The Crippled Corner

[crippled_avenger]

Pogledao sam THE BOURNE ULTIMATUM Paul Greengrassa, courtesy of Ginger & mrkoye.

Kopija koju sam gledao je klasičan property DVD-rip  i mogu reći da je relevantan za procenu filma.

ULTIMATUM je postavljen kao zakljucenje trilogije sa direktnim nadovezivanjem na SUPREMACY, i ne bi mnogo pogrešili ako bi rekli da film ne stoji samostalno, za razliku od SUPREMACY i ja to u principu uopšte ne volim,. Mnoge franšize sam gledao tek od drugog dela, recimo ALIENS i baš sam uživao u tome što sam mogao da ih shvatim i iz sequela. U ULTIMATUMu je to nemoguće i film jako teško stoji samostalno.

Kad je reč o scenariju,  poseban kvalitet filma čini smrtno ozbiljan tretman priče. Najpre smrtno ozbiljna i u svemu tome vrlo uspešna postavka potpuno pulp priče u kojoj su neuverljivosti, kojih je ranije bilo, svedene na minimum. U filmu postoje samo dve situacije u kojima su se meni likovi ponašali neuverljivo ali čini mi se da to čak možda ostatak publike ne bi ni primetio.

U ULTIMATUMu štaviše, i glavni negativac, koji jeste sleazy bastard, ima jednu nekriminalnu nameru već naprosto rat protiv terora vidi kao borbu u kojoj sva sredstva mogu da se koriste, za razliku od ranijih junaka. Štaviše, u filmu postoji jedna situacija u kojoj on sa punim pravom planira da izvrši zločin.

Ceo rasplet Bourneovog lika je postavljen kao najklasičniji hitchcockovski McGuffin, i Greengrass upseva da vodi ceo film u najklasičnijem hitchcockovskom maniru, i što ja najvažnije da ga u finišu zaokruži bez patetike i da ga spoji sa prvim filmom čime ova trilogija dobija odličan smisao.

Na mikroplanu scene su koncipirane sa povišenim nivoom inteligencije junaka na tragu serije 24, i sa polemičkim dijalozima na tragu MUNICHa, tako da ULTIMATUM sve vreme odaje utisak jednog elitnog filma. I zaista, iako ne mislim da je reč o zahtevnom delu, čini mi se da ULTIMATUM pokušava da drži gledaoca uključenim u priču na jedan sofisticiraniji način.

U političkom smislu, iako Greegrass odbija da smesti Bournea u svoj politički korpus, ovaj film nosi jasne preokupacije. Pored svih sumnji u brutalnost američkog rata protiv terora, Greengrass jasno adresuje i pitanje CCTV kamera kojima je premrežena Britanija i koje postaju neizbežan deo svakog novog britanskog filma.

Kad je reč o egzekuciji, film se odmiče od SUPREMACYjeve agresivnosti i bliži je mešavini MUNICHa i UNITED 93. Greengrass u trećem filmu još više podvlači borbu za goli život i više ga zanimaju iznenadni, vrlo realistični izlivi nasilja i oružane borbe nego razvijeni set-pieceovi.

Isto tako, postoji nekoliko situacija prenetih iz SUPREMACYja u kojima Bourne drugačije reaguje nego u drugom filmu i dugačije ih rešava čime se pokazuje evolucija lika i što je najvažnije od svega, to uglavnom nije patetično.

U filmu je prisutan jasan retro design. Greengrassova Evropa izgleda fenomenalno, i njena filmičnost je još jasnija kada akcija na kraju dođe u Ameriku i kada te smore već milijardu puta viđene lokacije i uniformisani automobili za razliku od evropske raznovrsnosti. Retro momenat je najvidljiviji u kostimu, politički novinar u kožnjaku je pravi Euro chic iz sedamdesetih, recimo.

Neuralgične tačke prva dva filma, a to su bile statične scene u štabu sa nejasnim protokom vremena u odnosu na Bornov svet koji ima jasnu dinamiku su sada izlečene, delimično uz upotrebu stilskih rešenja uzvežbanih u scenama kontrole leta u UNITED 93. Očigledno je Greengrass imao veću kontrolu u trećem nego u drugom filmu i to je dalo rezultate.

ULTIMATUM je ovu formu priče o Ludlumovom junaku doveo do maksimuma i svi dalji koraci bi bili suvišni, nadam se da su toga svesni i autori i da će svi eventualni dalji nastavci biti snimni sa novom i svežom ekipom.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Hrvatska i nesvrstanost
Duško ČIZMIĆ MAROVIĆ

Slobodna Dalmacija, 23.08.2007

Mesić putuje na Castrovu Kubu kako bi sudjelovao na summitu nesvrstanih! Premda nije izazvala osobitu pažnju, po mom se sudu radi o najvažnijoj ovogodišnjoj vijesti s inače dinamične vanjskopolitičke hrvatske scene. U grču što ranijeg ulaska u EU, hrvatske vlade pristaju, i moraju pristajati, na tolike ustupke koji bi nam se koliko sutra lako mogli obiti o glavu. Mislim tu prije svega na nekritičko srljanje u NATO pakt za što danas nema ni jednoga valjanog strateškog razloga. Ili ga naše političke elite od javnosti taje...

Da bi nam ulaz u NATO ubrzao prijam u EU, jasno je.

Ali je podjednako jasno da bi nam u pogoršanju svjetskih prilika članstvo u NATO-u donijelo neusporedivo više štete nego što bi nam članstvo u EU moglo donijeti koristi...

Zato je Mesićevo uravnoteživanje hrvatske vanjske politike više nego dragocjeno: i kad je riječ o regionalnom popuštanju u kome se Mesić ponekad doima uvredljivo nepragmatičnim, i kad je riječ o otporu američkim diktatima u čemu se Mesić doima opasno tvrdoglavim, dobili smo predsjednika kome bi tolike hrvatske guske trebale biti više nego zahvalne... Osobito za ovu obnovu hrvatskog interesa za pokret nesvrstavanja. U tom pokretu, koji će uz samoupravu biti upamćen kao glavna pozitivna crta titoizma, Hrvatska je od 90 'samo' promatrač. U doba rata i neposredne ovisnosti od SAD-a, to je bilo čak i više nego što je Tuđman sebi smio dopustiti. Situacija je sada bitno drukčija - Hrvatska stoji puno bolje, a svijet na čelu s Amerikom, puno, puno lošije.
A i mi imamo i pravo i obavezu voditi računa i o vlastitim interesima...


Jedan od njih je i obnova veza s nesvrstanima. Nesvrstanost danas ima bitno drugačiji smisao nego u Titovo vrijeme kad je trebalo preživjeti između dvaju blokova. No, nipošto manji. I premda je Mesić, s osjećajem za mjeru - koji nipošto nije njegova glavna crta - motive svoga odlaska na Kubanski summit sveo na poboljšanje trgovačkih odnosa, to bi se putovanje moglo pokazati jednim od najdalekovidnijih poteza. I Mesićevih, i hrvatskih.

[crippled_avenger]

Pogledao sam GRANDMA'S BOY Nicholausa Goossena, courtesy of mrkoye, i mogu reći da se radi o jednom od zanimljivijih mada ne i uspelijih gross out flickova u poslednjih nekoliko godina.

Reč je o još jednom od B-projekata iz Sandlerove produkcije u kojima on svojim autoritetom pruža priliku svojim manje afirmisanim kolegama da dobiju showcase.

Manje uspelim smatram ovaj flim pre svega zato što nije dovoljno smešan, i taj nedostatak smeha čini da se naravno razotkriju sve slabopsti u strukturi koje uvek postoje u ovoj vrsti filma predisponiranog za smejanje a ne za praćenje priče.

Međutim, s druge strane, film ima vrlo zanimljiv koncept i što je još bizarnije, jako razvijene karaktere koji u autonomniji nego u mnogim uspelim gross out komedijama.

Koncept tridesetpetogodišnjeg stonera koji radi kao tester igara, i posle izbacivanja iz kuće, odlazi da živi kod bake je odličan, umesto da se podsmeva svetu igara i narkomanije,  čita se kao veliko ljubavno pismo ovim marginalizovanim univerzumima i na poseban način ih glorifikuje. I to ovom gross out filmu daje poseban kvalitet.

Međutim, pošto film pored svih ovih pozitivnih stvari nije dovoljno smešan, i samim tim ne ispunjava svoju primarnu funkciju, ostaje kao delo koje može biti zanimljivo samo ljubiteljima i poznavaocima.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

Podsetio sam se filma PRIME CUT Michaela Ritchieja, courtesy of Ginger.

Ovaj film sam svojevremeno gledao na fakultetu i upamtio sam ga kao unikatno ostvarenje i sa novim gledanjem sam se još učvrstio u tom verovanju.

Ritchie je u PRIME CUTu snimio tip avangardnog krimića kojim je po meni zasenio i daleko nadmašio Boormanov POINT BLANK, i to na Boormanovoj vlastitoj teritoriji sa sve Lee Marvinom u glavnoj ulozi.

Umesto hiperdizajniranog urbanog ambijenta, Ritchie smešta Marvina u ruralnu, agrarnu sredinu, jasno se koristeći tradicionalnim holivudskim strahom od pomeranja iz velikih urbanih sredina.

Marvin putuje iz Čikaga u Kanzas Siti da bi uterao duig od lokalnog stočara, kasapina i svodnika, koji je shvatio da je čikaška mafija na umoru i da ne mora da ispunjava svoje obaveze prema njima.

Dešavanja koja nastaju iz sukoba čikaškog uterivača dugova i izopačenog seoskog kriminalca, graniče se sa nadrealističkom i predstavljena su u paklenom tempu.

Ritchie slobodno stupa na teritioriju iracionalnog svojstvenu Hitchcocku kada u sceni potere kombajna za junacima svesno citira scenu sa avionom iz NORTH BY NORTHWEST; odlazi u sfere konceptualne umetnosti kada su žene izložene u torovima kao stoka u sceni kada ih zlikovac pimpuje; plus na dramaturškom smislu svaku scenu u startu postavlja racionalno da bi ona na kraju dobila neki iracionalni obrt što mi je posebno drago pošto obogaćuje prepoznatljive strukture.

U svakom slučaju, PRIME CUT je uz naslove poput recimo CHARLEY VARRICKa, pravi primer avangardnih tendencija u žanrovskom filmu sedamdesetih, baziranih s jedne strane na radikalnim scenarističko-rediteljskim postavkama i s druge strane na perfektnim personality glumcima, kakve su danas nažalost neostvarive.

* * * * / * * * *

P.S.Meni lično je PRIME CUT još bio dodatno zanimljiv pošto sam svojevremeno za diplomski pisao jean scenario koji se zove LOŠ DAN U GORNJEM DVORU i koji je mentalitetski dosta sličan i ekstreman a PRIME CUT stoji kao studija izvodljivosti da takav film može da se snimi.

[crippled_avenger]

Ovih dana sam malo zapostavio igrenjake pošto sam pisao, i gledao ENTOURAGE koja me je oduševila.

No, konačno se našlo vremena i za njih.

U sklopu istraživanja za kapitalni projekat Žike Kišobranca pogledao sam film SB ZATVARA KRUG Miomira Mikija Stamenkovića, courtesy of Kunac.

Reč je o filmu iz 1974. godine, i jednom od retkih eksplicitnih prikazivanja Službe državne bezbednosti na našem filmu. Iako je reč o apsolutno režimskom filmu, upravo je ta politička inhibiranost nešto što mu daje posebnu političku relevantnost pošto se iz matrice onoga što ostaje neizrečeno zapravo prepoznaje sve ono što režim želi da sakrije.

U tom smislu zapravo o jednom društvu mnogo više govore režimski filmovi nego politički angažovani filmovi.

Kada je reč o samom estetskom dometu SB ZATVARA KRUG, taj film je već u svoje vreme 1974. godine bio vrlo arhaičan. U to vreme Žika Mitrović je već u dekadenciji sa UŽIČKOM REPUBLIKOM, to je tada već žešći papa kino, a Miki je drugorazredni predstavnik tog papa kina u tom trenutku. Za razliku od Žike koji je autentičan autor, Mikijev pristup žanru je na nivou naivne replike.

Međutim, ono što je važno to je da upravo upotreba žanrovske matrice čini da SB ZATVARA KRUG bude neobično pitak film, sa solidno postavljenom misterijom i zapletom u kome se pojavi i po nekoliko solidnih preokreta. Ipak, sama egzekucija svega toga je prilično tanka, tako da svi odnosi koji se postave u scenariju u samom filmu nisu do kraja eksploatisani. Inače, zanimljivo je da su scenario pored Mikija pisali i Dušan Perković, čuveni direktor Centar Filma, možda i najveći producent u istoriji jugoslovenskog filma, i Dragan Marković koji je radio OTPISANE, takođe kompetentan žanrovski rad. Perković je inače uživao u pisanju krimića a kažu da je često i ripovao ideje mladih scenarista koji su mu donosili scenarije za krimiće.

Velika je šteta što se nije produžila ta tradicija krimića i špijunskog filma pošto ovaj film pokazuje koliko je to vitalna matrica i koliko pomaže filma.

E sad, kad je reč o kulturfetišizmu, SB ZATVARA KRUG je suviše sveden da bi bio materijal za AUSTIN POWERS ali ima svojih draži tarantinovskog kalibra. Faruk Begoli igra agenta SB koji se zove Stipe. Josif Tatić u najboljim danima igra njegovog kolegu Paju. A Voja Mirić igra njihovog zabrinutog šefa, koji čak u jednom trenutku ulazi u blag konflikt sa Stipom pošto mu ne da da odmah privede osumnjičene.

Što se negativaca tiče, to je još zanimljivija priča. Naime, terorističku ćeliju vodi Felba, specijalizovan za uloge starih seljaka u našim filmovima, čovek sa šajkačom zašivenom za teme. Tim još čini Duško Tadić, inače toliko specijalizovan za uloge milicajaca u našim filmovima da su na snimanju jednog filma mislili da nosi uniformu sa sobom na snimanje; Lane Gutović u najboljim danima, mlad i lep.

