The Crippled Corner

[Albedo 0]

Verhoeven i Šrafciger ponovu jašu! Kakav bre age range, pa Arnold je mlađi od Bate.



Meho, ja i ti izgleda mislimo na dva različita Omara, ti na bijelca Galantija ja na crnca Williamsa.

[zakk]

Weight of Chains | NEW TRAILER

The Weight Of Chains | Clip 1 | Economy

The Weight Of Chains | Clip 2 | Srebrenica

The Weight Of Chains | Clip 3 | Kosovo

itd itd itd

[Meho Krljic]

Meho, ja i ti izgleda mislimo na dva različita Omara, ti na bijelca Galantija ja na crnca Williamsa.

Hvala Alahu što nam je dao dva takva Omara.

[cutter]

Da ste gledali Žicu znali bi da postoji samo jedan Omar.

[Shozo Hirono]

i on bi sa brazilskim trandžama lako izašao na kraj... bez uverljivih izraza prenaraženja na licu.

[Meho Krljic]

Ali meni je ta ljudska reakcija Omara Galantija umnogome prodala film. Dobro, pomogle su i brazilske trandže, ali pomogao je i Omar koji je načas otvorio svoju ranjivu dušu gledaocu.

[Shozo Hirono]

naravno, sudeći iz tog segmenta egzotičnog putešestvija mogli smo da osetimo glimps zajebanosti posla u industriji; skoro kao ono svedočanstvo s. stankovića o čoveku koji se odaje pederastiji zbog nagomilanih dugova.

[Meho Krljic]

Pa, mislim, kome se od nas nešto tako nije ni jednom dogodilo, taj sigurno nikada nije ni bio u dugu.

[Albedo 0]

Meho, ja i ti izgleda mislimo na dva različita Omara, ti na bijelca Galantija ja na crnca Williamsa.

Hvala Alahu što nam je dao dva takva Omara.

samo ima jedan problem: Omari mi djeluju neobrezano

[Meho Krljic]

Ne bih ja to računao u probleme, nego u preference. Nekima od nas ne smeta neobrezanost. Muhamed je to uveo higijene radi, ali u to vreme nije bilo shower gelova i tekuće vode u svakoj kući.

[Albedo 0]

http://www.quranicpath.com/misconceptions/circumcision.html

likovi dokazuju da se u Kuranu obrezivanje smatra đavoljim djelom

[Meho Krljic]

Zajebana braća muslimani. Ali ima logike, i srpski popovi objašnjavaju da iako se pričest za više ljudi izvodi istom kašikom, to ne dovodi do epidemija gripa (herpesa itd.). Ima nešto u tim svetinjama...

[crippled_avenger]

KRAJ Alekseja Učicelja je jedan od najpotentnijih filmova koje sam pogledao u poslednje vreme. Ne bih mogao da kažem da je reč o skladnom delu koji savršeno funkcioniše u svim svojim aspektima, daleko od toga, ali sirova snaga ovog filma na nivou koncepta i realizacije čini da se nametne kao jedno izvanredno iskustvo.

KRAI u sebi sadrži sve moguće mane na koje će uputiti svaki troubleshooter upoznat sa ruskim filmom - da, ima digresija; da, ima patetike; da, ima mentalitetskih fora koje se teško prevode na univerzalno prihvatljiv filmski jezik; da, ima žanrovskih iskoraka i nekonzistentnosti. Međutim, svi ovi nedostaci prisutni su u onoj meri u kojoj stavljaju osmeh na lice gledaoca i podsećaju ga na sve simpatične idiosinkrazije ruskog filma.

Ono što je impresivno u ovom filmu je fizička manifestacija melodrame za koju se Učicelj opredelio. Dakle, ovo je priča o Rusima prognanim u Sibir, među kojima su ljudi iz baltički republika, ratni zarobljenici koje su nacisti zatočili a Staljin im nije verovao i razni drugi gubitnici koji egzistiraju na Kraju, na završetku sibirske pruge u jednom polu-slobodnom selu koje im je za nijansu prijatnije od gulaga.

Za razliku od onoga što bi na ovu temu napravili Amerikanci, Učicelj ni u jednom trenutku ne nudi likove koji se postavljaju u odnosu na svoju situaciju sa pozicije savremenih Zapadnjaka i akcentovanje zaista neopisivog jada, već uspeva da dočara psihologiju Rusa naviklih na represiju, Staljina, bedu i užas, i njihov potpuno drugačiji sistem vrednosti.

Pa ipak, kao što znamo, sovjetska i ruska kultura, pa čak i dizajn uvek više liče na američki pristup nego kontinentalno evropski tako i Učicelj ovde daje ruski pogled na hawksovsku mušku melodramu, naravno osavremenjenu i prilagođenu ruskim okolnostima. U smislu istraživanja jednog starovremskog pogleda na muževnost u kome se kao alfa mužjak uvek nameće fizički nadmoćni sociopata sa najambicioznijim planovima, s tim što kad je to John Wayne onda je reč o bajkovitom prikazu okolnosti dočim Učiceljev Vladimir Maškov operiše u manje stilizovanim okolnostima ali do kraja filma uspeva da nas ubedi kako je njegova patologija ipak najprihvatljivija.

Maškovljev lik ratnog heroja Ignata, traumatizovanog ratnog invalida za zabranom upravljanja lokomotivom koji već posle pet minuta filma prekrši tu zabranu, dolazi u zajednicu kao alfa-mužjak ne samo zahvaljujući svom swaggeru već i ratnim zaslugama koje zatečena ekipa mahom nema. On odmah dobija najbolju žensku koju bez mnogo diskusije naprosto preuzme ali ubrzo nastavlja dalje da se dokazuje tako što odlazi na napuštenu obalu na kojoj nalazi poludivlju mladu Nemicu i napuštenu lokomotivu. Kada posle wernerherzogovskog podviga doveze lokomotivu u Kraj, sa sve Nemicom, nastaje bizarni ljubavni trougao a nagomilani pretendenti na poziciju alfa-mužjaka kreću da mu rade o glavi.

