neke od opsesija iz njihovih "težih" radova, i stoji kao zaokruženo autorsko delo koje bez problema možemo uključiti u njihov kanon. Uprkos tome što film nije uopšte išao na nagrade, ni na "oskare" ni na Kan, niti je razvalio na blagajnama, Braća Coen su uspela tamo gde 1941 i SUNSET, takođe odlični filmovi, nekako nisu uspeli da se snađu. Zato će HAIL, CAESAR biti u boljoj poziciji i neće morati da nailazi na "posthumnu" rehabilitaciju.

* * * 1/2 / * * * *


Sent from my iPhone using Tapatalk

Sylvester Stallone Reportedly Cast In Guardians Of The Galaxy Vol. 2

Quote

According to the Daily News, Sylvester Stallone has joined the cast of Guardians of the Galaxy Vol. 2.
"Sylvester Stallone was caught on camera Friday heading to the set of Guardians of the Galaxy Vol. 2.," they report. "He is pictured holding a script (click here), likely evidence of a role in the sequel to the 2014 blockbuster."
The 69-year-old actor, who was recently nominated for an Oscar for reprising his Rocky Balboa role in Ryan Coogler's Creed, "was spotted leaving an Atlanta hotel where the movie's cast stays" and "then got into a car usually assigned to Chris Pratt."
Who might Stallone be playing? Perhaps, Peter Quill's (Pratt) father. We know that coveted role will appear in the sequel. However, most people assume Kurt Russell already snagged that part and a source for the Daily News says Stallone's role is just a cameo.
Set to the all-new sonic backdrop of Awesome Mixtape #2, Guardians of the Galaxy Vol. 2 continues the team's adventures as they unravel the mystery of Peter Quill's true parentage.
Guardians of the Galaxy Vol. 2 is written and directed by James Gunn. The film marks the return of the original Guardians, including Chris Pratt as Peter Quill/Star-Lord; Zoe Saldana as Gamora; Dave Bautista as Drax; Vin Diesel as the voice of Groot; Bradley Cooper as the voice of Rocket; Michael Rooker as Yondu; Karen Gillan as Nebula; and Sean Gunn as Kraglin. New cast members include Pom Klementieff, Elizabeth Debicki, Chris Sullivan and Kurt Russell.
Guardians of the Galaxy Vol. 2 is scheduled to hit theaters on May 5, 2017.

A i ovo je zanimljivo. dakle, Aronofsky je, u nekoj alternativnoj istoriji naše planete radio i Betmena i Watchmen 

Miller Reveals Why Warner Bros. Rejected His & Aronofsky's "Batman"

Quote

Back before Christopher Nolan rebooted the Batman mythos for the big screen with 2005's "Batman Begins," Warner Bros. had a different strategy for bringing the Caped Crusader back. The idea: a "Batman: Year One" film written by Frank Miller, writer of the "Year One" comic and writer/artist on "The Dark Knight Returns," and directed by Darren Aronofsky. But after Miller and Aronofsky finished work on a draft of the film, it was abandoned by Warner Bros. Now, in an interview with the Hollywood Reporter, Miller has revealed what exactly went wrong.

First, Miller discussed his collaboration with Aronofsky. "It was the first time I worked on a Batman project with somebody whose vision of Batman was darker than mine. My Batman was too nice for him," said Miller, whose "Dark Knight Returns" is often credited with the darkening and maturation of the superhero comic in the '80s. "We would argue about it, and I'd say, 'Batman wouldn't do that, he wouldn't torture anybody,' and so on."

The pair did write out a screenplay, and concept art for the project was created, and then it went to Warner Bros.

"We hashed out a screenplay, and we were wonderfully compensated, but then Warner Bros. read it and said, 'We don't want to make this movie.' The executive wanted to do a Batman he could take his kids to And this wasn't that," said Miller. "It didn't have the toys in it. The Batmobile was just a tricked-out car. And Batman turned his back on his fortune to live a street life so he could know what people were going through. He built his own Batcave in an abandoned part of the subway. And he created Batman out of whole cloth to fight crime and a corrupt police force."

THR then suggested Miller turn the screenplay into a graphic novel, to which Miller replied, "Maybe I will."

Batman returned to the big screen with Nolan's "Dark Knight" trilogy, which spanned from 2005 to 2012. The Dark Knight will once again return to the silver screen in Zack Snyder's "Batman V Superman: Dawn of Justice," a film that draws heavily on Miller's "The Dark Knight Returns." "BvS" opens on March 25, 2016.

Ovo za Aronofskog je opšte poznata stvar. To je bilo vreme kada je želeo da snima YEAR ONE kao crno-beli film. Bio je velika nada i smatran je nepogrešivim. Dobro se sećam tog hypea.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Da, meni je to očigledno promaklo... Dobro, po ovim opisima imam utisak da je odlično što nikada nije snimljeno. 

Nemam kome da se izjadam,pa moram ovde...
odgledao sam trejler za nove Ghostbusterke...
i nije mi dobro,,,
...osećam se loše....neka mučnina i bol i tuga ...