Njihova ideologija je mutna. Na početku filma u jednoj jako brzo montiranoj sceni koja se prepliće sa dokumentanim snimcima hidroelektrane na kojoj s sprema sabotaža, vidimo da se sreću noću u nekoj bogataškoj kući u inostranstvu i da se diverzant dovozi crnim "mercedesom", međutim, isto tako svi govore srpski.

Od njihovih inostranih kontakata, znamo još i da pod prismotrom imaju ljude u emigraciji. Film doduše implicira da za ljude nema razloge da budu u emigraciji. Štaviše, lik Dušice Žegarac koji ucenjuju ocem u emigraciji kaže da je nagovarala oca da se vrati ali da on nije hteo pošto je tamo dobio državljanstvo.

U jednom trenutku Duško Tadić objašnjava operativcu iz inostrantsva da nije lako napraviti akcije, "da je sada ceo narod vojska i policija". A opet Felba, kaže Radetu Markoviću, "naš cilj je da podrivamo ovaj sistem." Ali, opet ne znamo u čijem interesu. No, film dobacuje i do današnjih okolnosti pošto Felba u jednoj sledećoj sceni kaže "da će pare stizati dok god ova zemlja bude imala neprijatelje". Tako je, Felba. To i ja kažem.

Dakle, s jedne strane, Miki je konstruisao zaverenike kao tipične hitchcockovske McGuffine, ali sa druge strane ostali su dovoljno apstraktni kako bio održali jugoslovenski koncept nesvrstanosti koji ima apstraktnog neprijatelja.

Inače, u vojnim doktrinama SFRJ ipak se dominantno pripremala odbrana od NATOa. "Mercedes" i kuća sugerišu da napad ipak dolazi sa Zapada.

Međutim, iako govore srpski, zaverenici nisu nominalno ni četnici ni ustaše.

Ono što je naročito zanimljivo to je da se kao sredstvo ucene protiv grupa naučnika koristi njihova izdaja u logoru Mathauzen. Dakle, film sugeriše kako će nas mračne tajne iz NOBa jednog dana dovesti u iskušenje. Isto tako, postavlja se pitanje, kako su operativci-zaverenici saznali za to. da li je to neka naci priča?

Inače, kad smo već kod Hitcha, Miki ima autentičan feel za suspense. Iako se ne može reći da previše vešto vodi film, ima par monenata u kojima uspeva da rediteljski napravi obrise ozbiljno koncipirane scene, a takođe ima i nekih vrlo italo zumova, naročito na Dušicu Žegarac.

U svakom slučaju, SB ZATVARA KRUG je intrigantan film i pravi primer zašto treba ponovo pročešljatinašu filmsku baštinu.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam Fresnadillov 29 WEEKS LATER, courtesy of Kunac, i mogu reći da se radi o izuzetnom sequelu.

Spadam u one koji su voleli originalni film, i nisam nimalo ljut iako mislim da je Fresnadillo u priličnoj meri uspeo da rebootuje franšizu u svom smeru.

Naime, dok je Boyleov film bio vrlo zaokružena celina za sebe, u najboljem smislu na ničijoj zemli između autorskog, socijalno angažovanog filma i komercijalnog žanrovskog filma, Fresnadillo je stilski osvežio sequel, uveo neke nešto žovijalnije a opet tako efektne zahvate koji će sigurno poplaviti žanrovski film u danima pred nama, i uveo je seriju na svoju vodenicu kao što je Greengrass to učinio sa BOURNE franšizom.

Međutim, dok je Greengrass uozbiljio BOURNEa u odnosu na Limana i učinio ga političnim, Fresnadillo je učinio upravo suprotno, 28 NEČEG LATER franšizu je lišio političke pregnantnosti, ali ju je žanrovski pročistio, čemu Boyle nije bio sklon. Dakle, Boyle je bliži Greengrassu iako je Fresnadillo postigao "The Greengrass Effect".

U tom smislu, zanimljivo je da je Boyle svoj film snimio na DVu, dok je Fresnadillo svoj radio na crispy 35mm, uvodeći dosta raskošnih pokreta kamere u priču, uporedo sa shaky cam poterama koje su dopunjene detaljno razrađenim, realističnim specijalnim efektima kojih se ni Cameron ne bi postideo.

Poređenja sa Cameronom se ne završavaju tu. Naime, Fresnadillov film jako vuče na ALIENS zbog te pretpostavke da imamo horor epidemiju koju će vojska držati pod kontrolom, a uporedo sa tim imamo priču o porodici koja čeka da bude kompletirana u okolnostima skučenog urbanog pakla.

Kod Fresnadilla doduše, nije majka u potrazi za kćerkom, već deca za majkom, sa figurom oca koji slabije podnosi virus od imune majke, što je vrlo frojdistička postavka, kao i sa teškom bračnom izdajom koja daje zamajac celoj priči.

Međutim, dok je ALIENS vrlo političan i krajnje sumnjičav prema establišmentu. U ALIENSu čak ni devojčica ne veruje vojnicima, ovde je establišmnet prikazan ambivalentno. U ovom filmu nikome iz vojske ne pada na pamet da zloupotrebi virus, štaviše oni se ponašaju kao da su iz OUTBREAKa i osnovni problem s vojskom je u tome što hoće da pobije sve žive da se zaraza ne bi širila.

Kada je Srđanu nuđen 28 WEEKS LATER, tada je na scenariju bio potpisan samo Rowan Joffe, u međuvremenu su se na skriptu izređala još tri Španca, i sada je to bolji scenario, ali u Joffeovoj verziji, gotovo jedini detalj vredan pomena bio je to kako američke snage odnose bogatstvo iz britanskih kraljevskih domova  sa opravdanjem da od toga finansiraju ceo program repatrijacije Britanaca.

Toga recimo ovde nema. Potpuno je zanemaren taj sociološki koncept opustele zemlje u koju se sada vraćaju njeni građani sa puta.

Društveni problem je sveden na život u izolaciji zlatnog kaveza u odnosu na veliko neistraženo prostranstvo koje je nekada bilo civilizacija.

Iako je dakle, film mogao biti inteklektualno i politički kaloričniji, ne moe mu se osporiti da je izuzetno energično realiziovan, i da se na smenu generišu autentičan suspense, sa odličnim jump scareovima, za koje je naročito zaslužan agresivan miks tona. 28 WEEKS LATER je naročito baziran na tonu i to treba imati na umu pri selekciji kopije na kojoj će biti gledan.

U svakom slučaju, Fresnadillo je u svom holivudskom debiju prevazišao svoj španski rad i napravio jedan zaista izvanredan sequel koji je uneo dosta sveže energije u žanr.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Kathryn Bigelow na setu HURT LOCKERa

[crippled_avenger]

Danas sam se video sa Milanom i kroz razgovor sa njim sam se podsetio na jedan film koji sam gledao ovih dana ali sam ga potpuno zaboravio pa nisam stigao da ga izrespektujem na Crippled Corneru.

Reč je o filmu NEXT Lee Tamahorija, courtesy of Ginger.

Ovde je stvar vrlo zanimljiva pošto je to film koji bi po definiciji trebalo da nas sve kolektivno zanima na Forumu, pošto je reč o visokoprofilnoj ekranizaciji važnog SF pisca koju radi jedan vrlo emancipovan reditelj.

Međutim, kao i sam film koji je izašao u senci Cageovih brojnih recentnih posrnuća, odnosno Tamahorijevog ultrabizarnog skandala kada se prostituisao na ulici, tako su i anticipacija i reakcija na film prosto presahli.

Iako ga kritika nije dočekala baš na nož, film je prošao katastrofalno u bioskopima, uprkos tome što se u najmanju ruku očekivalo da će mediokritetski proći.

To je zanimljiv slučaj pošto mislim da je ovo film koji bi možda, u nekim okolnostima da cage malo bolje stoji, mogao da odradi upravo taj mediokritetski posao na blagajnama.

Ono što je osnovni utisak koji provejava o filmu jeste da je Dickova izuzetno filmična premisa potpuno zapuštena u Tamahorijevoj realizaciji. Iako se tamahori trudi da vrlo angažovano i energično snimi ovu priču, on sve do same završne sekvence nije osmislio autentičan kinematografski način kako iskazuje Dickovu postavku da glavni junak može da vidi dva u minuta u budućnost, što je nedopustivo, pošto sve van te premise je ispod nivoa ne samo savremenog filma nego i nekih arhaičnijih žanrovskih konstrukcija iz pedesetih.

Otvaranje u Vegasu i zbivanja po američkoj provinciji su na nivou nekog B-filma sa nekom nekadašnjom theatrical zvezdom, izuezev jedne potere na litici koja je opterećena jako slabim CGIjem (što samo pokazuje da je film u nekom momentu abortiran čim su takvi efekti pušteni u finalnu verziju), da bi obda u poslednjoj trećini NEXT postajao na momente čak i odličan, pošto deluje skuplje, još bolje režirano i što je najvažnije Tamahori počinje da filmski izražava neobično stanje svog junaka.

Dick nije imao puno sreće sa ekranizacijama, ali Gary Goldman koji je pisao ovaj film sa još nekim saradnicima sa bogatim iskustvom u akcionom filmu, ima potpis na TOTAL RECALLu najboljoj Dickovoj adaptaciji, koja doduše ima više Verhoevenov nego Dickov pečat, pa je samim tim i očekivanje od ove adaptacije bilo veće. Ali, ona ga naravno nije ispunila.

Zato NEXT ostaje negde na nivou PAYCHECKa, s tim što posle PAYCHECKa više nisam želeo da gledam Wooa dok bih Tamahorija posle NEXTa ipak opet gledao.

* 1/2 / * * * *

P.S. Serghej Trifunović u filma ima malu ulogu kao jedan od asasina mutne terorističke organizacije, čak i opsuje na srpskom, uključen je u dva dobra akciona set-piecea, kao Robert Patrick u DIE HARD 2.

[crippled_avenger]

Pogledao sam THIS IS ENGLAND Shane Meadowsa, courtesy of Ginger.

Shane Meadowsa sam zapamtio posle filma 24/7 na Autorskom festivalu kao osrednjeg reditelja i čini mi se da u međuvremenu uopšte nije napredovao, pa čak i da je nazadovao u odnosu na to.

THIS IS ENGLAND je jedan od onih filmova koji osporavaju moje poverenje u britanske reditelje kao tradicionalno pismene filmotvore koji uvek drže neki nivo.

U ovom filmu Shane Meadows pre svega isporučuje krajnje nepismen film u kome se smenjuju neuspeo naturalizam i momenti stilizovanog akcentovanja, dokumentarni snimci i muzički pasaži, i sve to čini jedan jako naivni stilski pastiš koji u miljeu engleskog filma ne može da prođe.

Iako THIS IS ENGLAND u sebi nosi seme zanimljive istorijske rekonstrukcije, Meadows u tome ne uspeva da istraje već utapa film u ispraznim, nemuštim idiosinkrazijama nezanimljvih karaktera koji su suviše lišeni duhovnog sadržaja da bi bili zanimljivi gledaocu a suviše marginalni da imali ikakvu ozbiljiniju ulogu ili barem bili marionete tako intenzivnog istorijskog trenutka.

Meadows takve karaktere smešta u predvidljive situacije i sve scene kreće iz opšteg mesta, bez ikakvog napredovanja u odnosu na rutinski dramaturški postupak.

Kad je reč o karakterima, ono što je Zombie za hillbilly milje, to je Meadows za englesku palanku. THIS IS ENGLAND ima upadljivo odsustvo  normalnih junaka, a sve u korist nekih pseudo-pitoresknih likova sa margine, čoja se frikovitost potir upravo zbog nedostatka normalnih, artikulisanih likova.

Sportadične zanimljive scene, kao što je recimo dolazak predstavnika Natonal Fronta u njihovu zabit, čine da ovaj istorijski komad malo živne.

Prava je šteta što ovaj turbulentni period, kada recimo laburistička partija po prvi put zbog pritiska trockističke frakcije dovodi svoj unutarpartijski konsenzus u pitanje, kada uostalom u Allan Mooreu, sazreva V FOR VENDETTA, nije dobio bolji tretman na filmu.

* 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pošto je krenuo revival dečjeg filma ( http://dobanevinosti.blogspot.com/2007/09/mala-deca-mala-briga.html ), anticipiram da će se ubrzo stvoriti tržište za dečje smash hitove ovog tipa, pa samim tim da će biti potrebni i sequeli, evo jednog predloga...

AGI I EMA 2: UBRZANJE

Tetka kuje zaveru sa Agijem: ako on ubije svoje roditelje, ona će mu dozvoliti da joj pipa grudi. Ali kada Agi počini to što mu je tetka tražila, ispostavlja se da je ona plod njegove mašte, i Agi završava u Domu za maloletne delinkvente. Tamo ga jedan stariji romski dečak uzima za ljubavnika. Posle puštanja iz doma, neškolovan i seksualno zlostavljan, svestan da svi žele samo njegovo malo telo, Agi postaje žigoolo i tako se ponovo sreće sa Emom.

[Plissken]

Vise bih voleo da vidim slatkog Agija u nastavku kultnog fetish pornica "Pissing Pygmey In Chains"...

[crippled_avenger]

Pogledao sam BAND OF THE HAND Paul Michael Glasera, courtesy of Ginger.

Reč je o neuspelom pilotu koji je pušten u bioskope i otud film ima tako neobičnu strukturu.

Naime, film se otvara kao neka omladinska drama o delinkvenciji, da bi se potom pretvorio u survivalističku priču u kojoj mladi delinkventi prolaze obuku preživljavanja u močvarama Južne Floride, da bi se zatim tačno na pola, negde tamo gde bi se sekao film na dve epizode, svi preselili u Majami, počeli da preuređuju kuću u getu i ušli u sukob sa lokalnim narkobaronima.