Maškov igra Ignata mnogo više na liniji Jeremy Rennerovog Sgt. Jamesa iz HURT LOCKERa nego John Waynea, ali Učiceljeva režija je old school holivudski filmmaking sa enormnim production valueom kakav se ni u Holivudu danas ne bi sreo za priču ovog profila. Naprosto, u ovom filmu on je imao uslove kao da snima high concept akcioni film, a po tempu i načinu realizacije KRAJ i snimljen kao akcioni film u najboljem smislu te reči. To ne podrazumeva nasilje, već raskoš u kretanjima ljudi i vozila u kadru, sjajne setove i ubedljiv prikaz surove klime.

Učicelj insistira na fizičkoj manifestaciji melodrame, kako i među likovima tako i u njihovom tretmanu mašina, prostora, prirode. A produkcija koja je to realizovala je apsolutno na nivou.

Učicelj je reditelj koga, barem ja, znam kao poznatog i značajnog dokumentaristu poznog SSSRa značajnog po tome što je sin jednog značajnog reditelja, i koliko ja znam, odnosno koliko sam ja gledao, snimao je neke dosta bitne rokumentarce u poznom SSSRu. Ostale radove nisam gledao, i ovo je prvi njegov igrani film koji sam imao priliku da pogledam.

Gotovo da je neverovatno da je jedan dakle slabo poznat reditelj, ili barem slabo poznat u domenu igranog filma, snimi ovako ambiciozan i pre svega zreo film. Moram priznati da sam znajući njegove dosta dobre dokumentarne filmove o ruskim punk bendovima i ruskoj Ribljoj čorbi (DDT) slutio da bi on mogao biti zanimljiv ali posle KRAJA ću svakako potražiti i druge radove.

Pored Maškova, izvanredna je Anjorka Strechel, nemačka glumica koja igra izgubljenu nemačku devojku. Na ovoj kopiji koju sam gledao, doduše, njena uloga je malo poremećena time što je preko njenih replika na nemačkom brutalno prelepljen ruski nah ali evidentno je da je pružila vrlo efektnu ulogu.

David Holmes, velika zvezda iz devedesetih, danas značajan kompozitor filmske muzike uradio je skor koji je možda i najslabija tačka filma, ali njegovo ime samo potvrđuje ambicije ove produkcije.

KRAJ je pravi blokbaster o olovnim vrmenima, prikazanim kao dani staljinizma i razonode.

* * * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

If Summit's new action movie, starring seasoned performers Bruce Willis, Morgan Freeman, Helen Mirren and John Malkovich, scores with audiences this weekend, Warners likely will be seeing "RED."

That's because the studio repeatedly passed on the project, which was developed from a DC Comics title.
Tracking suggests that "RED" will post a solid opening — in the low- to mid-$20 million range. The movie had its first test screening prior to Comic-Con, which it passed with flying colors.

And after the success of "The Expendables," which has grossed $248 million worldwide, an action movie with a cast of older performers doesn't look like quite as much as a long shot.

But even before its Friday opening, "RED" carries with it a singular distinction: It is the first movie based on a DC Comics title that was not made by DC sister company Warners. And now that Warners has made moves to envelop DC and exploit the film potential of DC's library more aggressively by creating DC Entertainment, it's likely to be the last one as well.

What makes it even more interesting is that at almost every stage of development, Summit and the producers invited Warners to get involved.

"RED" began life as a comic from writer Warren Ellis and artist Cully Hamner that was published in late 2003 by DC's Wildstorm imprint, which folded last week. The comic, which was creator-owned, piqued the interest of Gregory Noveck, who had just been appointed by then-DC president Paul Levitz to act as DC's man in Hollywood. (Noveck left the company two months ago.)

While working on trying to shepherd other titles — mainly from the publisher's superhero line — to the screen, Noveck began talking to Warners' on-the-lot producers and writers, trying to generate interest in "RED." Some execs liked the three-issue comic, which told of a retired CIA agent who gets marked for termination, but they didn't exactly see a big movie in it.

So Warners passed.

It was then that Ellis and Hamner exercised their right to extricate the property. That, of course, was easier said than done. Part of the process involved having all of Warner's divisions, including TV, review the property's potential before it could be given its get-out-of-jail card. It took years, but in 2008, thanks to Noveck's persistence, "RED" was given the key to drive the project off the lot.

Mark Vahradian at Di Bonaventura Prods. had been aware of the comic and, along with the company's David Ready, brought the project into the shingle. They reached out to writers Erich and Jon Hoeber, with whom Noveck had worked on a TV pilot that went nowhere at Silver Pictures, and began expanding the tale into one that encompassed the ideas of pitting older characters, considered past their prime, against younger ones. They introduced a colorful supporting cast, giving the project a more action-oriented "Ocean's Eleven" feel.

The writers and producers spit-shined the heck out of a pitch and took it out around town — DreamWorks, Paramount, Sony, Universal and Warners were all pitched — in May and June 2008.
Warners passed again.

The one company that made an offer was Summit, at that time an up-and-coming production company that was still five months away from releasing "Twilight." Summit was particularly interested in having DC's participation in order to use its logo and brand to help promote the movie.

At Summit, "RED" developed more momentum: The script came in, and the studio liked it. In spring 2009, Willis became attached, and director Robert Schwentke came aboard soon after.

At almost every step along the way, Summit showed the project to Warners, hoping that the bigger studio might come in as a partner because Summit was looking to mitigate financial risk. "RED" ultimately cost $58 million to produce (a number that figures in tax incentives), and it was shaping up as Summit's most expensive movie to date.

But even when the movie had assembled more of its cast, including Freeman, Warners still passed. Execs at the Burbank studio simply felt that "RED" was "too small" to serve as a Warner Bros. movie. One insider said Warners was more interested in the bigger DC properties, especially when "The Dark Knight" rang up a billion dollars worldwide; anything that didn't measure up to that potential was considered low priority.