Navodno, ovo je lek za tu muku:

This Fan-Edited Ghostbusters Trailer Fixes Several Problems From the Official One

Tu leeeejt, meeen....demidž iz dan'lredi.....tu d poin'o'noritrn......

Pogledao sam KILL YOUR FRIENDS Owena Harrisa, ekranizaciju romana Johna Nivena smeštenog u vreme Britpopa i godine kada je britanska diskografska industrija zaradila najviše novca u istorijii, dakle 1996. i 1997. godine. To je period gitarskog Britpopa, girl bendova, drum'n'bassa i uspona skandinavske indie scene. Nažalost, ono što je Niven pružio u predlošku je nižerazredni AMERICAN PSYCHO sa junakom koji nema apsolutno nijednu osobinu sa kojom bi se gledalac mogao povezati, između ostalog nije ni dobar u svom poslu.

Kako imamo spoj diskografske industrije i ekscesa svake vrste, poređenja sa VINYLom su neumitna, a bilo je nekih koji potpuno neopravdano tvrde da je VINYL zapravo rip-off KILL YOUR FRIENDS. Ipak, ja bih rekao da nije i to ne zato što nema sličnosti, već zato što je sam KILL YOUR FRIENDS do te mere oslonjen na Bret Eastona Ellisa da bi se samo nadovezivanje na njega moglo suštinski povezati sa njim. A VINYL nema veze sa Ellisom.

Istovremeno, VINYL govori o tome da rokenrol nudi moć da iskupi ljude koji su u svakom drugom pogledu prevršili meru, a KILL YOUR FRIENDS praktično prezire muziku i u njoj ne nalazi apsolutno nikakav kvalitet, niti smisao postojanja svojih junaka. Na zvučnoj slici prepoznajemo Oasis, Blur, čak i Radiohead ali svi bendovi koji se pojavljuju su uglavnom parodije na prave bendove, osim Sneaker Pimps koji u jednoj sceni pevaju uživo i pevaju dobro.

U srećna vremena Britpopa, ovakav soundtrack bi se jako teško uopšte mogao skupiti na jednom mestu ali bi možda neki od narečenih bendova uradio pesmu specijalno za film ili za neki "inspired by" soundtrack. Ni u tom pogledu ovde nema nikakve kreacije.

Owen Harris je solidna faca iz televizijske produkcije i u ovom filmu pokazuje da dovoljno vlada zanatom da snimi svoju kopiju Jana Kounena, ako ne baš i Scorsesea. Međutim, i njemu je kao i piscu smisao žestoko izmakao. KILL YOUR FRIENDS je film koji pokušava da šokira, ali na kraju radi sve ono što smo videli milion puta pre toga.

* 1/2 / * * * *

Pogledao sam THE RIFT Dejana Zečevića, treću produkciju kuće Talking Wolf u kojoj se kao reditelj pojavljuje već afirmisani žanrovski autor i pokušava da ponudi sinergiju svog više mejnstrim senzibiliteta i njihove DTV estetike.

Koncept ove saradnje je u osnovi ispravan, Zečević je sa NEPRIJATELJEM pokazao da može da snimi srpski upmarket film koji ima svoje mesto i na pojedinim manjim mejnstrim festivalima, a ekipa iz Talking Wolfa napravila je kontakte i metod plasiranja svojih filmova na inostrano tržište.

Ideja da se napravi film koji bi estetski mogao da iskorači iz DTV miljea a da zadrži mogućnost da u njemu bude plasiran, svakako da predstavlja budućnost za žanrovski film kod nas, i saradnja TW sa Zečevićem bila je korak u pravom smetu.

Ovo međutim svakako nije žanrovski debi na engleskom jeziku koji se od Zečevića očekivao. Reč je o filmu koji nedovoljno prevazilazi standarde koje su postavili ZONA MRTVIH i MAMULA, sa tom razlikom što je vidno manje zabavan od ta dva naslova jer je opterećen pretencioznom premisom i ogromnom minutažom dramskih scena koje su oslonjene na klimavu glumu i katastrofalno loše dijaloge koji kao da su generisani u nekom programu za ispisivanje najčešće korišćenih replika u šund-filmovima.

U tom smislu, svi oni elementi kojima Zečević vlada bolje (ili je za njih više zainteresovan) nego reditelji ZONE MRTVIH i MAMULE poništeni su pa i gurnuti u deficit time što ovde nema monstruma, nema zabave, a vrlo malo ima i napetosti i horora pa i fantastike, jednim delom jer nema mnogo pokušaja a jednim delom i zato što su te scene mahom slabo urađene.

Ideja da se ne ulazi u ono što "ne može da se snimi dobro" jeste hvale vredna, ali je problem u tome što ni ono što može da se snimi dobro nije na dovoljno visokom nivou da bi zadovoljio publiku spremnu za nešto cerebralnije, čemu ovaj film stremi uprkos scenariju koji je sve sem cerebralan. Ako tome dodamo da ovde opet pa ima zahvata koji nisu snimljeni dobro, ne možemo baš reći da je kempoznost u potpunosti izbegnuta.