Potpuno je jasno zašto ovaj pilot nikada nije prihvaćen, i razlog je u tome što nije nudio naročito zanimljive mlade likove, iako je producent Michael Mann očigledno hteo da napravi neku vrstu mladalačke odmetničke replike MIAMI VICEa, pa je zato to sve režirao Starsky lično, Paul Michael Glaser, čovek čija životna priča po svojoj bizarnosti prevazilazi sve što je ikada režirao.

S druge strane, ni film nije dobar, pošto je evidentno sklopljen od dve epizode.

Naročito iritantan je naravno segment u močvari u kome se junacima dešavaju potpuno nezanimljive strai i pishološki procesi tokom tog nekog bondovanja i nadmudrivanja sa ramboidnim vaspitačem indijanskog porekla.

Kada stvari pređu u Majami, onda i Glaser kreće put MIAMI VICE ispoliranosti. Poseban kuriozitet je soundtrack na kome se pored Bob Dylanove naslovne pesme nalaze i opskurni new wave sastavi The Reds i nešto manje ospkurna supergrupa Shriekback, odnosno gitarista grupe Police Andy Summers koji svemu daju tipičan 80s feel.

Uz muziku, određeni kvalitet filmu daju i energične urađene akcione sekvence.

* 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Zanimljiv tekst sa Just Blazeovog bloga koji delimično objašnjava pitanja semplovanja:

I didn't really want to do this at first. I've seen a lot of what's been going on the past week online and what's been said by various folks and media outlets. As I'm sure most of you can see, I'm not really the type to care what people may necessarily think of me, there's more to me than you'll ever know. However I'm doing this because at this point too much has been said about a situation that I am very involved in, some of it said without complete information and/or speculation. Add to that that there are a a lot of people that honestly just want to know what in the world is going on with this album, and have patiently waited for it for a few years now. That being said,  there is also sensationalism in every aspect of journalism, be it print, television, or the internet and I've been asked by a few outlets to respond to what's been happening. However,  I'm not going to let anyone read  someone else's take on my opinions and facts. I'll take the time to type it myself.  I can't addess everything that's happened over the past 3 years, and I dont think I need to... yet  Some things do need to be cleared up however. With THAT being said, this may end up being a very long read. Take it or leave it, some of you may just learn something.


As far as Saigon's infamous Myspace blog entry, and its subsequent removal, he stated that he took it down because It offended me and I didn't understand why he would say what he said. That.... isn't exactly the case.. it's actually not at all. Don't take that as me calling him a liar by any means. To me that means he was either too frustrated to really read it thouroughly (understandable) or.. well I can't think of another reason.  I have no vested intrerest in his feelings towards the label, I wasn't even mentioned in his blog, so there was nothing fo rme to be offended about. To sum up what I said in my email to him, I explained that I didn't understand why he would post that NOW. Now that the album is pretty much done, and the only issue holding up the release of the first record is a sample clearance issue, which Craig Kallman (President of Atlantic) is personally handling directly with the sample's publishers, as well as the management of the group that was sampled. Please believe that does NOT happen very often, especially not with a new artist who has not sold one record. It's usually "Well replay the sample or make a new record" If this man is going out of his way to personally get this cleared, and we (myself and Saigon) just had a short meeting about this the night before and you know exactly what is happening and who is working on what, why would you go out and slander the company  he runs in the middle of him trying to negotiate something on YOUR behalf? It's kinda like going out and sleeping with your lawyer's wife the night before he's about to represent you for a murder case.  You're asking to get buried. These are the people that once this record DOES get cleared, have to work, push, and market it. We don't make pop/crunk/rock/dance/snap rap, so we already have an uphill battle.. let's not make it more difficult for ourselves. I dont care what you personally think of the man, but now is not the time to go and kick up dirt when they are in the middle of working out something for us to finally release a record.  6 months ago? I would have understood completely, right now? Let them do what they are trying to do so we can wake up to some good news about the record being clear to release, as opposed to me being woken up at 9am because the president is pissed about your blog, when hes trying to clear your sample personally.  You may not be entirely wrong,  and I actually agree with a LOT of what you said.. but I feel now isnt the right time for it.

Moving on from that, the next issue.. you guys may be asking, "well why are you guys just clearing a sample for a record that was done supposedly 2 years ago?"  To be more exact, the BEAT was created in LATE 2005, the song went thru a LOT of incarnations before it ended up in the current form ( a few months ago) . I can think of  4 different versions of the song just off the top of my head, different lyrics for each one. Now let's put this in real perspective here: If you have recorded a song more than once, more than twice, more than three times. What does this mean? You think the song has potential, but something is mising, whether its the performance, the production, or a combination of both, something somwhere is missing. However you are pusihng along in the hopes that it will come together. Now, for those of you who don't know. The process of clearing samples costs money. You're not just calling up James Brown's estate and saying, "Hey, we want to sample one of your songs, how much?" There are lawyers, publishers, managers and sample clearance houses involved. Sample clearance houses are companies that you submit your song to, along with the song you sampled, and they will do research (if necesarry), track down everyone and anyone that would have any say-so in the record (not always easy)  and coordinate  terms between all the parties involved. And... they don't do it for free, even if you get denied. Anyway, back to the previous point, being that this costs money AND time, you are not going to start clearing a sample as soon as you make a beat, and you aren't going to clear it once you start recording, you are going to clear it once you have an idea that the record is something you definitely want to use. Now, BEFORE I was even 100% positive that this record was a keeper,my management went ahead and started the process of clearing the sample because it was a big name artist (more work), and  I felt it was something that had TOO much potential and was determined to make work. (Pretty much just violated my own rules there) That being said sample clearance on that record (and just about every other record we knew we were keeping) started a pretty long time ago, at least a year I'd say. And they were all cleared. So why is sample clearance holding up this record now? Being that we were on the job and well prepared? Am I  just B.S.ing you here? No... I have two words for you:

Don Imus

Not long after the Imus incident, we recieved a phone call that the management of the group we sampled was requesting a copy of our song's lyircs for review. Once i thought about it I said to myself.. "We are sampling an all-american rock-band.. "good 'ol boys" so to speak. They have tons of money and dont really need ours ( I was suprised it cleared to begin with),  and they are asking for lyrics... and everyone is scrutinizing rap lyrics thanks to this Imus guy...we're screwed" Sure enough they came back and denied the usage based on what they had read. I offered to release it as a "clean version only" record (see: Streets is Watching) They asked for a version of clean lyrics. Then they decided they couldnt really understand everything that was being said and would get back to us.  Now... you're saying, but the sample was already cleared right? Well yes.. and no. There are two sides to clearing a sample. You have publishing and master usage. In most cases the songwriter (sometimes the artist) owns part or all of the publishing, while the record company is the owner of the masters. (Cash Money's ownership of their masters is part of what made their deal so historical when they signed, it almost never happens) In our case, the publishing had cleared, but we discovered later on  that this artist actually has 50% ownership of their masters, so they had a right to come back and deny their PERFORMANCE from being used, even if they don't have any rights to the song itself. (see: Jay-Z sampling Paul Anka's version of "My Way" not Frank Sinatra's) Translation: If we can replay the sample, we can still use it, but we cannot sample from the master owned by the label/artist. Plans were immediately put into place to start replays and interpolations, but obviously, nothing can be released until we have a final decision from the group as to what they will and will not allow at this point. This is a prcoess that unfortunately can take some time and I don't have the privilige of saying "It's for Jay-Z" this time. That doesn't mean we sit around and wait forever, if all else fails with that record, we do have another record to go with very soon, just not the one we hoped to set up everything with and changes to the gameplan will have to be made.

Now, does this all sound like people sitting around doing nothing? I don't think so, maybe some of you do. Your opinion.  It's unfortunate when you work so hard for something only to have a last minute incident like that stop plans you have been putting together (and had clearance on).  There is so much more to this sublject, but I've said a lot already and I'm sure most of you can get the basic idea, which is all I'm here to give. Otherwise I'd have to write a book about the making of this album. It really has been a saga of ups and downs..

Another thing I saw, which I have to admit personally bothered me was, "Just Blaze ate the budget".  Let me be clear here... There is not, and has never been, any budget whording on my end. Depending on what I'm working on, I charge anywhere between 50 to 80 thousand a beat. I'm not even charging half of my full rate here, I think it is in the area of 30? And that is for 6 songs produced by me. That's all I'm contracted for. However, let me run down the song list.. (Here's your partial tracklisting kids: Clap, Dont You Baby, A Better Way, Friends, The Truth, The Invitation, Preacher, However Do You Want it (aka Chilly Boom). Thats 8 songs, and I think I'm forgetting something, thats also not counting my additional production on other producer's songs, and some skits that are songs in themselves.  Let's not forget Letter P, Don't Do That, and another new promo record that will be straight to internet video soon. That's 11... and I still may be forgetting something..  So how do I get paid for these additional records? Simple, so far, I haven't, and probably won't.  Is what it is, I'm not complaining, it's part of all of us working for a common cause. Then there are the side artists, such as Faith Evans, Bun B, Swizz Beats,  Jay-Z and others.. these folks came thru for me and  for the most part I made these situations happen for none  or next to no money, But in some cases i had to come out of  MY  pocket in one form or another to make these things happen...  not  "the budget"

Oh wait, but I own Baseline Studios, where most of the album was recorded. I gotta be caking off that end then right?  Wrong, people. We did a flat fee of something like 50 thousand for the studio for however long it took for the album to be recorded. Now you figure most commercial studios charge 2 grand a day. Let's say I charged a dsicounted rate of $1,000. That would add up to be about.. 50 sessions? We've been recording what 2 years minimum? We've done way more than 25 sessions per year. How is the studio being paid now? Simple: It's not. I'm paying out of my pocket for sessions now. Utilities, power, staff,  engineer, etc. when it comes to Saigon sessions.  When you have an artist who is a bit of a perfectionist and wants every single line, nuance, ad-lib, chorus, etc to be 100% on point, it's obviously going to take time.  I'm not mad at that by any means, i actually appreciate that dedication,  but that's  the finiancial reality of it. Some of that is partially my fault for not always being at sessions and just saying "HEY! that ad lib is ok.. you dont need to do it agian.." and I can admit that with no problem. I think I definitely underestimated the needs of a new or unexperienced artist in this situation at times. I went into this situation thinking I was going to have a lot more than I had though. Especially help, such as A&R's etc. Like Sai said, Hip Hop did leave, and Sickamore does come through the studio here and there to help out, but for the most part, as far as the studio is concerned, it's just been me, with Neysa (my manager) helping run that end. So yeah.. Eating budgets? Sorry, Not me. Lastly, a lot of that sutff you guys heard on those past few mixtapes? Also recorded and put together at  Baseline, mind you there is no "mixtape budget" at Atlantic. Guess what that equals... $Free.99!  Sidenote: the album was not done 6 months after the deal was signed.. not even close..  If it was I'd probably have killed someone by now.. Maybe that was frustration talking, I guess.

How do I feel about Atlantic? I have mixed feelings about certain things. I DO feel 100% that once it  picked up the little bit of steam it had, they should have gotten behind "Pain In My Life" Regardless of whether or not they thought it was a great song or understood it. That record got Saigon spins on Hot 97, rotation on BET, a FULL WEEK of hosting Rap City (who else has that? 50 i think?) and MTV exposure. And that's without a single person  pushing a button on it in the building. Off the strength of the record itself, with a little push from us internally, that record got a lot more going for itself than the label ever thought it would. So if I was the label and saw that, yeah, I'd have taken advantage of the fact that this record was moving itself and could possibly go a little further with some help from the building, it would have definitely accelerated things.  I'm not saying bet the office on it, it wasn't that kind of record, but just  put some real work into it and see where it goes.

I also do think they may not get the project 100% because it goes against a lot of what popular music is today, and of course the music business is.. the business of selling music.So if they are not sure if something will sell, they will be a little hesitant to jump on something, but at the same time, they have had enough faith in us to let the project continue and come by every few months to see where it's at because they DO want to put something out. I mean they spent money, they'd want to make it back at bare minimum right? At our last meeting,   we finally came to a common ground on some records, Records that we felt didn't sacrifice anything and were good music... period.. and that they would finally feel comfortable pushing the button on..  Then came the man with the nappy headed hoes.... However, we should actually know the fate of that record tomorrow so keep on the lookout. Whatever record it's gonna be, it's coming much sooner than  later.

I've said a lot and I could really go on about this for another 5 pages because there is SO much more to this story and a lot of other things I have an opinion or stories behind but I'd be here until tomorrow.  You guys don't want to read all that, and not all business needs to be public anyway, so I hope what I have said has clarified or expanded upon some of thie things you guys may have read, heard , or even asked yourself.

FYI: I've never been the type to rave on about the greatness of  something I've done. The people and the fans decide  artwork's greatness. So when this album does come out, all i can say is I hope you apppreciate and enjoy it for what it is.. good hip hop music...

Let the media orchestrated divide and counquer begin! (not)
jb@themegatrondon.com

[Meho Krljic]

Zaista zanimljivo. Čovek prosto zaplače kad pomisli da se nekadašnja gerilska taktika pretvorila u ovakvu birokratiju

Ako ništa drugo, andergraund se i dalje drži principa krađe. Kao recimo Aaron Funk koji je semplovao Vuka Draškovića (kačio sam ovde tu pesmu onomad)....

[crippled_avenger]

U stvari Beastie Boys su sve poremetili svojim ekstravagantnim semplovanjem. Inače, ma snimanju MUSE-SICK-N-HOUR Public Enemy su bili okruženi advokatima, upravo da bi rešavali pitanja semplova i od tada su prestali da ih koriste.

Ubrzo su semplovi prestali da se koriste negde u to vreme.

Upravo su Kanye West i Just Blaze vratili sempl na velika vrata sa Jay-Zvom BLUEPRINTu.