According to insiders, the failed "Jonah Hex" movie, which came on the heels of tepid comic adaptation "The Losers," will be the last one made with one of the lesser-known, nonsuperpowered characters in the DC library for a long time.

Warners' focus now is making sure "Green Lantern" launches a franchise and that "Flash" is queued up, eventually paving the way for an all-star "Justice League" movie in the same way Marvel has teed up its "Avengers" movie.

But if Summit enjoys success with "RED," Warners still could have second thoughts.

"They will say they don't care" about the movie, said one exec, "but the reality is if this movie works, you will never see a DC title go out the door again."

[crippled_avenger]

Pogledao sam SUDDENLY Lewis Allena, jednu od prvih upečatljivih uloga Franka Sinatre. U ovom B-filmu iz 1954. godine, Sinatra igra psihotčnig ratnog vterana koji radi kao plaćeni ubica i sa svojom ekipom planira da ubije američkog predsednika tokom prolaska kroz jednu kalifornijsku varošicu. Kako bi obavio taj posao, njegova ekipa otima kuću na brdu sa koje se najbolje može gađati.

SUDDENLY je kratak film ograničen većim delom na jednu lokaciju i upros tome što Lewis Allen u pojdinim situacijama stavlja acenat na suspense, ovo je ipak pre svega kamerna karakterna drama u kojoj je Sinatrin lik zapravo ključni karakter.

Uprkos svojim brojnim budžetskim ograničenjima i popriličnoj arhaičnosti u mnogim aspektima, SUDDENLY stoji kao film koji ne samo da odlično savldava svoja ograničenja već i danas uspeva da pobudi svojevrsnu radoznalost, i to ne samo zbog svoje pionirske pozicije.

* * * / * * * *

[DušMan]

Počeo rimejk Skinsa na američkom MTVu.
Meni deluje užasno.

[Meho Krljic]

Od užasa se može oporaviti uz malo smijeha. Krekd tu d reskju:

50 Cent Attempts to Scam You On Twitter

[crippled_avenger]

Ja sam još u zaostatku sa četvrtom sezonom britanske, tako da mi je američki SKINS još dosta daleko. Uostalom, FRIDAY NIGHT LIGHTS je američki SKINS, zar ne?

[DušMan]

Nisam overio FNL.
Američki Skinsi su step by step kopija britskih, uz par izmena imena (Sid je Stenli, Kesi je Kejti, a plavokosi derpe je postao meleskinja lezbejskog opredeljenja). I naravno minus psovke i golotinja.
Scenario je "prilagođen" tako da izgleda kao light verzija.

[crippled_avenger]

Moraš da gledaš FNL! Moraš!

[crippled_avenger]

Pogledao sam FAST-WALKING James B. Harrisa, ekranizaciju romana Ernesta Brawleya sa James Woodsom, film u kome se Harris zagrevao za ekranizaciju podjednako prljavog Ellroyevog romana u filmu koji će kasnije biti nazvan COP.

U formalnom smislu, COP je bolji i na nivou izraza čistji film, sa ekonomičnije vođenom pričom i jasnije raspoređenim akcentima unutar onoga što nudi priča. FAST-WALKING je poprilično all over the place ali ovog puta se to može oprostiti pošto nije reč o žanrovskom filmu koji pretenduje na jasan izraz kao što je to COP.

U širem smislu FAST-WALKING bi se mogao posmatrati kao krimić o korumpiranom zatvorskom čuvaru koji se nalazi između čekića i nakovnja kada ga jdna ekipa plaća da pomogne prilikom ubistva crnačkog radikalnog aktiviste dovedenog na robiju a druga ga plaća da izbavi istog tipa iz zatvora. Ova postavka je obogaćena nizom likova i anegdota, kako iz ličnog okruženja Woodsovog lika tako i unutar zatvora. Pojedini egzistencijalistčki monolozi Woodosovg suparnika sugerišu da je Harris sasvim sigurno želeo da referiše i na kontrakulturni film sedamdesetih u ovom krimiću koji spolja gledano ne iskoračuje previše, izuzev razubarušenosti izvan estetike koja je bila u modi početkom osamdesetih.

Otud se FAST-WALKUING imajući u vidu hit-and-miss narav postavke zapravo iznenađujuće dobro drži kao celina iako je sasvim sigurno da ne ispunjava neke tipične akademske kriterijume skladno postavljenog filma.

Harris je počeo kao producent i kao reditelj je poznat po nenameljivom ali jasnom stilu koji pokazuje i ovde, što je jedan od adfuta fima jer se ne ekscentričnost priče ne nadovezuje i eventualna suvišna ekscentričnost postupka. James Woods je glavni junak ali ne nosi ceo film, značajnu ulogu ima i Tim McIntire, jedna od rano preminulih američkog filma koji je u osamdesetim umro baš kada je bio nadomak ozbiljnih uloga. Pa ipak koliko god McIntire bio na nivou, Woods je naslovni lik i predstavlja jedan od ključnih aduta filma pokazujući zašto je na određeni način i uspeo da se nametne kao svojevrsni leading man tokom osamdesetih.

* * * / * * * *

[crippled_avenger]

It has been four months since Warner Bros. released Ben Affleck's acclaimed crime film "The Town" and the director still hasn't settled on a follow-up project despite having Hollywood's hottest screenplays to choose from.

The latest is Eric Warren Singer's "American Bulls**t," a Black List-approved script that is described as "the true story of Abscam, the FBI's 1980 undercover sting operation of Congress to root out corruption, which was the brainchild of the world's greatest con man," according to Deadline.

The project is set up at Sony with producer Charles Roven ("The Dark Knight") and his company Atlas Entertainment.

Affleck hasn't committed to stepping behind the camera, but it is reportedly one of several projects he's considering, along with "The Trade" and "Replay," both of which are set up at WB, where Affleck and Matt Damon have their first-look deal.

Dave Mandel wrote the "The Trade," which concerns a pair of New York Yankees pitchers who swapped wives back in the 1970s.