U pogledu zapleta, u drugom činu film zalazi u potpunu stagnaciju i neke scene deluju kao da je ekipa izgubila deo scenarija i onda snimala iz više puta neke scene koje je sačuvala. Isto važi i za neke motivacije u središnjem delu filma, kao i za krajnje ravno razotkrivanje "velike misterije".

Pored dijaloga koji su u domenu parodičnog, ni glumačka ekipa nije dorasla ulogama. Monte Markham nije u stanju da pruži baš mnogo i mentalno je odsutan. Ken Foree je korektan a Katarina Čas baš i ne izgleda dovoljno dobro za heroinu ovakvog filma, tako da nema ni tog T & A momenta iz MAMULE.

Sve u svemu, THE RIFT u pojedinim aspektima i deonicama jeste pokušao da bude korak napred u odnosu na ZONU MRTVIH i MAMULU ali na kraju kao produkt, daleko je iza njih. Videćemo kako će strana publika i kritika reagovati na ovo.

THE RIFT nije postigao svoj cilj i spojio mejnstrim žanrovski senzbilitet sa onim što bi zabavilo DTV publiku, ali to ne znači da se unutar ovog produkcionog modela ne treba i dalje kretati u tom pravcu. Možda samo Dejan Zečević nije bio pravi čovek za taj zadatak a neko drugi jeste. Uprkos tome što me je ovaj film demantovao na neočekivano ubedljiv način, i dalje mislim da je ta linija unapređivanja TWP produkcija ispravna. Međutim, ako imamo u vidu da se ovi filmovi prave za tržište, ostaje pitanje, koliko je tržište spremno da prašta ovakva lutanja.

* * / * * * *



Sent from my iPhone using Tapatalk

....i nijednom da opsuješ, a ovaaka kriti...khm...recenzija...
Svaka ćast,svaka ćast na kulturi...

Jedino je typo u oceni, treba da bude * 1/2

Pogledao sam ВОИН Alekseja Andrianova. Reč je o tipično glossy produkciji Fjodora Bondarčuka, u kojoj on igra i jednu od značajnih uloga, čije oslanjanja na scenario filma WARRIOR dostiže razmere rimejka u odnosu na tipičan status rip-offa. Nisam siguran kako je scenarista Ilja Tilkin mogao da se potpiše na scenariju koji je do te mere "tuđi", a nažalost rekao bih da u onim segmentima u kojima menja zaplet WARRIORa nije uspeo da ga poboljša već bi se moglo reći da ga je bitno pogoršao.

WARRIOR je bio upmarket borilački film koji je pokušavao sa spoji socijalnu melodramu sa borilačkom pričom o usponu i uspehu, dočim ВОИН možda sebe smatra takvim filmom, ali je sasvim sigurno mnogo bliži rutinskom martial arts filmu. Ruku na srce, i ВОИН ima puno dramskih scena i po minutraži "karakternog" sadržaja može parirati WARRIORu ali one su mentalitetski ipak vrlo klišetizirane i pojednostavljene, i za Andrianovljev film je bolje kada bi se poredio sa naslovima o kumiteima i undisputedima nego sa O'Connorom.

ВОИН prebačen u okvire nečega čime je svojevremeno vladao Sheldon Lettich umnogome ima mnogo više smisla. Glumačka podela je dobra, glavni protagnosti, braća borci u identičnom sudbinskom odnosu kao u WARRIORu su uverljivi i karakterno i borilački, a neki od jezivih klišea i holivudizacija mnogo manje smetaju ako se sve percipira u BLOODSPORT ključu.

Ako imamo u vidu da je ovaj film od milion i po dolara, uspeo da se isplati u Rusiji zaradivši tri, očigledno je da MMA milje dobro komunicira sa ruskom publikom.

Film inače sadrži i jednu provokaciju prema konkurenciji oličenoj u JESENI SAMURAJA a to je detalj da se glavni junak zove Roman Vojnov. Ali dobro, ako Rusi hoće kavgu, dobiće je.

ВОИН je crowdpleaser koji ima niz estetskih teškoća, ali ukupno uzev, to je film koji zna gde mu je mesto i koji neke američke B i C matrice provodi ambicionizje nego što to Amerikanci rade danas.

* * 1/2 / * * * *

Stari i McTiernan rekapituliraju

https://m.youtube.com/watch?v=DIyYX0PsX3U


Sent from my iPhone using Tapatalk

Gledali smo vas kod Gorislava. Istorija se ispisala u Beogradu.

Гледа ли ко "Аутопортрет" Горана Марковића на РТС? Најбољи потез у каријери...

Mehmete, laskavče, hvala!

Ali, kad smo kod istorije. Jednog dana će mladi geekovi pitati, "Čika Mehmete, gde ste Vi bili, šta ste radili, kada se emitovala druga sezona GOTHAMa?" Nadam se da ćeš ovih dana ispuniti svoju istorijsku odgovornost!

Prva sezona tog Gothama meni izgleda kao obična stripovska serija, namenjena za trunku stariju decu. Ništa posebno u vezi s njom. Kakve li su tek druge DC serije, kad je ova najhvaljenija ispala tako obično.

Ja čekam da je stave na Netflix, to mi je sad opravdanje