[Meho Krljic]

Ne baš sasvim tačno. Još na He Got Game (1998.) imaš prilično semplova, i to sad samo ovako iz glave mogu da se setim Montija Normana (James Bond tema, naravno) i Archie Sheppa (ne sećam se koja je kompozicija, ali mislim da je sa albuma Fire Music), a kasniji albumi su prepuni semplova.

Ali, da, cela igra je postala daleko skuplja i ozbiljnija posle osamdesetih kada je počela. James Brown je u ono vreme imao tim koji je samo pratio nova hip-hop izdanja i pripremao tužbe u slučaju da odbiju da mu plate harač na korišćenje semplova... A moš misliti u devedesetima kada je tehnologija omogućila znatno ozbiljnije semplovanje....

Kolko se sećam, kada su snimali drugi album, Kanda Kodža & Nebojša su od strane devedesetdvojke bili prinuđeni da poizbacuju semplove jer izdavač nije bio spreman da uđe u avanturu oko clearancea, a ložili su se da album ide u međunarodnu distribuciju...

Ovi veliki hip-hop likovi (Jay-Z, Eminem itd.) su 'vratili' semplove na velika vrata u ne u hip-hop već eventualno u svest najširih masa. Odgovorno tvrdim da su hip-hop, techno i drugi elektronski producenti bez prestanka koristili semplove sve vreme u svojoj muzici, ali nema svako keša da plati clearance za, na primer ceo refren 'Dream On' od Aerosmith, kao što je Eminem uradio i napravi instant-hit (mislim, nije on napravio pesmu, nego Dre ili već neko, ali on je izvođač). Uzmi recimo na primer prvi album Company Flow iz 1997., 'Funcrusher Plus', možda NAJBOLJI hip-hop album devedesetih (a ovo kažem uz punu svest šta je sve izašlo tokom te decenije) - on je krcat semplovima, ali ako su se i smarali sa clearanceom, sumnjam da je Rawkus potrošio više od šta ja znam, 50,000 dolara za sve semplove na gomili, pošto su uzimani od Ultramagnetic MC's i Alejandra Jodorowskog... Kad se to uporedi sa ovim što je Just napisao gore (da naplaćuje jedan bit 40,000 dolara), i setimo se da je El-P ceo album ionako napravio u svom podrumu, na jeftinom sempleru, to stvari malo stavlja u perspektivu...

[crippled_avenger]

Kada kažem prestali da koriste, msilio sam na smanjivanje, ne na potpuno ukidanje.

Zanimljiv je Justov cenovnik. Između 50 i 80 hiljada dolara po bitu je dosta skromno, zar ne?

Ako imamo na umu da jedna turbo folk pesma košta 8 000 evra, doduše, sa tekstom i snimanjem, očekivao bih da Just uzima više.

Naime, iako znam da on može da napravi puno bitova tokom godine, on mora da se drži izvesne ekskluzivnosti, što znači da ne sme da preplavi tržište bitovima. Treba videti koliko bitova, Just isporuči godišnje.

BTW, jesi li čuo tog Sigona, njega svi nešto hypuju kao novog Talib Kwelija?

[Meho Krljic]

Joj, nisam... Skinuće se... Trenutno trošim neke Hyphy kompilacije... Pisaću o tome na blogu kad stignem...

[crippled_avenger]

Pogledao sam THE PRODUCERS Susan Stroman, courtesy of Ginger.

Kao fan prvog filma, uživao sam u ovom ne rimejku, već ekranizaciji Brooksove brodvejske postavke izvornog scenarija.

Stroman u režiju donosi pre svega svoju koreografsku ekspertizu, ali ne uspeva da pobegne od pozorišnih korena ove interpretacije PRODUCERSa. Međutim, pošto je Brodvej toliko napredovao, reč je o ekranizaciji spektakla koji apsolutno dostiže mjuzikle iz starih Technicolor dana.

Pa, ipak, da je malo prevaziđena teatralnost, da je završna numera u kojoj glavni lik prepriča ceo film skraćena, THE PRODUCERS bi bio remek-delo.

Ovako nije remek-delo, ali je odličan film, spektakularan mjuzikl koji će imati dug život i posle primarne eksploatacije.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

Ovih dana stižem da gledam filmove ali ne i da pišem o njima.

Pogledao sam IMPULSE Grahama Bakera, courtesy of Ginger.

Graham Baker je režirao ALIEN NATION a o IMPULSEu sam godinama slušao kao o vrlo zanimljivom, marginalizovanom filmu.
Kada se bude podvukla crta. videće se da je Baker ostvario zapravo prilično respektabilnu karijeru u žanru, ali da nažalost zbog rada na ničijoj zemlji između A i B produkcije nije uspeo da se nametne na neku poziciju koja bi mu omogućila veći kontinuitet.

IMPULSE funkcioniše kao invertirani INVASION OF BODY SNATCHERS, i govori o mestu na američkom Srednjem Zapadu u kome ljudi odjednom počinju neumereno da iskazuju svoje emocije i nagone, što dovodi na naglih izliva najneverovatnijih potreba, među kojima su iznenadni ispadi, saobraćajni prekršaji, nasilje, pljačke, remećenje javnog rada, ...

Jedna od prvih žrtava talasa je i majka glavne junakinje koja dolazi da je poseti, i njen muž, inače lekar, počinje da istražuje o čemu se tu radi, pošto je neinficiran tim ludilom koje hvata seljake.

Baker je snimio vrlo zanimljiv, koherentan i sporadično napet film, čiji je osnovni problem u tome što je prilično epizodičan i nema jasan zamajac priče koji bi povezao čitavu celinu, pa samim tim između pojedinačno solidnih epizoda nastupaju neinteresantne faze.

Baker vlada svim bazičnim stilemama postnovoholivudskog žanrovskog filma, i sve je vrlo efikasno i jasno realizovano. Meg Tilly je uz "sestre" Lynn, član verovatno najbitnijeg sestrinstva za mene i zanosna je kao i uvek, i gradi auru junakinje kojoj bi stvarno bilo ružno da se desi išta nažao, što sve ređe srećem.

U svakom slučaju, IMPULSE nije naročito značajan film ali je opravdao moja očekivanja od cenjenog kurioziteta.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Link do mojih omiljenih patika u omiljenoj seriji...

http://www.myairshoes.com/nike/nike-entourage-air-force-ones.html

[crippled_avenger]

Pogledao sam WRONG TURN 2 Joe Lyncha, courtesy of Kunac.

Iako sam veliki fan prvog filma i očekivao sam da će nastavak prevazići DTV standarde, mogu reći da mi je nastavak bio bled i pomalo dosadan. Iako, Joe Lynch prevazilazi DTV nastavke isto onoliko koliko je Schmidtov WRONG TURN prevazilazio tadašnji revival backwoods slashera, to ipak nije dovoljno da bi se WRONG TURN 2, izuzev u okvirima svog produkcionog geta smatrao izuzetnim filmom. Naime, Lynchova režije nije toliko moćna kao Schmidtova, niti su likovi dovoljno zanimljivi kako bi klasičan tip inbredi protiv putnika namernika - koncept mogao da ostane svež i relevantan.

I baš zato, iako je pun obračuna, gorea i akcije, WRONG TURN 2 deluje poprilično ravno i monotono.

Naravno, moguće da je stvar i u kilometraži, pa i u tome da konačno treba priznati sebi da se WRONG TURN 2 sigurno ne pravi za ljubitelje i poznavaoce već za neupućene klince željne dobrog splattera i da ga čak i treba podržati kao ulaznicu nekih širih omladinskih krugova u naš košmar.

Ipak, meni se čini da sam svoju ulaznicu odavno kupio.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam MR BEAN'S HOLIDAY Steve Bendelacka u zaista pimpin' ambijentu bioskopa Mali Odeon.

Ovaj film bi bio sasvim rutinski sequel, malo slabiji od prethodnog filma, jako baziran na njegovoj koncepciji, i sl. , da nije snažno baziran na tradicijama neme komedije, i da sene dešava u Kanu, i da čitavi set-pieceovi nemaju Rowana Atkinsona koji juri kokošku, hode zatvoren u poljski WC i prekida snimanje ratnog filma, što jasno asocira nanašeg dobrog Nemanju Kusturicu.

Sa ovim stilemama koje Bendelack unosi i film i koje jako liče na Kustine interpretacije klasičnog slapsticka, dolazimo do istine da bi Kusta u stvari bio idelan reditelj filmova o Mr. Beanu, a da se ovaj nastavak pošto se u samoj završnici dešava na kanskom festivalu zapravo i mora povezati sd Kustom kao laureatom tog festivala.

Bilo bi zanimljivo pitati bendelacka da li je ova polemika svesna i koliko je svesna, ali u svakom slučaju lepo je videti našeg autora čiji rad odjekuje u internacionalnoj areni.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam MURDER PARTY Jeremy Saulniera, courtesy of Kunac.

Pokušao sam bio prvo da gledam HATCHET ali sam posle sedam beslovesnih minuta odustao i odlučio se za ovaj ultra indie film, koji bi se u nekoj malo slobodnijoj interpretaciji mogao nazvati i hororom iako od horora preuzima samo formu a namere su mu sasvim drugačije.

Naime, MURDER PARTY je vrlo zanimljiv underground film koji koristi strukturu horora ne bi li plasirao uspešnu kritiku savremene umetnposti i to dva njena aspekta. Jedan je kreativni aspekt gde auotir osuđuju demienhirstovsko oslanjanje na fiziološku ekstremnost i neumetničke događaje, a drugi je organizacioni pošto film kritikuje besramnu zavisnost umetnika od raznih fondacija i mecena, kojima se besomučno dodvoravaju.

Tako i ova priča o naivnom radniku njujorškog Parking Servisa koji naivno uzima pozivnicu za halloweenskei Murder Party da bi se ispostavilo da ga tamo čeka nekoliko mladih umetnika koji bi ga rado ubili u sklopu svog umetničkog rda i njihov djabolični mecena od koga im zavise stipšendije i koji sve nadfgleda.

MURDER PARTY nudi sasvim dovoljno vrlo solidne hack'n'slash zabave za sve one koji nemaju odnos prema problematizaciji savremene umetnosti.

Međutim, namere ovog filma su drugačije i to ga čini vrlo uspelim ostvarenjem koje funkcioniše na više nivoa.

Film je snimljen u vrlo oskudnim uslovima, vrlo lako je mogao biti snimljen kod nas, i ponovo pokazuje da je ključ niskobudžetnog filma u mudrom postavljanju rediteljskog koncepta.

* * 1/2  /  * * * *

[ginger toxiqo 2 gafotas]

...in my book, MURDER PARTY je svakako i značajniji i zanimljiviji po ideološkoj bagaži koju ponosno pokazuje (a koju je mudro i precizno predstavio Crippled Avenger u prethodnom postu!!!) nego po samom izvođenju...meni bi lično prijalo malo više mahnitosti, ali,uprkos mikro-budžetu, ovaj grupni rad ostaje an honest effort, pohvale vredan...


***zanimljivo bi ga bilo double-bill upariti sa donekle srodnim, Scorceseovim beskrvnim, so 80s uratkom AFTER HOURS... just for kicks!!!

[crippled_avenger]

Da, u suštini MURDER PARTY je karakterističan po lucidnosti svog drugog plana, koji leči sve tegobe prvog plana.

[crippled_avenger]

Gledao sam 1408 Mikaela Hafstroma.

Sticajem okolnosti spadam među one koji dosta očekuju od ovog švedskog reditelja koji je u svojim švedskim danima pokazivao izuzetnu zanatsku kompetenciju. Sa prelaskom u Ameriku, nastavlja da pokazuje tu egzekutorsku ekspertizu u striktnim žanrovskim uslovima, i naslovima koji pomalo odstupaju od žanrovske matrice kao što su DERAILED i 1408.

1408 je ekranizacija Kingove priče koju nisam čitao i ne mogu da imam odnos koliko je Hafstrom ispunio potencijale priče.

Međutim, ono što mogu da prepoznam to je da Hafstrom radi na tragu jedne druge Kingove ekranizacije, i to Kubrickovog SHININGa. 1408 deluje kao apdejt SHININGa, u filmskom smislu, i ne znam da li ta analogija stoji i i na literarnom planu, pa u to ne bih ulazio.

Međutim, 1408 izgleda kao SHINING za decu sa preekspresivnim i preeksplicitnim potonućem u onostrano, negde na razmeđi dečjeg filma i neke racionalizovane lynchovštine.

Sve je dodatno pojeftinjeno na planu scenarija pošto junak ima žešću traumu iz prošlosti koja se naravno najeksplictnije moguće pojavljuje u njegovim delirijumima i malo deluje kao lobovanje u odnosu na njegovu već komplikovanu situaciju u susretu sa ukletom sobom.

Doduše, imajte na umu, meni je daleko najneomiljieniji rukavac horora onaj koji govori o prostorima kojibude čovekove strahove. To mi naročito ide na nerve.

Cusack se trudi da ne preglumljuje, mada povremeno ulazi u stanja overplaya smeštajući svoju klasičnu ciničnu nerdy slacker personu u novu priču. Međutim, 1408 jeste veliki glumački zalogaj, maltene CAT AWAYovskih razmera s tim štio je ovo ipak kraći film i proporcionalno Cusack ima više screentimea sa drugim glumcima nego Mr. Hanky tamo.

Uz sve nedostatke, ipak mi je drago što je ovakav film uspeo da postane hit pošto po mnogo čemu odstupa od formule, i barem pokušava da podseća na autorske projekte stvoene u žanru horora, iako to zapravo nije. 1408 je pokušaj da se SHINING kroji kao konfekcija. Iako nisam Kubrickov idolopoklonik, Hafstrom tome ipak nije dorastao, kao što ni Cusack nije dorastao Nicholsonu, no ako im je za utehu, pitanje je da li savremeni Holivud može da do toga pet dobaci.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

Podsetio sam se PARTIZANSKE ESKADRILE Hajrudina Krvavca, kojom se u suštini zaključuje opus našeg najortodoksnijeg akcionog reditelja, Ako bi se za Žiku Mitrovića moglo reći da je bio Don Siegel jugoslovenskog filma, za Hajrudina Krvavca bi se moglo reći da je bio Brian G. Hutton.