Jason Smilovic ("Lucky Number Slevin") adapted Ken Grimwood's novel "Replay," which follows a 43-year-old radio journalist who dies and gets to relive his life over and over in his 18-year-old body.

Frankly, if I were Affleck, I'd hold out for better.

    * Exclusive: Ben Affleck, Rachel Weisz Join Terrence Malick's Next Movie Aug 13, 2010

I've been hearing about "Replay" for the better part of a decade, and that signals a couple things -- first and foremost, that it's a tough book to crack. While it's encouraging that other top filmmakers have been interested in the material (clearly there's a movie in it), the premise feels a little too familiar, and not very Affleckian.

"The Trade" sounds fairly intriguing, but the thought of the die-hard Red Sox fan directing a movie about the Evil Empire just doesn't sit right with this fellow Bostonian.

"American Bulls**t" is clearly a well-liked script about a cinematically sexy story that we haven't seen before on the big screen, but something tells me that Affleck can and will find something else that better suits his considerable filmmaking talents.

Maybe he could call up Jerry Bruckheimer Films and request the latest draft of Sean O'Keefe and Will Staples' adaptation of Lorenzo Carcaterra's bad-ass crime novel "Apaches." Just a suggestion.

Affleck is represented by WME.

[DušMan]

Moraš da gledaš FNL! Moraš!

Obećavam.
Usput, sad vidim da je krenuo i američki rimejk Being Human.
Ima li britanske serije koju neće rimejkoveti?

[crippled_avenger]

Ima sada na Showtimeu serija EPISODES koja govori o rimejkovanju britanskih serija. Dakle, rimejk je postao i princip i tema. Cela sezona u znaku rimejka.

Što se FNL tiče, pogledao sam prvu i sada grabim kroz drugu sezonu. Izvanredna serija!

[crippled_avenger]

Syd Mead, the man behind the memorable designs for "Blade Runner", will design the sets for "District 9" helmer Neill Blomkamp's upcoming second feature film "Elysium" reports Deadline.

Blomkamp and Media Rights Capital have been assembling the project on their own and have already landed Matt Damon, Sharlto Copley and Jodie Foster as cast members.

The R-rated project is set 100 years in the future and has social allegory elements ala "District 9". Pre-production begins in April for a July shoot in Vancouver and later in Mexico City.

The film went out to the studios this week and already Sony has preemptively picked up the property reports Heat Vision. Some sources are claiming the studio paid a whopping $120 million for the property, studio insiders however have denied it.

There was also chatter that Universal is in talks to co-finance the movie, apparently that's not the case. A late 2012 release is being targeted.

[crippled_avenger]

Nema BESE?

The Academy of Motion Picture Arts and Sciences has revealed that nine films out of the original sixty-six qualifiers have made it through to the next round of voting in the Foreign Language Film category for the 83rd Academy Awards. The nine are:

"Biutiful" - Mexico
"Confessions" - Japan
"Dogtooth" - Greece
"Hors la Loi" ("Outside the Law") - Algeria
"Incendies" - Canada
"In a Better World" - Denmark
"Life, above All" - South Africa
"Simple Simon" - Sweden
"Tambien la Lluvia" ("Even the Rain") - Spain

The Academy will now narrow the list once more to five films that will go on to compete for the Oscar. That short list will be announced along with the rest of the Oscar nominees live on Tuesday, January 25th at 8:30am EST.

[DušMan]

Ima sada na Showtimeu serija EPISODES koja govori o rimejkovanju britanskih serija. Dakle, rimejk je postao i princip i tema. Cela sezona u znaku rimejka.

Što se FNL tiče, pogledao sam prvu i sada grabim kroz drugu sezonu. Izvanredna serija!

Pratim "Episodes" još od pre-aira pilota.
Stephen Mangan ima zanimljiv pilot (ili one-shot) za BBC, odnosno ekranizaciju romana Daglasa Adamsa "Dirk Gently's Holistic Detective Agency" koji ima malo doktorhuovskog vajba.

[crippled_avenger]

Jel se ta ekranizacija Adamsa pojavila ili se čeka?

[DušMan]

Pojavila. Šaljem ti link i izjave ljubavi na pp.

[crippled_avenger]

Srce malo. Mogli smo samo da budemo prijatelji ali si uvek sa tim izjavama nežnosti bio neobazriv.

[Shozo Hirono]

[crippled_avenger]

Pogledao sam totalni curio, sovjetski blokbaster PIRATI XX VEKA Borisa Durova iz 1979. godine. Reč je o sovjetskom akcijašu, verovatno nečem najbližem što su prišli exploitationu u vreme kada je SSSRa, ako izuzmemo Cormanove kupovine sovjetskih SFova i integraciju materijala u svoje skromne produkcije.

PIRATI XX VEKA kao i većina sovjetskih filmova katastrofe ili naslova koji koketiraju sa žanrom počinje vrlo striktno uspostavljanjem likova. Iako je neumitno da će kako se stvari budu razvijale junaci biti primorani na raznorazna filmska herojstva a u slučaju ovog filma i na razne vrste nasilja, nema nikakve sumnje da su oni radnici. U konkretnom slučaju ovog filma, to su mornari civilnog trgovačkog broda koji prevozi opijum iz Sinbgapura za potrebe sovjetske medicinske industrije. Kada kapetana broda upitaju šta će im toliki opijum, on kaže da "velikoj zemlji treba dosta lekova".

Naravno, takav tovar ne prolazi neprimećeno kod savremenih gusara koji napadaju brod na okeanu između ostalog zloupotrebivši dobrohotnost sovjetskih mornara i potapaju im brod a preživeli iz posade uspevaju da pobegnu čamcem sa spasavanje. Međutim, struja ih odnosi na idilično ostrvo koje međutim gusari koriste kao svoje skrovište.

Sada se situacija preokreće i članovi posade stupaju u akciju kako bi se dokopali radija i po7zvali pomoć.