Krvavčev striktno akcioni rollercoaster pristup WW2 filmu u PARTIZANSKOJ ESKADRILI ulazi u arhaičnost i krizu. S jedne strane, sam Krvavac se reciklira u filmu pošto pravi pastiš svojih motiva - running against the clock diverzije iz MOSTA, napada na protivničke aerodrome iz DIVERZANATA, rad ilegale iz VALTERA. U ovoj fazi svoje karijere, Krvavac nije uspeo da taj pastiš učini iole koherentnim, i zato je PARTIZANSKA ESKADRILA pre svega epizodičan film koji slabo drži pažnju u svom nimalo nežnom trajanju. VHS rip koji sam ja gledao traje 114 minuta, a vidno nedostaju određeni delovi, dok IMDB navodi da jugoslovenski cut filma trahje 130 minuta dok je za izvoz napravljena kraća verzija.

Kad je reč o svetskim okvirima, PARTIZANSKA ESKADRILA je već bila žestoko zastareo film. Naime, izašla je 1979. godine, deset godina posle svog internacionalnog pandana BATTLE OF BRITAIN Guy Hamiltona, a nije izgledala ništa naprednije od njega. Krvavčev rukopis je u ovom trenutku i formalno već bio prevaziđen.

Ako tome dodamo da su specijalni efekti rađeni u Čehoslovačkoj, u Barandovu, pošto su oni imali razvijeniju tradiciju fantastike na filmu nego mi, slobodno se može reći da jugoslovenska kinematografije već u tom trenutku nije bila spremna za delo ovakvog zamaha, i da je bila prilagođena za neku drugu poetiku.

Kao i u svakom filmu velikog autora, i u PARTIZANSKOJ ESKADRILI možemo naći zanimljive stvari. Recimo, kada vodeničareva unuka kreće u partizane, deda je ne upozorava na metke, Nemce i sl. - samo joj kaže, "Čuvaj obraz". Priceless.

Ili, recimo, dog fight kada Nemci jure Smokija u klisuri, on navuče Nemca da se ukuca u stenu kao Will Smith vanzemaljca u INDEPENDENCE DAYu. To je jedan od lepih standarda WW2 filmova o avionima.

Zatim, imamo barem tri situacije u kojima pilotov partner biva ranjen ili ubijen, i tu su evidentno Krvavac, Lebović i Smoje malo preterali i ponavljaju se.

A opet imamo i saharinski slow motion u kome Radoš Bajić i Suada Avdić trče jedno prema drugom. Suadu u partizanskoj uniformi, pokosi rafal iz nemačkog aviona, i ona u tom trenutu nastavlja da trči prema radošu ali ovog puta u seoskoj nošnji. Ovde je hajrudin napravio jedno žestoko stilsko gaženje, koje je posle spoofovano milijardu puta u američkom filmu, međutim, lepo je podsetiti se na vreme kada su reditelji na ovim prostorima actually pokušavali da vladaju stilom.

što se podele tiče, imamo nekoliko klasičnih postavki - Smokija & Batu, koji međutim nastupaju odvojeno i nisu tandem u borbi; zatim Faruka Begolija i Bekima Fehmiua koji neizbežno jesu tandem; zatim Radoša Bajića u fazi dok je bio mlad, lep i visok momak; Zlatu Petković kao partizansku radistkinju koja ima simpatije za Bekima i nastavlja svoje wet dream oblikovanje revolucije čiji je osnov u POVRATKU OTPISANIH.

Freaky Nazi pilota igra Radko Polič, u prvoj od svojih brojnih Nazi uloga. Ipak, Polič ga ne karikira  previše i u ovom filmu ponajmanje ima Krvavčevih  tradicionalnih masakriranja Nemaca kojima je inače bio sklon i po čemu je jako sličan Brianu G. Huttonu (setimo se WHERE EAGLES DARE).

Kad je reč o istorijskoj utemeljenosti, PARTIZANSKA ESKADRILA je apsolutno neautentična i nema nikakve veze sa stvarnim razvojem RV i PVO. kad je reč o tehničkoj preciznosti, film je takođe potpuno netačan. za razliku od Guy hamiltona čiji BATTLE OF BRITAIN stremi tehničkoj autentičnosti, Krvavac nije imao podršku dovoljno ambicioznih producenata ne bi li iznajmio španske Me-109 i sl. tako da se u PARTIZANSKOJ ESKADRILI leti na svemu i svačemu.

Pozicija PARTIZANSKE ESKADRILE u istoriji WW2 letačkog filma vrlo je zaniljiva pošto se Krvavac nije tačno odlučio da li je ovo lovački film tipa BATTLE OF BRITAIN gde se sve bazira na dogfightovima i bombarderskog filma tipa DAM BUSTERS koji je više guys on a mission tip filma. Krvavac meša ove tipove filma i mislim dato nije dobro pošto lišava svoje junake jasnih taktičkih ciljeva usled čega je i publici teško da prati.

Kada se sve sumira, PARTIZANSKA ESKADRILA je u hardverskom smislu bitan film u istoriji naših WW2 akcijaša. Iako anahron i smušen, ovo je film velikog reditelja koji u sebi donosi egzotičnost i ekskluzivnost letačkog filma u kinematografiji u kojoj 30 godine  posle ovoga ne umeju da snime dvoje ljudi kako razgovaraju. Za sećanje su svakako scene napada dvokrilca na voz i krađa aviona sa aerodroma koju izvode Žare i Dalibor (Ljubiša Samardžić i Radoš Bajić). sasvim dovoljno kad se podvuče crta.

* * / * * * *

[crippled_avenger]

evo šta kažu avio geekovi za film:

by Ikarus
522 je avion sa Prat-Vitni motoron od 600 KS, ucestvovao je u brojnim akcionim filmovima na ovim prostorima.U filmovima Bitka na Sutjesci, Bitka na Neretvi i Partizanskoj eskadrili Hajrudina Sibe Krvavca. Igrao je ulogu nemackih aviona a Soko J-21 Kraguj partizanskih. Kada je trebalo snimati kod nas seriju Vetrovi rata sa Robertom Micamom nasa komanda ih povukla i od tada ne lete. Partizanska eskadrila iz istoimenof filma bila je u filmu sastavljena od nasih poznatih pilota Velje Vukasinovica(sada u Direktoratu), Rase Lazarevica (sada u pilotskoj skoli), Zlatka Veresa (danas Predsednika komisije za udese) a komandant je bio Zole Lazarevic. Eto toliko od mene iz jednog mozda manje poznatog ugla o ovom avionu. Sigurno ce se javiti i oni koji su tehnicki mnogo vise upoznati od mene da nesto kazu o ovom avionu koji je stvarno neobicna pojava u nasoj avio industriji , i kako neko rece ima uz sve karakteristike neki retro smek.

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Sun Mar 26, 2006 20:41by davidov1983
hvala vuce, da ne imas slucajno sliku cockpit-a?

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Sun Mar 26, 2006 20:45by Ikarus
Vidim da, dok sam ja pisao moj kinematografskoi obojeni post o 522, strucnjaci za KS su vec dali tehnicki profil. Mislim da je onaj ispred muzeja jedan od aviona kome su se najcesce demontirala krila i bio transportovan na razna mesta vezana za avio desavanja tako da su ga i mnogi fanovi avjacije puno puta imali priliku da vide.

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Sun Mar 26, 2006 21:10by VUK
@ Ikarus

Izostavio si film "Kelijevi heroji" sa Klintom Istvudom u glavnoj ulozi  
Evo je scena iz tog filma gde se pojavljuje Soko 522 kao američki avion:

http://www.airserbia.com/video/Soko522_Kelijevi_heroji.wmv


@ Davidov

Nemam

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Sun Mar 26, 2006 22:57by davidov1983
evo nasao sam celi avion koj se prodaje

http://www.billaustinaircraft-yacht.com/soko522/index.shtml

--------------------------------------------------------------------------------

Soko -522
Posted: Wed Mar 29, 2006 03:53by jesus
Imam ja i Slike kokpita, i novog i stare razvaljene kokpite sa terena. Nego, kome od administratora da posljem taj komplet fotografija da naprave galeriju Za Soko-522?

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Wed Mar 29, 2006 07:10by VUK
posalji na: foto (at) airserbia.com

--------------------------------------------------------------------------------

Zuti 522
Posted: Wed Mar 29, 2006 08:58by MilanV
Taj zuti Soko 522 ispred Muzeja proveo je dva leta na Dunavskom keju na odusevljenje dece ali i kao sredstvo za nocno izivljavanje kretena
http://www.airliners.net/open.file/0628828/M/

Motor u krupnom planu
http://www.airliners.net/open.file/0638729/M/

--------------------------------------------------------------------------------

Soko 522
Posted: Sat Apr 01, 2006 20:45by Ikarus
Evo nekoliko podataka u vezi aviona Soko 522 na snimanjima filmova a narocito Partizanske eskadrile koje sam saznao od pilota koji su leteli kao glumci u ovom filmu reditelja Hajrudina Sibe Krvavca. Ulogu nemackih pilota, cija sam imena po secanju ucesnika naveo u ranijem postu, igrala je 461. eskadrila JNA, takozvana ELABA, (Eskadrila Lake Borbene Avijacije). Njihova iskustva su dosta interesantna, ali i dosta negativna, iz ugla profesionalaca i zaljubljenika u letenje. Ovo sto pisem vadim iz beleznice u koju sam pisao slusajuci o snimanjima i to bez ikakve obrade, pa ako su pripovedaci pogresili nesto, onda sam i ja. Mozda mnogi o tome dosta znaju, ali mislim da nije lose staviti to da i mladji procitaju.
Kao sto je poznato partizanska avijacija pocela je da postoji tako sto su piloti Franjo Kluz i Rudi Cajavec preleteli avionima na partizansku teritoriju. U filmu ove dvokrilce su glumili americki Stirmani. Ulogu nemackih aviona Focke-Wulfa imali su Soko 522 a partizanskih - navodno engleskih Spitfajera, Kraguji. Snimanje razaranja aerodroma i unistavanja aviona Soko 522 koji su jos mogli , (ako ne da lete) onda bar da postoje u jednom komadu jednog dana za neku srednju skolu avio smera ili muzejsku postavku, dozvolile su vojne vlasti. Avioni, mislim da je bilo dvadesetak, su bili postavljeni na tanke betonske ploce sa dinamitom ispod, serijski vezanim i u momentu snimanja su redom leteli u vazduh, i napunjeni napalmom u kabinama eksplodirali, zavrsavali mahom na ledjima, a po kazivanju pilota bili su u dosta dobrom stanju. Blesav nacin da se unisti tehnicko nasledje jedne zemlje, zar ne? Nismo mi bili ni tada zemlja toliko bogata da kao USA ima avio-groblja sa nekoliko stotina npr. strateskih bombardera pa da kad nekoliko manjka da se to ni ne primeti. Danas bi se ta imovina vojske merila milionima. Da ne govorimo i to da su se mali Stirmani u filmu ponasali kao lovci bombarderi, iako nijedan nije mogao da ima toliko bombi da u brisucem letu rasturi citavu nemacku eskadrilu, vec mozda samo po jednu bombu. Inace, samo snimanje uopste nije uvazavalo znanje pilotske struke. Letelo se formacijski na cilj, cetiri aviona jedan pored drugog, jer je to lepo izgledalo oku kamere, ali i bili dobra meta za nemacki PVO. Isli su pravo na snimatelja, gadjali naravno corcima, sa deflektorima da bi se video plamen pri opaljenju sa oko 350 km na cas. U brisucem letu, caure 127 iz Brauninga izletale su ispod krila i bile pravi projektili opasni za ekipu i coveka u Kampanjoli dzipu koji ih je navodio. I kako to po Marfijevom zakonu i biva, dogodio se maler. Caure su zasule glavnog kamermana i slomile mu ruku na dva mesta, smrskale sat, srecom promasivsi ludu glavu. Navigator, inace covek iz armije, se bio bacio pod dzip i ostao nepovredjen.

--------------------------------------------------------------------------------

Posted: Sun Apr 02, 2006 15:25by Ser M
За разлику од нас, Чеси имају много више разумевања за чување старих авиона... У време кад је снимана "Партизанска Ескадрила", са филмским студијем за специјалне филмске ефекте у Чехословачкој склопљен је споразум да за потребе филма Чеси сниме сцену уништавања једног авиона у ваздуху. Наши генијалци спакују цео један исправан 522 и пошаљу га у Праг, али кад су Чесима објаснили да они хоће да Чеси тај авион стварно униште, ови су били згранути. На крају су се договорили да Чеси направе RC макету авиона и да њу униште, а да за узврат они задрже исправан авион. Тако су и урадили и у замену за 522 МЈВ је добио од чешког Техничког музеја неке предмете. Ето, други морају да нас уче како се чувају стари авиони...

Идеја да се један стари 522 додели некој школи као учило својевремено је била реализована. Техничка школа "Петар Драпшин" у Београду је осамдесетих година добила једну ислужену 522, а потом су у школи будући авиомеханичари мало оголели структуру и отворе прекрили провидним плексијем тако да се видела конструкција - авион је требао да послужи као учило. Стајао је у дворишту између школске зграде и мале фискултурне сале - баш код споменика Петру Драпшину, али касније га је МЈВ преузео, довео у летно стање и продао - чини ми се некоме у Америци.

Пре пар година сам разговарао са једним познаником који је био статиста у "Келијевим Херојима" и он ми је испричао да авиони (па самим тим и 522) у том филму нису пуцали ћорцима, него су на врху митраљеских цеви имали сијалице. Могуће да је то урађено као последица повређивања сниматеља... али, баш те сијалице су му остале у сећању јер су са земље видели блесак али нису чули штектање, а пошто и њега интересује авијација, мало се распитао како то може да бидне...