Durov vodi računa da u ponašanju junaka nema odmazde. Publika ne biva uskraćena za čin osvete ali njega sprovede mlada domorotkinja koja pripada populaciji ostvra koju su gusari prvo lišili muškaraca a zatim i potčinili u svakom, uključujući is eksualni smisao. Ona nije dovoljno emancipovana da bi se odpurla svojim instinktima, ali isto tako ona u sovjetskim belcima preponaju emancipatorske namere i od njih ne strahuje kao od gusara.

Štaviše, finalni obračun i proističe iz toga što su gusari (gle, kako neočekivano) izigrali dogovor koji su imali sa sovjetskom posadom i tada se sa odobrenjem celog kolektiva, alfa-mužjak Sergej pretvara u akcionog heroja, prigodno raskomoćenog skidanjem do pojasa i rešava stvari.

Dakle, Durov u krajnjem ishodu pokušava da ispoštuje mehaniku američkog akcionog filma ali uz upotrebu dijalektike i insistiranje na tome da je svaki gest nasilja i sl. nužan. Srećom, gusari se ponašaju tako da na svakom mestu daju povoda za ovakve postupke tako da film ima vrlo solidan body count ako imamo u vidu da se na jednoj strani nalaze isključivo zastupnici ideje Prosvetiteljstva.

Ono što je osnovni problema filma na nivou izvedbe čak i nije to što kopira neka rešenja američkog filma, čak naprotiv. Naime, PIRATI mnogo više liče na neki exploitation iz osamdesetih, dekade koja tek nastupa nego na filmove iz sedamdesetih. To ne znači da je reč o vizionarskom repertoarskom filmu, svakako da nije, već naprosto 70s exploitation je u ovoj vrsti produkcija umeo da bude ambiciozniji na nivou priče.

Ipak, PIRATI su vrlo raskošan film, sa dosta vrlo ambiciozne podvodne akcije, scenama ronjenja, evakuacije potopljenog broda sa sve podvodnim setovima, dosta pucnjave i kung fu tučama, koliko god to neverovatno zvučalo ali DA, PIRATI su imali zadatak da zadovolje i glad sovjetske publike sa martial arts filmom koji je već tokom sedamdesetih bio megapopularan širom sveta.

Međutim PIRATI sa svojom jednostavnom pričom i blago pomerenim socijalističkim moralom likova dosta dobro funkcionišu. Akcija nije na nivou nekih tadašnjih velemajstora kao što su Peckinpah ili Siegel, ali nije loša, u pojedinim aspektima je čak i sveža jer se oseća da Durov dolazi iz kinematografije koja nije ušla u rutinerski pristup akciji pa se u nekim scenema nailazi na neka čak dosta školska rešenja na nivou kadriranja i sl.

Durov je svakako svestan da je ovo žanrovski film u smislu određenih podrazumevanja, i ne može se reći da on uprkos svim žanrovskim odstupanjima ZAISTA priča priču o nekim događajima ovog tipa, međutim, čini se da koliko god on na nivou ritma i postavke vladao tim "prečicama & podrazumevanjima", ona su slabije savladana u glumi. Naprosto glumci su prespori u svojim reakcijama, a mnogi u podeli zaista odstupaju od modela akcionih heroja, i više vuku na realizam koga u ovom filmu nema u dovoljnoj meri da bi opravdao takvu podelu.

Isto tako, sovjetska ekipa je previše bezgrešna za okvire žanrovskih konvencija. Tu nema čak ni tipičnih trzavica poput onih između šefova i preduzimljivih radnika koji u kritičnoj situaciji pokažu da su sposobniji od šefova i sl. Kod Durova nema promene u hijerarhiji, postoji samo otkrivanje nove sposobnosti kolektiva pod pritiskom i to je to. Čudno je kada gledalac poželi nešto malo prevaziđenih klišea, ali oni sami po sebi daju ubedljivost klišetiziranoj postavci i očigledno nisu slučajno uspostavljeni kao standard.

PIRATI ipak funkcionišu ne samo kao interesantan curio za ljubitelje akcionog filma koji žele da se upoznaju sa dostignućima na tom polju van tradicionalnih supersila već i kao sasvim solidan time capsule.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Ako ovo nije hoax, mislim da se Banksy pridružio Žiki i meni kao ključni treći čovek u reafirmaciji Yu Wavea!

Dobili smo informaciju da ce omot za novi album Plavog Orkestra biti djelo slavnog britanskog grafitti artiste, aktiviste i slikara ciji je identitet skriven pod pseudonimom Banksy. Slavni umjetnik ce u nepoznatom terminu doci u Sarajevo i napraviti rad koji ce ujedno biti i naslovna strana omota novog albuma P.O.-a.

[---]

ja bih od sreće pokušao da potrčim kada bi se to dogodilo!

[crippled_avenger]

Ja bih pljunuo i zapjevao.

[crippled_avenger]

DTV najzad ozbiljno shvaćen:

Dir: Roel Reine. South Africa. 2010. 96mins

This well-cast and engagingly action-packed prequel to Paul W.S. Anderson's 2008 film Death Race may well be heading straight to DVD in most territories (via Universal), but it has the sci-fi thrills to work for fans the genre. Luke Goss might lack the muscular-presence of Jason Statham, but Death Race 2 ticks all of the right action-adventure boxes to sit easily alongside its big-budget predecessor.

    The production design is solid and the thrills'n'spills nicely staged.

The film is essentially an excuse to flesh out the background to the character of Frankenstein, a ruthless masked driver who featured prominently both in Anderson's film and Roger Corman's 1975 original Death Race 2000, as well as leveraging in driving thrills-and-spills and bare-knuckle fighting.

After a failed robbery attempt, Carl 'Luke' Lucas (Goss) finds himself sent to the high-security privatised prison of Terminal Island, where TV producer September Jones (Lauren Cohan) oversees live coverage of inmates staging deadly Death Fights, with only the last man standing being allowed to live.

But with ratings dipping, TV channel boss Weyland (Ving Rhames, who rather disappointingly wears a suit and doesn't fight anyone throughout the entire film) demands more from Jones. She comes up with the Death Race concept.

This involves various convicts driving a series of heavily armoured and armed cars around the prison compound, naturally each trying to kill the other. For some reason they are paired in the car with a sexy female prisoner from a different complex, with Luke being teamed with the feisty and tough Katrina Banks (Tanit Phoenix).

What follow is some nicely staged action scenes – though the whole driving 'Death Race' scenes are actually only a small part of the film – and the origin of the mysterious Frankenstein character as one race ends nastily.

The film was apparently made on a pretty good budget because the production design is solid and the thrills'n'spills nicely staged by Dutch director Roel Reine (who cut his teeth on The Marine 2). Luke Goss is less muscular than Death Race star Statham, but has a certain energy and has a reputation in genre films following turns in films such as Blade II and Hellboy II: The Golden Army...though in the UK he'll forever be best known as part of pop duo Bros.

The only downside is that genre legends such as Ving Rhames and Danny Trejo are only really there in cameo performances, and it is left to Brit performer Sean Bean to do most of the scenery chewing.

Production company: Moonlighting Films

Producers: Paul W.S. Anderson, Jeremy Bolt, Mike Elliott

Executive producer: Paula Wagner

Screenplay: Tony Giglio

Cinematography: John Mckay, Roel Reine

Production designer: Johnny Breedt

Editors: Radu Ion, Herman P Koerts

Music: Paul Haslinger

Main cast: Luke Goss, Lauren Cohan, Sean Bean, Ving Rhames, Tanit Phoenix, Robin Shou, Danny Trejo, Patrick Lyster

[crippled_avenger]

Pogledao sam THE INTERNECINE PROJECT Ken Hughesa, ekranizaciju romana Mort w. Elkinda čiji je verovatno najveći adut to što ga je pisao Jonathan Lynn, na početku svoje kasnije manje ili više respektabilne karijere.

THE INTERNECINE PROJECT podseća na THE LAST OF SHEILA Herberta Rossa, film u kome Coburn igra dijaboličnog negativca čiji bi zli plan i činjenica da ubija naivnije od sebe trebalo da veže publiku za ovog antiheroja. Međutim, Hughesov film nikada ne iskoračuje iz okvira krajnje mehaničkog sklopa događaja i nema u sebi šarm koji ća kasnije imati recimo SHOCK TO THE SYSTEM pošto Coburnov identitet bez nekog jakog razloga maltene pola filma ne biva otkriven, a zatim kad se otkrije taj lik nikada ne postaje zabavan i uslovno rečeno simpatičan čak ni na tom dijaboličnom nivou.

Film je koncipiran kao šahovska partija u kojoj glavni junak nagovara svoje nekadašnje saučesnike jedne protiv drugih kako bi se pobili međusobno, i uklonili tragove koji bi njega mogli ugroziti na putu do rukovodećeg mesta koje je želeo da zauzme. Međutim, u toj šahovskoj partiji nema teškoća, nema prepreka planu, nema previše neočekivanih događaja, tako da film ni na tom nivou nije razvijan čak i na planu puke mehanike koja bi podrazumevala nekakve peripetije.

Hughesova egzekucija je sterilna, sa ponekim lepim detaljem na nivou atmosfere ili kadriranja ali bez potencijala da obeleži celinu.

* 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Pogledao sam DAYS OF GLORY Jacquesa Tourneura, B-film sa jasnom propagandnom svrhom iz dana kada se savezniku nije gledalo u zube. U širem smislu, istorijski značaj ovog filma pre svega je prepoznat u tome što je u njemu debitovao Gregory Peck, i reklo bi se da je već od prve uloge ostavio utisak ne samo potentnog već i iskusnog leading mana. Drugi značajan aspekt je sama tema, apologetski prikaz sovjetskih partizana kojie je kasnije u holivudskim krugovima imao manje posledice u sislu HUACa ali veće kao znak koliko se sama kinematografija u pojedinim trenucima stavljala u službu propagande. Otud je ovaj film i upamćen kao jedan od blamova premda manje upečatljiv o Wayneovog GREEN BERETS.

Zbilja, komunizam je u ovom filmu prisutan tek kroz to što se junaci međusobno oslovljavaju sa "druže" ali nekih drugih obeležja ideologije nema.

Rusi su prikazani u skaldu sa etničkim stereotipima, vođa otpora je inženjer, njegova simpatija je balerina a jedinica ima i jdnog šarmantnog pijanca po uzoru na fratra Tucka. Znamo da Tourneur voli da se dotakne i istočnoevropske mistike, pa ima i jedan kadar u kome značajno mesto zauzima pravoslavna ikona.

Međutim, pored tih sitnih obeležja, u svim druguim apsketima junaci ovog filma su za beatifikaciju, kad zarobe Nemca kako savladaju nagon za osvetom, bezgranično su odani antifašizmu i preziru što su se uopšte zatekli u ovom sukobu. U jednoj sceni čak ima zanimljiv detalj kada pijanac iz čete kontemplira o tome kako bi bilo bolje da su ratovali Nemci protiv Japanaca je oni "vole rat". Uskoro će međutim uslediti rat onih koji "vole mir", zato je valjda i bio hladan.

Tourneurova realizacija je sigurna. Radeći u domenu B-filma već se naučio ekonomičnosti izraza i kako da sa malo dekora dočara puno. U nekoliko scena čak Tourneurr pokazuje  više kreativnosti od reditelja svog vremena, naročito u upotrebi efekta rir-projekcije, i DAYS OF GLORY psada među efektno realizavne WW2 filmova svog doba.

Iako po produkcionim ambicijama DAYS OF GLORY ne prevazilazi CHETNIKS Louisa Kinga, iz filma je evidentno zašto je Tourneur velikan.