[crippled_avenger]

LOS ANGELES (Reuters) - John McTiernan, the Hollywood director behind such blockbuster action films as "Die Hard" and "Predator," was sentenced to four months in prison on Monday for lying to federal agents.

ADVERTISEMENT


McTiernan was one of seven defendants who pleaded guilty in connection with the conspiracy and racketeering case of disgraced celebrity detective Anthony Pellicano, who was charged with using illegal wiretaps and illicit database searches to eavesdrop on dozens of Hollywood celebrities and movie executives.

McTiernan, 56, pleaded guilty in April, 2006, to making knowingly false statements to FBI agents investigating Pellicano when he denied having asked Pellicano to wiretap producer Charles Roven, with whom the director worked on the 2002 film "Rollerball."

U.S. District Judge Dale Fischer denied a motion by McTiernan to withdraw his guilty plea. In addition to his four-month prison sentence, McTiernan also received two years of supervised release and a $100,000 fine.

Pellicano, who has worked for industry heavyweights such as Tom Cruise and John Travolta, faces up to 20 years in prison for each of the racketeering charges in his 110-count indictment when he goes to trial.

[crippled_avenger]

Movie Director Sentenced for Lying About Detective
Sign In to E-Mail or Save This Print Reprints Share
DiggFacebookNewsvinePermalink

By DAVID M. HALBFINGER AND ALLISON HOPE WEINER
Published: September 25, 2007
LOS ANGELES, Sept. 24 — A federal judge on Monday sentenced John McTiernan, the director of action movies including "Die Hard" and "Predator," to four months in prison for lying to an F.B.I. agent about hiring the private investigator Anthony Pellicano to wiretap the producer of one of his films.

Skip to next paragraph
Related
Times Topics: Anthony Pellicano
Mr. McTiernan, 56, became the first Hollywood figure to receive prison time because of dealings with Mr. Pellicano, who is awaiting trial on charges of masterminding a long-running wiretapping conspiracy on behalf of stars, studio executives and others in the entertainment industry.

According to prosecutors, Mr. McTiernan paid Mr. Pellicano $50,000 to wiretap Charles Roven, a producer of his box-office flop "Rollerball," in August 2000. But he denied having done so when an F.B.I. agent called to ask him about it in February 2006.

Two months later, Mr. McTiernan pleaded guilty to a false-statement charge and offered his cooperation to federal prosecutors digging into Mr. Pellicano's electronic-eavesdropping operation. But after prosecutors made clear that they thought he was not being truthful and would seek a prison sentence, he hired new lawyers and sought to withdraw his guilty plea and take his chances at trial.

A federal district judge, Dale S. Fischer, quickly rejected that attempt on Monday.

In a withering rebuke from the bench, Judge Fischer appeared to treat Mr. McTiernan more harshly because of his Hollywood career, calling him a "world-famous director" who arrogantly considered himself "above the law" and had shown no remorse.

"If anything, Mr. McTiernan's privileged background is an aggravating factor," she said, imposing a $100,000 fine in addition to the prison sentence. Mr. McTiernan has until Jan. 15 to surrender. His new lead lawyer, Milton Grimes, said Mr. McTiernan would appeal the ruling.

Mr. McTiernan was also ordered to surrender his passport. It was unclear what his sentence would mean for a movie he was preparing to film in Argentina, "Run," about an Interpol agent who uncovers a conspiracy while pursuing a murder suspect.

The sentence was considered light compared with the many years Mr. Pellicano could face if convicted at his trial in February on racketeering and other charges. But it was severe given that federal prosecutors' guidelines advise against charging people who merely deny their crimes without embellishing their denials with further lies.

In court on Monday, an assistant United States attorney, Daniel A. Saunders, asserted that Mr. McTiernan lied in insisting to prosecutors that Mr. Roven was the only person he had hired Mr. Pellicano to wiretap. Mr. Saunders expressed a belief that Mr. McTiernan had previously hired Mr. Pellicano to wiretap someone else, most likely his former wife, Donna Dubrow, during their 1997 divorce.

Mr. McTiernan, wearing brown cowboy boots and a blue blazer, did not speak when given the chance by the judge. His new lawyers argued that on the night he received the call from the F.B.I. agent, he was jet-lagged from a location-scouting trip to Thailand, had contracted typhoid and had stopped taking his antidepressant medication.

Asking for no prison time, the lawyers said that his Wyoming ranch, where he raises beefalo, a cross of cattle and bison, would suffer, and that his ranch hands could lose their jobs if he were absent for an extended time.

But Judge Fischer said she found their arguments "completely lacking in credibility." Mr. McTiernan, she added, had taken two years to make the 1987 movie "Predator" and left Wyoming to work on other projects more recently, and yet the ranch had somehow managed to survive.

She also scolded Mr. McTiernan for saying in an e-mail message to his previous lawyer that he was "offended" at the idea he could be prosecuted because he had "refused to make movies in which F.B.I. agents are the bad guys," and for complaining that his legal woes could get in the way of his making a "patriotic movie."

The judge also noted that Mr. McTiernan had arranged to pay Mr. Pellicano by overpaying his own assistant by $50,000, thus involving another person in the wiretapping scheme "so it would not be traceable to him."

Mr. Grimes, the new lawyer, said he was "gravely disappointed" by the sentence and took exception to the judge's characterization of his client as someone who "lived a privileged life and simply wants to continue that."

"He's probably one of the most down-to-earth people I've met from Hollywood in my 30 years working here," Mr. Grimes said.

[crippled_avenger]

2nd prison term in Pellicano case
template_bas
template_bas
'Die Hard' director John McTiernan gets four months for lying to the FBI. He had sought to change his guilty plea.
By Greg Krikorian, Los Angeles Times Staff Writer
September 25, 2007
The government's investigation of Anthony Pellicano yielded the first prison term for a major Hollywood figure Monday when a federal judge ordered director John McTiernan to spend four months behind bars for lying to the FBI about hiring the indicted private investigator.

With some stinging comments about McTiernan and what U.S. District Judge Dale S. Fischer described as his lack of contrition, she sentenced the 56-year-old director of hit films including "Die Hard" and "Predator" after denying his request to withdraw his guilty plea.

Related Stories
- Complete Coverage: The Pellicano Case
 
The long-running Pellicano investigation once thrust some of Hollywood's biggest names into an unwanted spotlight, but only a few marquee names, McTiernan prominent among them, have been prosecuted, and no others have been sentenced. The trial of Pellicano and five others is scheduled to begin in February.

Last year, McTiernan acknowledged paying Pellicano $50,000 to wiretap film producer Charles Roven after their collaboration on the 2002 film "Rollerball." The director also admitted that he misled an FBI agent who had telephoned him last year to ask about Pellicano, who is charged with wiretapping, conspiracy, racketeering and other crimes.

During the court hearing Monday, the judge revealed that McTiernan had hired Pellicano after learning that Roven, whose productions include "Batman Begins," "Three Kings" and "Scooby-Doo," had secured the rights to buy the film "Rollerball" during its production. The film turned out to be a box office flop.

With new counsel, McTiernan had sought to withdraw his guilty plea on the grounds that he was jet-lagged and under the influence of alcohol and medications when he was questioned by the agent. McTiernan's attorneys also insisted that their client did not understand the consequences of denying his involvement with Pellicano and that his lie, although serious, did not rise to the level of a crime and should not have been charged as a felony.

"What he is asking for is his day in court," attorney Cornell Price told the judge.

But Assistant U.S. Atty. Daniel Saunders said McTiernan's recent claims "don't do anything to put in doubt this defendant's [previous] statements in this court, under oath, that he knew" he had lied to the FBI.

Saunders added that McTiernan's comments, combined with other evidence, suggest that the director had not only used Pellicano to wiretap Roven but also had employed the private investigator years earlier during a bitter and highly publicized divorce from his then-wife, Donna Dubrow.

"This wasn't the first one," Saunders said. "This wasn't the first time."

Dubrow filed an invasion-of-privacy suit more than a year ago alleging that during "extremely contentious" divorce proceedings after the couple's separation in the summer of 1997, McTiernan hired Pellicano for more than $100,000 to wiretap her and record her phone conversations so he could obtain a "tactical advantage."

McTiernan's lawyers also argued that the FBI all but entrapped their client to mislead them about his use of Pellicano because the wire-tapping that he admitted occurred outside the five-year statute of limitations for that crime.

But Saunders rejected the argument that others were to blame for McTiernan's predicament.

"What we have seen is an attempt to blame the agent. . . the prosecutors. . . the prior attorney," Saunders said. "This defendant still doesn't get it, your honor."

The judge said McTiernan's actions were not those of a person sorry for his crime or eager to help the government, as his plea agreement required. To the contrary, she said, McTiernan had the demeanor of someone "still incensed" that he was ever charged in the case.

"He has shown no remorse, just excuses," the judge said.

Responding to defense claims that McTiernan would never have agreed to plead guilty if he'd had better legal advice earlier in the case, Fischer also said there was no evidence that he had received inadequate counsel before hiring new attorneys.

Fischer also billed as "patently absurd" defense claims that McTiernan's wife and family would struggle to maintain their Wyoming ranch.

Noting that McTiernan is worth an estimated $8.5 million, the judge said she did not worry that a brief prison term would put his family out any more than a film shoot would.

And the judge rejected claims by McTiernan's attorneys that he has suffered from depression and that his crime did not justify a prison sentence.

"He will certainly not be the only depressed man in custody," she said.

Outside court, McTiernan's attorneys said they would immediately seek an appeal of the judge's ruling and sentence, which included a $100,000 fine.

"We respectfully think that the court got it wrong," attorney S. Todd Neal said.

Added defense lawyer Milton Grimes: "I am somewhat stunned. . . . I just don't see locking a person like this up."

Late Monday, prosecutors Saunders and Kevin Lally issued a written statement. "The integrity of our justice system depends upon people telling the truth," they said. "Mr. McTiernan failed to do so, and as a consequence, he will be spending four months in federal prison."

McTiernan is the second person sentenced in the long-running federal case. In March, convicted con man Daniel Nicherie was sentenced to 4 1/2 years in prison; he had pleaded guilty to using the former private eye to wiretap a Beverly Hills businessman as part of a fraud scheme.

McTiernan was ordered to surrender his passport and turn himself in to authorities by Jan. 15 to begin serving his time.

[crippled_avenger]

Pogledao sam BREAKFAST ON PLUTO Neil Jordana, courtesy of Ginger.

Ja sam veliki Jordanov fan i trudim se da pratim njegov rad koliko god mogu, iako moram priznati da me kod njega najpre fascinira stil pa tek onda same priče koje su nekad jako zanimljive a nekad su zbir svega onoga što prezirem u filmu.

BREAKFAST ON PLUTO je u principu spoj te dve tendencije u Jordanovom radu, međutim, nekako što sam stariji,. to mi više raste poštovanje za stilsku superiornost a priče koje mi ne prijaju me sve manje iritiraju.

BREAKFAST ON PLUTE je zaista izuzetan stilski ugođaj. Neil Jordan je u punoj formi i svaku scenu uspeva da maksimalno realizuje i osmisli i u tom smislu fenomenalno je šta je sve uspeo da uradi sa jednom kamernom i repetitivnom pričom. Neil Jordan zaista ima izuzetan dar da prepozna filmičnost u svakoj situaciji, i to vrlo pitku, konzervativnu filmičnost, prema kojoj je zaista teško imati primedbu.

E sad, ono što je malo sporno jeste proza Pat McCabea na kojoj je ovo sve bazirano a sa kojim je Jordan radio BUTCHER BOY. Ovaj film evidentno spada u psihodeličnu irsku fazu Jordanovog opusa u kojoj se on bavi McCabeovim pripovestima o duševno obolelim ljudima.

Lik trandže svoju histeriju prenosi na ceo film, i iako je ceo tok vrlo zanimljiv, nesumnjivo motivacija glavnog junaka, njegove težnje i frustracije ostaju nejasne. Naravno um nekog ko je duševno oboleo ostaje velika tajna za nas, ali postoje neke stvari u filmu koje ako ostanu tajna film ne valja, i to se ovde desilo. naime, ja do kraja filma nisam uspeo da shvatim koji su konkretni problemi McCabeovog junaka izuzev što ima izvesne duševne probleme i upitanost nad polnim identitetom, za koju do kraja nisam shvatio da li je fiziološke prirode ili je pak rezultat psihoze.

U tom spoju, film paradoksalno postaje krajnje homofoban, pošto su pederi prikazani kao melanholična, licemerna, nekad čak i brutalna stvorenja, koja sa svojom različitošću ne mogu da se pomire, dočim glavni junak svakako ne može da brani stranu gay zajednice jer naprosto sve je samo ne gay.

U tom nekontrolisanom pripovedačkom i značenjskom diskursu, ono što prevladava jeste Jordanova stilska superiornost zahvaljujući kojoj i neki marginalan art mogu da gledam sa uživanjem.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

"Won't you kiss me, doctor," asks a beautiful woman.
"No, it would be against my code of ethics,"
says the doctor.
"Please just one kiss," begs the woman.
"It's completely out of the question," he goes on.
"I shouldn't even really be having sex with you."

[crippled_avenger]

Pogledao sam THE SIMPSONS MOVIE David Silvermana, courtesy of mrkoye.

Nisam veliki fan SIMPSONSa, i relativno sam obavešten o celoj mitologiji, tako da ovaj film nije mogao da me iziritira zato što je ovo ili ono iznevereno. Prišao sam mu apsolutno objektivno.

Ono što mi je na kraju bio osnovni problem filma to je suštinska efemernost svih referenci kojima se autori bave u ovom filmu. Naime animirana serija je bazirana na referencama i reakcijama na relativno aktuelne teme.