* * 1/2 / * * * *

[crippled_avenger]

Sa zakašnjenjem sam pogledao LET ME IN Matt Reevesa, "suvišni" romejk klasika Tomasa Alfredsona. Ne pamtim kada sam poslednji put imao takav slučaj interferencije izvornog filma i rimejka. Otud, ne mogu da kažem da sam LET ME IN zaista gledao, više sam ga procenjivao u jednom čudnom toku promišljanja Alfredsonovog originala. Samim tim, još je veća ironija što mi je u tom stanju subjektivne "negledljivosti" rimejk ostavio sjajan utisak i čak se nametnuo kao jedan od uspelijih američkih horora poslednjih decenija. Ne mogu da kažem da mi je žao Reevesa što je snimio film sa ovakvim opterećenjem jer ima sasvim dovoljno gledalaca koji nisu gledali Šveđanina, ali ako uzmemo u obzir kakve je sve budalaštine prigrlila "žanrovska" zajednica, LET ME IN ostavlja utisak filma koji je zaslužio još veću pažnju.

Alfredosonov film je bio snažan i unikatan u domenu atmosfere, švedskog miljea, atipičnog ritma i Reeves to uspeva da nadoknadi svojim izdanjima tih postupaka - film ima vrlo indie ritam izlaganja priče i odnosa među likovima, smešten je u Los Alamos zimi - jedno atipično mesto u atipično doba a atmosfera izolovanosti je data kroz Reevesovu delimično već pfofilisanu vizuru. Kao što je doveo do paroksizma u svom debilu CLOVERFIELD, Reeves ovde pravilno koristi svoj rediteljski pečat izmeštanja akcije u off-prostor i izbora da kamera ne prati akciju već da je estetizuje kroz svoju statičnost. Dok je u CLOVERFIELDu to bio problem, u LET ME IN je adut. Alfredosonov elegantni stil je zamenjen Reevesov visokoestetizovanom "sirovošću". U zavisnosti od ukusa gledaoca razlikovaće se i vrednovanje ovih postupaka. Pro se mene tiče, oba imaju svoje kvalitete i lepo je što je roman John Ajvide Lindquista dobio dve pre svega dobro osmišljene ekranizacije.

Ono što je osnovna razlika između prve i druge eksranizacije jeste odnos prema samoj priči. Alfredsonovu evropsku mistifikaciju zamenjuje američka konkretizacija koja je neizbežna i u indie postupku. Međutim, rpiča je dovoljno jaka da ništa ne gubi ni kada se konkretizuju konflikti, a reklo bi se da od mogućih čitanja Alfredosonove ekranizacije (roman nisam čitao) Reeves nudi jedno sasvim skrupulozno.

Sam hladnoratovski setting koji je meni ostao nejasan kod Alfredsona, ovde ima pojačan okvir kako kroz smeštanje priče u Los Alamos, tako i sa muzičkim detaljima i Reaganovim govorom, no Reeves ne odlazi previše u poigravanje epohom, a u političkom smislu kroz Reaganov govor o Zlu svakako nudi još znakovitiju političku dimenziju epohe, mada nisam siguran da mi je ovo poigravanje politikom do kraja jasno, jer devojčica nij takva postala u Los Alamosu već se kao takva doselila tu. Hm.

Kada bi svaki rimejk u ovoj meri transformisao evropski izvornik /ako ne računamo kada američčki film preuzme ideju stranog repertoarskog filma i po pravilu je pobolša) onda bi i stra od takvih projekata bio manji. Iako se besmisao sam po sebi ne bi uklonio.

Ipak, imajući u vidu vrlo jasan indie profil LET ME INa, ovde je više reč o transplantaciji nego o pukom rimejku. I što je još važnije o signalu da je Matt Reeves reditelj na kog treba računati.

* * * 1/2 / * * * *

[cutter]

Kao što je doveo do paroksizma u svom debilu CLOVERFIELD,

Mislim, jeste da je Cloverfield lowbrowniji film, ali ipak...

[Albedo 0]

VUKSAN



kad bi smio da dođe iz Amerike... taman je došao u te godine.

[crippled_avenger]

Pa ne, mi smo ga planirali za Danilovića. Navodno su urađene neke konsulatcije jer je trebalo da igra u USTANIČKOJ ULICI Gorana Gajića. On bi bio idealan Danilović. Između Jovice i Gorana Petrovića.

Optimalni Vuksan bi bio Bata ali ipak nije više u tim godinama. Ali, imamo džokera u rukavu kog niko ne očekuje...

[crippled_avenger]

Kao što je doveo do paroksizma u svom debilu CLOVERFIELD,

Mislim, jeste da je Cloverfield lowbrowniji film, ali ipak...

Nisam imao nameru. Mislim, ja sam poznat po typoima. Hteo sam da otkucam "debiju". Htedoh reći debilizmu.

[Albedo 0]

Da, Bata mi je prvo pao na pamet, ali mator... znači iznenađenje...

Laušević više zbog Miloša Obilića i te fore, i jeste previše mladolik za ulogu, ali šminka i tako nešto...

Ko bi mogao majku mu...

aaaa, pa ja sam prolupao, ovaj je sto posto!

[crippled_avenger]

Ne. Ovaj čovek je mogao da bude ali nije bio jugoslovenski Bond...

[crippled_avenger]

Senna
(U.K.)
By John Anderson
A Universal Pictures presentation, in association with Studio Canal, of a Working Title production in association with Midfield Films. Produced by James Gay-Rees, Tim Bevan, Eric Fellner. Executive producers, Kevin Macdonald, Manish Pandey, Debra Hayward, Liza Chasin. Directed by Asif Kapadia. Screenplay, Manish Pandey.
With: Ayrton Senna, Alain Prost, Jean-Marie Balestre. (Portuguese, French, Italian dialogue)
A high-octane bio of one of auto racing's greatest figures, and a peak into the political pileup inside Formula One, "Senna" has the kinetic energy and tragic story arc to make it a winner, especially among NASCAR-loving regions of America. Universal's attachment gives this twisting, turning story the equivalent of a nitro injection, but a straightaway trip to cable, perhaps via ESPN, seems its fastest track to an audience.