Međutim, osnovna razlika između celovečernjeg bioskopskog filma i animirane serije je trebalo da bude u tome što će film, za razliku od serije biti odmaknut od aktuelnih zbivanja i referisaće na nešto što ima ipak nešto duži rok trajanja.

Međutim, ne, film se svodi na ekološku priču u kojoj se sprda sa Al Goreom, zatim na parodiranje aktuelne konkurencije u bioskopima, naročito SPIDER-MANa i svodi se na to da za deset godina apsolutno neće biti relevantan, što autori nisu smeli da dozvole.

S druge strane, na mikro-planu, iako nisam fan SIMSPONSa, gledao sam i mnogo bolje epizode serije nego što je ovaj film, tako da čak ni u tom smislu, autori nisu dostigli vrhunski nivo bioskopske reinterpretacije serije.

Svi ovi nedostaci su dodatno podcrtani time što su autori jako dugo insistirali na tome da će SIMPSONS film biti nešto zaista posebno, i to na kraju zaista nismo dobili.

* * /  * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam FACELESS Joe Carnahana, courtesy of mrkoye.

To je bio pilot prošle godine koji Fox nije kupio i jasno mi je zašto. Carnahan je režirao, slikao je Mauro Fiore, ali proizvod je ispod tehničkog nivoa tipičnih Foxovih serija kao što je 24. Estetika kojoj pokušava da se približi je Mannov ROBBERY HOMICIDE DIVISION, ali u tome ne uspeva pošto je koncept serije bezmalo stripovski, sličan PUNISHERu, gde imamo policajca koji odlazi u deep underground kako bi osvetio smrt svoje porodice i to što su pokušali da ga ubiju.

Taj vengeance high concept je međutim prerudimentarno urađen, Carnahan neuspešno žonglira vremenskim tokovima, i sve se pretvara u jednu konfuziju maltene DTV kalibra.

Međutim, i u ovakvom pilotu ima štošta zanimljivo, naročito jedan dosta neposredan prikaz kriminalističkog miljea kome Carnahan pristupa sa dosta žara koji mu je svojstven.

[crippled_avenger]

Pošto više na Popboksu nemam ventil za mutičke kritike, svoj novi dom imaće ovde:

THE SWEEPER – Duhovi u sobi (Multimedia Records/ Universal, 2007)

Automatik i Multimedia su među diskografskim kućama u Srbiji svakako najpozitivniji faktori pošto stimulišu razvoj određenih usmerenja na našoj sceni. Dok je Automatik, po afinitetu svog vlasnika Slobodana Nešovića koji je u svoje vreme bio deo beogradske post-punk scene, redovno pokušavao da stvara power pop i indie glavni tok, sa bendovima Oružjem protiv otmičara i Evom Braun u prvom talasu, zatim Negativom u drugom, i Euforijom i Super s karamelom u trećem talasu. Multimedia je zahvaljujući afinitetima svog gazde Rođe Stojanovića koji je kao menadžer radio sa Sunshineom i Van Goghom, i urednika Jadranke Janković, bio skloniji tome da fabrikuje tvrđi mejnstrim zvuk sa grupama kao što je X-Centar.

Multimedijin novi bend je The Sweeper iz Kruševca koji je posle očekivano jalovih eksperimenata na engleskom odlučio da na srpskom uradi album kalifornijskog punk popa, i da se usput dizajnira kao MTV bendovi tog usmerenja poput Good Charlotte u čemu im je pomogao mladi umetnik Lazar Bodroža, inače autor trejlera za igrano-animirani film Gorski vijenac.

U bookletu svog albuma The Sweeper pošteno navode bendove koji su uticali na njih i to su uglavnom emo, punk pop i nu metal grupe, i zaista neki od tih uticaja se čuju na albumu, što olakšava posao kritičarima. Ono što je naročito pošteno u ovom namecheckingu je svakako to što The Sweeper podjednako navode underground kredibilne grupe, da se vidi da nisu seljaci, kao i mejnstrim sastave, po čijem receptu žele da osvoje tržište. U stilskom smislu, The Sweeper zvuče kao iščišćeni Blink-182, dok su tematski najbliži njihovom emo štimungu sa poslednjeg (i najboljeg albuma).

Možda je malo van teme, ali zanimljivo je baš na Sweeperu pokazati kako naša scena kasni za svetom kada jasno referiše na strane uticaje. Sweeper kasne tačno tri godine u odnosu na američke pesme koje su im uzor.

Naravno, The Sweeper imaju dug put da pređu do zrelosti koju Blink pokazuju na svojoj završnoj ploči. U tom smislu podsećaju na slučaj kragujevačkog Čoveka bez sluha. Dok Automatikov bend Čovek bez sluha svakako ima specifičnu težinu na albumu Second Hand u kome je uspeo da sublimiše godine kvalitetnog rada, pa čak i da ponovi neke uspele pesme sa ranijeg albuma kako bi podržao svoj major showcase, The Sweeper nude slabiji proizvod lakše kategorije ali su očigledno raspoloženi da pokušaju da osvoje našu scenu, što je ipak presudno. Od muzike do dizajna koji jasno referiše na strane uzore - sve predispozicije da zauzmu svoje mesto u srpskom mejnstrimu su tu. Naravno, tu im Rođina ekspertiza može biti od koristi jer upravo on je uspeo da dovede Sunshine do koncerata u halama.

Duhovi u sobi nude predvidljiv pouzdan power pop, istovremeno banalan i sveobuhvatan – taman kakav treba da bude, u kome se izdvajaju hitovi, gotovo da nema ispada, sa hirurški insertiranim sporijim numerama. Ako treba da se izdvoji neka pesma kao potencijalna himna svakako to je Online Devojka, u kojoj se power pop naročito približava mladima, kroz korišćenje toponima poput ICQa i sl. Ako se oslonimo na potrebe publike da čuju nešto što su već čuli, onda može da se preporuči i Na starom mestu, koja je u naslov ugradila kultno mesto za druženje mladih iz istorije naše pop lirike, na kome se mogu sjediniti Vaske iz Eve Braun i Žera iz Crvene Jabuke. Ako neka pesma ispada van solidnog proseka ploče, to je duet sa Gocom iz Super s karamelom, naslovna Duhovi u sobi. Ovo ne bi bila prava teen ploča da nema i odlična pesma o umiranju za nekim, i to dobijamo u Mislim Na Tebe. Album zaključuje naravno lagana numera Glupi razlozi, onako kako treba sa velikim build upom od intime ka himni. Kao i uvek kad imamo posla sa žanrovskom ortodksijom, potpuno je legitimno napraviti i drugačiju hijerarhiju numera.

Što se mene tiče, ja bih na Sweeper stavio neke pare kada bi u Srbiji postojala ikakva scena, i infrastruktura za prikazivanje spotova. Međutim, u ovim okolnostima, kada ni narodnjaci nemaju spotove, The Sweeper moraju krenuti u grassroots kampanju, i svirkama se izboriti za status. U tom smislu kao nov bend imaju dva puta, ili da krenu na paket aranžman sa Euforijom i prođu celu Srbiju kao žanrovski blizak double bill, ili pak da ne prezaju od uloge predgrupe nekom velikom mejnstrim izvođaču kao što je Van Gogh. Konačno, moguće je da će svoju sreću naći u Hrvatskoj ili Sloveniji pre nego u Srbiji pošto je tamo uvek gajeno veće poštovanje za čiste pop forme. Kako god bilo, Duhovi u sobi će biti uzaludan napor ukoliko ne dovede do velikog mejnstrim uspeha čiji potencijal nosi u sebi.

7/10

[crippled_avenger]

cetvrtak, 4. oktobar, 20:30
promocija nove knjige REJCEL Radovana Nastica u izdanju RED BOX-a
na promociji govore: Sara Papic, Radovan Nastic, Sasa Markovic Mikrob, Uros Djuric, MC Flex, Skabo, Dimitrije Vojnov
http://maniac.blog.hr http://blog.b92.net/blog/6436/Radovan%20Nasti%C4%87/

[crippled_avenger]

HBO Renews 'Entourage' For 5th Season


Surprise! We all knew it already, but HBO announced on Friday that it was renewing it's flagship show, 'Entourage' for a 5th Season.

The show which has always had a cult following really exploded into the national consciousness since the beginning of the 3rd season, and it has enjoyed it's highest ratings ever this year. The Emmy nominated show was bolstered by appearing right after "The Sopranos" final episodes last spring. Earlier this summer, HBO expanded it's reach into India and South East Asia which brought an entirely new worldwide audience to the hit show.

According to the Hollywood Reporter, HBO Entertainment president Carolyn Strauss said; " 'Entourage' is a full-fledged cultural phenomenon . . . I'm delighted that we'll be bringing new seasons of these distinctive series (Also 'Flight of the Conchords') to our subscribers."

This is great news as this gives us an opportunity to see the boys evolve in many different ways which will undoubtedly lead up to some surprising and funny moments. I have always predicted that the show would end after 5 seasons so let's sit back and see what happens.

The season 4 finale shows the gang at the Cannes Film Festival in France which was shot live at this years festival. Make sure you catch 'Entourage' Sunday nights at 10 PM on HBO. The 5th season will start June 8th, 2008, which is a very long time from now. I wish HBO wouldn't do things like that.

-- Janaki Cedanna

[crippled_avenger]

http://dobanevinosti.blogspot.com/2007/10/edomor-na-planeti-dosade.html

[crippled_avenger]

"Entourage" trouper Kevin Dillon has been set to play the title character in "National Lampoon's 301: The Legend of Awesomest Maximus Wallace Leonidas" reports Variety.

The film spoofs sword-and-sandal epics "300," "Troy," "Gladiator" and "Braveheart," and Dillon plays the bumbling Spartan general who fails upward in his quest for greatness.

Shooting will begin by year's end. Jason Burinescu wrote the script, and a director will be named shortly.

[crippled_avenger]

The short-lived Jeremy Piven-led ABC drama/comedy "Cupid" is making a comeback a decade on reports TV Squad.

"Veronica Mars" creator Rob Thomas was looking for a "Cupid"-esque show to do for ABC, and the network asked if he wanted to resurrect it. On top of that, Sony gave the OK.

The setting of the show will move from Chicago to Los Angeles, so they can have more guest stars. "Entourage" star Piven won't return for the remake sadly.

[crippled_avenger]

This Is Awkward
100 icebreakers to avoid
By Todd Levin, Jason Roeder, Mike Sacks, Ted Travelstead  





You only get one chance to make a first impression. We recommend you avoid the following icebreakers... 1. "You might recognize me from your window."
2. "You're not going to believe how many pig anuses the average hot dog contains."
3. "Quick: Name your top five favorite Phil Collins tunes."
4. "This bar used to be cool. Now it's mostly losers."
5. "I read the most interesting story today on the E! Channel news scroll."
6. "Do you come to this hospital chapel often?"
7. "Who do I have to fuck at this party to find out where to take a shit?"
8. "Is it hot in here, or is my body just completely covered in petroleum jelly?"
9. "I can see you're not one of those 'shallow' people who's super-concerned about appearance."
10. "Listen, my daughter needs a kidney real bad."
11. "Ladies and gentlemen! Everyone on the Evite list has become the hunted!"
12. "Guess which part of me is prosthetic."
13. "It. Is. Nice. To. Meet. You. Human. Master. I. Am. Going. To. Speak. Like. A. Robot. For. The. Entire. Evening. Bloop."
14. "Want to hear a joke? Okay, first I have to know if anyone here is Jewish, gay, or a raccoon that's recently been drugged or sodomized."
15. "Can you see my junk through these jeans? No? How about now?"
16. "Ordinarily, I'm not the type to just walk over and chitchat with a total stranger. Bye."
17. "Let's talk about knives."
18. "Well, well, well. If it isn't the guy who took the last Zima!"
19. "Sit back, relax, and allow me to explain the importance of composting."
20. "Isn't this place fabulous? Wouldn't you just love to die here?"
21. "No fucking Fritos. I knew it!"
22. "Were those earrings given to you by a pimp because you're his favorite baby doll?"
23. "Don't worry, it's not poisonous. But the more you scream, the more it's going to attack."
24. "Tell me honestly: Do I look like a rapist to you?"
25. "I'm not one to brag, but I live in one of the largest houseboats on Lake Minnetonka."
26. "I don't really see why we need art."
27–31. "Know what would be cool? ..." (27) "Freebasing." (28) "To leave this joint and go camping in the desert." (29) "A loofah rubdown." (30) "Sharing our feelings." (31) "Blood atonement."
32. "Bulimia. Pro or con?"
33. "These look like lice, right? Apparently, they're just chiggers."
34. "They can quarantine me all they want, but I ain't wearing no face mask."
35. "I'm feeling a little crazy tonight. Anyone want to stage a Jonestown reenactment with me?"
36. "You really need to get gastric bypass surgery. Like, today."
37. "What's your dream toothpaste?"
38. "I'm Jim Kramer"
39. "Man! Why won't this DJ play some George Thorogood already?"
40. "Listen, I know neither of us is racist, but humor me for a second..."
41. "Hewwo. I'm vewy, vewy sad."
42. "I think you and I should put on Tron suits and pop a handful of these pink pills."
43. "I know what you're thinking, and yes, the picture on my profile was taken before the accident."
44. "Here's the thing about Mind of Mencia: Everyone else thinks it, but Carlos Mencia says it. I'll give you 12 examples..."
45. "What's your opinion of the so-called Holocaust?"
46. "If I happen to pass out, don't panic. I was up all night playing Brick Breaker."
47. "Tonight's unseasonably cool weather is all the proof I need that global warming is a hoax."
48. "What's your favorite Pat Sajak moment?"
49. "Binaca blast?"
50. "This party reminds me of 9/11."
51. "Lemme guess. Korean?"
52. "You look like someone who wants to see genuine autopsy photos—am I right, or am I right?"
53. "Allow me to quote my good friend Jared Fogle. Yes, of Subway commercial fame."
54. "Pretty real-looking for plugs, eh?"
55. [Tapping skull.] "Feel for the metal plate."
56."Okay, the object of this game is to write a 20-page essay on the historical figure you just drew from my hat. You have three hours. Go."
57. "I've said it before, and I'll say it again: 'The more you Mace me, the harder I love.'"
58. "Apropos of nothing, I'm going to call you 'Peanut Butter Guy.'"
59–64. "Anybody ever tell you that you look like a young..." (59) "Frida Kahlo?" (60) "Jackie Mason?" (61) "Stephen Hawking?" (62) "Bea Arthur?" (63) "Ed McMahon?" (64) "Rocky Dennis from the movie Mask?"
65. "Just out of curiosity, how good are you at protecting yourself against identity theft?"
66. "Let's cut out the bullshit, shall we? How much is this gonna cost me?"
67."Do you remember where you were when you first heard Blues Traveler?"
68. "So, I'm like, 'I'll show you who's afraid to stare directly at the sun!'"
69. "Do you know the host well, or are you just blackmailing him with photos of his daughter fellating her driving instructor like I am?"
70. "See if you can guess which of my hands is holding the homemade béarnaise sauce."
71.[Declining a cigarette.] "Thanks, but I don't have a death wish."
72. "Have you ever been to Narnia? It's really quite beautiful."
73. "I think it's so cool that you're black."
74. "What's your all-time favorite coupon?"
75. "Can you believe the price of abortions these days? Honestly."
76. "I could shatter your trachea with a single finger."
77. "Gather 'round if you love limericks."
78. "True story: Joey Fatone dated my cousin."
79. "You know who I hate? All those poseurs who claim to be Wiccan without understanding the first thing about the Law of Threefold Return."
80. "May I propose a toast? To the innocent people who were horribly tortured and executed this morning in Darfur. Salud!"
81. "I see that you're admiring my Native American headdress. I made it myself with found items."
82. "Do my palms smell weird?"
83. "I wouldn't call them actual voices. More like hyenas scratching at the walls of my brain."
84. "The Muppets are bullshit, and let me tell you why."
85. "How much do you make a year? And, more important, what feeds your soul?"
86. "I'd like to now perform my scat version of 'The Star-Spangled Banner.'"
87. [Applying hand sanitizer.] "Nothing personal."
88. "'I am not a thief!' That was Richard Nixon. I'd now like to impersonate Homer Simpson."
89–92. "You look familiar. Didn't we once meet at..." (89) "a July 11, 1988, Captain Eo screening?" (90) "Andy Dick's hotel suite?" (91) "my mom's funeral?" (92) "Woodstock '94?"
93. "Do you have a minute for Greenpeace?"
94. "Where can I park my unicycle?"
95. "When was the last time you stared into the headlights of an oncoming car and thought, Is today the day I grow a pair?"
96. "Everything Smurfy over here?"
97. "I really think M. Night Shyamalan is an auteur in the traditional sense."
98. [Laughing nervously.] "You're just going to talk to me until someone better comes along, aren't you?"
99. "You know what would be fun? Trust falls."
100. "They're night-vision goggles, and no, I won't be removing them."