Helmer Asif Kapadia employs only archival footage in telling the story of the charismatic Ayrton Senna, Brazil's national hero and a three-time Formula One world champ. Senna is pursued from his days as a teen go-cart racer, through his stint with the McLaren racing team -- where he and teammate Alan Prost engaged in a near-lethal rivalry -- through his tenure with Williams Renault, where his career hit its apex. Within the expertly edited archival construct, Kapadia maintains a respectful but less-than-adulatory view of Senna himself, and a caustic assessment of Formula One and its then-president Jean-Marie Balestre. Footage from an onboard camera thrillingly places the viewer in Senna's lap, and soberingly includes the accident that claimed his life.

Camera (color); editors, Gregers Sall, Chris King; music, Antonio Pinto. Reviewed at Sundance Film Festival (competing), Jan. 21, 2011. Running time: 104 MIN.

[Albedo 0]

Ne. Ovaj čovek je mogao da bude ali nije bio jugoslovenski Bond...

Lane Gutović, Bond na štiklama?


ja čekam film sa Nikolićem a ti radi šta 'oćeš   

[crippled_avenger]

Lane bi bio sjajan ali Lane kad uđe u projekat, on ga potpuno hijackuje...

[crippled_avenger]

Dir: Lee Tamahori. Belgium. 2011. 108mins

A crazy lurid vision of Iraq in its oil-rich heyday before and after the 1990 invasion of Kuwait, The Devil's Double imagines Uday Hussein, the elder son of Sadaam Hussein, as a later day Arab Scarface. A Ferrari-driving, cigar-smoking, cocaine-snorting madman, Uday (Dominic Cooper) resembles a long line of compelling screen gangsters who crack up and maim people indiscriminately at the slightest irritation.

    The film's more fascinating relationship is between Uday and Latif, with Dominic Cooper pulling off the dual roles admirably.

When Uday decides he must have a body double, like those that protect his father, he recruits Latif Yahia (also Cooper), an army lieutenant with a striking resemblance, and makes him an offer he can't refuse. "Think it over," he says with a shit-eating grin. "You have 10 minutes."

While the preposterous nature of the story could limit theatrical appeal, particularly in the US, where all things Iraq are a tough sell, The Devil's Double should get its due internationally, with its salacious trappings and foreign stars driving considerable sales.

Based on a book by the real-life Latif Yahia, the film charts the man's experiences within Uday's ranks. Treated to videos of torture and threats to his family, Latif has no choice but to take Uday's orders and sit quietly on the sidelines as the lunatic son commits a succession of outrageous acts, from slashing open the gut of his father's confidante at a party to snatching schoolgirls off the street to rape and kill them. While Uday is pure evil, with no conscience or morality, Latif is his opposite: a trapped man who keeps his dignity.

Complicating matters is the presence of Sarrab, Uday's sultry sexpot lover (Ludivine Sagnier), who appears to take a liking to Latif. It's only a matter of time before Latif and Sarrab become romantically involved, though it may come as a surprise to know that their steamy sexual encounter occurs as US bombs are falling on Baghdad.

One can surmise that director Lee Tamahori (Once We Were Warriors, Die Another Day) and screenwriter Michael Thomas (Scandal) have taken some liberties with the facts of history. But such decisions only enhance the diabolical fun of The Devil's Double. When Latif and Sarrab become involved in a shoot-out, steal a Mercedes, and then, after running out of gas, flee Baghdad on horseback, the movie tilts a little too far into campy terrain. It's hard to keep a straight face when Sarrab says, "That night, we rode like the wind!" Sagnier mugs sexily enough throughout the film, but no amount of writhing can make the movie's love story credible.

The film's more fascinating relationship is between Uday and Latif, with Dominic Cooper pulling off the dual roles admirably. As Uday, his teeth slightly protruding, he's a frenetic, giggling, high-pitched monster with a short fuse, who feels compelled to keep his newfound "brother" by his side. As Latif, he's the honorable, stone-faced hero, cool as ice, waiting for the right moment to strike back. The special effects are first-rate, successfully sustaining the illusion of two distinct people on screen.

Production values, overall, are also top-notch, showing off the Hussein family's gaudy playgrounds, palaces and pools in glossy Hollywood fashion.

Production companies: Corsan, Corrino, Staaccato, Tulchin Entertinment

International sales: Corsan World Sales, www.corsanworldsales.com

Producers: Paul Breuls, Michel John Fedun, Emjay Rechsteiner, Catherine Vandeleene

Executive producers: Harris Tulchin, Arjen Terpstra

Screenplay: Michael Thomas

Cinematography: Sam McCurdy

Production designer: Paul Kirby

Editor: Luis Carballar

Music: Christian Henson

Website: www.thedevilsdouble.com

Main cast: Dominic Cooper, Ludivine Sagnier, Raad Ravi, Philip Quast

[crippled_avenger]

Pogledao sam OUTCAST Colm McCarthyja, film za koji je deplasirano reći da je mogao biti bolji jer je naprosto grozan, ali se svakako mora naglasiti da je vrlo lako mogao biti čak i odličan film.

OUTCAST je konfuzna, bizarna, poprilično kretenska priča o nekakvim druidima, vračevima, ne znam ni ja čemu, smeštena u realistički kontekst savremenih siromašnih četvrti. Šteta je što ova zanimljiva postavka nije iole bolje iskorišćena, jer OUTCAST nudi milje koji nije u tipičnom ključu u kome su do sada žanrovski tretirani realistički urbani milje i paganski rituali.

OUTCAST je dakle uspeo da napipa jedan dobar spoj ali ga je ispustio, uprkos relativno solidnoj realizaciji koja doduše dosta duguje savremenoj britanskoj televizijskoj režiji.

Karen Gillan koja nam je naravno bila jedan od glavnih povoda za radost igra prilično malu & bsmislenu ulogu, vucara se sa nekim talogom i onda nastrada tokom prvih pola sata filma. Dakle, ne želim da sprečavam DušMana da gleda film, samo upozoravam...

* 1/2 / * * * *