Could anything be more awkward? Probably. Add to the list below.

[crippled_avenger]

HBO works with bikers, doctorsBy Nellie Andreeva

Oct 4, 2007

"Tell Me You Love Me"
HBO, which is building a new staple of drama series following the departure of heavyweights "The Sopranos" and "Six Feet Under," has greenlighted two drama pilots: one from Oscar-nominated writer Michael Tolkin and one exec produced by Oscar-winning director Robert Zemeckis.

Additionally, the pay cable network has picked up its racy relationship drama "Tell Me You Love Me" for a second season.

Tolkin's "1%," which hails from Management 360's TV division, is set in the world of biker clubs.

A 1% tattoo has been considered a badge of honor for biker club members symbolizing life on the fringe of American society. It refers to a statement put out 50 years ago by the American Motorcycle Assn. that said clubs don't represent the legitimate motorcycle community but the 1% who are a threat to the American way of life.

Tolkin penned "1%" and is exec producing the pilot with Management 360's Alex Hertzberg and Guymon Casady.


"Patient 2344," from "Man of the House" writer John J. McLaughlin, is set in the near future at a cutting-edge medical research institute.

McLaughlin penned the pilot and is executive producing it with Jack Rapke ("Monster House"), Emmy-winning producer Tony To ("Band of Brothers") and Zemeckis.

Dr. Ezekiel Emanuel, who serves as chair of the Department of Clinical Bioethics at the Warren G. Magnuson Clinical Center at the National Institutes of Health, will serve as a consultant, along with Gail Cook.

Harvard-educated Emanuel, a leading expert in such fields as ethics of clinical research, health care reform and euthanasia, is brother of Endeavor partner Ari Emanuel.

"Love Me" has stirred controversy with its explicit depiction of sex scenes. It debuted Sept. 9 to underwhelming ratings, averaging only 910,000 total viewers, but the series about three couples in various stages of their relationship seeing the same couples therapist (Jane Alexander) has been building buzz and has developed a devoted following.

The pickup for "Love Me" follows HBO's recent decision not to renew another freshman drama series, David Milch's "John From Cincinnati."

"Love Me," whose ensemble cast also includes Ally Walker, Adam Scott, Sonya Walger and Sherry Stringfield, is exec produced by creator Cynthia Mort and Pariah's Gavin Polone.

[crippled_avenger]

Old Jokes Home:
Q: What has anal sex got in common with spinach?
A: If you were forced to have it as a child,
chances are you won't like it as an adult.

[crippled_avenger]

Danas sam se malo podsetio na REVENGE OF THE NERDS Jeff Kanewa, svakako jednu od ključnih frat gross out komedija u istoriji.

Film se ne drži baš najbolje sad kad je vreme prošlo, međutim, u sebi nosi jasne tendencije koje su baza diferencijeacije između autorske i studio gross out komedije. Naime, za razliku od ANIMAL HOUSEa ili njegovog naslednika OLD SCHOOL, ono što naročito karakteriše REVENGE OF THE NERDS jeste precizna upotreba gross outa za neku vrstu pedagoške funkcije, koja je u ovom konkretnom slučaju vezana za emancipaciju nerdova, za inspirisanje gledalaca da i slabiji mogu da pobede kada se oslone na svoje snage i specifičnosti, što smo recimo nedavno videli i u Steve Pinkovom ACCEPTED.

U tom smislu, iako nije naročito smešan, REVENGE OF TE NERDS nosi u sebi jednu posebnu dozu 80s ezoterije, sve sa numerama stare power pop atrakicje The Rubinoos (koji su nedavno tužili Avril Lavigne da ih je ripovao njen pesmopisac), zatim Michaela Jacksona i super electro skorom Thomasa Newmana.

* * / * * * *

[DušMan]

Međutim, ne, film se svodi na ekološku priču u kojoj se sprda sa Al Goreom, zatim na parodiranje aktuelne konkurencije u bioskopima, naročito SPIDER-MANa i svodi se na to da za deset godina apsolutno neće biti relevantan, što autori nisu smeli da dozvole.

Zbun?
Jedina parodija na Spajdija, koje se ja secam, je sa Spider-Pig songom, koji je parodija na uvodnu spicu animirane Spiderman serije iz '70. i neke.

[crippled_avenger]

Pa da, ali zašto bi parodirao tu staru špicu ukoliko ne aludira na svog konkurenta ovog leta?

[crippled_avenger]

mrkoye i ja smo protekla tri dana uživali u boks setu tri mini serije HOUSE OF CARDS. Iako samo na drugom disku ima neki mali bonus, ovo DVD izdanje je zaista esencijalna stvar zato što se ove serije i dalje drže kao nešto od najboljeg što je snimljeno u istoriji televizije.

To naročito važi za prvu seriju HOUSE OF CARDS koja se bavi Francisovim usponom na vlast i uzimanjem mesta premijera Velike Britanije.

Ova serija je na više nivoa izuzetna i mnogo toga neobično zanimljivog egzsitira mimo njenog nesumnjivog kvaliteta.

Pre svega, reč je o snažnoj anticipaciji raznih događaja, među kojima je recimo strahh princeze koja se razvela od princa da joj se može desiti nesreća, iako je serija snimljena godinama pre pariskog incidenta, i niz sličnih detalja koji samo otkrivaju da su mnoge stvari koje su se kasnije desbile Britaniji dugo postojale u njihovom kolektivnom nesvesnom.

BBC je snimio ovu oštru satiru protiv Torijevaca u vreme njihove vlasti, premda postoje tumačenja kako je ova serija zapravo neka vrsta satire protiv Laburista, s tim što su umesto njih Torijevci glavni junaci.

U svakom slučaju, fenomenalno je kakvo subverzivno i pobunjeničko delo uspeva da bude produkovano od strane Javnog servisa zemlje sa utemeljenom demokratskom tradicijom, sa demokratijom koja se zbog svoje stabilnosti pretvorila u neku vrstu snažne dvopartijske diktature.

Iako, naravno, bodrijarovski rečeno, sistem reafirmiše sam sebe kad god biva prikazan kao problem, u ovoj seriji se dovode u pitanje zaista sve političke tradicije u Britaniji i u tom smislu HOUSE OF CARDS prevazilazi bodrijarovski definisan oblik prihvatljive subverzije.

[crippled_avenger]

Pogledao sam SAN O RUŽI Zorana Tadića. Ovaj film sam prethodno upoznao tako što sam u Biblioteci FDU našao scenario u odeljku sa scenarijima za jugoslovenske filmove i pročitao ga, znajući da  mi film verovatno neće uskoro doći pod ruku.

I to se ispostavilo kao tačno, pošto sam u međuvremenu praktično zaboravio scenario, tako da nije bilo nekih naročitih spoilera kada sam gledao film.

U ovom filmu maltene možemo naći sve dobre namere i stranputice koje krase jugoslovenski krimić.

Naime, Zoran Tadić i Pavao Pavličić su poznati po tome što su u RITMU ZLOČINA uspeli da stvore zaista evropski relevantan triler, i u svom celokupnom opusu su držali liniju vrlo zanimljive interpretacije krimića.

Međutim, upravo je SAN O RUŽI potvrda da ni oni nisu sve vreme išli pravom linijom i da su i oni umeli da zalutaju.

Ono gde su ponajviše u SNU O RUŽI pogrešili jeste pokušaj da priču situiraju što ubedljivije u jugoslovenske okolnosti. Naime, oni su u ovom filmu hteli da pobegnu od pavlilčićevog magijskog realizma u totalni naturalizam i film je smešten u auralno nepodnošljivom crnotalasovskom univerzumu koji se graniči sa bihnerovskim dimenzijama socijalnog užasa. Rade Šerbedžija, at his slowest, igra radnika-livca, koji često kad se vraća kući zastane ispred mesare i divi se ruži od telećeg buta, što je i naslov filma. To je već lobovanje, ne zato što ne mislim da u SFRJ nije bilo gladnih, ali sam ipak siguran da ni u jednom momentu nije bio baš takav all-around dread margine, osim možda u danima kada se izvorni Crni talas dešavao. Kako ovaj film datira iz 1986. a sniman je 1985. pre bih rekao da je reč o stvaranju slike SFRJ kao svojevrsne tamnice naroda, i u svom pokušaju da bude autentičan i da junak bude naturalistički motivisan na svoj čin, zapravo liči više na neki poljski ili čak možda britanski film, u svakom slučaju na neki milje gde su klasne i proleterske okolnosti izraženije nego u SFRJ.

U svakom slučaju zaplet je vrlo jednostavan, livac nailazi na gangsterski obračun, vrlo realistički objašnjen kasnije i vezan za neke mahinacije sa sanitarnom inspekcijom, i uzima novac koji je bio u kesi kod jednog od leševa. To je sve video Fabijan Šovagović.

Znam da zvuči posprdno kad to tako opišem ali stvarno je tako i urađeno, Šer krade kesu, a onda dug kadar u kome vidimo, i valjano utvrdimo da ga je Fabjan video. A Fabijan igra mesara. Mesar ubrzo počinje da nabacuje livcu da zna šta je on uradio, naravno vrlo dikretno, a livac se pravi lud.

Novac bi pak livcu rešio sve probleme koje žena nemilosrdno nabacuje ali on ne želi da ga načne. Ubrzo se ispostavlja da za novcem traga grupa gangstera koji se sastaju o obližnjoj krčmi.

Tadić i Pavličić nepotrebno uvode subplot o kasapinovoj kćeri koja se zabavlja sa livčevimdrugom, koji ne služi ni za šta drugo do da nam livčev drug izogovara tazbinu i objasni neke od kasapinovih aktivnosti.

Zatim, sam krimi zaplet u sebi nosi ogromnu naturalističku tenziju koja se ni na koji način ne olakšava kroz mehanizam krimića pošto krimi deo zapleta ne nosi snažne događaje i preokrete.

Sve se završava katarzičnim obračunom livca i gangstera koji nas ostavlja u vrlo nejasnoj poziciji, koja ne priliči ni naturalizmu ni krimiću.

Paradoksalno, Tadić i Pavličić odlaze u nadrealno kroz pokušaj forsiranja naturalizma, a krimi zaplet degradiraju na nivo repetitivnog mehanizma bez ikakve ideološke ili pripovedačke funkcije.

Filmu se ne može osporiti snažna atmosferičnost koja se graniči sa fizičkim ugođajem. I ne može osporiti da j film specifičan curio unutar jedne predvidljive kinematografije, no istovremeno reč je o krajnje jalovom ostvarenju.

Alfi Kabiljo je uradio odličan synth skor koji korespondira sa skorovima iz osamdesetih.

U filmu se pojavljuju tadašnji reditelj a sada kolumnista Nacionala, Srećko Jurdana i poznati umetnik i takođe školovani reditelj Tom Gotovac a.k.a. Antonio Lauer.

* * / * * * *